คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปัญหา
~!@#$ปัญหา$#@!~
ณ โรงเรียนไฮสคูลแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพฯ เด็กมัธยมปลายทุกคนกำลังวุ่นกับการอ่านหนังสือสอบโดยไม่มีใครสนว่ามีการทะเลาะเบาะแว้งเกิดขึ้นทางด้านหลังของโรงเรียน
“เธอกล้ามากนะยัยจีน่า ที่มาวุ่นกับบาร์บี้ได้”
‘บาร์บี้’ ชื่อที่พวกเธอ 3 สาวป๊อปแห่งโรงเรียนเรียกตนเอง บาร์บี้เป็นแก๊งหนึ่งที่ขึ้นชื่อว่าไม่มีใครอยากมีเรื่องด้วย เหตุผลก็คือหัวหน้าแก๊งบาร์บี้เป็นลูกเจ้าของโรงเรียนนั่นเอง
“เชอะ ! ฉันไปยุ่งกับพวกเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ย่ะ” จีน่าตอบอย่างไม่สนใจ
‘จีน่า’ สาวที่ชายหนุ่มทั้งโรงเรียนหมายปอง จีน่าเป็นลูกครึ่งอเมริกัน ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เธอจะทั้งขาว สูง สวยกว่ามาตรฐานไทย จีน่ามีผมยาวสีน้ำตาลเข้ม หยักเป็นลอน ที่เธอย้ายาเรียนที่นี่เพราะย้ายตามพ่อ-มาเฟียใหญ่ที่มีอิทธิผลในประเทศไทย
“แฟนของฉันขอเลิกก็เพราะเอ เธอมันเลวมากนะ”
“อะไรก๊าน ฉันยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกับใครเลยนะ” จีน่าโต้กลับ อย่างไม่เกรงกลัว
“ฮึ ! ก็เธอมันทำให้แฟนฉันหลงน่ะสิ ชั่วมากนักนะ”
“อ้าว ! ถ้างั้นฉันก็ไม่ผิดสิ^^”
“ยังมากวนอีก! พวกเราจัดการมันเลยดีกว่า”หนึ่งในแก๊งบาร์บี้พูดอย่างโมโห
พวกบาร์บี้ตรงเข้าไปตบจีน่าอย่างแรง จนหน้าของเธอหันไปตามแรง
“หึๆ พวกเธอคิดผิดแล้วล่ะที่คิดจะหาเรื่องคนอย่างฉัน” จีน่าพูดเรื่อยๆยากที่ใครจะทราบถึงอารมณ์ของเธอในตอนนี้
จีน่าตรงเข้าไปคว้าคอเสื้อของคนที่ตบเธอ และทุ่มเธอลง พลางตวัดตามองอีก 2 บาร์บี้
“ตรงนั้นน่ะ! เกิดอะไรขึ้น” ครูคนหนึ่งตะโกนถามเมื่อเห็นเข้า
“ก้จีน่านะค่ะแกล้งพวกหนู ดูสิคะอาจารย์ เค้าทุ่มเพื่อนหนูลงพื้นอ่ะคะ”
“ทำไมทำอย่างนั้นจีน่า! ตามครูมา” เฮ้อ! ห้องปกครองถามหาอีกแล้วสินะ
“นี่เธอ! เข้าไปหาครูปกครองได้แล้ว เชิญ!”
จีน่าดินเข้าไปในห้องที่เธอคุ้นเคย จะไม่คุ้นเคยได้ไงล่ะ ตลอด 3 ปีนี้ แวะมาก็ครั้งแล้วก็ไม่รู้
“เธอแกล้งเพื่อนได้ยังไง ตลอด 3 ปีมาเนี่ยเธอมีเรื่องแทบทุกวันเลยนะ ! รู้ไว้ซะด้วยว่าที่ครูไม่ไล่เธอออกเพราะเห็นแก่มันสมองที่ค่อนข้างดีของเธอ ครูคิดว่ามันน่าจะพอสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนเราได้บ้าง แต่ทำไมตลอด 3 ปีนี้ เธอไม่ยอมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมบ้างเลยล่ะ ฮะ!”
“หนูคงสวยมากไปมั้งคะ” จีน่าตอบ
“ว่าไงนะ”
“ก็ทุกคนที่เข้ามาหาเรื่องหนูก็มีแต่อิจฉากับเรื่องผู้ชาย แล้วก็อีกมากมาย แล้วครูจะให้หนูทำยังไงล่ะคะ ถ้าหนูไม่สู้...ครูคิดดูนะคะ...ว่าหนูจะอยู่ในสภาพเละแค่ไหนT_T”สุดท้ายจีน่าก็งัดไม้ตายออกมา ‘การแสดงเนี่ยจีน่าเก่งจะตาย’
“ฮึ้ย ! มันก็จริงอยู่หรอกแต่...เออๆ ช่างเถอะ งั้นวันนี้ตั้งใจทำข้อสอบEnt’ ก็แล้วกัน ไปได้แล้วๆ”
“ขอบคุณคะ อาจารย์”
“Hey! จีน่าไปไหนมาเหรอจ๊ะ” เรนะ เพื่อนสนิทถาม
‘เรนะ’ เป็นอีกคนนึงที่ผู้ชายในโรงเรียนหมายปอง เรนะเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น หน้าตาของเธอจึงออกคนละแนวกับจีน่า ตากลมค่อนข้างโต ขาว และไม่สูงสักเท่าไหร่ ทำให้ดูน่ารักไปอีกแบบ รวมถึงผมสีน้ำตาลเข้มสไลด์ประบ่า
คนอื่นอาจมองว่าเพื่อนคู่นี้กระแดะ ก็ดูเวลาพูดกันสิ เค้าจะใช้ซังบ่อยมากๆ พวกเค้าสนิทกันตั้งแต่มัธยมต้น ก็ตั้งแต่เรนะกับบจีน่าย้ายมาใหม่ๆแหละ
“ก็ที่เดิมแหละจ๊า”
“อีกแล้วเหรอ ก็เกิดมาสวยนี่เนอะ”
“อือ”
“อีกไม่กี่ชั่วโมงเราก็ไม่ได้เจอกันแล้ว ตกลงไม่เรียนต่อที่นี่จริงง่ะ”
“จริ๊งงงงงงงงง”
“ทำไมอ่ะ”
“ก็พ่อสั่งไง”
“เฮ้อ ! งั้นฉันก้กลับไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นดีกว่า”
“อ้าว ! ทำไมอ่ะ”
“ก็...มหา’ลัยที่นั่นสอนดีกว่า ใหญ่แล้วก็กว้างกว่า”
“งั้นเราจะได้เจอกันอีกมั้ยเนี่ย” จีน่าเอ่ยขึ้น
“ยังไงเราก็ยังติดต่อกันได้นี่ อ่ะนี่ mail ฉันrena_jp@hotmail.com”
“งั้นเอา mail ฉันไปด้วยก็แล้วกัน Jena@hotmail.com”
“อือๆ แต่เราไปสอบกันเหอะ”
*************************
ณ หฤหาสน์หรูกลางเมืองกรุงเทพฯ
“กลับมาแล้วค๊า” จีน่าตะโกนก้อง
“กลับมาแล้วรึลูก มากินข้าวสิ” พ่อของจีน่าเอ่ยชวน
“คะ” จีน่าตอบ พลางตักอาหารเข้าปาก
“จีน่า พ่อจะส่งลูกไปเรียนต่อที่อเมริกานะ”
“คะ”
“แล้วหลังจากนั้นก็....”
“พ่อคะ ! ถ้าจะบอกให้หนูสานต่อกิจการมืดนะคะ หนูขอบอกเห็นรอบที่ร้อยว่าหนูปฏิเสธคะ !”
“แต่ว่า....”
“พ่อก็รู้นิคะ ว่าหนูไม่ชอบทำร้ายคน ไม่ชอบมีอำนาจเหนือคนอื่น”
“แต่ลูกต้องสานต่องานของตระกูลเรา ลูกคิดว่าที่พ่อส่งลูกไปเรียนยูโด เคนโด เทควันโด ฟันดับ ยิงปืนไปเพื่ออะไร ! งานของเราต้องดำเนินต่อไป”
“แต่...”
“ไม่มีแต่ทั้งนั้น ลูกเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อ ดังนั้นลูกไม่มีสิทธ์เลือก !”
“พ่อทำงี้ไม่ได้นะ !”
“พ่อทำได้...และคืนนี้ลูกเก็บของเตรียมไปอเมริกาได้เลย !”
“พ่อ !” จีน่าวิ่งขึ้นห้องไปอย่างโมโหและเสียใจที่พ่อไม่ฟังความรู้สึกของตนเลย
“เฮ้อ ! ลูกคนนี้นิ”พ่อของจีน่าได้แต่บ่นกับตัวเอง
_____________________________
ความคิดเห็น