คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER 4 คดีต่อไป
คณะวิศกรรมศาสตร์
วรกรก้าวยาวๆไปตามทางเดิน กันตธีร์ มันเป็นใครกันแน่ ! และช็อกโกแลตที่ส่งมาเมื่อวาน คำใบ้ของเหยื่อรายต่อไป ... เป็นเขาเองสินะ
“กรี๊ดด ! นั่นมันพี่กั้ง อักษรนี่ มาทำอะไรที่นี่นะ”
“โอ๊ย ! หล่ออ่ะหล่อ อยากได้กลับบ้านซักคน คิกๆ”
“พี่กั้งโคตรเท่เลยอ่ะ คุณชายชัดๆ อร๊ายยยย”
“นี่หรอวะ กั้ง คณะอักษรที่เขาชอบกันนักหนา หน้าตาก็งั้นๆอ่ะ”
เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ จากกลุ่มนักศึกษาที่ยืนอยู่หน้าคณะ เขาไม่เคยอยากเป็นที่สนใจของใคร และจนป่านนี้ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าเพราะอะไร ถึงได้มีคนรู้จักเยอะขนาดนี้ วรกรปรายตาไปมองยังเสียงพูดคุยที่พาดพิงถึงเขาที่เริ่มจะดังขึ้นเรื่อย แค่ปรายตามอง เสียงก็เงียบกริบ เขามาที่นี่ ไม่ได้เพื่อมาฟังเสียงซุบซิบพวกนี้
“อ้าว! พี่กั้งงงงง มาแล้วเหรอ คิดถึงจังเลย” ทันทีที่วรกรเดินเข้ามาใต้ตึก เขาก็ได้ยินเสียงเรียกของ ณัฐณิชา หรือ มุก น้องสาวข้างบ้านของเขา เธอเรียนที่คณะวิศวะและเป็นรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วย วรกรยิ้มบางๆให้ลิงตัวแสบ ณัฐณิชา ถือได้ว่าเป็นผู้หญิงที่เขาสนิทที่สุดเลยทีเดียว
“ฮึ! พูดแบบนี้กับใครไปทั่วเลยรึไง เดี๋ยวแฟนเรา เขาก็มาต่อยปากพี่เอาหรอก ฮ่าๆ” วรกรแซวเล่นๆยีหัวณัฐณิชาแบบที่เคยชอบทำ ถึงภายนอก บุคลิกของเขาจะดูนิ่งๆ แต่อีกมุม ใครจะรู้ว่าเขา ขี้เล่นมากทีเดียว
“พี่กั้งงง ! ไม่ใช่แฟน ที่เห็นวันนั้นมันเพื่อนหรอกน่า” ณัฐณิชา ปฏิเสธเสียงแข็ง เมื่ออาทิตย์ก่อนเธอไปแค่ไปกินข้าวกับเพื่อนชายก็แค่นั้นเอง และบังเอิญที่ดันมากินร้านเดียวกับวรกรซะด้วย! รายนั้นก็แอบแซวด้วยสายตาตลอด แถมมาวันนี้ก็ยังพูดเรื่องนี้อีก
“เอ้อ! แล้วที่พี่ไลน์มาเมื่อเช้าอ่ะ มุกลองถามเพื่อนดูแล้วนะ ชื่อที่พี่บอก ไม่เห็นมีใครรู้จักเลย แถมวันนี้ มุกก็ลองไปดูในบัญชีรายชื่อให้แล้ว ก็ไม่มีชื่อนี้นะ เขาเรียนคณะอื่นรึเปล่าพี่กั้ง” ณัฐณิชาเลี่ยงไปพูดประเด็นอื่นแทน เมื่อเช้า วรกรไลน์มาหาเธอ บอกว่าอยากให้ช่วยตามหาคนที่ชื่อ กันต์ธีร์ ให้หน่อย เธอได้ถามเพื่อนๆในคณะแล้ว แต่กลับมีใครรู้จักชื่อนี้เลยซักคน แถมถ้ามีผู้ชายๆที่สูงๆขาวๆ หน้าตาแบบที่วรกรบอก ก็ไม่น่าจะพลาดสายตาไปได้
“บัญชีรายชื่อ .. ไม่มีชื่อนี้ อย่างนั้นเหรอ” วรกรพึมพำกับตัวเอง เอาอีกแล้ว เขาสังหรณ์ใจไว้แล้วเชียว เมื่อเช้าเขาตามหาเด็กปีหนึ่งที่มาขอถ่ายรูปกับเขาทั่วคณะอักษร แต่ผลที่ได้คือ เด็กนั่นลาออกไปแล้ว ! แล้วครั้งนี้อีก จะเป็นไปได้ยังไง สีเสื้อชอปที่ผู้ชายคนนั้นใส่วันนั้น มันเป็นของมหาลัยเขาชัดๆ! แถมตราที่อยู่บนเสื้อก็เป็นตราของมหาลัยอีก นี่อะไรกันแน่ หรือว่าเขากำลังโดนมันหลอก!
“เฮ้ๆ พี่กั้ง! ผู้ชายคนนั้นเป็นใครเหรอ ทำไมต้องทำหน้าเครียดขนาดนี้ด้วย” หญิงสาวเรียกสติของวรกรกลับมาด้วยการแตะไหล่เขาเบาๆ พี่กั้งเป็นอะไรไปนะ แล้วผู้ชายคนนั้นมีความสำคัญอะไร ทำไมต้องถามหาด้วย
“อ๋อ! ก็ เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก” วรกรได้แต่ยิ้มกลบเกลื่อนให้อีกคน ทั้งที่ในใจร้อนเป็นไฟ
“เฮ้! จริงนะ หน้าตาดูไม่ดีเลย ไปนั่งก่อนมั๊ย” ณัฐณิชามองวรกรด้วยความเป็นห่วง ถึงตอนนี้ไม่ได้สนิทกันเหมือนแต่ก่อนที่อยู่ข้างบ้านกัน แต่วรกรยังคงเป็นพี่ชายที่น่ารักของเธอเสมอ
“ไม่เป็นไรหรอก ขอบคุณมุกมากนะ ที่ช่วยพี่ เดี๋ยวพี่คงต้องไปก่อน ยังมีเรื่องที่ต้องทำอีก ไว้เจอกันใหม่นะ” วรกรตัดบท ก็เขา ยังมีเรื่องให้ต้องทำอีกมากจริงๆ
“อ้าว ! จะกลับแล้วเหรอ โอเคๆโชคดีพี่กั้ง เดี๋ยวมุกก็จะกลับแล้วเหมือนกัน” หญิงสาวเองก็ทำท่าทีจะกลับบ้านเช่นเดียวกัน
“งั้นเดินไปด้วยกันละกัน” วรกรหันหลัง ก้าวขาจะเดินออกไป แต่ทันใดนั้นเอง
“โอ๊ยยยยย !!” หญิงสาวร้องเสียงดัง วรกรหันขวับกลับมาทางต้นเสียง
“ใครมันเล่นบ้าอะไรเนี่ย เจ็บชะมัด โอยย..” ณัฐณิชาหน้าแหยแก ร้องเสียงโอดโอย เมื่อจู่ๆก็มีลูกเทนนิสที่ไหนไม่รู้ถูกขว้างมาโดนหัวเธอ นี่มันคณะวิศวะนะ ไม่ใช่สนามเทนนิส ใครมันมาเล่นบ้าอะไรแถวนี้
“ใจเย็นๆนะ เจ็บมากมั๊ย” วรกรจับถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง เขาก้มลงหยิบลูกเทนนิสที่ตกอยู่ที่พื้นขึ้นมา นี่มัน...
“ไม่เป็นไรพี่กั้ง นิดเดียวเอง แต่อยากรู้มากกว่าว่าใครมันปามาวะ!!” หญิงสาวยังคงบ่นเสียงดัง มองซ้ายมองขวา และลูบหัวตัวเองป้อย ใช่! เขาเองก็อยากรู้ แต่ไม่ใช่คนที่ขว้างลูกเทนนิสมา แต่มันขว้างมาจากที่ไหนต่างหาก ที่ๆเขายืนอยู่คือใต้ตึกซึ่งเป็นลานกว้าง และที่สำคัญ! ใต้ตึกตอนนี้ไม่มีคนอยู่เลย ไม่มีเลยจริงๆ คงเป็นเพราะวันนี้มีงานฟุตบอลประเพณี นักศึกษาเลยแห่ไปดูบอลกันหมด เหลือแค่บางคนที่ยังจับกลุ่มคุยอยู่ข้างนอก วรกรมองตรงไปยังด้านหลังหญิงสาว ณัฐณิชาหันหน้ามาทางเขา ลูกเทนนิสน่าจะถูกขว้างจากทางด้านหลัง สังเกตจากที่ณัฐณิชาลูบหัวของตนเองตรงด้านขวาแล้ว ... ใช่แล้ว! ขวาสินะ มันมาจากทางด้านขวา และที่ๆน่าสงสัยที่สุดก็คือ วรกรมองไปที่...
เสาต้นนั้น !
“มุก เดี๋ยวพี่มานะ” วรกรสาวเท้าวิ่ง มันต้องอยู่หลังเสานั่น ไม่ผิดแน่
หลังเสาต้นนั้น
ใกล้แล้ว เขาใกล้จะ...
เจอแล้ว !!!
แต่ที่เจอไม่ใช่คนร้าย มันคือ ลูกเทนนิส.. ลูกเทนนิสเหมือนกับที่เขาถืออยู่ในมือ
ลูกเทนนิสที่มีสัญลักษณ์รูปนกพิราบ เหมือนกับคดีที่แล้ว!!!
วรกรกำหมัดแน่น! มันคิดจะเล่นอะไรของมันอีก
“พี่กั้งงง !! ไปไหนอ่ะ” ณัฐณิชาเรียกขึ้น วรกรปั้นหน้าปกติ รีบวิ่งกลับไปหารุ่นน้อง เขาไม่อยากทำท่าทางเคร่งเครียดอีก เดี๋ยวเธอจะสงสัยเอาได้
“เอ้อ! เรากลับกันเหอะเนอะ”
“งืมมมม กลับก็กลับ” หลังจากนั้น วรกรก็เดินไปส่งณัฐณิชาที่ป้ายรถเมลล์ รอจนเธอขึ้นรถไปเขาจึงวางใจ และตัวเขาเองก็กลับมาที่นี่
คณะวิศวกรรมศาสตร์
ขายาวสาวเท้าวิ่งไปยังเสาต้นนั้นที่เขาพบลูกเทนนิสวางอยู่
‘เอาสิ! ถ้าแกอยากจะเล่น ฉันก็จะเล่นกับแก’
วรกรหยิบลูกเทนนิสที่มีสัญลักษณ์รูปนกพิราบขึ้นมา มันไม่ใช่แค่ลูกเดียว แต่มีเป็นสิบลูก! ตามทางเดิน เขาเดินไปตามทางที่มีลูกเทนนิสวางไว้ ต้องรู้ให้ได้ว่ามันเป็นใคร... ลูกเทนนิสถูกวางยาวตามทางเดินไปเรื่อยๆ เส้นทางวกไปวนมาจนทำให้เขาเสียเวลาอยู่นานร่วมชั่วโมง จนมาถึงลูกสุดท้าย..
สวนหย่อมของคณะวิศวะ
ไม่เห็นจะมีอะไร!
วรกรกัดฟันกรอด เขาโดนมันหลอก! ร่างสูงยกมือขึ้นดูนาฬิกา สองทุ่มแล้ว ป่านนี้ธีระคงรอเขาอยู่ เพราะนัดกันไว้ว่าจะติวภาษาอังกฤษให้ที่ห้อง
และทันใดนั้นเอง วรกรเห็นอะไรบางอย่างถูกแขวนไว้กับกิ่งไม้ แต่ยังไม่ทันที่จะได้เปิดออกมาดู โทรศัพท์ของเขาก็สั่นเสียก่อน
เบอร์แปลก ... หรือว่า มันเป็นคนโทรมา วรกรกดรับสาย
“ฮัลโหล ฮัลโหลน้องกั้ง นั่นน้องกั้งรึเปล่าครับ” เสียงนี่มัน ..
“ครับพี่ฮั่น กั้งเอง”
“ตอนนี้น้องกั้งอยู่ที่ไหนเนี่ย รีบไปโรงพยาบาลด่วนเลยนะ ไอ่เต้ถูกตีสลบที่ห้องพัก ตอนนี้อยู่โรงบาล รีบไปดูมันหน่อย แค่นี้นะกั้ง เดี๋ยวตำรวจจะมาสอบปากคำพี่” พูดจบ อีกคนก็ตัดสายไป
ธีระถูกตีสลบอยู่ที่ห้องพัก ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล
โธ่เว่ยยยยยยย !!!! ถูกมันหลอก วรกรขบกรามแน่น คนที่มันคิดจะทำร้ายไม่ใช่เขา แต่เป็นธีระอย่างนั้นเหรอ มันหลอกให้เขาเสียเวลากับการเดินตามลูกเทนนิส ส่วนตัวมันลงมือก่อคดีที่ห้องพัก เพื่อทำร้ายเพื่อนของเขา ให้ตายสิ!! นี่มันอะไรกันเนี่ย เขาพลาดอีกแล้ว!!!
วรกรหัวเสีย เขาเหลือบมองไปยังต้นไม้ หึ! ยังสิ ยังไม่จบสินะ เขายังไม่ได้อ่านเลย กระดาษแผ่นนั้น ที่เขาเสียเวลามาร่วมชั่วโมงเพื่อมาเจอกัน เขารีบแกะมันออกมาดู
.
.
.
.
.
.
'แล้วเราจะได้เจอกัน ในคดีต่อไป'
----------------------------------------------------------------
กระดองมาแล้ววววว เย้ กระดองแวะมาตัดหญ้า ฉับๆๆๆ
เพราะฟิคท่าทางจะเงียบฉี่และร้างจนหญ้าขึ้นเพียบ 555555
สำหรับใครที่อ่านอยู่อาจจะงงว่า ตกลงแล้วใครเป็นคนร้าย
ซีดีเกี่ยวอะไรด้วย และสำหรับคนที่รอซีดีอยู่
ตอนหน้า กันต์ธีร์มาแน่นอนคร้าบบบ อย่าลืมเข้ามาอ่านกันน๊า
ยังยืนยันคำเดิมว่าดีใจที่มีคนอ่าน ถึงไม่มีคนอ่านก็จะอัพ 555
ขอบคุณทุกคนและทุกคอมเม้นมากๆๆๆๆ
เย้! กอดแน่นๆ :D
ความคิดเห็น