ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The killer of The death

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter : 1 : สู่จุดเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 14 ต.ค. 52


              พ่อ !!!” เสียงร้องแสดงความตกใจจากเด็กหนุ่มผมสีเทา นัยน์ตาสีเทาเข้มฉายแววตกใจอย่างเห็นได้ชัด ปากเรียวสวยอย่างอิสตรีกำลังเม้มแน่น

              อะไรของแกฮะ เจ้าเรียลนอน งานแค่นี้ทำไม่ได้รึไงชายวัยกลางคนที่กำลังง่วนอยู่กับการลับมีด เงยหน้ามองดูลูกชายขี้โวยวาย

              แต่...ใครมันจะไปกล้า ฆ่ารัชทายาท พลาดมามีแต่ตายลูกเดียว เด็กหนุ่มพูดด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก 

              พ่อหาเรื่องให้เขาอีกแล้ว

              เมื่อคราวที่แล้ว มีคนจ้างให้ไปฆ่าเจ้ามังกร แกยังทำได้เลยนะ

              มันไม่เหมือนกันนี่ นั่นมันมังกร แต่นี่มันรัชทายาท ลอบสังหารราชวงศ์โทษร้ายแรงขนาดไหน พ่อก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจ ลูกชายยังคงเถียงต่อ

              บ๊ะ...แกต้องทำได้สิ ลูกพ่อซะอย่าง อย่าให้เสียชื่อนักฆ่าแห่งเวริออร์ล่ะ พรุ่งนี้เริ่มงานเลยนะ เดี๋ยวพ่อจะไปส่งแกที่เรือขนสินค้า ท่องเอาไว้นะลูก..เพื่อเงิน ชายวัยกลางคนหยุดลับมีดและเดินจากไป ปล่อยให้ลูกชายของเขาอยู่เพียงลำพัง

              พ่อนะพ่อ ..เงินมันกินได้ซะที่ไหน

     

     

              เสียงเอะอะโวยวาย เสียงพูดคุยของผู้คนดังอยู่ตลอดเวลา สมแล้วที่เป็นท่าเรือมีทั้งคนต่างถิ่น คนที่มารอรับสินค้า และคนที่มาส่งสินค้า ผู้คนยังเบียดเสียดเช่นเคย เรียลนอนไม่เคยมาที่ท่าเรือ เขาเพียงผ่านๆเท่านั้น แต่ก็พอรู้ว่าท่าเรือมีคนเยอะเช่นนี้ทุกวัน

              ถึงแล้ว นี่แหละเรือที่แกต้องขึ้น อย่าลืม..สังหารรัชทายาทให้ได้ล่ะ อย่าให้ใครจับได้เด็ดขาด ผู้เป็นพ่อกระซิบข้างหูลูกชาย แต่ลูกชายของเขาไม่สนใจแม้แต่น้อย นัยน์ตาสีเทาเข้มของเขามองไปที่เรือลำใหญ่

              อืม...เด็กหนุ่มเดินขึ้นไปพร้อมกับกระเป๋าเก่าๆใบหนึ่ง บนเรือขนสินค้ามีแต่กล่องลังวางไปทั่ว เขามองหาทำเลดีๆเพื่อนั่งพักผ่อน และเด็กหนุ่มก็นั่งลงที่มุมหนึ่งที่ไม่ค่อยมีคนอยู่แล้วเอาหลังพิงกำแพงเรือ และวางกระเป๋าไว้ข้างตัว

              ขอนั่งด้วยได้ไหม เด็กหนุ่มนัยน์ตาสีเขียวมรกตบ่งบอกถึงความเจ้าเล่ห์ของเจ้าของ เดินมาอยู่ตรงหน้าเรียลนอน

              เชิญเรียลนอนมองดูเด็กหนุ่มผู้นี้ก่อนค่อยๆหลับตาลง

              นายน่ะ ชื่ออะไร ฉันชื่อ เซเรียส เป็นนักรบ ฉันรู้ว่านายยังไม่หลับ

              อืม...ฉันชื่อ เรียลนอน เรียก เรียล เฉยๆ ก็ได้  เป็นนักฆ่าเรียลนอนลืมตามองท้องฟ้า เขาไม่กลัวที่จะเปิดเผยอาชีพของเขา เพราะนักฆ่าที่เวริออร์มีถมเถไป

              นักฆ่า...น่าสนใจ เจ้าเป็นคนที่เวริออร์สินะเซเรียสมองเรียลนอนครู่หนึ่งแล้วเงยหน้าไปมองท้องฟ้าเช่นเดียวกับเรียลนอน

              ใช่ แล้วนายมาจากที่ไหน

              ซอร์เซียเรียลหันกลับไปมองเซเรียสทันที ซอร์เซียมีชื่อเล่นของเมืองว่า เมืองแห่งปราชญ์ เมื่องนี้เป็นเมืองที่มีแต่คนที่รอบรู้ รู้เรื่องราวของอาณาจักรต่างๆเกือบทั่วโลก บางที นักรบจากซอร์เซีย อาจจะมีประโยชน์ต่อการตามล่าหาตัวรัชทายาทคนสำคัญเพื่อสังหารก็เป็นได้

              นายจะไปเรนอนทำไมเซเรียสถาม นับน์สีเขียวฉายแววของผู้รู้ ฆ่าคนล่ะสิ

              ฮึ...ฉลาด

              นายเป็นเพื่อนกับฉันได้ไหมนัยน์ตาสีเขียวของเซเรียสจ้องลึกลงไปในดวงตาของเรียลนอน ราวกับจะอ่านใจว่าเรียลนอนจะเดินทางไปฆ่าใคร

              ถ้านายไม่กลัวนักฆ่า ก็ตกลง เรียลรีบหลบสายตา ถ้าหมอนี่รู้ว่าเขาจะฆ่ารัชทายาทคงเอาไปบอกพวกทหาร คราวนี้เขาก็จบเห่

               เสียงหวูดจอดเรือดังขึ้น เป็นสัญญาณว่าถึงเมืองเรนอนที่หมายแล้ว เรียลนอนลงมาจากเรือ แล้วสูดลงหายใจเข้าไปลึกๆ

              ได้เวลาเริ่มงานแล้วสินะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×