ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เล่ห์ร้ายเผด็จรัก

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 นิวยอร์กแฟชั่นวีค

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ค. 58




                                              










                                                      เล่ห์ร้ายเผด็จรัก

     

                                       บทที่ 1

     

             นิวยอร์กซิตี้ ประเทศสหรัฐอเมริกา มหานครที่ขึ้นว่าศูนย์กลางของความศิวิไลซ์ ภายนห้องแต่งตัวที่เต็มไปด้วยนายแบบและนางแบบสาวสวยจำนวนมาก ซึ่งแต่ล่ะนางมัววุ่นกันกับเครื่องประทินผิวจนมือเป็นระวิง แม้จะมีช่างประจำอยู่แต่ก็ไม่เพียงพอต่อจำนวนนางแบบที่มีนับสิบได้ชีวิตได้ บางคนจึงต้องช่วยเหลือตัวเองไปพลาง งานเดินแบบครั้งนี้เป็นของดีไซเนอร์ชื่อดังซึ่งเปิดตัวคอนเลกชันหม่ล่าสุด จึงเป็นงานหญ่ที่รวมบรรดาเหล่าเซเลบคนดังห้ความสนใจมาจับจองที่นั่งด้านหน้าสุดเพื่อชื่นชมผลงานที่สวยแปลกตา ซึ่งหมายรวมถึงบริษัทเสื่อผ้าแฟชั่นชั้นนำอีกหลายแห่งด้วย

                    บรรดานางแบบทั้งหลายที่ร่วมอยู่นห้องนี้ต่างชาติต่างภาษา ซึ่งได้มารวมตัวกันโดยเฉพาะ และหนึ่งนนั้นก็มีนาบแบบสาวจากเมืองไทยรวมอยู่ด้วย เทียนหอม เอริยา พิทักษ์ธารา สาวสวยวัยยี่สิบห้า เธอเป็นนางแบบไทยแท้ที่ก้าวขึ้นมาเป็นนางแบบบนแคทวอคได้อย่างเต็มภาคภูมิ จากความพยายามและความมั่นจที่มีอยู่เต็มเปี่ยม ซึ่งมีนางแบบเพียงไม่กี่คนที่จะสามารถมาเดินมาบนสายสากลแบบนี้ได้ เพราะการแข่งขันที่สูงหากไม่มีความสามารถมากพออาจถูกเขี่ยตกอันดับได้ ด้วยความสูงถึงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตร รูปร่างเพรียวบางกะทัดรัด แต่ก็ยังคงส่วนเว้าโค้งโดดเด่นสะดุดตา เธอจึงพาตัวเองเบนมาบนเส้นทางนางแบบ

                    “ เสร็จจากงานนี้เธอมีแพลนจะไปไหนต่อรึเปล่า “ ลูอาน่า ยาเดล นางแบบสาวก้านยาวจากบราซิล ซึ่งนที่นี้ถือว่าสนิทกับเธอที่สุด ด้วยอุปนิสัยร่าเริงแจ่มสลูอาน่าจึงสามารถเข้ากับทุกคนได้ง่าย และยังเป็นนางแบบในต้นสังกัดเดียกันกับเธอ

                    “ ก็กลับไปนอนพักผ่อนเอาแรงไง “ เอริยาตอบขณะที่นั่งเอนไปด้านหลังเพื่อให้ช่างเซ็ตผม กลิ่นสเปรย์จัดแต่งทรงผมคละคลุ้งแต่เพราะความเคยชินเธอจึงเพียงแค่โบกมือไล่ควันที่ลอยเอื่อย

                    “ หือ...วันนี้วันเกิดเธอนี่ จะไม่ฉลองหน่อยหรือ “ ลูอาน่าเลิกคิ้วเรียวหนาขึ้นถาม

                    “ ก็แค่วันธรรมดาน่า ไม่ได้พิเศษอะไร “ เธอบอกเรียบๆ ดวงตารีเรียวมองกระจกเงาเอียงหน้าสำรวจทรงผมที่เพิ่งจัดเสร็จหมาดๆ โดยที่ช่างได้ติดแฮร์พีช (กิ๊ฟต่อผมที่ถอดได้ )เสริมเพื่อให้เข้ากับคอนเซ็ปของงาน จากผมเคลียร์บ่าตอนนี้ยาวสลวยไปจนถึงบั้นท้าย ชุดแซกหนังกลับนิ่มๆคลุมเข่าป้ายข้าง สีม่วงพาสเทลโชว์ไหล่เนียนเทรนด์มาแรงของปีนี้ คอคว้านลึกรูปตัววีแลเห็นทรวงอวบอิ่มครึ่งเต้า ด้านล่างแหวกเน้นเรียวขาเซ็กซี่ และยังเพิ่มมิติโดยลงรองพื้นให้ผิวเนียนสวยมันเงาอีกด้วย

                    “ เธอนี่เฉยชาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะ เห็นอะไรสำคัญนอกจากงานบ้างไหมเนี่ย น่านานทีปีล่ะครั้ง ฉลองกันหน่อย “ เอ่ยชวนอย่างเซ้าซี้จนเอริยาหรี่ดวงตากลมรีราวกันเมล็ดอัลมอนด์ที่กรีดอายไลน์แลดูโฉบเฉี่ยวสไตล์สาวมั่นมอง

                    “ ตกลงนี่ฉันหรือเธอที่อยากไปกันแน่ฮึ บอกมานะ มาเซ้าซี้ฉันแบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ “ ตั้งข้อสงสัยแบบคนรู้กัน ลูอาน่าจึงยิ้มแหยๆ

                    “ แหะๆ จะว่ามีมันก็มี พอดี ไคล์ คอนเนอร์ เขาชวนพวกเราไปปาร์ตี้หลังเสร็จงานนี้ เธอก็รู้นี่ว่า The Phantasm เป็นคลับหรูของพวกเซเลบเบอตี้คนดังที่นิยมไปเที่ยวกัน หากไม่ช่เมมเบอร์คลับเข้ายากมาก เป็นที่รู้ๆ กันอยู่ว่าเขาเป็นลูกชายเจ้าของโรงแรมนี้ ฉันอยากลองเข้าสักครั้ง นะ “ เสริมด้วยสายตาวิ้งๆ ออดอ้อนสุดๆ เอริยาทำหน้ายู่ แอบหันไปมองเจ้าตัวที่อยู่อีกด้านหนึ่งของห้อง ส่งสายตาพริบพราวผ่านกระจกเงามาห้ทำเอาเธอแสบตากับประกายวิบวับนั้น แน่นอนครๆ ก็รู้จักนายแบบหนุ่มรูปหล่อคนนี้ดี เธอเคยร่วมงานกับเขามาสองครั้งแล้ว กิติศัพท์ที่โดดเด่นไม่ช่รูปร่างหน้าตาอันเพอร์เฟค แต่เขายังเป็นคาสโนว่าตัวพ่อ เหล่านางแบบถูกเขาหว่านแหจนติดกับไปหลายคน และเธอก็ดูออกว่าเขาพุ่งเป้ามาที่เธอเป็นรายต่อไป แต่เพราะมีเพื่อนมาคอยเร่งเร้าอยู่ข้างๆ เอาน่าไม่ได้ไปกันสองคนเสียหน่อย ยังมีนายแบบนางแบบไปกันอีกทั้งก๊กเธอไม่จำเป็นต้องกลัว

                    “ โอเคก็ได้ เลิกทำตาแบบนั้นเสียที “ เอริยาว่าเสียงดุเมื่อลูอาน่ายังสะกิดเธอไม่หยุด

                    “ เอา..สาวๆ พร้อมกันรึยังคะ งานจะเริ่มแล้วนะคะ “ สาวสวยร่างอวบอิ่มผู้ดูแลงานเข้ามาเร่งเหล่านายและนางแบบ ซึ่งแต่ล่ะคนก็เตรียมพร้อมเป็นที่เรียบร้อยแบบมืออาชีพ โดยงานนิวยอร์กแฟชั่นวีควันนี้เป็นคอนเลกชันสำหรับฤดูร้อน เครื่องแต่งกายจึงค่อนข้างน้อยชิ้น แต่เน้นหรูหราแบบผู้ดี

                    เมื่อถึงเวลาเปิดงาน เสียงดนตรีช่วยเร่งเร้าจังหวะ เหล่านางแบบแต่ล่ะนางต่างโยกย้ายนท่วงท่าสง่างาม ตบเท้าเรียงแถวกันออกไปยังรันเวย์เพื่อโชว์อาภรณ์ที่ถูกออกแบบและตัดเย็บอย่างประณีตบรรจง หลายคนเคยนิยายนางแบบพวกนี้ไว้ว่าเป็นเพียงไม้แขวนเสื้อที่มีชีวิต อาชีพนางแบบเป็นอาชีพที่เน้นรูปร่างสัดส่วนมาเป็นอันดับหนึ่ง เอริยายืนรอจนถึงคิวตน จากนั้นเธอจึงวาดลวดลายแบบมืออาชีพ เธออยู่วงการนี้มาหลายปีจึงรู้วิธีทำห้คนสนใจผลงานมากก่าตัเธอ เพราะแบบนี้เธอจึงมีงานเข้ามาไม่ขาดสาย เธอสามารถทำให้ตัวเองโดดเด่นไปพร้อมๆ กับผลงานที่นำเสนอ เมื่อก้าวเท้าจนถึงสุดขอบเวทีมีบางอย่างทำห้เธอสะดุดตาเล็กน้อย หากแต่เธอก็ยังเดินต่อไปได้ สะบัดเรือนร่างอย่างพลิ้วไหว เจิดจรัสจนบังคับสายตาทุกคู่ห้จ้องมอง

                    โดยที่ขณะนั้นด้านหน้าสุดของขอบเวที สุรีนา วงษ์พิภัทร หญิงสาวร่างเพรียวบางแหงนมองนางแบบคนสวยสลับกับคนที่นั่งฝั่งตรงข้าม ก่อนเบนกลับไปที่นางแบบสาวอีกครั้ง ตนเพิ่งรู้ว่าอดีตลูกเลี้ยงก็มาเดินแบบครั้งนี้ด้วย หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปี แม้จะได้ข่าวคราวลอยมาบ้างแต่เธอไม่เคยสนจ หากแต่ยามนี้กลับสะดุดจเธออย่างมาก เมื่อเห็นหนุ่มหล่อคนที่นั่งฝั่งตรงข้ามจับจ้องอดีตลูกเลี้ยงอย่างไม่วางตา เธอจึงสนอกสนใจกิริยานี้ของชายหนุ่มเป็นพิเศษ เขาคนนี้มอดีตฝังจที่เธอเกือบลืมเลือนมันไป

                    ขณะเดียวกันด้านชายหนุ่ม นัยน์ตาสีเขียวอมเทาแลดูลึกลับกำลังจับจ้องอยู่ที่เรือนร่างของนางแบบสาว นบรรดานางแบบที่ออกมาโชว์ลวดลาย เธอคนนี้ดูเด่นสะดุดตาเขาที่สุด นั่นเพราะเธอเป็นสาวเอเชียคนเดียวบนรันเวย์แห่งนี้ ทำห้เธอดูสวยแปลกตา แววตาทอแสงเป็นประกายตามประสาคนเจ้าชู้ เดเมียน มอแกน ดไวท์ มหาเศรษฐีหนุ่มรูปหล่อ เจ้าของบริษัท D M D Co.,Ltd. ธุรกิจเสื้อผ้าแฟชั่นชั้นนำแห่งมหานครนิวยอร์คผู้ชื่นชอบเกาะติดขอบรันเวย์เป็นชีวิตจิตจ ไม่เพียงแต่เฉพาะงานของเขาที่จะต้องสอดส่ายหาดีไซเนอร์ฝีมือดีมาร่วมงานกับบริษัทของตนเท่านั้น แต่เขายังมีสายตาอันแหลมคมคอยเก็บเกี่ยวผลพวงจากงานเหล่านี้ และสิ่งที่สิงห์หนุ่มชื่นชอบและถนัดที่สุดคือการได้ผลพลอยได้จากสาวๆ พวกนี้ไปสำเริงสำราญบนเตียงไม่เว้นแต่ล่ะคืน กิจกรรมอันบันเทิงใจเขาไม่เคยผูกติดอยู่กับใครได้นาน มักเปลี่ยนหน้าหม่ไปเรื่อย สาวๆ พวกนี้เองก็พอจเช่นกัน เมื่อได้รับค่าตอบแทนที่สูงลิ่วสำหรับกิจกรรมรักบนเตียงหากว่าเขาพอจ เขามองจนเอริยาหายกลับไปยังด้านหลังของเวทีก่อนจะหันมาเห็นสุรีนาที่นั่งหน้าสุดด้วย เธอเพียงแค่ปรายยิ้มส่งห้เขา

                    ครั้นเมื่องานเสร็จสิ้นไป เอริยากลับมาอยู่นชุดลำลองเช่นเดิม แค่เพียงเสื้อสายเดี่ยวติดระบายลูกไม้สีดำโชว์แผ่นหลังขาวเนียน กับกางเกงขายาวรัดรูปแนบเนื้อสีเดียวกันเธอก็ดูดีแล้ว หญิงสาวนั่งคิดถึงบุคคลที่เพิ่งพบหน้าหลังจากที่ห่างหายกันไปนานหลายปี และเป็นคนที่เธอไม่อยากเจอเลยจริงๆ สุรีนาแม่เลี้ยงผู้แสนร้ายกาจ คนที่พรากทุกอย่างไปจากเธอ

                    แต่เดิมนั้นเอริยามีฐานะทางบ้านค่อนข้างร่ำรวย บ้านเธอมีธุรกิจเสื้อผ้าแฟชั่นชั้นนำของเมืองไทย เนื่องจากฐานะทางด้านการเงินที่ไม่ขัดสน เธอจึงเป็นคุณหนูเอาแต่ใช้เงินมือเติบจนบิดาเอือมระอา แต่เพราะเป็นลูกสาคนเดียจึงตามใจ ไม่ว่าอยากได้อะไรก็ต้องได้

                    แต่ต่อมาบิดาของเธอได้พบกับดีไซน์เนอร์สาวสวย สุรีนา ดีกรีนักเรียนนอกผู้พกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยม ซึ่งอายุอานามนั้นห่างจากพ่อของเธอเกือบสองรอบ ทั้งคู่คบหาดูจกันไม่นานก็แต่งงานท่ามกลางเสียงคัดค้านของเธอที่ตั้งแง่รังเกียจแม่เลี้ยงคนนี้ตั้งแต่แรกพบ นั่นเพราะว่าเธอมองออกว่าสุรีนาเข้ามาเพราะหวังทรัพย์สมบัติมหาศาลของผู้เป็นบิดา แต่ เทียนชัย บิดาของเธอหาฟังไม่ จนกระทั่งแต่งงานกันได้ไม่กี่ปีก็เกิดเหตุพลิกผันครั้งหญ่สำหรับชีวิตของเธอ เมื่อเทียนชัยประสบอุบัติเหตุรถคว่ำจนเสียชีวิต และเรื่องร้ายยังไม่หมดแค่นั้น เมื่อต่อมาเธอได้รู้ว่าทรัพย์สมบัติทั้งหมดกลายเป็นของสุรีนา ซึ่งมันถูกโอนเป็นชื่อของสุรีนาตั้งแต่พ่อเธอยังไม่เสียชีวิตโดยที่เธอไม่เคยรู้เลย และทั้งคู่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันเธอจึงไม่มีสิทธิ์ใดๆ ในมรดกนั้น ทั้งที่เธอเป็นลูกสาวแท้ๆ เธอพยายามฟ้องร้องเรียกสิทธ์ที่เธอควรจะได้เพราะสงสัยว่าสุรีนาอาจปลอมแปลงเอกสารถ่ายโอนทรัพย์สมบัติไปเป็นของตน สู้คดีกันอยู่หลายปีสุดท้ายเธอก็แพ้ ด้วยตอนนั้นสุรีนามีอิทธิพลเหนือกว่า ขณะที่เธอมีแต่ตัว เธอกลายมาเป็นคุณหนูตกอับ สูญเสียทุกอย่างนชีวิต แต่เพราะเป็นคนไม่ยอมแพ้ แม้ไม่เหลืออะไรเลย แต่ก็ยังมีสองมือกับเรือนร่างอันงามสง่า วันนี้เธอทำให้หล่อนเห็นแล้วว่าตนสามารถยืนหยัดอยู่ได้

                    “ ไปกันรึยัง “ ลูอาน่าถามทันทีที่เธอออกจากห้องเปลี่ยนเสื้อ เอริยาพยักหน้ารับนิดแบบคนไม่กระตื้อรื้อล้นเท่าดนัก เพราะใจจริงเธอเองก็ไม่ได้อยากไปสักเท่าไหร่ แต่เพราะติดที่ว่ารับปากไว้แล้วไม่อยากเสียคำพูด ตั้งจว่าจะไปเดี๋ยวเดียวแล้วจะขอตัวกลับ

                    บริเวณหน้างาน ไคล์ได้นำเมอร์ซิเดสเบนส์สีขาวคันหรูของตนมารอรับสองสาว เขามีหุ่นสูงล่ำบึกยวนจสาวๆ ริมฝีปากสีคล้ำเล็กน้อย และยังมีความมั่นในตัวเองสูงแบบกินขาด ทั้งรูปร่าง หน้าตา และฐานะไม่มีสาวๆ คนไหนปฏิเสธเขาได้เลยสักคนเดียว เขาไม่เคยต้องตามจีบครมาก่อนจนกระทั่งมาเจอเอริยา เพราะครๆต่างก็ว่าผู้หญิงคนนี้จีบติดยาก ตนจึงรับคำท้าจากเพื่อนมา และคืนนี้เขาจะต้องหิ้วเธอขึ้นเตียงห้ได้เพื่ออวดไอ้พวกนั้น ฝีมือระดับเขาไม่เคยพลาด

                    เดเมียนแวะทักทายคนรู้จักอยู่พักหนึ่งจึงได้ออกมา เขาทันเห็นเอริยาขึ้นรถไปกับเพื่อนนายแบบพอดี แต่ระหว่างนั้นเองสุรีนาที่คอยจับตาทุกอิริยาบถของเขาตลอดงานได้เดินเข้ามาทักทาย ครั้งหนึ่งเธอกับเขาเคยสนิทสนมคุ้นเคยกันดี เวลาผ่านไปหลายสิ่งหลายอย่างผันผ่านตามกาลเวลา วันนี้ความสัมพันธ์ที่เคยแนบแน่นร้างราไปนานแล้ว เพื่อความอยากได้อยากมีทำห้เธอยอมทิ้งเขามาซึ่งเธอไม่เคยเสียใจเลยนั่นเพราะเธอมีทุกอย่างที่อยากมีแม้ว่ามันจะได้มาด้วยวิธีที่ไม่ถูกต้อง

     แต่ใครเลยจะรู้ว่าชายคนนี้ที่ครั้งหนึ่งเคยมีแต่ตัวจะขยับขึ้นมาอยู่แถวหน้าของวงการนี้ได้ เขาไม่ช่เดเมียนคนเดิมอีกต่อไป เมื่อยามนี้เขากลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มฮอตที่สุดในเวลานี้ แถมยังกลายเป็นสิงห์หนุ่มผู้นิยมชมชอบเปลี่ยนสาวๆ เป็นว่าเล่นชนิดที่ว่าหน้าไม่ซ้ำ แม้กระทั่งเด็กในสังกัด เธอติดตามเขาข่าวคราวมาตลอดหลายปีนี้ จนได้สบโอกาสมาเจอเขาอีกครั้ง

                    “ เดเมียน ดีจที่ได้พบคุณอีกครั้งค่ะ “ น้ำเสียงเรียบนุ่มกล่าวทักทาย ซึ่งอีกฝ่ายก็ยินดีทักตอบอดีตคนเคยรัก เมื่อนานมาแล้วเขาเคยเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสกับผู้หญิงคนนี้ที่บูชาเงินเป็นเพระเจ้า จนทำห้เขาสาบานกับตัวเองว่าจะไม่มีวันรักใครอีกเป็นเด็ดขาด เพราะเธอคนนี้สอนให้เขารู้ว่ารักแท้เป็นเรื่องที่เพ้อฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง หากคิดจะอยู่บนโลกที่เต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัวเขาต้องเรียนรู้ที่จะปกป้องหัใจของตนเองและทำห้มันแข็งแกร่งขึ้น เวลานี้หัวจดวงนี้มันตายด้านจนไม่รู้สึกอะไรกับคร พอใจที่จะหาความสุขจากเศษเงินเล็กๆ น้อยๆ ของตนเอง

                    “ เช่นกันครับ “ รอยยิ้มกรุ่มกริ่มแบบมีมาดเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว เส้นคิ้วเรียงตัวแน่นหนาพาดยาวรับกับบหน้าคมคายตัดเหลี่ยมแบบมีมิติ ยามเมื่อเขายิ้มที่มุมปากมันช่างน่ามองเสียนี่กระไร ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูดีไปหมด

                    “ นานมากแล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน แต่ฉันยังติดตามข่าวคราวคุณเสมอ ได้ยินว่าตอนนี้บริษัทของคุณกำลังรุ่งโรจน์เชียว “







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×