BOSS BABE #นายน้อยของหนูลิต

ตอนที่ 1 : เด็กหมี │ 0 │บทนำ 100%

ฮัน (หัฏฐกร เดชานนท์) อายุ 17 ปี

อาชีพ นักเรียน / ผู้บริหารโรงแรม

สถานะ นายน้อยฮัน

ฮัน says : คุณเป็นคนที่ผมรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันไม่ซับซ้อน 

ลิลิต อายุ 22 ปี

อาชีพ นักศึกษาปี 4 / นักศึกษาฝึกงานตำแหน่งเลขา

สถานะ เลขาหรือเมีย ไม่แน่ใจ...

ลิลิต says : ฉันแค่ชอบเขาเอามากๆ ก็เท่านั้น 

คุณธาม อายุ 30 ปี

อาชีพ หัวหน้าแผนก/ผู้จัดการโรงแรม

สถานะ จอมมารธาม

ธาม says : ชีวิตผมทุกอย่างต้องเป๊ะ เข้าใจมั้ยครับคุณเลขา...เด็กฝึกงาน

คุณจีน อายุ 29 ปี

อาชีพ เลขาของคุณธาม

สถานะ เบ๊หรือทุกอย่างของธาม...

จีน says : ตอนแรกก็เป็นเพื่อนกันอยู่ดีๆ รู้ตัวอีกที อ้าว โดนโขกสับเฉย

บทนำ

 “อ๊ะ” เสียงของฉันถูกดูดกลืนหายไปเพราะริมฝีปากหนาของอีกฝ่ายที่ฉกลงมาครอบครองอย่างไร้ซึ่งความปราณี

ฉันรู้สึกว่าหน้าท้องตัวเองหดเกร็งตอนนี้มือหนาหยาบกร้านนั้นไล้ลงมาแตะ ความหนาวจากแอร์ทำให้ฉันขนลุกซู่ แต่มันก็ยังน้อยกว่าเมื่อร่างทั้งร่างของฉันตกอยู่ภายใต้อ้อมแขนแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของคนตัวสูง

ในหัวที่เคยขาวโพลนกลับมีหลายเรื่องแว้บเข้ามาตอนที่ความรู้สึกชื้นแฉะแตะลงที่ต้นคอแล้วลากลงมาที่หัวไหล่ ฉันกำลังคิดถึงหน้าพ่อแม่ที่เสียชีวิตไปแล้วว่าพวกท่านจะคิดยังไงกันนะที่ฉันตัดสินใจแบบนี้ ฉันกำลังจะกลายเป็นเด็กใจแตกโดยสมบูรณ์ แต่ว่า...ฉันอายุ 21 แล้วนะ คงจะเรียกว่าใจแตกไม่ได้หรอกมั้ง

“ดูทำหน้า”

เสียงหอบหายใจของฉันดังมากตอนที่มองสบตากับเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังยิ้มทะเล้นจนเห็นเขี้ยวทั้งสี่ บนและล่าง...กับฟันกระต่ายที่เป็นเอกลักษณ์ของฮัน เวลาเขายิ้มช่างน่ารัก แต่ตอนแรกที่เราเจอกัน ฉันเคยคิดว่าเขาน่ากลัว ดุดันเหมือนสัตว์ร้าย

ภาพลักษณ์ของเขาดูดิบเถื่อนแถมการวางตัวนิ่งๆ และมีสายตาที่แสนเย็นชานั้นก็ทำให้เขาดูเป็นคนหยาบคายที่สุดคนหนึ่ง เขาดูไม่สนโลก ไม่ยี่หระต่อสิ่งใด แต่ความจริงแล้วเขาใจดี น่ารัก ทะเล้น แล้วก็มีมุมอื่นๆ อีกมากมายที่ถูกซ่อนเอาไว้ และฉันอยากจะค้นหามัน

ชีวิตของคนเราบางครั้งก็ต้องมีการตัดสินใจพลาดบ้างเป็นเรื่องธรรมดา แต่ฉันไม่คิดหรอกนะว่าสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้คือการตัดสินใจพลาด อย่างน้อยเสียงหัวใจที่มันดังจนแทบจะทำให้หูอื้อตาลายไปหมดนั้น ก็เป็นเครื่องยืนยันถึงการตัดสินใจของฉันแล้วว่ามันไม่ได้พลาด...ฉันเต็มใจยอมให้เรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นก็เพราะว่าเขา

ฉายาแม่ชีประจำคณะของฉันคงจะต้องจบกันตั้งแต่วันนี้ เพราะต่อจากนี้ไปลิลิตสาวใสซื่อเวอร์จิ้นคนนั้น กำลังจะมอบครั้งแรกของตัวเองให้ผู้ชาย ฉันนึกถึงเสียงดังของบุ้งกี๋ที่จะต่อว่าตอนที่ฉันโทรไปเล่าให้เธอฟังในวันพรุ่งนี้ได้และฉันก็พอจะเดาเสียงของโอเล่เพื่อนกะเทยของฉันได้ว่ามันจะกรี๊ดดังแค่ไหนที่ในที่สุดฉันก็เสียซิง

แล้วการเสียบริสุทธิ์ครั้งแรกนี่มันเจ็บมากขนาดไหนกันเหรอ ฉันเคยได้ยินคำบอกเล่าจากคนหลายคนว่ามันไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด แต่ก็รู้สึกว่าคนตรงหน้าคงไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บเท่าไหร่หรอกมั้ง

“ชัวร์นะ” ฮันถามย้ำอีกครั้งตอนที่ฉันปรือตาขึ้นมามองหน้าเขา ฉันรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองคงจะกำลังหน้าแดงมากๆ ก็เลยยกมือขึ้นมาบังหน้าส่วนบนของตัวเองเอาไว้

ฉันเห็นแค่ฮันกำลังกัดปากล่างของตัวเอง แต่คาดเดาไม่ถูกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขามักเป็นแบบนี้เสมอๆ ต่อให้เจ้าตัวจะดูเฟรนด์ลี่และเป็นที่รักของทุกคนมากแค่ไหน มันก็จะมีมุมแปลกๆ บางอย่างที่ฉันรู้สึกว่ามันช่างลึกลับ ราวกับว่าเขามีขุมสมบัติที่ชื่อว่าฟีโรโมน ชาร์มมิ่ง และเซ็กส์แอพพีลซุกซ่อนเอาไว้ปริมาณมาก

ถ้าเขาไม่เซ็กซี่บาดใจขนาดนี้ ฉันคงไม่สมยอมขึ้นเตียงกับเขาหรอก แต่นั่นมันประเด็นรอง หลักๆ แล้วคือฉันแค่ชอบเขาเอามากๆ ก็เท่านั้น

“ชัวร์” ฉันตอบออกไปเสียงแผ่ว มือที่เคยบังหน้าถูกจับออกทำให้สบตากับเขาตรงๆ

ฉันเผลอห่อไหล่ลงเล็กน้อย รู้สึกเขินที่ต้องมาเปลือยต่อหน้าผู้ชาย และการที่เขายิ้มและมองฉันด้วยสายตาที่จะบอกว่าเอ็นดูก็ไม่ใช่จะคลั่งไคล้ก็ไม่เชิงนั้นก็ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกใจสั่น ฉันไม่รู้หรอกว่าฮันจะรู้สึกแบบเดียวกันกับฉันมั้ย แต่แววตาที่เต็มไปด้วยความต้องการนั้น มันมากพอแล้วจริงๆ ที่ฉันจะปล่อยให้เรื่องทุกอย่างมันเป็นไป

“ลิตรู้มั้ย...”

“ฮะ...ฮ๊า” ฉันหอบหายใจและเผลอร้องสลับเสียงครางตอนที่อีกฝ่ายแนบชิดลงมา

ตัวของฮันใหญ่กว่าฉันหลายเท่า น้ำหนักนั้นกดทับฉันจนเหมือนคนจมน้ำ แต่เป็นการจมน้ำที่ทำให้ฉันมีความสุขแบบแปลกๆ สุขที่ได้ทุกข์ทรมานไปกับสัมผัสของเขา สุขที่ได้ใกล้ชิดกับคนที่ตัวเองตกหลุมรัก

“ลิตเซ็กซี่กว่าที่ฮันคิดนะ”

บ้าจริง! ต่อให้เขาไม่ได้รักไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ยั่วกันขนาดนี้ เออก็ได้ ฉันยอมแต่โดยดี!!

นำบทนำมาหย่อนไว้ก่อน

เรื่องนี้ไรต์เริ่มสตาร์ทเขียนได้สักพักหนึ่งละ แต่ว่ายังไม่ค่อยขยับไปไหน

ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไร มันปวดหลังบ่อยๆ สงสัยจะโหมงานหนักไป แง

ยังไงก็จะพยายามปั่นแล้วก็มาขยันมาอัพให้ทุกคนได้อ่านในเร็ววันนี้นะคะ

ฝากเรื่องอื่นๆ ให้ติดตามกันด้วยนะ

-ช่วงฝากนิยาย-

 ________________________คนเมียทิ้ง vs คนผัวเคลม________________________

เมื่อแฟนเก่าที่ฉันเฉดหัวทิ้งความทรงจำเสื่อม

ความวายป่วงฉิบหายก็บังเกิด นอกจากวอนจะจำไม่ได้ว่าเราเลิกกันแล้ว

มันยังเสือกหน้าด้านอ้างสถานะกับฉันหน้าตาเฉย

'สถานะคือไรไม่รู้ แต่เราเคยได้กันมาก่อน'

ถูก! ฉันไม่ปฏิเสธความจริงข้อนั้น แต่..!!

'เพราะฉะนั้น...ขออีกที สัญญารอบนี้จะทำให้ติดใจ' 

พ่อง!!!

____________เด็กแว๊นบางพลี vs สก๊อยบางระจัน____________

'ตัวเอง นิ้วนางกับนิ้วกลางเค้าหายไปอ่ะ ไม่รู้ไปอยู่ไหน'

ตาโตๆ ของพี่เจ๋งกวาดมองร่างฉันที่นอนหอบอยู่ด้านล่าง 

ตอนแรกก็เข้าใจว่าเขาคงหมายถึงท่าไอเลิฟยู

แต่พอกระดิกนิ้วเท่านั้นแหละ 

'อุ๊ย เจอแล้ว อยู่ในนี้!' 

อยู่ในนี้ที่พี่มันว่าคือในตัวฉัน! ไอ้เชี่ยพี่เจ๋ง หนูใช่ของเล่นมั้ยวะพี่

แฟนฉันมีแล้ว...เอาเก่งด้วย