ตอนที่ 1 : เปิดตำราบทที่1>>[[คุณครูสุดฮอตมาแล้ว]]100%
ในโรงเรียนโคโนฮะที่แสนสงบสุข
“ว้าย เธอเห็นนั่นรึเปล่าซากุระ! ครูคาคาชิสุดหล่อเดินมานั่นแล้ว >O<”
ในเวลาต่อมาฉันรับรู้ถึงความจริงแล้วว่า โรงเรียนแห่งนี้ไม่เคยสงบสุขเลยแม้แต่ครั้งเดียว ในเวลานี้ก็เช่นกัน
หญิงสาวเรือนผมสีเหลืองผู้ที่คิดว่าตนนั้นสวยเต็มประดารีบจัดการกับทรงผมอันยุ่งเหยิง ก่อนจะทำตาปริบๆเมื่อครูคาคาชิเดินตรงมาทางนี้
ครูคาคาชิเป็นครูสอนวิชาคณิตศาสตร์และเป็นขวัญใจของยัยอิโนะ(หญิงสาวผมเหลืองผู้ที่เป็นเพื่อนกับฉัน) และนักเรียนหญิงคนอื่นๆในโรงเรียน เพราะด้วยความลึกลับของครูที่ต้องใส่ผ้าปิดปากมาสอนที่โรงเรียนทุกวัน และบางเวลาที่ทุกคนแอบมองเห็นครูดึงผ้าปิดปากออก ทำให้ออร่าความลึกลับและหล่อเหลาของครูแผ่กระจาย แต่ใครจะรู้บ้างล่ะ...ว่าฉันเป็นหนึ่งเดียวในนักเรียนหญิงทั้งหมดที่เกลียดครูคาคาชิเข้าไส้ T^T
“ว้าย ซากุระ ครูเขายิ้มมาให้ฉันด้วย ครูเขายิ้มมาด้วยล่ะ กรี๊ดๆๆ อย่างกับเทพบุตรแน่ะ >..<//”
และเธอควรจะรู้ไว้นะว่านั่นคือรอยยิ้มที่ร้ายกาจที่สุดของยมทูต ไม่ใช่รอยยิ้มของเทวดา TT^TT
ทำไมมีแต่คนชื่นชอบครูเขานักนะ จะมีใครรู้บ้างมั้ยว่าทุกเวลาหลังเลิกเรียนจะมีเด็กผู้หญิงบอบบางคนหนึ่งโดนใช้งานอย่างทารุณแถมยังโดนกลั่นแกล้งสารพัดอีกต่างหาก แล้วรู้รึเปล่าว่าเขาคนนั้นคือใคร...ก็ฉันยังไงล่ะ!! TToTT
ฮือ ชีวิตการเป็นเด็ก ม.ปลายของฉันที่ควรจะไปเที่ยวเดินช็อปตามห้างสรรพสินค้า หรือไม่ก็ออกเดทกับแฟน แต่ทุกๆเย็นฉันกลับต้องมานั่งทำชีท ทำสมุดหนังสือ หรือแม้แต่ขัดห้องส้วมของโรงเรียน โฮๆ นี่ฉันไปทำเวนกรรมอะไร ทำไมถึงมีเรื่องลงโทษฉันได้ทุกวันแบบนี้นะ TOT!
“ว้าว!~ ฉันจะละลายไปกับสายตาของครูเขาแน่ะ”
อิโนะพูดขึ้นหลังจากที่ครูคาคาชิเดินจากไปแล้ว เธอพูดด้วยเสียงพร่ำเพ้อก่อนจะลากฉันกลับไปนั่งที่เดิมจนได้ เมื่อกี้เรายืนอยู่ที่ทางเดินหน้าห้องพร้อมกับนักเรียนหญิงฝูงโตน่ะ
“ซากุระ! เธอไม่คิดจะกรี๊ดครูคาคาชิบ้างเหรอฮะ?...”อิโนะว่าพลางหย่อนก้นลงที่เก้าอี้ข้างๆ
“ทำไมฉันต้องกรี๊ดครูเขาล่ะ...ครูเขาก็แค่ครูคนหนึ่ง (._.)”
ฉันว่าขณะที่หยิบหนังสือนิตยาสารออกมาอ่าน ชั่วโมงนี้คือชั่วโมงอิสระและทุกๆครั้งของห้องเรียน 1-a นักเรียนหญิงของห้องจะมารวมตัวกันที่โต๊ะของฉันและยัยอิโนะเพื่อคุยโขมงเกี่ยวกับเรื่องของหนุ่มหล่อและครูคาคาชิ =_=^
ซึ่งฉันขอบอกตามตรงเลยว่า...ฉันเบื่อและเอียนกับเรื่องนี้ที่สุด!
“บ้า ครูคาคาชิไม่ใช่แค่ครูคนหนึ่งนะ แต่ครูเขาน่ะเป็นครูเทพบุตรที่หล่นลงมาจากฟากฟ้า มาประทานพรและความสุขให้ชีวิตของนักเรียนหญิงโรงเรียนโคโนฮะต่างหาก –W-//”
ยัยอิโนะว่าพลางทำท่าชื่นชม และนั่นคือสเต็ปเริ่มแรกที่ทำให้คนอื่นๆถึงกับเพ้อตาม ไม่อยากจะเชื่อว่าเท็นเท็น ฮินาตะ เพื่อนสนิทของฉันที่คบกันมาตั้งแต่เด็กก็เป็นไปกับยัยอิโนะด้วย -_-^
“ฉันคิดว่าเราควรจะบอกเขานะ!”
เท็นเท็นเป็นคนเปิดประเด็นก่อนจะตบโต๊ะเสียงดังลั่น โอเค ฉันรู้แล้วว่าเป้าหมายนี้มันสำคัญกับพวกเธอมาก แต่กรุณาไปนั่งคุยกันที่อื่นได้มั้ย! ฉันไม่สนใจเรื่องของอีตาบ้าที่ชื่อว่าคาคาชิ TOT^
“นะ...นั่นสิ...ฉันก็คิดว่า...เราควรจะบอกครูเขานะ >_<”
ฮินาตะพูดขึ้นเบาๆแต่ดึงดูดความสนใจของทุกคนได้เป็นอย่างดี
แล้วนี่ฉันกำลังอ่านนิตยาสารไม่ใช่เหรอ แต่ไหงนิตยาสารของฉันถึงถูกโยนไปหลังห้องแล้วล่ะ แง นี่ฉันต้องสนใจในสิ่งที่พวกหล่อนพูดใช่มั้ยยะ!
“ว้าว งั้นดีเลย ชั่วโมงคหกรรมวันพรุ่งนี้เราจะทำเค้กแล้วเอาไปสารภาพรักกัน Q(>_<)”ยัยอิโนะเสริมพร้อมทำท่าเรียกกำลังใจ
“แต่ดูเหมือนครูคาคาชิจะมีคนที่ชอบอยู่แน่ๆเลยนะ T^T”
หนึ่งในนักเรียนหญิงของห้องฉันพูดขึ้น และนั่นทำให้กลุ่มสาวๆที่เสียงแหลมอย่างกับนกหวีดถึงกับเงียบฉี่เป็นปลากระป๋อง -_-
“นั่นสิ...ครูคาคาชิเขาไม่เคยสนใจนักเรียนหญิงคนไหนเลยนะ เวลาใครไปสารภาพรักทีไร ครูเขาก็บอกว่า...ครูขอโทษนะ ครูไม่สามารถชอบนักเรียนได้หรอก...ว้าย คำตอบที่แสนจะเทพบุตรจริงๆเลย TwT//”
ได้ข่าวว่าคำพูดนั้นคือคำพูดปฏิเสธพวกหล่อนนะ แต่เหตุใดพวกหล่อนถึงทำหน้าปลื้มปิติอย่างนั้น ให้ตายเถอะ คนพวกนี้บ้าไปแล้ว - -
“เฮ้อ คิดแล้วมันก็เศร้านะ =^=”
“ใช่...นั่นสิ...”
แล้วทุกๆคนก็พร้อมใจกันถอนหายใจออกมาดังพรืด โอเค จบประเด็นของสิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่าคาคาชิแล้วสินะ รีบย้ายก้นของพวกหล่อนออกไปได้แล้ว >O<!
“ว่าแต่...ซากุระ! เธอไม่มีคนที่ชอบบ้างเรอะ!!”
จู่ๆยัยอิโนะที่ทำท่าซังกะตายก็เปิดประเด็นขึ้นมาทันที และนั่นทำให้นักเรียนหญิงคนอื่นๆเริ่มย้ายก้นของตัวเองออกไป จนเหลือแต่ฮินาตะ เท็นเท็น อิโนะ และฉันเท่านั้นที่ยังนั่งคุยกันอยู่ =O=^
ไหงมันมาประเด็นนี้ได้หว่า? =__=
“ฉัน...ฉันมีเวลาไปเหล่ผู้ชายที่ไหนยะ –O-^”
“ก็นั่นน่ะสิ! เธอไม่เคยจะมีเวลาไปช็อปปิ้งกับพวกฉัน แถม...ไม่เคยไปเหล่หนุ่มๆทั้งในและนอกโรงเรียนเลยสักนิด เพราะทุกๆเวลาเมื่อเธอทำตัวว่างงานเธอมักจะถูกครูคาคาชิลงโทษเสมอ! อ๊าก ให้ตายเถอะ นี่เธอวางแผนเข้าใกล้ครูคาคาชิรึเปล่าฮ๊า”
“ถ้าฉันสามารถเลือกเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนก็ได้บนโลก ฉันจะไม่มีวันเข้าใกล้สิ่งมีชีวิตที่ชื่อคาคาชิเด็ดขาด =__=^”
“งะ...งั้นเธอก็พูดจริงๆ...สินะ”
“ก็จริงน่ะสิ ฮินาตะ! เธอลองคิดดูนะ วันๆฉันโดนแต่ใช้ทำงาน ไม่คิดบ้างเหรอว่าฉันก็เบื่อเป็น ฉันเองก็อยากออกไปเหล่หนุ่มหรือมีแฟนกับคนอื่นเขาเหมือนกันนั่นแหละ แต่เคยซะที่ไหนล่ะ ก็เพราะอีตาครูคาคาชิของพวกเธอที่ทำให้ฉันแทบบ้านั่นแหละ!! เพราะฉะนั้นมันจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ฉัน...คนอย่างฉัน! จะชอบสิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่าคาคาชิ - -*”
พูดจบก็มีเสียงดังติ๊ดขึ้นมา ก่อนที่เท็นเท็นจะยกโทรศัพท์มือถือที่บันทึกประโยคตั้งแต่ต้นจนจบของฉันขึ้นมาเปิดอีกรอบ
นี่พวกเธอกำลังให้ฉันทำการสาบานสินะว่าจะไม่ชอบเทพบุตรนามคาคาชิของพวกหล่อน โอเค อยากทำไรก็ทำ เพราะถึงยังไงฉันก็ไม่มีทางชอบหมอนั่นเด็ดขาด
“ถ้าวันไหนเธอผิดคำพูดที่ให้ไว้ในนี้...เราขาดกันนะซากุระ >O<”
ยัยอิโนะว่าก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของเท็นเท็นมาและเริ่มส่งบลูทูธวนให้กับมือถือทุกเครื่องในห้อง โอเค เจริญมาก เรื่องเล็กแค่นี้พวกเธอทำซะใหญ่โตได้ ฉันก็นับถือที่ให้ความสำคัญกับฉันขนาดนี้
“ฮารุโนะ ซากุระ ครูคาคาชิเรียกให้ไปพบที่ห้องพักครูหลังเลิกเรียน”
พูดยังไม่ทันจบ ชีวิตแสนเศร้าระทมก็เข้ามาเยือนฉันอีกแล้ว! เฮอะ จำไว้นะอีตาบ้าคาคาชิ นายมันคือจอมมารสำหรับความสุขในชีวิตฉันสุดๆ!! ฉันจะไม่มีวันชอบคนอย่างนาย >O<^
หลังเลิกเรียน
“ถ้าทำงานเสร็จเร็วยังไง เธอจะตามไปสมทบกับพวกฉันก็ได้นะ ^O^”
ยัยอิโนะว่าก่อนจะเดินสางผมของเธอต่อไปเพื่อเตรียมไปนัดบอร์ดกับหนุ่มๆโรงเรียนข้างๆ เฮ้อ เห็นแบบนี้แล้วฉันก็อดเสียดายไม่ได้เหมือนกันแหะ T^T//
ฉันสะบัดหัวตัวเองสองสามทีเพื่อไล่ความคิดทั้งหมดออกไป ใช่ ออกไปซะความคิดไร้สาระ วันนี้ฉันต้องไปทำงานตามคำสั่งของครู! เราจะมามัวโอดครวญไม่ได้ เพราะถ้าเราโอดครวญมากไปกว่านี้อีตาคาคาชิต้องลงโทษหนักกว่าเดิมแน่ๆ แง!
ว่าแล้วก็รีบสะพายกระเป๋าแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องพักครูดีกว่า!!!
ตึ่ก ตึ่ก ตึ่ก ตึ่ก ครืด!~
ประตูบานหนาของห้องพักครูถูกเปิดออกพร้อมกับร่างบางเล็กของฉันที่กระเสือกกระสนเข้าไปในห้องนั้นได้สำเร็จ! พระเจ้า นี่มันยิ่งกว่าวิ่งหนีผีอีกนะ
“มาช้าสามวินาที เธอต้องโดนลงโทษให้ทำความสะอาดห้องพักครูเพิ่มเป็น 3 ชั่วโมง...นะ!”
“=[]=!”
คำพูดที่เหมือนจะน่ารักของตาบ้าครูคาคาชิไม่ได้น่ารักเลยสักนิด มันเหมือนเขากำลังใช้วิธีบงการฉันมากกว่า อ๊าก ฉันเคยบอกพวกคุณรึยังคะ ว่าฉันเกลียดเขามากแค่ไหน T_T
“อ้อ หลังจากช่วยทำความสะอาดแล้วก็ช่วยจัดเอกสารประกอบการเรียนของพรุ่งนี้ให้ครูหน่อยนะ ครูต้องไปประชุมก่อน”
นอกจากจะเพิ่มภาระให้ฉันแล้วยังชิ่งหนีกันหน้าตายอีก เฮ้อ แต่ฉันก็ทำอะไรไม่ได้นี่ ก็หมอนี่คือครู ส่วนฉันคือนักเรียน!!
ฉันรีบจัดการไปแบกถังน้ำ ไม้กวาดพื้น ผ้าขี้ริ้วขี้เหล่ ที่ตักผง ถังขยะมาไว้ในห้องพักครูก่อนจะเริ่มลงมือทำความสะอาด และสามชั่วโมงให้หลังฉันก็จัดการกับห้องพักครูแสนรกเสร็จ ไม่ว่าจะเป็นหน้าต่าง ช่องแอร์ ประตู โต๊ะ ตู้ หรือแม้กระทั่งไม้เรียว =_=;;
“นี่มันกี่โมงแล้วนะ”
ดวงตาสีมรกตของฉันจ้องไปที่นาฬิกาสีชมพูหวานที่ตอนนี้เข็มสั้นชี้ไปที่เลขหกแล้ว อ่อ ได้เวลาที่ฉันควรจะกลับบ้านแล้วสินะ...แต่!! เอกสารที่เจ้าบ้าคาคาชิสั่งให้ทำยังกองเป็นภูเขาอยู่เลยนี่นา ถ้าฉันแอบกลับไปก่อนในเวลานี้ฉันจะต้องโดนเล่นงานหนักกว่าเก่าแน่ๆเลย T_T
ลองคิดดูนะ วันนี้ฉันยังไม่ทันทำความผิดอะไรเลยสักอย่าง...แต่ก็โดนใช้ไม่หยุดแล้ว เฮ้อ อย่างนี้ฉันก็ไม่ควรหาเหาใส่หนังหัวตัวเองสินะ เวนกรรมของซากุระจริงๆ T^T
“อยากจะกู่ร้องบอกโลกว่าหนูโดนกระทำชำเลา ฮือ TOT”
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

น่าสงสารซากุระอะ
>___<
ซากกุระน่ารักมาก!
อ๊ายยยยยย>-<
ซากุระน่าใช้จิงๆ
อืมมม ชอบคู่คาคาชิ กะ ซากุระ
คาคาชิแกหล่อตงหนายยยยยยย
/me เผ่นนนน~~~~~
เท็นเท็น กะ ฮินาตะก้อเปนปัยกะเค้าด้วย
*-* อัพเถอะ
ต่อเลยค่า