ลมรัก มายาลวง

ลำดับตอนที่ #36 : ลมรัก 36

ทันทีที่ได้เจอเกลิน มิคาเอลส่งข่าวกลับไปบอกเบอร์นาร์ดกับรมย์นลินทันที ทั้งสองดีใจเป็นอย่างมาก และจะรีบเคลียร์งานแล้วตามมาให้เร็วที่สุด ด้านเกลินยังคงเฉยชากับเขากระนั้นเขาก็ยังไม่ล่ะความพยายามแม้จะมีอุปสรรคสำคัญเป็นตัวแปรที่ทำให้เขาไม่สามารถบรรลุจุดระสงค์ได้ง่ายๆ ซึ่งก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเอมม่าที่ตามเกาะติดเขาอย่างน่าเกลียด ดังเช่นวันนี้ที่เขากำลังจะออกไปหาเกลิน เมื่อเปิดประตูออกไปก็ต้องพบกับบุคคลที่ยามนี้เขารังเกียจเป็นนักหนา

“ มิคกี้ จะไปไหนเหรอค่ะ “ ใบหน้าสวยเฉี่ยวประดับไปด้วยรอยยิ้มที่ไม่เจริญตา เขาไม่เคยเกลียดผู้หญิงคนไหนเท่านี้มาก่อน

“ ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของคุณ “ บอกปัดด้วยสายตาเย็นชา ถึงแม้เขาจะแสดงออกอย่างชัดเจนว่ารำคาญเธอมากขนาดไหน แต่คนอย่างเอมม่าที่กล้ามเนื้อทุกส่วนบนใบหน้าหนายิ่งกว่ายางมะตอยบนพื้นผิวถนนกิริยานี้ไม่สามารถหยุดเธอให้สร้างเรื่องปั่นป่วนได้เลย

“ จะไปเยี่ยมเกลินหรือคะ ขอฉันไปด้วยคนได้ไหม ฉันก็อยากเจอเธอ “

“ หึ คิดว่าผมไม่รู้เหรอว่าคุณจะไปป่วน เอมม่าหยุดเถอะผมขอร้อง อย่ายุ่งกับครอบครัวผม “

“ ครอบครัวคุณ แล้วฉันล่ะ ฉันเคยมีความสำคัญกับคุณบ้างไหม ฉัน...ที่มาก่อนผู้หญิงคนนั้น ฉันสิที่เป็นคนโดนกระทำ คุณทิ้งฉันหาเขา คุณมันใจร้ายใจดำ ฉันผิดหรือที่รักคุณ หรือช่วงเวลาที่เรามีความสุขด้วยกันมันไม่มีค่าไม่มีความหมายกับคุณสักนิด ที่ฉันยอมเป็นคนหน้าด้านอยู่แบบนี้ก็เพราะอะไรล่ะ “

“ เพราะอะไรคุณรู้อยู่แก่ใจ หากว่าผมเป็นแค่มิคาเอลคนธรรมดาที่ไม่มีอะไร ถามหน่อยเถอะว่าคุณจะเสียดายผมไหม เพราะผมมีผลประโยชน์ให้คุณเก็บเกี่ยวคุณถึงไม่ยอมปล่อยมือ ระหว่างเรามันก็มีแค่นั้น อย่ามาพูดถึงสิ่งที่คุณไม่เข้าใจ ความรัก มันคือการ ซื่อสัตย์ จริงใจ ใส่ใจ ห่วงใย และอาทร สิ่งเหล่านี้คุณมีอะไรบ้าง ซื่อสัตย์นั้นอย่าได้พูดถึง คบอยู่กับผมคุณมีคนอื่นไปเรื่อย จริงใจคุณมีให้ผมสักกี่เปอร์เซ็น ใส่ใจก็เฉพาะตอนที่คุณอยากได้อะไรจากผม ห่วงใยเท่าที่ผมรู้ผมไม่เคยได้รับมันจากคุณ อาทรก็ตอนที่คุณรู้ว่ากำลังจะสูญเสียบ่อเงินบ่อทองไป สิ่งที่คุณรักไม่ใช่ผมแต่เป็นตัวคุณเองต่างหาก ที่ผมพูดออกมาวันนี้ไม่ใช่อยากจะตอกย้ำในเรื่องที่ผ่านมา เพราะผมลืมมันไปแล้ว แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่าเกลินคือทุกอย่างของผม ระหว่างผมกับเธอมันคือความผูกพันธุ์ ผมมีความสุขที่ได้อยู่เธอ เรื่องของผมกับเกลินมันมีอะไรลึกซึ้งเกินกว่าที่คุณจะเข้าใจ หากคุณรักผมจริงอย่างที่ปากว่า ก็ปล่อยมือจากผมให้ผมได้อยู่กับคนที่ผมรัก “

“ ให้คุณมีความสุขบนความทุกข์ของฉันน่ะเหรอ ฝันเฟื่องไปสิ ฉันไม่ยอม “ เอมม่ายังยืนยันเช่นเดิม สำหรับเธอความรักคือการได้ครอบครอง จะมีประโยชน์อะไรถ้าต้องยืนมองคนที่รักมีความสุขกับผู้หญิงอื่นขณะที่ตัวเองต้องทุกข์ระทมอย่างเดียวดาย จริงอยู่ที่ว่าเธอเสียดายมิคาเอลเพราะมีสิ่งที่เธอต้องการ แต่เหนือสิ่งอื่นใดเธอก็ไม่เคยรู้สึกหวงผู้ชายคนไหนมากเท่านี้มาก่อน ครั้งหนึ่งของชิ้นนี้เคยอยู่ในมือตนแต่กลับไม่เคยเห็นค่าเพราะขณะนั้นมือเธอเองก็ไขว่คว้าไปตามรายทางไม่เคยหยุดนิ่ง พอวันนี้มันกำลังหลุดลอยไปเธอยอมไม่ได้ จะเอื้อมมือให้สุดกำลังเพื่อยื้อมันไว้ แม้ว่ามันจะต้องทำลายสิ่งกีดขวางจนแหลกเป็นจุลตนก็จะไม่มีวันคลายมือ

“ เอมม่าถ้าคุณไม่หยุดวุ่นวายเรื่องของผมกับเกล ผมจะไม่เกรงใจคุณแล้วนะ เลิกหวังอะไรที่ไม่มีทางเป็นไปได้เสียทีเถอะ อย่าให้ผมต้องใช้มาตรการรุนแรง ฟังให้ชัดๆ ผมต้องการลูกเมียของผมคืน ถ้าคุณยังพยายามขัดขวางผมล่ะก็อย่าหาว่าผมใจร้าย อย่าทำอะไรที่มันลดค่าของตัวเองเลย แค่ทุกวันนี้คุณก็น่าสมเพชมากพออยู่แล้ว “

เอมม่ายืนรากงอกด้วยความเจ็บใจกับการตัดรอนของเขา ไฟริษยาสุ่มแน่นในอก มองมิคาเอลเดินจากไปอย่างเจ็บแค้น เขาไมรู้ซะแล้วว่าคนอย่างเธอทำอะไรได้ คุณไม่มีทางหนีฉันพ้นมิคาเอล คุณเป็นของฉัน คิดอย่างมุ่งร้าย

ภายในห้องสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง แอร์เย็นชุ่มฉ่ำดับร้อนของอากาศที่อบอ้าวจากด้านนอกได้ดี เกลินยืนเลือกของอยู่ที่แผนกเด็กอ่อน เพราะใกล้คลอดเต็มทนตนจึงต้องเตรียมพร้อมรับเจ้าตัวเล็กของเธอ วันนี้เพียงพรติดธุระเธอจึงออกมาซื้อของตามลำพัง เพียงพรไม่ค่อยเห็นด้วยนักที่เธอจะเตรียมของไว้ล่วงหน้า เพราะคนไทยบางส่วนมีความเชื่อที่ว่าห้ามเตรียมของก่อนคลอดเพราะมันจะเป็นลางไม่ดี กระนั้นหากเธอไม่เตรียมแล้วใครจะเตรียมให้ เพราะตอนนี้เธอเหมือนอยู่เพียงลำพัง เธอไม่ได้ติดต่อกับรมย์นลินเลยไม่รู้ว่าตอนนี้ผู้เป็นแม่จะโกรธตนมากแค่ไหนที่ทิ้งมาโดยไม่กล่าวลา ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกผิด เพราะเข้าใจดีถึงความรู้สึกของคนเป็นแม่เพราะเธอเองก็กำลังจะเป็นแม่คนในไม่ช้านี้ เกลินกำลังคิดอยู่ว่าจะโทรฯไปหารมย์นลิน แต่ไม่แน่ว่าป่านอาจรู้แล้วก็เป็นได้ มิคาเอลคงส่งข่าวไปบอกแล้วกระมัง

โดยที่ระหว่างเลือกของไปพลางเธอไม่รู้ว่าเขามายืนด้านหลังเธอเมื่อไหร่ ไม่รู้ว่าเขารู้ว่าเธออยู่ที่นี่ได้อย่างไร ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้แสดงอาการว่ายินดีที่เห็นเขาเลย

“ ซื้อของให้ลูกเหรอ ฉันว่าอันนี้ก็น่ารักนะ เอาสีที่ไม่หวานแหววเกินไปสิ เพราะหากออกมาเป็นผู้ชายก็จะได้ใส่ได้ด้วยไง “ มิคาเอลทำเนียนช่วยเลือกของ หยิบเอาชุดเด็กอ่อนสีขาวขึ้นมาให้เธอดู

“ ใครขอความเห็นคุณไม่ทราบ แล้วนี่ตามฉันมาทำไม ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามายุ่งกับฉัน “ เน้นย้ำให้เขารู้ว่าเธอไม่ต้องการให้เขามามีส่วนร่วมในชีวิตเธอ

“ ฉันไม่ได้ตามเธอ ฉันตามลูกของฉัน “ ชี้มาที่ท้องกลมป่อง ถือสิทธ์ของความเป็นพ่อมาอ้าง แม้ว่าเหตุผลหลักคือเขาเป็นห่วงเธอ และอยากคอยดูแลอย่างใกล้ชิดชดเชยในช่วงหลายเดือนที่เขาไม่ได้ทำหน้าที่นี้

“ ไปให้พ้นนะ “ เกลินไล่เสียงเขียว ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกน้อยใจที่เขาตามมาตอแยเพราะอย่างได้ลูกไม่ใช่เธอ

“ ให้ไปไหนล่ะ “ ย้อนด้วยท่าทางยียวนกวนประสาท

“ ไปที่ชอบๆ เลยไป “

“ ก็นี่ไง ฉันก็อยู่ที่ชอบๆ อยู่นี่ไง “ ต่อปากต่อคำอย่างไม่ยอมลดราวาศอก เกลินเดือดเป็นฟืนเป็นไฟที่เขาเล่นลิ้น เธอจึงวางชุดเด็กอ่อนในมือแล้วเดินหนีมา มิคาเอลรีบตามด้วยความเป็นห่วง

“ อย่าเดินเร็วนักสิ เดี๋ยวก็กระเทือนลูกหรอก “ บอกเสียงเบาอย่างไม่กล้าขึ้นเสียงแม้จะขัดใจที่เธอเดินดุ่มๆ หนีราวเขาเป็นอะไรที่น่ารังเกียจเสียมากมาย แตะแขนหญิงสาวเบาๆ เพื่อจะได้ช่วยพยุงเธอด้วยหากว่าเธอเกิดล้มขึ้นมา

“ อย่ามาแตะตัวฉัน เอามือคุณออกไป “ เธอสะบัดออก

“ ทีงี้มาทำเป็นหวง ที่อยู่ในท้องเธอไม่ใช่ฝีมือฉันรึไง อย่าว่าแต่แขนเลยทุกส่วนบนร่างกายเธอฉันก็แตะมาหมดแล้วทั้งนั้น จำไม่ได้เหรอเมียจ๋า อย่าบอกนะว่าลืมผัวหมดแล้วน่ะ “

“ มิคาเอลคนขี้ตู่ ฉันไม่ใช่เมียคุณแล้วนะ “ โต้ตอบทันควัน

“ ไม่ใช่ได้ยังไง ตามกฎหมายแล้วเธอยังเป็นเมียฉันอยู่ “ เกลินหรี่ตาแคบเมื่อเขาจุดประเด็นนี้ขึ้นมา

“ พูดเรื่องนี้ก็ดีเลย ฉันต้องการจะหย่า “

“ ไม่มีทาง ถ้าอยากหย่าก็ไปฟ้องเอาเลยไป ก็ดีเหมือนกันฉันจะได้ฟ้องร้องเรียกสิทธิ์ความเป็นพ่อที่เธอพยายามกีดกันฉัน คิดเอาเองแล้วกันว่าใครจะชนะ เธอเองก็ไม่ได้มีงานมีการทำเป็นหลักแหล่ง ขณะที่ฉันเป็นเจ้าของกิจการฐานะหน้าที่การงานมั่นคง ฟ้องไปเธอนั่นแหล่ะจะไม่ได้อะไรเลยแม้กระทั่งลูก “

เกลินโกรธจัดจนแทบอยากจะปากุญแจรถในมือใส่หน้า เธอเพิ่งได้เห็นความร้ายกาจของผู้คนนี้ได้เต็มตาก็วันนี้ ความเห็นแก่ตัวของเขามันทำให้เธอยากหนีให้ห่าง ยิ่งเมื่อเธอได้เห็นบุคคลที่เปรียบเสมือนคมหนามที่คอยทิ่มแทงใจมายืนอยู่ตรงหน้า

“ มิคกี้ เกลิน มาซื้อของกันเหรอคะ “ รอยยิ้มผุดผาดประดับไปด้วยความชั่วร้ายที่เธอแสนเกลียด ผู้หญิงคนนี้เหมือนเงามืดในอดีตของเขาที่คอยครอบงำ และมันก็ตามติดไปทุกที่ เธอสะบัดหนีแต่ยังไม่ทันพ้นเมื่ออุ้งมือหนายื่นมาตวัดท่อนเล็ก

“ เกล “ เมื่อเขาทำเช่นนี้เอมม่ามีปิฏิกิริยาทันที เธอรีบคว้าแขนมิคาเอลไว้แน่น

“ มิคกี้คะ “

“ ปล่อยผมนะเอมม่า “ มิคาเอลตวาดลั่น พยายามยื้อแขนของตนคืนราวกับเล่นชักขะเย้อ เมื่อมือข้างหนึ่งของเขายังไม่ยอมปล่อยจากเกลิน ขณะที่อีกข้างก็ถูกผู้หญิงคนนี้กอดแน่น

“ ไม่ค่ะ ฉันไม่ปล่อย คุณอย่าทำแบบนี้กับฉันสิ ฉันก็เป็นเมียคุณคนหนึ่งเหมือนกันนะ ไหนว่าคุณรักฉันไง ไหนคุณว่าถ้าได้ลูกเมื่อไหร่คุณจะหย่ากับเธอแล้วกลับมาอยู่กับฉัน ฉันรอคุณอยู่นะ “ ใส่ไฟสุมเข้าไปอีกเพื่อให้สถานการณ์เลวร้ายลง

“ คุณพูดอะไร ผมไม่เคยพูดอะไรแบบนั้นกับคุณ “ มิคาเอลถลึงตาอย่างเดือดดาลเป็นที่สุด เกลินยังดิ้นไม่หยุดเธอทั้งจิกทั้งข่วนมือเขาเพื่อให้ปล่อยมือเธอเป็นอิสระ “ เกล อย่าไปฟังเธอนะ ฉันไม่เคยทำแบบนั้น เกล “

เพราะยามนี้ความโกรธมันปิดตาปิดหู แล้วยิ่งเขาแสดงเจตจำนงว่าอยากได้ลูกมากแค่ไหนมันก็ยิ่งเข้าเค้ากับคำพูดของเอมม่า เขาไม่ได้อยากได้เธอ แต่เขาอยากได้ลูก

“ ปล่อยฉัน ฉันจะไม่มีวันให้ลูกของฉันกับใครทั้งนั้น ไสหัวออกไปจากชีวิตฉัน “

ทั้งสามอยู่ในลักษณะยื้อยุดกันไปมาอย่างน่าหวาดเสียว มิคาเอลต้องพยายามกำมือเธอไว้แม้เธอจะจิกเล็บจนเข้าเนื้อของตนแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อย ขณะอีกด้านหนึ่งเขาก็พยายามสะบัดตัวปัญหาออก ขณะนั้นเองเอมม่าแอบยิ้มกริ่มอยู่ในใจเมื่อแผนการร้ายกาจฉายวาบขึ้นมา เธอพุ่งเข้าไปกอดเอวของมิคาเอลแน่นจนร่างชายหนุ่มเซปะทะกับร่างของเกลิน และนั่นมันทำให้เธอล้มกระแทกกับตู้กระจกของแผนกเครื่องสำอาง เกลินทรุดลงไปกับพื้นทันที

“ เกล! “ มิคาเอลตกใจสุดขีดกับภาพเบื้องหน้า ผลักเอมม่าจนสุดแรง แล้วรีบก้มลงดูเธอ ใจหายวาบเมื่อเธอร้องโอดโอยอย่างเจ็บปวด “ เจ็บตรงไหนบอกฉันสิ “

“ ฉัน...ฉันปวดท้อง ลูกฉัน...ลูกฉัน “ วงหน้าเล็กมีแววหวาดผวาเม็ดเหงื่อผุดออกมาพร้อมกับดวงหน้าซีดเซียว นั่งกุมท้องของตนที่ขณะนี้เหมือนมีอะไรมาบีบรัด เจ็บจนจุกแน่นไม่ไปหมด

“ ปวดท้องเหรอ ไม่เป็นไร ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาลเองไม่ต้องกลัวนะ “ มิคาเอลพยายามตั้งสติรีบอุ้มร่างของเธอขึ้นมาด้วยความหวาดหวั่นตรงไปยังลานจอดรถอย่างเร่งรีบ ไม่นะ เธอต้องไม่เป็นอะไร

เมื่อคล้อยหลังมิคาเอล เอมม่ายังยืนยิ้มด้วยความสะใจ ดี ขอให้ตายทั้งแม่ทั้งลูกจะได้หมดเสี้ยนหนามเสียที แช่งชักอีกฝ่ายอย่างสาสมใจ