สายลับFBI กับ เจ้าชายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #3 : FBI

                                        ~!@#$% FBI %$#@!~

<Jena talk>

ฉันชื่อจีน่า นางเอกของเรื่องนี้ไง เอาล่ะตอนนี้ได้เวลาเรียนแล้ว

อืม...ว่าแต่ว่าจะไปมหา’ลัยยังไงดีน้า...เอาเป็นว่ารถไฟดีกว่า^-^

    ที่สถานีรถไฟ

ฉันรอตั้งนานแล้วนะ เมื่อไหร่จะมาซักทีคุณรถไฟ แต่ตอนนี้...ทำไมมันหิวอย่างนี้เนี่ย ระหว่างที่ฉันกวาดตามองหาร้านขายอาหารว่าง สายตาของฉันก็สะดุดกับคนกลุ่มหนึ่ง

“เอ๊ะๆ” พวกนั้นกำลังรุมเด็กนี่นา

“หยุดนะ ! พวกนายน่ะ”ฉันตะโกนข้ามหัวคนเป็นสิบ พลางวิ่งเข้าหา

“ฮึๆ เธอคงไม่อยากมีเรื่องกับพวกเราหรอกนะ” ไอ้บ้า 1 ใน 4 คนนั้นพูดขึ้น

“ฉันบอกให้หยุด ! ได้ยินมั้ย !” ตะโกนเข้าไปแล้ววิ่งเข้าไปขวางพวกมันไว้

“ถอยไป !ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน” ไอ้บ้าเอ๊ย ฉันไม่กลัวหรอก

“น้องเป็นอะไรมั้ยคะ”

“มะ..ไม่....ครับ พี่เถอะ ทำงี้ไม่กลัวโดนบ้างเหรอฮะ”

“ถอยไปเดี๋ยวนี้นะเธอ ! นับถึง 3  1....2....”เหอะๆ อย่าคิดว่าฉันกลัวน่า

“3” ข้างหลังนับต่อ แล้วพุ่งมาพร้อมกับเงื้อมือขึ้น เตรียมตบ

กระจอกย่ะ ! ฉันหลบไปข้างๆพลางมองหาอาวุธ(จำเป็น)

“อ่า...เก่งเหมือนกันนิ พวกเราจัดการมันเลยดีกว่า”

โอ๊ะโอ๋ ! นั่นไง ท่อนไม้ชิ้นดี ฉันวิ่งไปที่ท่อนไม้นั่น---อย่าคิดว่าฉันวิ่งหนีเชียวนะ---คว้าไม้นั่นแล้วเบี่ยงตัวออกข้างๆ ฟาดท่อนไม้บนหัวของไอ้หัวล้านคนหนึ่ง

“โอ๊ย !”แล้วไอ้นั่นก็ล้มตึงลงพื้น หมดสติไปเลย ส่วนไอ้ที่เหลือก็วิ่งหนีเข้าไปในฝูงชน

“+555 รู้ฤทธิ์ฉันซะบ้าง”

“นี่เธอ เมื่อกี้ฝีมือ ok นะ”

“อืม...ขอบใจ เฮ้ย! นายเป็นใคร o_o” อืม...น่าตาก็...ใช้ได้นะ^^

“ฉันกำลัวหาคนที่มีแววพอมาเป็น ‘FBIรุ่นน้อง’ สนใจมั้ย”

“เอ๋ ! งง”

“อ่ะนี่ เอาเบอร์ติดต่อไปเลยดีกว่า จดๆๆ 093-513-475-xxxx”

ติ๊ดๆๆๆ สมัยนี้แล้ว มัวแต่หาปากกาก็แย่แล้ว มือถือสิๆ

“ถ้าสนใจติต่อมานะครับ บาย” แล้วหมอนั่นก็หายไปในฝูงชน

วะ ว้าย สายแล้วๆ โชคดนะ Mr.รถไฟมาแล้ว

ฉันเคยเล่าเรื่องมหา’ลัยให้ฟังยัง คงยังอ่ะนะ เพราะนี่มัน first talk เลยนิ

ก็เท่าที่ฟังมา นักศึกษาต้องเก็บเกรดให้ได้เกิน 3 ถึงจะมีสิทธ์เรียนต่อ นั่นแหละปัญหา ฉันต้องเก็บทุกวิชาให้ได้สิ ไม่งั้นโดนพ่อว่าแหงเลย แล้วฉันจะเอาเวลาไหนไปยุ่งกับ FBIได้ล่ะ

“ขอโทษที่มาสายคะ”

“ฮึๆ วันแรกก็สายเลยนะ”

“ขอโทษคะ_ _”

“เข้ามานั่งๆ  class เรียนต่อ”

เฮ้อ ยัยผีดิบ หุบปากเหอะน่า รำคาญ

“นักเรียนคะ เราต้องเอา siu/:no นี่รวมกับ upkta/;l แล้วก็หารด้วย [fnj/;k] จากนั้นก็...” น่าเบื่อ รู้คำตอบแล้วน่า ก็ k ไง แค่นี้หมูๆน่า

‘FBI’ผุดเข้ามาในหัว จริงสิ เอาไงดี ทางเลือกของฉันมีแค่เป็น FBI ไม่ก็มาเฟีย อืม...ถ้าให้เลือกคงเอา FBIแหละ แต่ว่พ่อฉันล่ะ ท่านเป็นมาเฟียนะถ้าต้องสู้กันเมื่อไร จะทำยังไง เรียวอีก แต่...โอ๊ย...ในเมื่อฉันไม่อยากฆ่าคนแบบมาเฟียฉันก็ต้องเป็นFBIสิ หรือว่ายกเลิกมันทั้ง 2 อย่าง...ไม่ได้หรอก พ่อก็ต้องบังคับอีก.....งง

‘ลูกต้องสานงานของพ่อต่อ หากลูกยังต้องการกลับมาในฐานะลูกของพ่อ’ เอ๋ๆ เดี๋ยวสิ ในเมื่อพ่อพูดงี้ ฉันก็ไม่อยากง้อหรอก เอาเป็นว่า FBIก็แล้วกัน

ในที่สุดก็หมดวันเรียนอันแสนน่าเบื่อสักที กลับบ้านดีกว่า จีน่าตรงกลับคอนโดแล้วโทรฯกลับไปทางFBIแทบจะทันทีที่กลับถึงบ้าน

“ฮัลโหล”ฉันกรอกเสียงใส่โทรศัพท์มือถือ

“Hello, Miss จีน่า เธอเลือกเป็นFBIมั้ย”

“ฉันคิดว่าอยากลอง ว่าแต่นายเป็นใคร”

“ผมชื่อชาลี คนที่คุณพบเมื่อเช้าแหละ”

“แล้วก็…”

“ที่รู้ว่าเป็นคุณที่โทรมาเพราะผมสืบ ชื่อกับเบอร์คุณแล้ว แต่ผมจะไม่บังคับ    ว่าไง”

“อืม ฉันอยากลอง”

“งั้น พรุ่งนี้เย็น—2ทุ่มแล้วกัน ผมจะไปรับที่หน้าคอนโด ok มั้ย”

“Fine พรุ่งนี้เจอกัน”

_-_-_-_-_-_-__-______-_________-

อัพมาตั้ง 3 ตอนแระ ทำไมคนเม้นแค่นี้อ่ะ
เม้นมาหน่อยนะค๊า พลีซๆ
พี.เอส. แล้วจะรีบมาอัพน๊ะ