คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : GAME GOLDEN II
********************
สินิพ แน่นอนว่าหลายๆนเยเอ มี โยอน็เหมือนัน เธอมัะอยู่ในเหุาร์แบบนี้เสมอ
แ่มันแ่า
เพราะเธอือฝ่ายระทำ โยเพาะ ผู้หิ
อย่าเ่น
"โอ๊ะ หัวหน้า รายานเมื่อวานอบใมานะ เ้าใึ้นเยอะเลย"
"อ--อืม ไม่เป็นไรหรอ"
"ฮะๆ เี๋ยวไปื้อ้าว่อนล่ะ แล้วเอัน"
ฟอ!
หิสาวหน้าแับารระทำอนัล่าว ู่ๆมาหอมแ้มันอย่านี้็เินแย่สิ
ิเสะ เรียวะผู้เห็นเหุาร์ ไม่อยาะเื่อสายาัวเอว่าหิสาวะทำเ่นนั้น ในใิหลายลบหรือว่าเธอะอบผู้หิ!!
อย่านี้้อไปถามรๆล่ะ
"นี่ โยอิอบผู้หิหรอฮะ"
"หือ ะว่าไีล่ะ เอาริๆือไ้หมแหละ"
ห๊ะ!! ไม่อยาะเื่อเลย สาวสวยอย่าเธอเนี่ยนะอบผู้หิ แ่เมื่อี้เธอบอว่าไ้หมหนิ แสว่าอบผู้าย้วย หรือสออย่า
โอ๊ยยยยยยยย
"เป็นไริเสะ ทำอย่าับะพ่นไฟะอย่าั้น"
"เอ๊ะ? อ่อ ป--ป่าวฮะ"
"นี่แน่ะ"
ป๊าบ!!
"--โยอิ!! ี้นผมทำไมฮะเนี่ย!!"
"ูนายแน่นีนะ"
"โยอิ~ ไม่ไ้นะฮะ โยอิเป็นผู้หินะ ะทำแบบนี้ไม่ไ้"
"ทำไมล่ะ ันทำออะบ่อย"
ปี๊บ
"โยอิ!!!"
"555555 หน้านายนี่ละมั แู่นายแน่นริๆนะ ไม่ไ้โห"
อย่าพูแบบนั้น้วยสีหน้าริัสิ!!!!
"น่าลัว ผู้หินนี้น่าลัวเินไปแล้ว"
"บ่นพึมพำอะไรอนาย"
ิเสะเสียใับสิ่นี้ ~T_T~
หลัเลิเรียนทั้สอริ่มายัมรม ในระหว่าเินมาิเสะ้ออยเอี้ยวัวหลบโยอนอยู่ลอทา
ทำไมน่ะหรอ
"โยอิ เลิับ้นผมไ้แล้วฮะ เห็นอย่านี้ผม็เินเป็นนะฮะ"
"ไม่เห็นเป็นไรเลย ูนายออะแน่น"
"เป็นโริรึไนั่น โยอิะแปลนเินไปแล้วนะฮะ"
"อะไรล่ะ ปิัน็เล่นแบบนี้ับเพื่อนประำ ไม่เห็นแปลเลย"
้อเป็นนแบบไหนถึบอว่าปิเนี่ย!!!
"แ่ับผมมันแปลนี่ฮะ ในะที่โยอิไปหอมแ้มหัวหน้าห้ออี อบสินิพหรอฮะ"
"ไม่รู้สิ หัวหน้าห้อน่ารัีเลยหอม"
"แล้วผมน่ารัมั้ยฮะ"
"ไม่อ่ะ น่าถีบ"
"แล้วมาับ้นผมทำไมเนี่ย!!!!"
พอลับมาถึอนโร่าสูล้มัวลนอนเอาหน้าแนบับโฟา ภายในห้อถูแ่้วยเฟอร์นิเอร์สีโทนาร์
นี่ไม่ใ่ห้อิเสะ แ่มันือห้ออโยอน ส่วนห้ออเาอยู่ร้ามนี่เอ
ิเสะมอร่าบาที่ยืนทำอาหารรเาน์เอร์ เามัะมาห้อนี่บ่อยๆ ไม่สิ ทุวันเลย่าหา
สายามยัมอหิสาว พอูีๆเธอมีสรีระที่ัไ้ว่าหุ่นีเลยแหละ ผิวาวเนียนใสถ้านับอะไรสัอย่าแัแน่ๆ ผมยาวสลวยนถึลาหลั ใบหน้ามทีูุ่ัน แ่เสียอย่าเียว
นิสัยประหลาเินไป อบสินิพับนที่เธอสนิท ิเมยิ่ว่าอะไร
แ่เธอ็ัไ้ว่าสวยมาเลยล่ะ
"ิเสะ ้าวเสร็แล้ว"
"อ--ฮะ"
"มออะไรน่ะ"
"ป--ป่าวฮะ"
ะบอไ้ไว่ามอเธออยู่ ถ้าบอไปเี๋ยว็โนแล้อี
"นี่โยอิ"
"หือ?"
"ทำไมมาเรียนที่ี่ปุ่นล่ะฮะ"
"เปลี่ยนบรรยาาศน่ะ อยู่เาหลีมาทั้ีวิ ลอเรียน่าถิ่นมั่"
"แล้วพ่อแม่อโยอิล่ะฮะ"
"อยู่อเมริาน่ะ ทำานที่นั่น"
"เห~~ ทำานอะไรหรอฮะ"
"อืมมม ะบอีมั้ยน้อ~~~"
"เอ๋~"
เธอรู้เลยว่าถ้าบอไปเาัไร้ถามยาวแน่เลย เพราะเาเยบอว่าอบเอสอทีมchicago bulls และนั่นือพ่ออเธอเอ
ิเสะเห็นโยอนินาน ถามแ่นี้ทำไม้อินานนานั้นนะ รอบรัวเธอทำธุริปิหมายรึไ
สัพัโยอนไ้หยิบมือถือที่วาไว้้าัวมาเปิโทรศัพท์ใหู้ ิเสะถึับะัทำ้อน าโเมื่อเห็นนในรูป
"--โยอิ!! น--นี่มัน"
"อะไร ็ใหู้แล้วไ พ่อันน่ะ"
"นั่นพ่ออโยอิหรอฮะ!!!"
"แล้วะะโนทำไมน่ะ นั่ลเลย"
"-อโทษฮะ แ่เรื่อริหรอฮะ ไม่อยาเื่อเลย"
เา็อนพูไม่ถูลิ้นพันันไปหม ใระไปิว่านรหน้าือลูสาวอไออลอเา
"เหวอ~" แถมยัไปเย่าแนเธอนโทรศัพท์ปลิวระแท๊อน้ำแล้วลอ่าานไป
"ิเสะ"
"--อโทษรับ!!"
สุท้ายบทสนทนาอวันนี้็บ้วยารที่ิเสะโนถีบรวบยอสามที่อนลับห้อ โทษานทำมือถือเธอพั
*******************************
ความคิดเห็น