คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
16: 30 P.M (หลังโรงเรียน)
(ความคิดของใบตอง)
“ไอ้พวกงี่เง้า ถ้าครืนพวกแกมายุ่งกับยัยนี่อีก ฉันไม่เอาพวกแกไว้แน่!”
เสียงประกาศก้าวของเรสุเม่สาวห้าวประจำโรงเรียนตะโกนขึ้น มันเหมือนเป็นคำ พิพากษา หลักจากเธอซัดไอ้พวกบ้านั่นที่เข้ามาทำมิดีมิร้ายฉัน ถ้าเกิดเรสุเม่ไม่เข้ามาช่วยฉันไว้ทันเวลาปานนี้ฉันคง ฮึกฮึก TT_TT
“ฝากไว้ก่อนเถอะ”
“ไม่รับฝากโว๊ย มาทางไหนกลับไปทางนั้น”
เรสุเม่เตะเก้าอี้ที่วางขวางอยู่ไล่พวกนั้นไป เธอทำแค่นั้นคำขู่ที่พวกมันบอกจะมาเอาคืนก็หายวับไปพร้อมกับไอ้พวกบ้านั้นที่วิ่งหางจุกตูด
“เธอเป็นไงมั้ง”
“ฮึกๆฉะ..ฉันไม่เป็นไรจ๊ะ”
“มาเถอะฉันจะพาเธอกลับบ้าน”
ทั้งที่ยัยนี่เป็นผู้หญิงเหมือนกับฉันแท้ๆ แต่เธอกลับมีความกล้าหาญมากมายจนฉันแทบเทียบไม่ติด
“ขะ..ขอบใจจ๊ะ”
เธอวางสูทของเธอลงบนไหล่ของฉัน แล้วพยุงร่างฉันขึ้น
“เสื้อนั่นใส่ไปเถอะ ฉันว่าแฟนเธอคงไม่โอเคเท่าไรที่เห็นเธอเปียกอย่างนี้”
“T^T”
เรสสุเม่ขับรถ BMW สีดำสุดหรูมาส่งที่บ้านตามที่ฉันบอกเธอ ลานจอดหน้าบ้านเต็มไปด้วยรถของเหล่าเพื่อนฝูงของแบล็คเพิร์ล แบล็คคงจะส่งเพื่อนออกตามหาฉันสินะ T^T ก็เพราฉันเล่นหายตัวไประหว่างที่เราทะเลาะกันอย่างนั้น ความซวยมาถึงแล้ว~ ตองเอย
“นี่ยัยตองเราหายไปไหนมาหะ! รู้มั้ยพ่อลูกเขยของแม่ออกตามหาซะทั่วเลย แบล็คมารอลูกตั้งแต่เลิกเรียนแล้วนะ แถมยังขนเพื่อนของเขามาอีกด้วย นี่แม่คิดว่าเรากลับบ้านพร้อมเขาซะอีก ไม่งั้นแม่ไม่ปล่อยให้ลูกกลับบ้านคนเดียวดึกๆดื่นอย่างนั้นหรอก”
หนูไม่ได้กลับบ้านคนเดียวสักหน่อย แค่เรสสุเม่ไม่ได้ลงมาก็แค่นั้น T^T เรสจอดรถที่ประตูเพราเอารถเข้ามาไม่ได้ เธออาสาจะเข้ามาส่งแต่ฉัน ปฎิเสธเพราะรบกวนเธอมามากแล้ว
แต่แง๊ ~ TOT ทำไมแม่ถึงบ่นไม่หยุดอย่างเลยล่ะ อ๊ากกมาฟังหนูก่อน~
ความคิดเห็น