คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : == Last snow [Sun shine] END
Sun shine [END]
ท่ามลาสายลมและหิมะโปรยปรายในยาม่ำืนที่ท้อฟ้าเ็มไป้วยวาวส่อสว่าระยิบระยับราวับะมาร่วมยินีที่นทัู้่ไ้ามหาันนเออีรั้ สอร่าเินโอบอันภายใ้ท้อฟ้าที่าม
านยอลพาแบฮยอนไปที่าฟ้าที่ิับห้ออเา
ที่ๆเาพบันรั้แร
ถึแม้ว่าทุอย่าะาวโพลนไป้วยหิมะ ไม่เหมือนับรั้่อนที่เ้าไ้มาเห็นวามสวยามอบรราอไม้พวนั้น แ่แบฮยอน็ิว่าที่นี่สวยามอยู่ี
ที่ไหนที่มีน้าายเาอยู่้วย แม้ะอยู่ในป่าลึ ้นเหว หรือใ้มหาสมุทร ที่นั่น็สวยาม
สำหรับเาเสมอ
านยอลลุออไปหยิบระานวารูปอเาแล้วส่ให้ับแบฮยอน
"ันวามันเสร็แล้วล่ะ ันให้นายแล้วัน" มือเล็รับมาแล้วเปิภาพออู และมอรูปนั้นอย่าื่นม นิ้วเรียวลูบรปีอร่าในรูป
ปีสีาวบริสุทธ์...
เาิถึยามที่เาไ้โบยบินอยู่บนท้อฟ้า ิถึลุ่มนสีำที่อยู่ับเามาหลายร้อยปี
แบฮยอนอยาบินอีรั้
ใบหน้าเศร้าอแบฮยอนทำให้านยอลไม่สบายใ
"ถึนายะเป็นยมทู แ่ัน็ิว่านายเป็นเทวาัวน้อยอันนะ ไม่ว่าะปีสีอะไร เป็นเทวาหรือยมทู นาย็ยัเป็นนที่ันรันะแบฮยอน" ร่าสูพูแล้ว็เอามือมาบีบมูเล็อแบฮยอน
เ้าอมูเล็เบี่ยัวหลบและทำหน้าู่ใส่นัวสู านยอลหัวเราะเบาๆแล้วึร่าเล็เ้ามาใล้
"นายหาหัวใบริสุทธ์ไ้หรือยั" หัวเล็พิไหล่หนาเบาๆ วามเียบอนัวเล็ทำให้านยอลพูไม่ออ
"นาย.....ะไปาันริๆใ่มั๊ย? " แบฮยอนยื่นมือออมารอรับหิมะที่ำลัลมาใน่ำืนที่เียบเหา เาเอาหิมะวาไว้บนมืออานยอล
"เ้าวันพรุ่นี้....นายะลายเป็นหิมะหายไปริๆใ่มั๊ย? "
แบฮยอนผละออาไหล่หนาและพยัหน้าเบาๆ พร้อมับน้ำาที่หยลมาาาู่สวย ร่าสูไล้นิ้วปาไล่น้ำาออไปาแ้มใสอนรหน้า
"ันยหัวใให้นายไปหมแล้ว นายเอามันออไปาร่าันเถอะ ันอยู่ไม่ไ้...ถ้าไม่มีนาย"
แบฮยอนส่ายหัวแรๆและเริ่มร้อไห้หนัมาึ้น
เาะเอาหัวใอานยอลไปไ้อย่าไรัน
หาเาเอาหัวใอานยอลไป นั้นหมายวามว่า...านยอละ้อาย้วยมืออเา
เาทำไม่ไ้
แบฮยอนไม่มีทาที่ะทำให้านยอลเ็บปวอีแล้ว
านยอลุมพิที่หน้าผาสวยอนรหน้า แล้วเลื่อนมาประทับที่ริมฝีปาสีแที่น่าหลใหล
เหมือนับทั้สอนโหยหาันและันมานานแสนนาน
ในวินาทีนี้ ไม่มีอะไรที่ะมาหยุวามรัอทั้สอนลไ้อีแล้ว วามรู้สึที่ทั้แผ่วเบาและเนิ่นนาน มีเพียท้อฟ้าอันว่าให่ วันทร์ที่ทอแสส่อสว่า และหมู่าวเท่านั้นที่ะเป็นพยานรั
อนทั้สอนี้ ถึแม้อาาศะหนาวเย็นเพียใ แ่หัวใที่เ้นแรอทัู้่็ทำให้วามอบอุ่นโอบรอบเาทั้สอน
านยอลถอนริมฝีปาออ้าๆ ่อนะลุึ้นและหายลับเ้าไปในห้ออีรั้
แบฮยอนลุึ้นาิ้าและเปลี่ยนไปนั่ที่แท่นปูนอันเิมที่เาเยนั่ เาเยหน้ามอึ้นไปบนท้อฟ้าเบื้อบนแล้วลูบแหวนรูปวอาทิย์ทอแสที่เาสวมมันอยู่ลอเบาๆ
'พระเ้ารับ ผมอเพียอย่าเียว ่อนที่ผมะลายเป็นหิมะแล้วาเาไป ผมอให้เาอยู่อย่ามีวามสุ ไ้พบับรัแท้ และลืมวามทรำที่มีผมอยู่ไปะไ้มั๊ย"
ทุอย่ายัเียบสนิท มีเพียเสียอสายลมเบาๆที่ทำให้รู้ว่าเวลายัำเนินอยู่่อไปเรื่อยๆ
แบฮยอนยิ้มให้ับัวเอ
เาไม่อยาร้อไห้อีแล้ว
เาอยาใ้เวลาที่เหลืออย่ามีวามสุับานยอล
เาะยิ้มเพื่อานยอล
ไม่นานนัร่าสู็ลับึ้นมาที่าฟ้าอีรั้ านยอลยัประทับใับภาพรหน้าเทวาัวน้อยอเา เาไม่อยาให้ภาพรหน้าหายไป รวมถึนรหน้านั้น้วยเา
เาทนไม่ไ้หาเา้อมอร่าอนรหน้าลายเป็นหิมะแล้วหายไปับสายลม่อหน้า
่อา านยอลยอมให้หัวใอเาับแบฮยอนีว่า...
หิมะยัลลมาอย่าไม่าสาย และระทบับร่าเล็ที่นั่อยู่บนแท่นปูนนั้นทำให้เาิว่า หาแบฮยอนมีปีสีาวอย่าที่้อารแล้วะเป็นภาพที่ามแน่นอน
านยอล้มลมอนปีสีำอแบฮยอนที่เาเ็บไ้แล้วยิ้มให้ับมันเบาๆ
ร่าสูเินเ้าไปนั่้าๆแบฮยอน และยื่นนปีสีำในมืออนให้ับร่าเล็
แบฮยอนมอเห็นนปีสีำในมือหนา แล้วเยหน้าึ้นสบาับานยอล
"ันเ็บมันไ้อนที่ันเอนายรั้แรน่ะ...ันเอาปีอนายมาืน..." านยอลส่นปีสีำลับพร้อมับมีบริบที่วาอยู่ใ้นปีนั้นให้ับแบฮยอน มือเรียวรับมาและวามันล้าัว
เามอหน้าานยอลอย่าไม่เ้าใ เาบอแล้วไม่ใ่หรอว่าเาไม่้อารหัวใอานยอล
หยาน้ำเริ่ม่อัวึ้นที่วาู่เล็
มือหนาว้ามือเล็มาุมไว้แน่น
"นายร้อเพลให้ันฟัหน่อยไ้มั๊ย เพลที่นายอบน่ะ"
แบฮยอนเริ่มฮัมเพลึ้นเบาๆและโยัวไปามทำนออเพล านยอลเปลี่ยนมานอนหนุนัอนัวเล็ มือบาลูบลุ่มผมนิ่มอานยอลอย่าเบามือ
บันี้พระันทร์เริ่มะละาหน้าที่อน และผลัหน้าที่มาให้พระอาทิย์ที่เริ่มทอแสอยู่ที่อบฟ้า วันใหม่ำลัะเริ่มึ้นแล้ว......
ทัู้่มีเวลาอยู่้วยันอีไม่นานนั
หาแสาวอาทิย์สาส่อมายัร่าอแบฮยอนเมื่อไหร่ นั่นหมายถึเวลาที่หมล
เสียหวานที่แผ่วเบายััอยู่เรื่อยๆ านยอล้อใบหน้าหวานอนที่เาหนุนัอยู่ ลมหนาวพัผ่านร่าทั้สอทีู่ไม่สะทสะท้านับวามหนาวเย็นเลนแม้แ่น้อย
มืออทัู้่ยัประสานันแน่นราวับมีเวทมน์มาพันธนาารมือู่นี้ไว้้วยัน
วอาทิย์เริ่มทอแสที่เป็นสัลัษ์อเ้าวันใหม่ที่เริ่ม้นึ้นแล้ว แสอาทิย์ที่สาส่อไปทั่วบริเว รวมถึสถานที่แห่วามทรำนี้้วย
ร่าอแบฮยอนเรือแสึ้นเล็น้อย ทัู้่รู้แล้วว่าเวลาแห่วามสุที่ทัู้่รออยมานานแสนนานใล้ะบลแล้ว
านยอลลุึ้นและว้าร่าบามาอแล้วุมพิอย่าแผ่วเบา นี่เป็นสัมผัสสุท้ายที่เาะมอบให้แบฮยอน
อวัาลาที่น่าเศร้าที่สุ
รสูบที่หวานแ่เ็มไป้วยน้ำาแห่วามเศร้า
'ันรันายนะ....ลา่อน' ไม่มีแม้เสียใๆออาปาอแบฮยอน มีเพียไอวันสีาวที่ออมาาปาเรียวสวยนั้น แ่านยอล็เ้าใมันไ้ี
ร่าสูอร่าเล็อแบฮยอนไว้แน่นเหมือนลัวนรหน้าะหายไป
ะที่ทัู้่ยัอันอยู่นั้น มืออี้าอานยอล็เอื้อมไปหยิบมีที่วาอยู่้าัวอแบฮยอน
"โอาสสุท้ายแล้ว แทมาที่หัวใันเลย" านยอลเอามีใส่ในมือบาอแบฮยอน
วาู่เล็รื้นไป้วยน้ำาอีรั้ านยอลเอื้อมมือมาปาหยน้ำใสๆนั้นออ
"แ่แทรหัวใันนาย็ะไม่้อหายไป นายะมีีวิอยู่แทนีวิที่ไม่มี่าอัน มีีวิลอาล เป็นเทวาที่สร้าประโยน์ให้นบนโล ันะอยู่้าๆนายในหัวในี้ ไ้โปร แทันเถอะ"
แบฮยอนส่ายหน้าแรๆหลายรั้ พร้อมับน้ำาที่ไหลอย่าวบุมไม่ไ้
"อย่าร้อไห้อีเลย ันเื่อว่านายเ้มแ็พอที่ะอยู่บนโลใบนี้แทนันนะ" านยอลมอบรอยยิ้มที่อบอุ่นับแบฮยอนอีรั้ แ่ทว่าวาู่โอเานั้นลับเ็มไป้วยหยาน้ำา
ร่าอแบฮยอนสว่าึ้นอีรั้ แสแยามเ้าที่้อัวแบฮยอนทำให้ร่านั้นูบาเบาเหมือนำลัะหายไป
ทันในั้นเอ .... านยอล็ับมือที่ถือมีมริบอแบฮยอนแทเ้ามาที่หัวใอัวเอ
เลือ่อยๆไหลออมาาบาแผลที่เิึ้น อเหลวสีแระเ็นไปทั่วผนั
พื้นที่สีาวที่ถูปลุม้วยหิมะบันี้ถูย้อมไป้วยเลืออานยอล
สิ่ที่านยอลทำลไปนั้นยิ่ให่นั
แ่ทว่าเวลาไม่เยปราีใร
าอแบฮยอน่อยๆหายไปลายเป็นลุ่มละออหิมะ
ร่าบาว้าัวอานยอลที่่อยๆทรุลมาประอไว้และุมพิเบาๆ
านยอลรู้สึถึวามเย็นที่ริมฝีปา าที่ปิลแล้วลืมึ้นอีรั้
"ันรันายนะแบฮยอน" านยอลรวบรวมำลัเฮือสุท้ายับมือแบฮยอนและูบที่หลัมือนั้น
ทัู้่สบาันนระทั่ลมหายใสุท้ายมาถึ...
แบฮยอนยิ้มให้ับโะาอัวเอ
ร่าไร้วิาอนที่เารั ใระเป็นยมทูมารับววิาแสนบริสุทธ์นี้ไปนะ?
สายลมเอื่อยๆพัผ่านร่าบาเบาๆ พร้อมๆับที่ร่าอแบฮยอน่อยๆลายเป็นลุ่มหิมะลอยละล่อไปามระแสลม
สายลมไ้พัหิมะลอยวนอยู่บนร่าที่ไร้ลมหายใอานยอล ในมืออเามีหิมะและแหวนรูปสัลัษ์พระอาทิย์ส่อแสอแบฮยอนวาอยู่
สัลัษ์ที่แม้เ้าัวยัไม่รู้วามหมายอมัน
แสสว่าที่ส่อในวามมืมิ และี้นำทาให้ับนที่อยู่ในวามมื
ภาพสุท้ายในวามทรำอานยอลือแบฮยอน และภาพสุท้ายในวามทรำอ
แบฮยอน็ือานยอลเ่นเียวัน
ลุ่มละออหิมะลอยวนไปเรื่อยๆพร้อมับสายลมที่โอบอุ้มพัพาหิมะไป
หาแบฮยอนเป็นหิมะ านยอล็ะเป็นสายลมที่อยโอบอุ้มและเินทาไปพร้อมๆัน
หาทัู้่ไ้อยู่เีย้าัน ไม่ว่าะเป็นที่ไหน ที่นั่น็ะเป็นสถานที่แห่วามทรำ และเป็นสถานที่ที่สวยามอสอน
ลอไป
…THE END…
**Talk ฮรือออออออออออ ว่าะ่อเน็หอิ ว่าะพ้นมรสุมโปรเบ ว่าะเรียมานพรีเ้นวิัย ไหนะออหน่วยอะ ะบ้าาย TT
ในที่สุฟิยาวที่สุ็บ ถึแม้มันะาๆัๆแปลๆยัไ็อมเม้นทิ้ไว้มั่นะะ ะไ้เอามาปรับปรุถ้ามีเวลาและอารม์ในารแ่เรื่อ่อไป
อยาแ่ให้มันราม่าๆ แ่ประสบาร์ยัไม่ถึ TT ยัไ็อ่านให้มันราม่านะะ แหะๆ
ฝาเรื่อใหม่หน่อย่ะ ฮี่ๆๆๆ
[Fic EXO] Never sayห Goodbye [ ? x Baek ft exo ]
http://writer.dek-d.com/black-suger/story/view.php?id=1037762
ความคิดเห็น