คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : What happened about us?? (KangTeuk) Part 1
(1)
POV..Kangin
คิ้วขมวดบนใบหน้าหล่อยังคงไม่คลายออก..เนื่องจากภาพตรงหน้าทำให้คนหล่อหงุดหงิดเหลือเกิน
...
..
.
“แล้วพบกันใหม่ในสัปดาห์หน้าในรายการ...Star King “
เสียงตบมือดังขึ้นทำให้ผมสะดุ้งเล็กน้อย..
แต่ความหงุดหงิดของผมไม่ได้น้อยลงเลย..
“ขอบคุณครับ..ขอบคุณครับ” ภาพของร่างบางที่กำลังเดินไปจับมือทุกคน
และกล่าวขอบคุณตั้งแต่ช่างกล้อง ช่างแต่งหน้าแทบทุกคนจนกระทั่งถึงพี่คังโฮดง
“แล้วคราวหน้าเจอกันอีกนะ”
พี่คังโฮดงกล่าวด้วยเสียงอันเป็นเอกลักษณ์
ทำให้ทุกคนที่อยู่ ณ ที่นี้ต้องหันกลับไปกล่าวตอบรับและยิ้มให้อย่างมีความสุข..
แต่ยกเว้นผมเพราะอะไรนะหรือ
ก็ไอ้พิธีกรเตี้ยที่มีหน้าแก่มาก..แถมดันกระแดะมีชื่อเป็นภาษาอังกฤษ..
จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก..ไอ้(เชี่..)บูม
ดูมัน..ระริกระรี้ไม่ยอมออกห่างจากร่างบางของผมซักทีเนี่ย..มันหงุดหงิดโว้ย
จะให้ไปกระชากร่างบางออกมาก็เกรงใจคนอื่น..
แต่ตอนนี้ชักจะไม่อยากทนซะแล้ว...(เมิงงงงหาเรื่องตายชัดๆ)
“พี่คังอิน..” ใครวะกำลังเครียดดันเรียกซะตกใจ
“พี่คังอิน..พี่ซึงฮวานเรียกครับ” เซ็งโว้ยยิ่งเห็นหน้าไอ้ไก่น้อยที่ไม่เคยทุกข์ร้อนยิ่งเครียด
“พี่คังอินต้องไปถ่ายละครไม่ใช่หรือครับ..รีบไปซิครับ..พี่ซึงรออยู่” ดูมานนนพูดไปยิ้มไป (หมีอยากฆ่าไก่ครับ)
“ไม่ต้องห่วงครับ..เดี๋ยวผมจัดการให้..” เอ๋..หมายถึง..
“พี่อีทึก..ผมหิวแล้วงะ..ไปหาไรกินกันเฮอะ”
ฮยอกแจไปดึงพี่ชายสุดที่รักออกมาจากไอ้พิธีกรหน้าหม้ออย่างแนบเนียน
เยี่ยมมากน้องรัก..เดี๋ยวพี่กลับจากทำงานแล้วจะตบรางวัลอย่างงาม..
ส่วนผมด้วยภาระหน้าที่ที่ค้ำคออยู่
ผมเลยต้องกล่าวลอยๆ ด้วยคำจากลา...ก่อนจะหันหลังให้กับพี่ๆน้องๆ
เพื่อไปทำภารกิจในวันนี้ให้เสร็จ จะได้รีบกลับมาหาหวานใจซักที (คนหล่อเหนื่อยใจ)
“คังอิน..ตั้งใจทำงานนะ” เสียงนี้ผมจำได้ ผมหันกลับไปทันที
ภาพของร่างบางที่พยายามโบกไม้โบกมือให้ผมพร้อมรอยยิ้มที่แสนหวาน..โอ้ววววววว
แค่นี้ผมก็มีพลังทำงานเต็มร้อยแล้วครับบบบบบบบบ
“คังอินเร็วๆๆ เดี๋ยวไม่ทัน..อย่าโอ้เอ้ได้ไหม” ยังไม่ทันจะอิ่มเอมกับบรรยากาศแสนหวานของสุดที่รัก
เสียงนรกก็มากระแทกหูอย่างแรง
นี่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นพี่ซึงฮวานนะ... จะอู้ซะหน่อย
(ทำอะไรไม่ได้หรอกครับ..เดี๋ยวเค้าไล่ออกก็ไม่ได้อยู่กับหวานใจอะดิ)
ผมก็ต้องรีบเดินแบบคอตกๆ ออกจากสตูดิโอของ SBS เพื่อไปถ่ายละครต่อ
จะทำไงได้ละคับ..คนหล่อก็คิวแน่นแบบนี้แหละ..
ตลอดเส้นทางในการเดินทาง..ผมได้แต่คิดถึงเรื่องราวครั้งก่อน
ผมพยายามหาเหตุผลที่ทำไมนะ..มันมีอะไรที่แปลกไป..บรรยากาศมันเปลี่ยนไป
สงสัยใช่ไหมละ...ผมก็สงสัย..
ผมยอมรับว่าผมงานเยอะ(มาก)
ผมไม่ค่อยได้โทรหาสุดที่รักของผมซักเท่าไร(ส่วนใหญ่อีทึกโทรหาผมมากกว่า..ขอโทษครับ T_T)
ผมต้องทำงานกับสาวๆ เป็นส่วนมาก..แต่อันนี้ไม่ใช่ความผิดผมนะ..ก็บทมันเป็นแบบนั้น
ที่สำคัญสุด..ผมย้ายออกมานอนที่บ้านเป็นปีแล้ว..
แต่ใช่ว่าผมย้ายออกมาด้วยความสมัครใจนะ..เรื่องงานทั้งนั้น..
ผมรู้ว่าอีทึกต้องเหงามากแน่ๆ..ผมก็อุตส่าห์ฝากฝังอีทึกไว้กับทงเฮ..แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
ไอ้ปลาขี้แยก็ไม่ค่อยอยู่เพราะต้องไปทำงานที่จีน..เฮ้อออออออออ
คนหล่อกลุ้มใจ....
To be Con.
ความคิดเห็น