ลมรัก มายาลวง

ลำดับตอนที่ #37 : ลมรัก 37

มิคาเอลรีบพาเกลินส่งโรงพยาบาลอย่างเร็วที่สุด ขณะที่อาการของเธอไม่ดีเอาเลย เมื่อมาถึงบุรุษพยาบาลรีบส่งเธอเข้าห้องฉุกเฉิน โดยที่ตัวเขาไม่สามารถเข้าไปด้วยได้ ทำได้เพียงมองอย่ากระวนกระวายอยู่ด้านนอก รออยู่นานพยาบาลสาวจึงออกมาแจ้ง

“ เธอเป็นยังบ้างครับ ขอผมเข้าไปดูหน่อยได้ไหม “ รีบถามโดยที่นางพยาบาลสาวยังไม่ทันได้อ้าปากเลยด้วยซ้ำ

“ ใจเย็นค่ะคุณพ่อ เราตรวจพบว่ามดลูกของคุณแม่มีการรัดตัวมากผิดปรกติ อีกทั้งคุณแม่ยังมีอาการน้ำเดินแล้วด้วยค่ะ “ เธอชี้แจงอย่างใจเย็น

“ หมายความว่ายังไงเหรอครับ “ เขายังถามต่ออย่างร้อนรน แม้จะสะดุดใจกับว่าคำว่าคุณพ่อ จริงสิ เขาเป็นพ่อคนแล้วนี่

“ ก็หมายความว่าคุณแม่กำลังจะคลอดน่ะค่ะ “

“ แต่มันยังไม่ถึงกำหนด นี่แปลว่าเธอจะคลอดก่อนกำหนดเหรอครับ “ ใจไม่ดีเอาเลย แบบนี้สองแม่ลูกจะปลอดภัยดีไหม จะมีผลกระทบอะไรหรือเปล่า คิดไปต่างๆ นาๆ

“ จากประวัติของคุณแม่ได้ตั้งครรภ์เกินสามสิบเจ็ดสัปดาห์แล้ว ก็ไม่ถือว่าคลอดก่อนกำหนดค่ะ แต่ก็ต้องดูอาการก่อนค่ะเพราะมดลูกได้รับการกระทบกระเทือน ถูกกระตุ้นจนเกิดอาการบีบตัว คุณพ่อใจเย็นนะคะ “ บอกย้ำให้เขาคลายกังวลแต่ก็ไม่ได้มีผลเท่าไหร่นัก

มิคาเอลแต่ยืนรอฟังข่าวอย่างใจจดใจจ่อ สามชั่วโมงสำหรับเขามันนานเหลือเกิน ได้ยินเพียงเสียงเธอร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดออกมาเป็นระยะ ตนจะขาดใจให้ได้ หากรู้ว่าการคลอดลูกมันทรมานขนาดนี้เขายอมตั้งท้องเองยังดีเสียกว่า รอยู่นานเหมือนเพิ่งนึกได้ว่าตนควรบอกเบอร์นาร์ดกับรมย์นลินให้รับรู้ เมื่อเขากดโทรฯหาถึงได้รู้ว่าทั้งคู่กำลังบินมาเมืองไทย คิดว่าอีกไม่นานน่าจะถึง เมื่อรู้ข่าวทั้งคู่มีน้ำเสียงตื่นเต้นและกังวลใจเอามากๆ จากนั้นไม่นานพยาบาลสาวก็ออกมาแจ้งข่าวดีว่าเกลินได้คลอดลูกอย่างปลอดภัย

“ ยินดีด้วยค่ะคุณพ่อ คุณได้ลูกสาว น้ำหนักตัวน้องอยู่ในเกณฑ์ปรกติ ปลอดภัยทั้งคุณแม่และน้องค่ะ “ มิคาเอลแทบจะกระโดดให้มันทะลุเพดานท่ามกลางความโล่งอก โชคดีเหลือเกินที่อุบัติเหตุไม่ได้มีผลกระทบมากนัก เขาแทบจะทนรอไม่ไหว รีบรุดเข้าไปดูอาการของสองแม่ลูก เกลินอยู่สภาพอ่อนระโหยโรยแรงขณะที่วงแขนเธอนั้นกอดร่างลูกน้อยเอาไว้ในอก กระนั้นเธอก็ยังพอมีแรงที่จะปรือเปลือกตาอันเหนื่อยอ่อนมองชายหนุ่ม เขาพาตัวเองไปหยุดยืนมองอยู่ข้างเตียง รู้สึกพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเมื่อได้เห็นผลพวงจากความรักของเขามาอยู่ตรงหน้า มันทั้งดีใจ ปลื้มใจ และตื้นตันอย่างหาที่ใดเปรียบ เมื่อยื่นมือออกไปเพื่อที่จะแตะลูกน้อยกลับต้องชะงักค้าง

“ อย่าแตะต้องลูกของฉัน “ เสียงแผ่วเบาแต่หนักแน่นบอกถึงเจตนารมณ์ที่แน่วแน่ สายตาที่เธอมองเขามันแข้งกระด้างและเย็นชาดุจน้ำแข็งที่เย็นจัดทำให้หนาวเย็นจับขั้วหัวใจโดยไม่จำเป็นต้องสัมผัสจับต้อง

“ แต่นี่ก็ลูกฉันเหมือนกันนะ แค่แตะก็ไม่ได้เหรอ “ น้ำเสียงของเขาวอนขออย่างที่สุด เขาอยากอุ้มลูกของเขาเหลือเกิน อยากอยู่ใกล้ชิด อยากโอบกอดทำหน้าที่ของคนเป็นพ่อ อยากให้ไออุ่น

“ อะไรก็ไม่ได้ทั้งนั้น อย่ามายุ่งกับเรา เราจะมีความสุขกว่านี้ถ้าไม่มีคุณ “ เธอตัดสายสัมพันธ์แบบไม่เหลือเยื่อใย พร้อมกับทิฐิที่ยังตั้งมั่นไม่ยอมคลาย ไม่ว่ายังไงเธอจะไม่ยอมรับผู้ชายคนนี้เข้ามาในชีวิตอีก มิคาเอลลู่ไหล่หนาลงต่ำกับความไม่ใยดีของคนเบื้องหน้า นี่เธอคิดจะตัดเขาออกจากชีวิตจริงๆ น่ะหรือ ทำไมเธอใจแข็งปานนี้

เกลินถูกย้ายไปห้องพักพิเศษ ตลอดเวลาเธอไม่ยอมมองหน้าหรือพูดอะไรกับเขาสักคำ จนกระทั่งพยาบาลสาวเขามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“ ได้เวลาให้นมน้องแล้วนะคะ นมแม่เป็นสิ่งสำคัญนะคะ ควรให้นมน้องหลังคลอดทันทีเพื่อสร้างความคุ้นเคยทั้งแม่และน้องเองด้วย “

“ ออกไปสิ “ เมื่อพยาบาลบอกจบเธอจึงหันไปไล่มิคาเอลออกไปจากห้อง ชายหนุ่มจึงมีอาการเลิกลักว่าตนควรออกไปดีไหม แต่พยาบาลสาวกลับพูดด้วยรอยยิ้มใจดีว่า

“ คุณพ่ออยู่ได้ค่ะ จะได้ชินไงคะ หากว่ากลับไปพักฟื้นที่บ้าน จะได้ช่วยคุณแม่ด้วย “

“ แต่ว่า..” เธอจะบอกว่าเธอกับเขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่มิคาเองรีบชิงตัดหน้าก่อน

“ ดีครับ มีอะไรคุณพยาบาลก็ช่วยสอนผมแทน เพื่อกลับไปบ้านผมจะได้ทำแทนเมีย “ เขาว่า ยังแอบอมยิ้มลอบชำเลืองมองเกลินที่มีใบหน้าบูดบึ้งอย่างขัดใจ

“ แหมคุณพ่อนี่น่ารักจัง “ พยาบาลสาวเอ่ยชม ขณะที่เกลินแอบค้อน น่ารักตรงไหน เมื่อเธอให้นมลูกเขายังชะเง้อคอมองด้วยแววตาวิบวับเป็นประกาย จู่ๆ ก็รู้สึกอิจฉาลูกขึ้นมาเกิดอาการอยากแย่งนมลูกกินแทน นานแล้วที่เขาไม่ลิ้มรสจนแทบจะลืมเลือนมันไป ตอนนี้เขาอยากแปลงร่างเป็นลูกแล้วหนุนอยู่บนตักนุ่มๆ ของเธอแทนเสียมากกว่า เป็นภาพที่แปลกตาเอามากๆ ที่เขาไม่คิดว่าตนจะมายืนมองเมียให้นมลูกแถมเจ้าตัวเล็กก็ดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย ระหว่างนั่งฝันหวานอยู่นั้นริคกี้ที่เพิ่งรู้ข่าวเปิดประตูเข้ามาอย่างไม่รู้จังหวะ มิคาเอลรีบเอาตัวบังพร้อมส่งสายตาตำหนิ

“ ทำไมไม่เคาะประตูก่อนวะ “ เขาไม่อยากให้ใครเห็นเธอให้นมลูกถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องธรรมชาติก็เถอะเขาก็ยังหวงอยู่ดี

“ ขอโทษที ฉับรีบจนลืม แล้วเกลินเป็นยังไงบ้าง ตอนแกโทรฯไปบอกฉันตกใจหมด “

“ ออกไปคุยข้างนอก “

ริคกี้ฟังมิคาเอลเล่าอย่างตั้งอกตั้งใจ เพราะตอนที่โทรฯไปบอกตนเขาไม่ได้ลงรายละเอียดมากนัก ตอนนี้สีหน้าค่อยๆ เปลี่ยนเป็นหงุดหงิดใจแทนกับสิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้ยิน

“ เอมม่าพูดแบบนั้นเหรอ “ อุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหู ลำพังที่หล่อนมาตามตอแยโดยที่เขาไม่สนใจก็แย่พออยู่แล้ว นี่ยังกล้าพูดโกหกให้ร้ายเพื่อให้คนรักเขาแตกคอกัน

“ ก็เออสิ เกลินถึงเข้าใจฉันผิดอยู่นี่ไง ผู้หญิงคนนี้สามารถทำอะไรที่ฉันคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ฉันล่ะเชื่อเขาเลย“

“ เฮ้ย! ปล่อยไปแบบนี้อีกต่อไปไม่ได้แล้วนะ ถ้าไม่จัดการขั้นเด็ดขาดเสียที ระวังเถอะแกจะเสียทั้งลูกทั้งเมียไปจริงๆ “ เตือนด้วยความหวังดี

“ ฉันคิดไว้แล้ว รอเกลินออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่ฉันจะจัดการหล่อนเอง คนอย่างเอมม่าถ้าไม่เจอของจริงคงไม่ยอมรามือ และฉันก็ไม่มีความอดทนกับผู้หญิงคนนี้แล้วด้วย เมื่อเธอหนามาฉันจะเอาเหลี่ยมถู ดูสิว่าจะยังด้านต่อไปได้อีกไหม “ เขาไม่แน่ใจว่าที่ตนเซไปชนเกลินจนล้มนั้นเป็นเพราะเอมม่าตั้งใจหรือเพราะแค่เหตุบังเอิญกันแน่ แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็จะไม่ปล่อยให้เธอมายุ่มย่ามกับชีวิตของเขาได้อีกต่อไป