คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทนำ
เบ็ทนี่สาวสวยน่ารักตามแบบลูกครึ่ง เดินกลับบ้านตามปกติของทุกวัน แต่วันนี้เธอกลับดึกเป็นพิเศษนี่ก็ปาไปจะ 6 โมงแล้ว เพราะไหนจะมีการประชุมหัวหน้าห้อง ไหนจะทำเวรห้อง แล้วไหนจะทำเอกสารของประธานนักเรียนเสร็จ ปีหน้าเธอจะไม่ยอมเป็นหัวหน้าห้องอีกเด็ดขาด!
เบ็ทนี่เดินไปครึ่งทางแล้วก็ต้องหยุดชะงัก เธอลืมสมุดการบ้านที่ต้องส่งพรุ่งนี้ไว้ที่ห้องตอนทำเวรนี่นา แย่แล้วสิ ภารโรงปิดประตูไปหรือยังก็ไม่รู้ เบ็ทนี่วิ่งกลับโรงเรียนอย่างร้อนรน
เธอรีบวิ่งกลับไป และใช้ ‘ทางลัด’ มันเป็นซอยเล็กๆ เปลี่ยวๆ มีพงหญ้าและบ้านเรือนไม่กี่หลัง แถมยังอยู่ห่างกันมากซะอีก แต่มันเป็นทางที่จะไปทะลุออกตรงหลังโรงเรียนได้ นักเรียนชายที่ชอบโดดเรียนจะมาปีนกำแพงหลังโรงเรียนแล้วมาซ่อนตัวที่นี่ และสุดซอยนี้ตรงข้ามกับโรงเรียนจะมีร้านเกม เหมาะสำหรับพวกมั่วสุมกัน แล้วพงหญ้าแถวนี้เป็นที่สำหรับการสูบบุหรี่ชั้นดีซะด้วย เพราะถ้าอาจารย์มาตามก็แค่หลบตามพงหญ้า พอไม่เจอแล้วเดี๋ยวอาจารย์ก็กลับไปเอง
ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ เธอจะไม่เลือกมาทางลัดนี่เด็ดขาด ไฟตามถนนก็ติดๆ ดับๆ ชวนให้หลอน พงหญ้าก็เยอะ แถมยังเปลี่ยวไม่ค่อยมีรถผ่านไปมาอีกต่างหาก
ที่สำคัญที่เธอไม่อยากมาที่สุด เพราะในซอยนี้มันจะมี ‘โรงแรมร้าง’
เมื่อก่อนมันเป็นโรงแรมเล็กๆ มี 4 ชั้น 20 ห้อง มีคนบ้างไม่มีคนบ้าง และพวกที่ใช้บริการเยอะที่สุด คือนักเรียนโรงเรียนเธอนี่แหละ ใช้สำหรับเป็นม่านรูด และความที่ลูกค้าไม่ค่อยมี ค่าห้องก็เลยเก็บถูก ซอยนี้มันก็เลยกลายเป็นสวรรค์สำหรับพวกอันธพาลนั่นแหละ
แต่ไม่นานมานี้ โรงแรมนั้นถูกลูกค้าคนหนึ่งสูบบุหรี่แล้วทำบุหรี่หล่นใส่เตียง ทำให้เกิดเพลิงไหม้ ถึงจะดับทัน แต่ก็ไหม้ไปกว่าครึ่งตึก มีคนตาย 1 ราย จากเหตุการณ์นั้น คือพนักงานประจำโรงแรมที่เข้าห้องน้ำอยู่ตอนเกิดเพลิงไหม้ สุดท้ายหนีไม่ทันถูกไฟคลอกตาย
จากนั้นโรงแรมนี้ก็ปิดร้างมาตลอด แต่นั่นยังไม่น่ากลัวที่ว่า เคยมีหญิงสาวมาผูกคอตายที่นั่น ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใคร ฆ่าตัวตายทำไม แถมยังเคยมีพวกอันธพาลทะเลาะวิวาทกันในนั้น จนเผลอฆ่ากันตาย และเคยมีเด็กสาวโรงเรียนเดียวกับเธอถูกรุมข่มขืนแล้วฆ่าที่โรงแรมนั้น
ชาวบ้านรอบๆ ก็พากันหวาดกลัว จนเคยมีเด็กเล็กๆ คนหนึ่งไม่รู้เรื่องอะไร บอกว่าเห็นคนกวักมือเรียกอยู่ที่โรงแรมนั้นซึ่งร้างคน พวกวัยรุ่นลองดีก็เคยพากันไปลองของที่นั่น หนีกระเจิงกันมาทุกกลุ่ม
กลุ่มที่ 1 รอดปกติมา 1 คน เสียสติไป 2 คน วิ่งหนีไปถนนใหญ่แล้วตายอีก 2 คน
กลุ่มที่ 2 เสียสติไป 1 คน กระโดดหนีจากทางหน้าต่างเสียชีวิต 3 คน บาดเจ็บสาหัส 1 คน รอดปกติมา 1 คนแต่ไม่นานก็ฆ่าตัวตาย
กลุ่มที่ 3 เสียสติไป 2 คน ช็อคตายคาโรงแรมไป 2 คน
กลุ่มที่ 4 รอดปกติมา 3 คน เสียสติไป 1 คน หายสาบสูญไป 1 คน
กลุ่มที่ 5 รอดปกติมา 2 คน ช็อคตายไป 1 ถูกฆ่าในโรงแรมไป 3 คนโดยไม่รู้ว่าใครฆ่า
ฯลฯ
พวกชาวบ้านแถวนี้ก็บอกว่าเคยได้ยินเสียงกรีดร้อง มาจากในโรงแรมนั้น เป็นวัยรุ่นที่มาลองดีบ้าง หรือไม่มีคนเลยก็มี
เบ็ทนี่นึกถึงตรงนี้ก็กลัวจับจิต แต่ทำไงได้ เธอดันขี้ลืมซะนี่ เบ็ทนี่เริ่มขาสั่นเมื่อเดินมาถึงหน้าโรงแรมร้างนั่น เธอชำเลืองมองแล้วสวดมนต์ในใจผิดๆ ถูกๆ
"น้องสาวยังไม่กลับบ้านอีกหรือจ้ะ" วัยรุ่นชายคนหนึ่งยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงเสาไฟฟ้าฝั่งหน้าโรงแรมร้าง
"จะ จะกลับแล้วค่ะ!" เบ็ทนี่หมุนตัวกลับทันควัน
วัยรุ่นชาย 4 – 5 คน ก็รีบวิ่งตามแล้วล็อคคอเบ็ทนี่ทันที เด็กสาวดิ้นไปมาแต่สู้แรงพวกนี้ไม่ได้
"เอาไงดีพวก"
"ลากคอมันเข้าโรงแรมเลยแล้วกัน ในนั้นถึงจะมีเสียงอะไร ชาวบ้านเขาก็ไม่สนหรอก คิดว่าเป็นผีมากว่า"
"ตกลง ลากคอมันไปเลย"
"ช่วยด้วยค่ะ! ช่วยด้วย!" เบ็ทนี่พยายามร้องขอความช่วยเหลือ
วัยรุ่นคนหนึ่งต่อยท้องเธอให้เงียบ จนเธอจุกพูดไม่ออก มันฉุดกระชากลากถูเธอเข้าไปในล็อบบี้โรงแรม
"อย่าทำอะไรฉันเลยนะ นะ ขอร้อง ฉันจะไม่บอกใคร ฉัน ฉันมีเงินนะ" เบ็ทนี่ไหว้ขอร้องทั้งน้ำตา พวกนั้นมองเธออย่างหื่นกระหาย พรรคพวกคนหนึ่งจุดบุหรี่ขึ้นสูบ
"เราไม่ต้องการเงินหรอก จัดการมันเลยว้อย!" สิ้นเสียงเบ็ทนี่ก็แทบจะอยากจะกรีดร้องดังๆ แต่พวกมันเอามือปิดปากเธอแน่น
เบ็ทนี่ทั้งขยะแขยงทั้งหวาดกลัว เธอสะอื้นไห้อย่างน่าสงสารแต่ไม่มีใครเห็นใจเธอแม้แต่น้อย เธอทรมานไปนานที่ไม่รู้นานเท่าไหร่ เพราะสำหรับเธอมันช่างผ่านไปช้าเหลือเกิน จนพวกมันรุมข่มขืนเธอเรียงตัวเสร็จ
"หน้าตาลูกครึ่งแถมยังไม่เลว เอาอีกรอบมั้ยพวกเรา"
เมื่อจบประโยคเบ็ทนี่ก็สะดุ้งสุดตัว พวกมันเริ่มเข้ามาล้อมกรอบเธออีกครั้ง
ตึก
เบ็ทนี่มองสายตาผ่านไปยังข้างหลังของพวกนั้น มีหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่อย่างเงียบๆ ห้องที่พวกเธออยู่มันก็เป็นห้องติดประตูโรงแรม ไม่มีทางที่จะมีใครเข้ามาโดยที่พวกมันไม่รู้สึกตัว นอกจากว่าสิ่งนั้นจะอยู่ที่นี่มาก่อนแล้ว
ตึก
หญิงสาวคนนั้นก้าวเข้ามาใกล้ขึ้นทุกที เบ็ทนี่สังเกตเห็นว่าหญิงสาวใส่ชุดสายเดี่ยวสีขาวแต่ชายกระโปรงตรงหว่างขามีเลือดสีแดงไหลออกมาไม่หยุด เธอนึกถึงข่าวที่ว่า มีผู้หญิงถูกรุมข่มขืนแล้วฆ่า เบ็ทนี่ไล่สายตาไปมองยังลำคอเรียวก็เห็นรอยถูกของมีคมตัดจนแหว่งวิ่น
ตึก
หญิงสาวคนนั้นอยู่ตรงหน้าเธอ ห่างพวกมันแค่ก้าวเดียว
"ไอ้พวกชั่ว เดรัจฉาน มึงข่มขืนกูแล้วฆ่ากูที่นี่!" เสียงเย็นยะเยือกดังลอดออกมา พวกอันธพาลที่กำลังทำการข่มขืนเบ็ทนี่ผละจากเธอทันที
"เผ่นเร็ว!" พวกมันตรงไปที่ประตูแต่เปิดไม่ได้ ทั้งๆที่พวกเขาไม่ได้ล็อคมัน
"ตายซะ ไอ้เลว!" ผู้หญิงคนนั้นใช้มือซีดๆ บีบคอพวกมันคนหนึ่ง แล้วเหวี่ยงไปที่ผนัง มันกระอักเลือดแล้วชักอยู่หลายทีก่อนจะแน่นิ่งไป
"เหวอ ผมผิดไปแล้ว ยกโทษให้ผมด้วย!"
"ไม่!!" หญิงสาวเอามือแทงไปยังท้องของคนพูด แล้วกระชากไส้ออกมา เครื่องในและเลือดไหลทะลักออกมากองที่พื้น
"เปิดสิว้อย เปิด!" วัยรุ่น 3 คนที่เหลือตะกุยประตูอย่างเอาเป็นเอาตาย
หญิงสาวจับคอของ 1 ในนั้น แล้วบีบอย่างแรงจนคอขาดกระเด็นไปตกอยู่หน้าเบ็ทนี่ เธอหวีดร้องเสียงหลง แต่ไม่มีใครสนใจแม้แต่น้อย
ผีสาวใช้เล็บยาวๆ จิกแขนของชายคนหนึ่ง แล้วกระชากอย่างแรงจนแขนขาด เลือดพุ่งกระฉูด มันทรุดลงไปกับพื้นแล้วนิ่งไปเช่นเดียวกับคนอื่นๆ
"อย่า อย่าทำกู กูยอมแล้ว กุจะไปทำบุญให้มึง" คนที่เหลือคนสุดท้ายยกมือไหว้แล้วฉี่ราดอย่างน่าเวทนา
"คนเลวอย่างมึงทำบุญไม่ขึ้นหรอก!" ผีสาวตนนั้นจับขาของมัน แล้วเหวี่ยงไปกระแทกกำแพงครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระดูกภายในของมันป่นไม่มีชิ้นดี
"อ่า" เบ็ทนี่เขยิบถอยด้วยความหวาดกลัว
"ไม่ต้องกลัว ฉันมาช่วยเธอ ฉันถูกพวกมันรุมข่มขืนเหมือนกับเธอ หนีไปซะ วิญญาณตนอื่นไม่ใจดีเหมือนฉัน" ผีสาวหันมาบอกแล้วเลือนหายไป
"กรี๊ดดดดดดดด!!!" เบ็ทนี่วิ่งออกมา ประตูเปิดออกอย่างง่ายดาย เธอช็อคสลบไปที่กลางถนนนั่นเอง
ความคิดเห็น