เล่ห์ลวงสยบรัก

ลำดับตอนที่ #1 : เล่ห์รัก 1

◊ SQWEEZ
        



                                                                      

                                        เล่ห์รักสะบันงา

          ประเทศอิตาลี ภายในกาสิโนแห่งหนึ่ง เสียงกรี๊ดกร๊าดดังลั่นโต๊ะขนาดสี่เหลี่ยมจัตุรัสของสาวสวยยามเมื่อลูกเต๋าในมือถูกทอดออกไป และยิ่งเมื่อแต้มที่ได้ออกมาดีมากเท่าไหร่ร่างสวยเพรียวยิ่งสะดีดสะดิ้ง ขณะที่เอวคอดถูกโอบด้วยมือหนา วงหน้าคมนั้นวางอยู่บนไหล่นิ่มไม่ห่าง ปล่อยสาวสวยสนุกสนานอยู่กับแครบส์ไฮโลตรงหน้า ขณะที่เขาเพลินอยู่เรือนร่างอันหอมกรุ่น เธอหันมาส่งยิ้มหวานหยดพอๆ นัยน์ตาหยาดเยิ้มคู่นั้น

          “เราได้อีกแล้วค่ะ”

          “เก่งจังเลยคนสวย  วันนี้คุณดวงขึ้นจริงๆ สงสัยคืนนี้ผมต้องให้รางวัลคุณชุดใหญ่เสียหน่อยแล้ว” ชายหนุ่มพูดปะเหลาะ และดูเหมือนเธอจะพออกพอใจเสียมากมาย นัยน์ตาหวานฉ่ำนั้นดูชวนเชิญนัก ยิ่งบั้นท้ายอันสวยงามและเต็มมือนั้นบดส่ายคล้ายจะกระตุ้นสิ่งที่กำลังขึงขังอยู่ตอนนี้ให้ตื่นตัวมากขึ้นไปอีก เธอเป็นสาวไฟแรงสูงที่เขาเพิ่งรู้จักเมื่อไม่นานมานี้เอง ก่อนจะพาเธอมาเที่ยวอย่างสุดสวิงและเร่าร้อนจนแทบจะไม่ได้ลุกจากเตียงเลย

          เอมานูเอล คาลานิซคอฟ สิงห์หนุ่มแห่งนครมิลาน เขาเป็นเจ้าของบริษัทสิ่งทอที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่ง มิลานเป็นเขตเศรษฐกิจระหว่างประเทศ ได้รับอิทธิพลมาจาก ปารีส, ลอนดอนและเบอร์ลิน จึงขึ้นชื่อเรื่องแฟชั่น และยังเป็นเมืองแห่งศิลปะอีกด้วย เช่นเดียวกับเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของยุโรป

          ไม่เพียงแต่บริษัทที่นับวันยิ่งเติบโตเท่านั้น แต่เอมานูเอลยังยังหลงใหลคลั่งไคล้นารีอยู่เป็นนิจ ชีวิตหนุ่มเจ้าสำราญที่เต็มไปด้วยดอกไม้งามอันแสนเริงรื่น และยิ่งดอกไม้แสนสวยบนตักกว้างนี้ยังสดใหม่สำหรับเขาอยู่ เขาจึงยอมพักงานพาเธอมาท่องสวรรค์ยังแดนศิวิไลซ์แห่งนี้ เขาชอบนักยามเมื่อเธอคลุกเคล้าคลอเคลีย ขณะที่มือเรียวทอดลูกบาศก์ออกไปมือใหญ่กลับอยู่ไม่ห่างจากเรียวขา ยิ่งกระโปรงสั้นอยู่ระดับต้นขาสะดวกแก่การส่งมือเข้าไปทักทายยิ่งนักทุกครั้งที่เจ้าของร่างนุ่มขยับเขยื้อนกายเหมือนว่ากายหนุ่มที่แข็งขึงนั้นจะถูกเสียดสีมันอยากจะออกมาเต็มแก่แล้วชายหนุ่มจึงกระซิบบอกเสียงต่ำ

          “ผมอยากกลับขึ้นไปข้างบนแล้ว”

          “จะกลับแล้วเหรอคะ ว้า...เสียดายจังเล่นไปไม่กี่ตาเอง” เธอว่าอย่างเสียดาย เขาจึงพูดต่อด้วยเสียงเบาเพื่อที่คนอื่นจะได้ไม่ได้ยินด้วย

          “ไว้วันหลังค่อยมาใหม่ ตอนนี้เราไปเที่ยวสวรรค์กันดีกว่านะคนสวย ผมทนไม่ไหวแล้วยาหยีรีบไปก่อนที่ผมจะสะกดตัวเองไว้ไม่อยู่ ตอนนี้ผมอยากฟัดคุณเหลือเกิน”

          “แหม...คุณนี่! ก็ได้ค่ะ”

          เธอแกล้งทำเป็นเอียงอายนิด กระนั้นก็ตอบตกลงตามความต้องการจากเขา แน่ล่ะจะไม่ยอมได้อย่างไรก็เขาทั้งหล่อทั้งรวยและล่ำขนาดนี้ แถมแรงดีไม่มีตก เอมานูเอลไม่เพียงแต่เก่งเรื่องธุรกิจ แม้แต่เรื่องบนเตียงยังช่ำชองและโชกโชนยิ่ง ไม่แปลกเลยที่สาวๆ แทบจะฆ่ากันตายเพราะแย่งกันอยากเป็นผู้หญิงของเขา โดยเมื่อทั้งสองกลับออกไปซึ่งจุดหมายคือห้องพักที่อยู่ชั้นบนสุด โดยขณะนั้นเองทั้งคู่เดินผ่านโต๊ะบาคาร่าไปโดยมิได้สังเกตว่ามีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองอยู่

          กายระหงขยับย้ายออกมาจากโต๊ะ นัยน์ตารีเรียวจับจ้องอยู่ที่หนุ่มหล่อกับสาวสวยโดยสองคนนั้นเดินนัวเนียตรงไปที่ลิฟต์ สองแขนเกี่ยวกอดกระหวัดไม่ใยดีสาธารณชนที่อยู่รายรอบเลยสักนิด แถมยังจูบกันดูดดื่มอย่างน่าไม่อาย คนมองจึงยิ้มเยาะที่มุมปากนิดพร้อมกับบางอย่างในใจ นัยน์ตาเป็นประกายวาวโรจน์เมื่อมองเป้าหมายเดินผ่านไปกับสาวสวย มือข้างหนึ่งยกแก้วมาร์ตินี่ขึ้นจิบ อีกข้างก็ยกมือถือสมาท์โฟนของตนขึ้นมา ยังมีอีเมล์ที่เปิดค้างไว้อยู่ ซึ่งมันเป็นจดหมายสมัครงาน สะบันงามองจนกระทั่งทั้งสองเข้าลิฟต์ไปแล้วเธอจึงหันไปหาโต๊ะบาคาร่าต่ออย่างอารมณ์ดี

ซึ่งเวลานั้นภายในลิฟต์กำลังร้อนระอุเชียว เมื่อกายหนาที่มันกำลังรุมร้อนด้วยร่างสวยนั้นแนบนาบจนเขาไม่อาจรอจนขึ้นไปถึงบนห้องได้ เอมานูเอลกดหยุดลิฟต์ค้างไว้อย่างนั้น ยามนี้ไฟปรารถนา ลุกโชติช่วงอย่างน่ากลัว เจ้าหล่อนช่างร้อนแรงนักปรนแปรอเขาได้ถึงใจสมราคาจริงๆ อีกฝ่ายเหมือนรู้ว่าเครื่องของเขากำลังร้อนจัดเต็มที่ มือเลื่อนลงไปที่เข็มขัดหนังของเขาปลดมันออกพร้อมกับรูดซิบลง เมื่อนิ้วเรียวสวยทั้งห้ากอบกุมลำรักอันขึงขังนั้นไว้แล้วรูดมันจนเขาต้องปล่อยเสียงคำรามกระหึ่มอย่างชอบใจ

“อาห์..ทูนหัว...ยาหยี...ยาใจ แจ่มมาก”

เขาพร่ำออกมาอย่างสุดกลั้น ยิ่งเมื่อเธอย่อตัวลงก่อนจะพาของรักของเขาออกมาเพื่อยลจนเต็มตาซึ่งยามนี้มันผงาดสู้มือเธอจึงได้ปรนเปรอสุขจนเต็มที่ เอมานูเอลครางกระเส่าสันด้วยกายหนานั้นเกร็งสุดตัว ขยุ้มเรือนผมนุ่มสลวยนั้นไว้จนเต็มกำมือ ยามเมื่อลำกายสัมผัสเรียวปากอันนุ่มอุ่นมันช่างเสียวสะท้านนัก จนเขาไม่อาจอดกลั้นรีบดึงร่างนั้นขึ้นก่อนที่เขาจะปล่อยมันออกมาเสียก่อน

“โอย...คนสวยพอก่อนเถอะ ไม่งั้นปากคุณอาจจะเลอะ”

“ฉันยังกินคุณไม่อิ่มเลย พอแล้วเหรอคะ” เสียงหวานปนเซ็กซี่เอ่ยถาม

“ตอนนี้ผมอยากกินคุณมากกว่า”

เอมานูเอลจับเธอแนบไปกับผนังของลิฟต์ยกสะโพกสวยนั้นขึ้นก่อนจะฝังกายร้อนเข้าไปบดกระชั้นอย่างหนักหน่วงเพื่อปลดปล่อยตัวตน มันขับเคลื่อนอย่างอิสระยิ่งเมื่อถูกอีกฝ่ายห่อหุ้มด้วยโพรงนุ่มเพลงรักเพลงนี้ช่างรัญจวนนัก กระทั่งเมื่อเขาได้ท่องแดนสวรรค์สมใจ หากแต่มันพอเสียที่ไหนเพราะเขายังต่ออีกยาว