ไป๋เหมยฮวา ยอดวีรสตรีแห่งยุคจีนโบราณ

      เธอถูกลอบฆ่าในวันเกิดครบรอบ'19'ปีของเธอ คนที่ฆ่าไม่ใช่ใครหน้าไหนแต่เป็นคนที่เธอทั้งรักและไว้ใจที่สุดคนหนึ่งของเธอ 'เอวา วัตสัน' 

      

'ฉันควรที่จะโกธรคุณมั้ย เอวา ทั้งๆที่ฉันรู้ว่าสักวันคุณก็ต้องฆ่าฉันอยู่ดี แต่ฉันก็ยินดีที่จะรับความตายนี้ เพราะการที่ฉัน 'ฆ่าแม่' ของคุณมันเป็นปาปที่เกินจะให้อภัยจริงๆ ขอโทษนะ เอวา ที่รัก...' 

หญิงสาวคิดพร้อมสติที่กำลังดับวูบในไม่ช้ากับจิตใจที่แตกสลายไม่เหลือไว้ซึ่งสิ่งใดนอกจากคำว่า 'ขอโทษ' ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือคนรักที่เดินจากไปโดยไม่ใยดี แต่เธอก็คิดว่ามันสมควรแล้วกับสิ่งที่เธอเป็นและทำมาทั้งชีวิต 'นักฆ่า' ยังไงล่ะ...'

'โชคชะตามักเล่นตลกกับเจ้ามาตลอดเลยสินะ'เหมย'

ทั้งโดนทอดทิ้งตั้งแต่ยังเล็ก ไม่รู้ความ

ทั้งโตมาสิ่งที่ไม่ต้องการ'

.

.

.

.

'คงทรมานมากสินะ

ขอโทษที่ข้าไม่สามารถช่วยเจ้าได้

สิ่งที่ข้าทำได้ในตอนนี้มีแค่ให้เจ้าไปเจอกับชะตาใหม่'

.

.

.

'เทพแห่งโชคชะตาอย่างข้าขอให้เจ้าโชคดีในภายภพใหม่ของเจ้า

ในร่างของไป๋เหมยฮวา'

ร่างของเจ้าในอีกภพหนึ่ง'

.

.

.

ถึงจะได้ยินคำพูดนุ่มละมุนและอ่อนโยนจากผู้เป็นเทพก็เถอะ แต่ทำไมฉันต้องมาอยู่ในร่างเด็กอ่อนแอแบบนี้ล่ะท่านเทพ!!!!

     ต้องให้ฉันอยู่ในร่างของเด็กสาวที่อ่อนแอปวกเปียกและโค-ตะ-ระ รังแกง่ายอย่างนี้ล่ะว่ะคะ!!!  ตอนแรกยังไม่เชื่อตัวเองเลยว่านี่คือร่างอีกร่างของฉันในอีกภพ!!! แถมเป็นตอนที่ฉันที่กำลังพักฟื้นก็ไปเจอไอ้คุณท่าน 'แม่ทัพ' นี่ที่กำลังโดดข้ามรั้วกำแพงเขตบ้านของฉันเนี่ย!!! นี่มันที่พักของผู้หญิงนะเฮ้ย ไอหมอเนี่ยทั้งขี้เก๊ก ปากแข็ง เย่อหยิ่ง แถมฉันยังต้องโดนพี่ชายของฉัน(ในภพนี้) บอกให้ทำความรู้จักกับไอแม่ทัพนี่อีกเพราะอายุห่างกันไม่กี่ปีโถ่ถัง!!! คำอวยพรท่านเทพแห่งโชคชะตาที่ว่าขอให้โชคดีนี่จะสำฤทธิ์ผลตอนไหนเนี่ยย่ะ โอ้ย!!นี่เป็นกรรมที่ฉันก่อไว้ในชาติก่อนเหรอยะ!!! ถ้าพูดถึงเรื่องที่จะสู้กับไอท่านแม่ทัพนั้นก็คงมีแต่ต้องเป็นแม่ทัพหญิงนี่แหละ!!!

กราบช่วยติดตามเรื่องนี้ด้วยนะคะ

จาก

นักเขียน และบ.กที่น่ารัก