[fic reborn] รักอันตรายของนายเมฆา

ลำดับตอนที่ #2 : นักเรียนใหม่(อัพแล้วจ้า)

    [tsuna talk]    

            
         แสงของยามเช้าที่อบอุ่นทำให้ผมไม่อยากลุกไปไหนก็เลยนอนแช่อยู่ที่นอน คงจะงงล่ะสิว่าผมมานอนแช่โดยไม่มีคนกวนแบบนี้ได้ไง ก็เพราะว่าวันนี้ เจ้ารีบอร์นออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้า ตอนนี้ยังไม่กลับ ผมเลยนอนแช่ได้ แต่ถ้าลองหมอนั้นอยู่สิ มีหวังถีบผมล่วงเตียงแน่
    "สึคุง อาหารเช้าเสร็จแล้วนะลูก" นั่นเป็นเสียงของแม่สุดที่รักของผมเองครับ
    "คร้าบ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ" ผมค่อยๆเดินลากสังขารตัวเองเดินไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินลงข้างล่าง
     "แรมโบ้ เอาของอี้ผิงคืนมานะ" และนั่นคือสิ่งที่ก้าวเข้าไปในครัวแล้วต้องเจอ ศึกชิงข้าวเช้า
    "สึคุง มาแล้วหรอ รีบทานสิจ๊ะ เดี๋ยวโดนแย่งหมดแม่ไม่รู้ด้วยนะ" แม่ยิ้มให้ผมแล้วหันกับไปสนใจจานที่อยู่ในอ่างต่อ
     
      เอ๋! รีบอร์นยังไม่กลับอีกหรอเนี้ย แปลกแหะ ปกติไม่เคยไปไหนเวลาแบบนี้นี่หว่า o_o!

    ผมคิดพลางกวาดสายตาไปทั่ว แต่ก็ไปเจอรีบอร์นเลย เจอแต่เบียงกี้ แรมโบ้ อี้ผิง และก็ฟูตะเท่าเอง 
    "ถ้ามองหารีบอร์นล่ะก็ ออกไปตั้งแต่เช้าแล้วยังไม่กลับ" เบียงกี้พูดขึ้นมา 
    "อืม"ผมตอบไปแบบสั้นๆแล้วก็เริ่มตักข้าวเข้าปาก 
     

    .............................................................

         
     ตอนนี้ผมนั่งอยู่ที่โต๊ะในห้องเรียน เหม่อมองไปนอกหน้าต่างคงจะคิดเรื่องอะไรไม่ได้นอกจากเรื่องของรีบอร์น ผมยังสงสัยไม่หายว่ารีบอร์นไปไหนทำไมป่านนี้ยังไม่กลับ
    "รุ่นที่สิบเหม่ออะไรอยู่ครับ อาจารย์เข้าแล้วนะครับ" เสียงของโกคุเดระคุงดังขึ้น ทำให้ผมสะดุ้ง ผมหันไปยิ้มให้โกคุเดระคุงน้อยๆแล้วหันไปสนใจหน้าห้องแทน
    "สวัสดีจ๊ะนักเรียนทุกคน วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่จะมาแนะนำให้ทุกคนรู้จักกันนะจ๊ะ" เกิดเสียงฮือฮาดังขึ้นในห้อง หลังจากที่ครูพูดจบ
    "นักเรียนใหม่หรอ นายว่าจะเป็นคนแบบไหนหรอสึนะ" ยามาโมโตะหันมากระซิบกับผม
    "ไม่รู้เหมือนกัน"ผมตอบไปแล้วหันกับไปหน้าห้อง
    "เอ้าๆเงียบหน่อย .......เข้ามาสิจ๊ะ" ครูตะโกนก่อนจะบอกให้คนที่ยืนรออยู่หน้าห้องเข้ามา

       ครืน~~~~ ประตูถูกเปิดออกพร้อมด้วยร่างเล็กๆของนักเรียนใหม่ ทุกคนเงียบกริบหันมามองหน้าห้องเป็นตาเดียว
       หน้าห้องปรากฏเด็กผู้หญิงร่างเล็กคนหนึ่ง เธอหน้าหวานราวกับตุ๊กตา ผมสีฟ้าที่ถูกซอยและจัดแต่งทรงเป็นอย่างดียาวละต้นคอ นัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลชวนหลงไหลง ผิวขาวเนียนราวหิมะ รวมๆแล้วผมคิดว่า สวย สวยมาก O_o
 OoO<<<สีหน้าทุกคนในห้อง

"อ้าวๆคุณผู้ชาย ช่วยเช็ดน้ำลายด้วยจ๊ะ" ครูตะโกนบอก ผู้ชายในห้องพากันเช็ดน้ำลายกันเป็นทิวแถว
"แนะนำตัวสิจ๊ะ" ครูหันไปบอกเธอคนนั้น เธอเดินไปเขียนชื่อบนกระดาน
 แต่เฮ้ย! นั่นมันนามสกุล ซาวาดะ นามสกุลผมนี่ ตาฝาด ตาฝาดแน่ๆเลย ไม่ใช่ ต้องไม่ใช่>o< 
"สวัสดีฮะ ผมชื่อซาวาดะ นาโอระ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ แล้วก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะฮะ" อ๊ากกกกก!!! ไม่จีงงง!!! ผมฟังไม่ผิดใช่มั้ย ซาวาดะ นาโอระ และสิ่งที่ทำให้ผมช็อคค้างก็คือเธอพูดแทนตัวว่า ผม งั้นก็แสดงว่าเธอเป็น...... ไม่จีงงง!!! น่ารักกว่าเคียวโกะจังอีกอ่ะ โลกนี้ไม่สมประกอบจริงๆเลยTAT แต่ผมไม่ได้สังเกตุเลยนะเนี้ยว่านาโอระ ใส่เครื่องแบบนักเรียนชาย
"เป็นพี่น้องของสึนะจอมห่วยหรอเนี้ย"
"ไม่จริงอ่ะ ต่างกันริบเลย"
"เป็นผู้ชายนี่หว่า"
"หน้ากิน เอ้ย!หน้าหวานจัง" สาระพัดคำวิพากวิจาน และแน่นอนว่ามันต้องกระทบถึงผมบ้างแหละ
"งั้น นาโอระคุงไปนั่งที่ว่างตรงนู้นนะ" ที่ว่างข้างผมพอดี ดีล่ะจะได้ถามให้รู้เรื่องกันไปเลย
"หวัดดี ซาวาดะ สึนะโยชิคุง" หมอนั่นแสยะยิ้มขณะเดินผ่านผม แถมมองผมด้วยหางตา ทำเอาผมพูดอะไรไม่ออกเลย 
     หมอนี่เป็นใครกันแน่นะ ทำไมถึงรู้จักผม แถมใช้นามสกุลผมอีก ทั้งที่ผมไม่เคยรู้จักเค้าเลยสักนิด ปริศนาทั้งหมดผมต้องรู้ให้ได้

...................................

อัพให้แล้วนะค่ะ
ดีไม่ดียังไงช่วยเม้นบอกกันด้วยล่ะ
แต่ขอบอกตอนหน้าฮิบาริคุงออกโรง
ติดตามด้วยนะ