คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : {Rukia & Ichigo} 2 : 2 [สองต่อสอง]
I Am Kon !!!
สวัสดีทุกท่าน ฉันชื่อ กอน ตุ๊กตาหมียัดนุ่นน้อยน่ารัก เป็นตุ๊กตายัดนุ่นที่แตกต่างจากตุ๊กตาตัวอื่น ใช่แล้ว ฉันพูดได้ มีความรู้สึก ฉันอาศัยอยู่กับคนสองคน คือ เจ๊ลูเคีย สาวงามผมดำ และเจ้าอิจิโกะ เด็กแสบ ผมสีส้ม ที่ตอนี้กำลังล่ำลากับครอบครัวของตัวเองอยู่หน้าบ้าน
“เฮ้ อิจิโกะ พ่อไม่อยู่บ้านแล้วอย่าเอาบ้านไปขายล่ะ”
“= =”
“พี่อิจิค้า ดูแลบ้านดีๆด้วยนะคะ ฮึกๆๆ ฮือ....”
“ยูซึ เป็นอะไรของเธอน่ะ”
“ฮือๆๆ เราไม่อยู่พี่อิจิคงคิดถึงพวกเราแย่”
“หมอนั่นไม่รู้สึกรู้สาอะไรหรอกน่า”
“โถๆๆ ยูซึของป๋า”
ย้อนไปเมื่อ หลายวันก่อน
“อิจิโก่ ~ ป๋ามีโปรแกรมพักร้อนมานำเสนอ หน้าร้อนแบบนี้ ป๋าจะพาลูกๆ ไปเที่ยวพักร้อนกันที่ทะเล ดื่มดำลมทะเลให้หนำใจ โปรแกรมสำหรับครอบครัว ฮ่าๆ”
“= =”
“ไม่ดีเรอะ เป็นการพักผ่อนไปด้วยนา... แต่แกต้องอยู่เฝ้าบ้าน เจ้าอิจิโกะ ~”
พลั่ก
อิจิโกะใช้ความเร็วในการเหวี่ยงเท้าฟาดป๋าของตัวเอง
“โอ๊ย อะไรกัน แค่นี้ก็โกรธด้วย”
“ไหนป๋าบอกว่า ไปเป็นครอบครัวไง แล้วทำไมฉันไม่ได้ไปด้วย”
“ก็แกไม่ใช่คนในครอบครัวไง”
พลั่ก
“ป๋า พี่อิจิโกะ พอเถอะ ทะเลาะกันอยู่ได้ มากินข้าวได้แล้วนะ” ยูซึห้ามปรามทั้งคู่
“ปล่อยเค้าไปเหอะ พี่อิจิไม่ได้ไปด้วยป๋าคงเหงา อัดกันให้เต็มที่เลยนะป๋า”
“คารินจัง...”
^
เรื่องมันก็เป็นแบบเนี้ย
“ดูอะไรหรอกอน” เจ๊ลูเคียสาวสวยที่หนึ่งในดวงใจ ของกระผมเดินออกมาจากตู้เก็บของในห้องเจ้าอิจิโกะ
“การอำลาของครอบครัวคุโรซากิครับเจ๊”
“ไหนๆ ข้าดูมั่งซิ” เจ๊สุดสวยของผมชะโงกหน้าออกมาทางหน้าต่าง สงสัยชะโงกเยอะไปหน่อยเลย...
“อ๊ะ พ่อคะ นั่นใครอยู่บนห้องพี่อิจิโกะน่ะ” ยูซึชี้ขึ้นมาบนหน้าต่างห้องอิจิโกะ โชคดีที่เจ๊ลูเคียหลบทัน ไม่งั้นเป็นเรื่อง
“!!!”
“ไม่เห็นมีเลยนี่ ยูซี” คุโรซากิ อิชชิน พ่อของเจ้าอิจิโกะ ที่ชอบเรียกแทนตัวเองว่าป๋า เงยหน้าขึ้นมองมั่ง ส่วนกระผมน่ะหรอ ไม่ต้องหลบหรอก ก็ผมเป็นตุ๊กตายัดนุ่นนี่นะ “เอ๊ะ นั่นมันตุ๊กตายัดนุ่นนี่ ฮะ ฮะ ฮ่า เจ้าอิจิโกะมีตุ๊กตายัดนุ่นไว้บนห้องด้วยล่ะ”
พลั่ก
“ป๋าไปได้แล้ว โธ่เว้ย...” เจ้าอิจิโกะส่งสายตามาบอกผมว่า ‘ฉันขึ้นไป แกกลายเป็นศพตุ๊กตาแน่ กอน’
“พี่อิจิคะ ดูแลบ้านดีๆนะคะ”
“อิจิโกะของป๋า มาให้หอมซัดฟอดซิ”
พลั่ก
“ป๋าไปเถอะ” คารินลากตัวพ่อของตัวเองขึ้นรถ “ไปนะ พี่อิจิ
“พี่อิจิขา ฮึกๆๆ” ยูซึ
“ไปล่ะน้า เจ้าอิจิโกะ เดี๋ยวป๋าจะเอาทรายที่ทะเลมาฝาก”
“ป๋าพูดอะไรบ้าๆน่ะ” คาริน
“จะรอดมั้ยนั่น” เจ๊ลูเคียลงมาจากบ้านอิจิโกะ ส่วนกระผมก็ได้ติดสอยห้อยตาม (หลัง) มาด้วย
“ห๊า อะไรของหล่อน ต๊กใจ” ไอ้นี่มันเกย์ เปล่าหว่า
“…”
ฟิ้วววววว วิ้ววววววว
เงียบกริบ อ๊า บรรยากาศเครียดแบบนี้ไม่ชอบเล้ย
“นี่ หน้าโง่ เรื่องข้าวปลาอาหารจะทำยังไง”
“ต้องทำเองล่ะมั้ง”
“แล้วนายทำอะไรเป็นบ้าง”
“ไข่เจียว ไข่ดาว ไข่พะโล้ ฯลฯ”
“=[]=;;”
“ไม่น้า...ผมไม่อยากกินไข่” ผมพูดแทรก หลังจากให้สองคนนี้พูดกันอยู่นาน เอ่อ...มั้ง
“หุบปากไปเลย ไอ้ตุ๊กตายัดนุ่น”
“เอาไงดีล่ะ”
“ไม่รู้ = =”
-----------------------------------------------------------------
เปิดปฐมฤกษ์เรียบร้อยแล้ว ^^ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
ความคิดเห็น