ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปฏิบัติการร้ายพิชิตใจเจ้าชายทั้ง 3

    ลำดับตอนที่ #2 : ปะทะกับเจ้าชายครั้งแรก

    • อัปเดตล่าสุด 15 ม.ค. 50


    พอมาถึงโรงเรียน ฉันลงจากรถเมล์อย่างอารมณ์บูดสุดๆ และเมื่อฉันเดินเข้าไปที่ตึกม.4ฉันเดินตรงไปยังห้อง 4 ทันที เมื่อฉันเปิดประตูเข้าไปกับพบ 2 สาวอยู่ภายในห้องเพียงลำพัง คนหนึ่งกำลังร้องไห้ออกมาอย่างน่าสมเพช เอ้ย สงสาร ส่วนอีกคนทำหน้ากลุ้มใจแต่ก็นั่งอยู่ข้างๆกันอะไรฟะ "ยัยพิ้งค์ร้องไห้ทำไม"ฉันถามเท่านั้นแหละยัยพิ้งกอดคอฉันไว้พรางสะอึกสะอื้นไม่หาย "ฮึกๆฮือๆ บลูฮึกๆ"จะพูดอะไรก็ว่ามาเซ่ ชักจะอารมณ์บูดแล้วนะย่ะ "เอ่อ คือว่า พิ้งค์มันถูดไอ้ไอติมวอลล์จูบมาน่ะ"กรีนพูดแทนเมื่อเห็นยัยพิ้งค์ร้องไห้ไม่หยุด ตอนนี้ฉันกับยัยพิ้งค์ผลักกันออกแล้ว ยัยพิ้งค์รีบเดินไปหลบหลังยัยกรีนทันที
    "เราไปหาไอ้เจ้าชาย3ตัวกัน"ฉันพูดน้ำเสียงเรียบๆจนพวกนั้นกลัวฉัน
    "บลูแต่แกก็รู้ว่าถ้ามีคนกล้าไปแหยมกับพวกนั้น......"ยัยกรีนเตือนสติ
    "แล้วทำไม พวกแกลืมแก๊งค์ของพวกแกแล้วหรือไง"ฉันพูดพรางลากยัยพิ้งค์กับยัยกรีนไปที่ห้อง 1 ทันที เมื่อเปิดประตูออก เหมือนกับพวกนั้นจะรู้นักเรียนที่ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออยู่ได้เดินออกจากห้องจนหมดเหลือเพียงไอ้เจ้าชายจอมปลอม2ตัวกับ1คน (ไอ้1คนเนี่ยะน้องฉันเว้ย)
    "ไอ้ไอติม"ฉันเรียก
    "ฉันวอลล์"โอ๊ย ดูมันพูด ทำผิดแล้วโคตรเย็นชาเลยเว้ย
    "เออๆนั้นแหละ แกมาจูบเพื่อนฉันทำไมกัน"ฉันว่าพรางชี้นิ้วไปทางยัยพิ้งค์ซึ่งหลบหลังยัยกรีน "มันก็ถูกใจเพื่อนเธอไม่ใช่หรอ" ชิชะ!!เพื่อนฉันไม่ใช่คนแบบนั้นเว้ยยยยยยยยย
    "ถ้ามันถูกใจมันจะร้องไห้ทำซากอะไร"ฉันพูดเสียงแข็ง แต่แฝงไปด้วยความน่ากลัว
    "มารยา" เหอๆมันหาว่าเพื่อนฉันมารยางั้นหรอ
    "เพื่อนฉันไม่ได้มารยาเว้ย"ฉันโวกเวกโวยวาย จนนายไบท์มองฉันอย่างงๆสุดขีด เพราะฉันไม่เคยตะโกนแบบนี้เลย
    "เอ่อ บลูใจเย็นๆเว้ย"ไบท์น้องชายฉันมาขวางไว้
    "มันเย็นไม่ไหวแล้ว ไบท์ นายดูเพื่อนนายสิ"ฉันพูด
    "เออ นั่นสิยัยบลูแกโวยวายใหญ่แล้วนะ เดี๋ยวแกก็ไม่มีเสียงหรอก"ยัยกรีนเตือนฉัน ไม่รู้นะว่าฉันเป็นโรคอะไรเวลาตะโกนแล้วชอบไม่มีเสียงอย่างทันที
    "เออๆขอบใจที่เตือน"ฉันเสียงอ่อยลง
    "......................."ทุกคนภายในห้องต่างเงียบ จนกระทั่ง
    "ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นมาแล้ว เราไม่สามารถย้อนกลับได้"นายไอซ์เอ่ยขึ้น
    "แล้วจะทำยังไง"ฉันถาม
    "ก็แล้วกันไป หรือว่าต้องการอะไร"
    "ความรับผิดชอบหรือแค่ขอโทษก็ยังดี"ฉันพูดแล้วมองหน้านายหน้าเหลว(วอลล์)
    "ก็ได้ วอลล์มรืงขอโทษไปเรื่องจะได้จบๆ"ไอซ์สั่ง
    "แต่..........."
    "ไม่มีแต่ ขอโทษไปซะ"ไอซ์บังคับด้วยสีหน้าที่ไม่มีอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น
    "ขอโทษ"ในที่สุดนายวอลล์ก็เอ่ยปากทันที
    "งั้นพวกพี่ เอ้ย พวกฉันไปก่อนนะ ไบท์"ฉันลานายน้องชายตัวแสบ
    "อืม"มันพยักหน้ารับ แล้วพวกฉันก็เดินออกไป
    "ไอซ์ขอร้องล่ะ อย่าทำอะไรยัยบลูเลยนะ"เมื่อฉันออกจากห้องไป ไบท์ก็อ้อนวอนทันที
    เพราะถ้ามีผู้ใดมาแหยมกับพวกเจ้าชายพวกนั้นจะต้องถูกไล่ออกจากโรงเรียน
    "กฏคือกฏ"ไอซ์พูด
    "แต่ข้าขอร้องนะ ข้ากราบตีนแกก็ได้นะ ยัยนั่นพี่สาวฉันนะ"นายไอซ์มีสีหน้าตกใจนิดนึงก่อนตอบว่า "ฉันจะไม่ให้พี่สาวนายถูกไล่ออกแต่....จะมีบทลงโทษ"
    "เฮ้ย ไม่ได้นะ ยัยนั่น......."
    "ไม่รุนแรงหรอก"ไอซ์พูดแล้วเดินออกจากห้องไป
    ปล่อยให้ไบท์มีสีหน้างงสุดขีดส่วนนายวอลล์ก็มีสีหน้าเรียบเชยธรรมดา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×