ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic♥โน่ริท 68*] It's Real เรารักกัน...แบบไม่แคร์สื่อ!

    ลำดับตอนที่ #2 : ll♥โน่ริท • ๑ ll แผนการของโตโน่! (up 45%)

    • อัปเดตล่าสุด 9 พ.ค. 53


    TONOxRITZ
    IT'S REAL เรารักกัน...แบบไม่แคร์สื่อ!
    #๑ แผนการของโตโน่ (45%)

    TONO.talk

                   

                   
    จะต้องทำยังไงให้เธอมารัก ถามเธอจริงๆ ช่วยตอบได้ไหม ยิ้มให้เธอไปจนเหนื่อย

                   
    หือ...

    ผมรับโทรศัพท์ด้วยอารมณ์ที่งัวเงียขั้นเทพ ขนาดเสียงมือถือผมยังเป็นเพลงของไอ่ตัวเล็กเลย เรื่องแค่นี้หามาได้ไม่ยาก

                   

    (น้องโน่จ๊ะ เดี๋ยววันนี้ต้องไปซ้อมคอนเสิร์ตวีคสุดท้าย เตรียมตัวให้พร้อมด้วยนะจ๊ะ)

                   

    ครับ

    พร้อมมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วววววววว ผมรีบโยนโทรศัพท์ไว้บนเตียงแล้วไปอาบน้ำทันที อันที่จริงใช้คำว่าวิ่งผ่านน้ำคงจะเหมาะกว่า -  -;;

                   
    หลังจากที่ผมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็รีบหยิบโทรศัพท์แล้วออกจากห้องไปทันที ข้างนอกมีรถตู้จอดรอ พอผมขึ้นรถไอ่เซนก็ทักขึ้นมาทันที

                   

    สวัสดีครับ เฮียโน่

                   
    เซนทักผมพร้อมกับยิ้มตาหยี ไม่เห็นตาแล้วไอ่เซน (พูดเหมือนกับตาตัวเองใหญ่ -  -
    ;;) 

                   
    สุดท้ายริทกับกันก็ได้ไปต่อ ผมกะแล้วต้องเป็นแบบนี้ พี่ไม่เสียใจเหรอ

                   

    มาสัมภาษณ์ผมซะอย่างงั้น -  -^ ที่สามก็พอใจแล้วครับ น้องๆ มันได้ไปต่อกันก็ดีแล้ว แต่ผมสังเกตนะว่าเวลาคนที่ได้ไปต่อชอบบอกว่า

                   
    ผมไม่ได้ตั้งใจมา เพื่อนๆ ชวนมาก็เลยลองมาเล่นๆ

                   

    รู้สึกคล้ายๆ ใครมั้ยครับ
    ? ผมแค่พูดขึ้นมาเฉยๆ นะ อย่าคิดไปไกล~~

                   

    แล้วคนอื่นๆ อ่าว...หลับกันหมด เออ แล้วเก่งกับไอซ์อ่ะ

                   

    ผมมองไปที่น้องๆ ที่เหลือที่กำลังหลับกันแบบไม่อายเลย โดยเฉพาะยัยเกรซแมลงวันจะเข้าปากแล้วเห้ย

                   

    อ๋อ สองคนนั้นเขาติดธุระน่ะ

                   
    ผมพยักหน้ารับรู้ หลังจากนั้นบทสนทนาก็ได้เงียบหายไป เพราะว่า...

                   


    ผมหลับ...
    zzzZZ

                   




    R
    ITZ.talk

     

    เฮ้ย! ริทตื่นได้แล้ว

                   

    อืออออออออออออออ...เสียงใครมาเรียกรบกวนการนอนของริทเนี่ย

    ผมยังคงนอนนิ่ง เมื่อคืนใส่ไปเต็มแม็กมันก็เลยมาน็อกแบบนี้

                   

    ไอ่ริท ตื่นได้แล้วววว

    เสียงไอ่กันนี่เองไม่ว่าเปล่ายังเอามือเขย่าตัวผมอีก โฮกกกก! คนนะเว้ย ไม่ใช่ตุ๊กตา

                   

    สุดท้ายผมก็ลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงียสุดโต่ง ทำไมลืมตาแล้วมันยังมองไม่ค่อยเห็นวะ กลิ่นทะแม่งๆ -..- มือของผมจับสิ่งที่บังหน้าอย่างอัตโนมัติ และมันก็คือ......

                   
    กรี๊ซซซซ ริทอยากกรี๊ดเป็นภาษาอีสานครับ ไม่ใช่ว่าริทตุ๊ดนะ แต่เพื่อให้มันได้อารมณ์มันแทบจะกรี๊ดทีเดียว ก็สิ่งที่มันแหมะหน้าผมทั้งคืนคือกางเกงในของเฮียโน่
    !

                   
    กางเกงใน



    ย้ำ
    ! กางเกงใน!!

                   
    ไอ่กัน ทำไมไม่หยิบออกไปหน่อยล่ะวะ TT”

                   
    เอ่อ...โทษที

                   
    ตอบกันอย่างง่ายๆ แถมยังเอามือเกาหัวแกรกๆ อีก นี่ผมต้องเก็บไว้ก่อนแล้วค่อยมาซักใช่มั้ยเนี่ย โธ่ เฮียนะเฮีย ทำไมต้องมาลืมของแบบนี้ด้วยวะ

                   
    ผมก็เลยเอากางเกงในของเฮียโน่ไปเก็บไว้ก่อน

                   
    เหงาเหมือนกันเนอะ เหลือกันอยู่สองคน
    ผมพูดพร้อมกับถอนหายใจ

                   
    อย่ามาบิ๊ว เมื่อวานไม่บิ๊วนะมาบิ๊ววันนี้

                   
    กูไม่ได้บิ๊วเว้ย

    ผมไม่ได้บิ๊วซักหน่อยผมก็พูดลอยๆ ขึ้นมาอ่ะ ก็ตอนแรกมีกันอยู่ตั้งแปดคนแล้วก็มาเหลือกันอยู่สองคน ก็ต้องเหงาเป็นธรรมดาล่ะใช่มั้ยครับ -.-;

                   
    ลงไปกันเถอะ

    เราสองคนเดินลงบันได เช้านี้ต้องออกกำลังกาย คนเพิ่งตื่น นอนก็นอนไม่เต็มอิ่มแล้วก็ต้องมาออกกำลังกาย ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างเรืองฤทธิ์จะทำได้มาจนถึงวีคสุดท้าย


    ---------------------------------------------------------
    เดี๋ยวไว้มาอัพต่อนะคะ :]
    ยังไงฝากเม้นติ-ชม ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ที่ผ่านมาค่ะ ♥


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×