คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
เสียงจ้อกแจ้กจอแจ
ดังขึ้นทันทีหลังจากที่เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้น ชีวิตมันก็ดำเนินไปแบบนี้เรื่อยๆไม่มีหยุดจนฉันเบื่อ แต่ด้วยสันชาตญาณหรือลางสังหรณ์ก็ไม่รู้ทำให้ฉันรู้สึกว่าวันนี้จะเกิดเรื่องไม่ดีกับตัวฉันแน่ๆ
และแล้ว...
" อมยิ้ม!! อมยิ้ม!! "
เสียงเล็กที่ฟังดูแสบแก้วหูดังขึ้นไม่ไกลตัวฉันนัก
พร้อมกับตัวเจ้าของเสียงที่รีบวิ่งเข้าใกล้ตัวฉันเรื่อยๆกับเพื่อนสาวของเธออีกคน
" มี..อะไร.. "
ฉันตอบเพื่อนสาวของฉันด้วยน้ำเสียงเรียบๆกับใบหน้านิ่งๆ
"คือว่า..คือว่า...วะ..วันนี้.."
เด็กหน้าตาน่ารักเพื่อนของฉันพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
พร้อมกับใบหน้าที่ซีดลงไปนิดหน่อย
อะไรกัน
ทำอย่างกับว่าไปฆ่าคนตายแล้วเอาหมกโถส้วมไว้งั้นแหละ -_-"
"มีอะไรจะพูดก็รีบๆพูดสิ
ยัยอมจะได้รีบๆไปทำงาน ทำแบบนี้มันเสียเวลานะตาล"
เพื่อนสาวอีกคนของฉันพูดแล้ว เอาศอกถองไปที่ข้างลำตัวของเพื่อนสุดน่ารักของฉัน แต่จะดีมาก ถ้าเธอไม่เรียกฉันสั้นๆว่าอม
ทั้งๆที่ชื่อเต็มๆของฉันก็มี
"แบบว่า วันนี้ไม่ไปทำงานได้มั๊ย
ไปหาอะไรกินแก้เครียดกัน คือๆ แบบว่าเครียดจากเรื่องเรียนหน่ะ "
น้ำตาลพูดพร้อมกับทำท่าทางประกอบ
"แล้วจะพาไปที่ไหนล่ะ
เธอจ่ายรึเปล่า แล้ว..คนหล่อเยอะปะ ^^* " ยัยวิ้งพูดพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่น้ำตาล
เราก็นึกว่าจะห่วง
ที่ได้อยากหาอาหารตานี่เอง
"มีสิ ร้านFriendly
Ca'fe อยู่ข้างๆร.ร.เจ้าชาย น่าสนมั๊ยล่ะ....แล้วก็
ฉันเห็นที่นั่นรับสมัครพนักงานอยู่หน่ะ ไปเถอะน้าาา T^T " ยัยน้ำตาลพูดพร้อมกับทำหน้าเหมือนหมาน้อยขอของกิน
แล้วก็มียัยวิ้งเข้าไปช่วยสมทบด้วยอีกแรง
ไม่ต้องบอกฉันก็พอรู้ว่ายัยนี่ได้กำไรไปแล้ว
ครึ่งนึง
"พวกเธอ
หยุดทำหน้าอย่างนั้นซักที มันไม่ช่วยให้สวยขึ้นเลยนะ "
ฉันพูดด้วยสีหน้าจริงจัง แล้วยื่นมือทั้งสองข้างของตัวเองไปหยิกแก้มนิ่มๆของยัยสองคนนั้น
อย่างหมั่นไส้
"โอ๊ย! เจ็บๆ
เดี๋ยวแก้มย้วยTOT " ยัยวิ้งพูดพร้อมกับลูบแก้วตัวเองป้อยๆ
"เจ็บอ่ะ
ที่ทำแบบนี้แสดงว่าไปสินะ " ยัยน้ำตาลพูดไปลูปแก้มตัวเองไปด้วย
"....หึ......ยังต้องให้บอกอีกเหรอ
" ฉันพูดเสร็จแล้วก็ส่งยิ้มน้อยๆให้เพื่อนทั้งสองของตัวเองแล้วออกเดินนำไปที่หน้าร.ร.
"เยส!! "
ยัยสองสาวปรบมือกันด้วยความดีใจ แล้วก็รีบวิ่งมากอดคอฉันเอาไว้อย่างสนิทสนม
ก็...พวกเราสนิทกันจริงๆ นี่!!
--------------------------------------
------------------------------------------------------------------
เย้ ในที่สุดบทนำก็ได้ฤกษ์ปราฏกแก่สายตาผู้อ่าน ...แต่...
รู้สึกมั๊ย ว่าอมยิ้มของเราหน่ะ
มีบทพูดน้อยไปหน่อย!!! (ก็เราตั้งใจให้เป็นแบบนี้นี่)
แล้วก็เนื้อเรื่องดูจะสั้นไปด้วยนะ ว่ามั๊ย
แต่ยังไงก็ติ/ชมมาด้วยนะ ^^ >>> T^T
ความคิดเห็น