ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [OS/SF]-FAIRY TAIL

    ลำดับตอนที่ #1 : [OS]-RESOLUTIONS {JERZA}

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 60


    Title: Resolutions

    Pairing: Jerza

    Author: ajerzaaddict

    Rated: T

     

    PS. นิยายเรื่องนี้เราไม่ได้แต่งเองแต่เราเอามาแปล บางประโยคได้มีการปรับเปลี่ยนเล็กน้อยเพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจ ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้นะที่นี้

     

     

    ------------------------------------------------





    "เอลซ่า เอลซ่า" ฉันถูกดึงผ้าห่มออกจากตัว ที่คุมตัวไว้ทั้งหมดเพื่อป้องกันเสียงรบกวนและจะกลับไปฝันต่อ 

    "ฉันไปแล้วนะ เอลซ่า" ถึงอย่างไรก็ตาม การหลับไหลของฉันกำลังตื่นขึ้นมาเพราะถูกใครบางคนจับศีรษะของฉันผ่านผ้าห่ม ท้ายที่สุดคนที่เรียกฉันก็คือเจราล 

    "เจราล" ฉันพูดด้วยเสียงที่แหบพร่าและให้เจราลเขยิบมานั้งบนเตียงนอน ฉันยื่นมือให้เจราล เจราลจับมือฉันไว้อย่างแน่น 

    "ตอนนี้กี่โมงแล้ว เจราล" "ตอนนี้ตีห้าแล้ว ขอโทษนะเอลซ่าที่ปลุกเธอขึ้นมา แต่ฉันต้องออกจากบ้านก่อนอาทิตย์ขึ้น" 

    "ฉันเข้าใจ" เจราลมอบรอยยิ้มอันอ่อนโยนให้แก่ฉัน 

    "กินข้าวเช้าไหม เจราล" 

    "ไม่ล่ะ" 

    "มันไม่ดีนะเจราล ให้ฉันทำอะไรให้ทานก่อนไปเถอะนะ" 

    "ไม่ต้องหรอก เอลซ่า"

    เจราลยื่นมือมาจับฉันไว้และเอามืออีกข้างหนึ่งลูบศีรษะของฉัน 

    "ฉันแค่ต้องการบอกลากับเธอก่อนที่ฉันจะไป" 

    "ตอนนี้ฉันตื่นเต็มที่แล้วแล้วฉันจะไปทำอะไรให้นายทาน" เอลซ่าลงจากเตียงนอนเพื่อไปทำอาหารให้ 

    "อาหารเช้าเป็นมื้อที่สำคัญที่สุดของวัน" 

    "ใช่" เจราลหัวเราะเบาๆ 

    "ฉันจะทำอาหารให้นายที่ง่ายและเร็วที่สุด" เจราลแสดงออกทางสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย 

    "ฉันขอโทษ ฉันรีบคงไม่สามารถมีเวลามากพอที่จะอยู่" เอลซ่าดึงแขนเจราลเพื่อให้เจราลเข้ามาใกล้ พร้อมกับจับใบหน้าของเจราลไว้ให้นิ่งเพื่อประทับริมฝีปาก จากนั้นก็จับมือของเจราลประสานกับมือตัวเอง แล้วก็ดึงเจราลให้ตามลงไปด้านล่างเพื่อที่จะเข้าห้องครัว 

    "นั่งสิ" เจราลทำตามที่เอลซ่าสั่ง เขาดึงเก้าอี้แล้วนั่งลง จากนั้นเจราลก็มองเอลซ่าที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว เจราลมองเอลซ่าอยู่อย่างนั้นจนล่วงเลยไปหลายนาที 

    "เสร็จแล้ว" เจราลส่งยิ้มให้กับเอลซ่า ในขณะที่เอลซ่านำกาแฟร้อนและแซนด์วิชมาเสริฟลงบนโต๊ะ 

    "ขอบคุณนะ เอลซ่า" เจราลเริ่มรับประทานอาหารเช้า 

    "ฉันหวังว่าสักวันหนึ่ง พวกเราจะตื่นนอนพร้อมกัน ทำอาหารด้วยกัน อยากให้มันกลายเป็นทุกวันของเรา"เอลซ่าหันไปมองเจราลโดยเพ่งเล็งไปทางอื่นเพราะความเขินอาย 

    "สักวันหนึ่งมันคงจะ" เจราลมองเอลซ่าเวลาเขินแล้วน่ารักสุดขีด มันทำให้หัวใจของเจราลอบอุ่นและมีความสุขเวลามอง 

    "ฉันจะทำให้ทุกอย่างที่เธอต้องการ ฉันจะทำให้มันเป็นจริง" เจราลเดินมาหาเอลซ่า จากนั้นก็ค่อยๆโน้มตัวอย่างช้าเพื่อประทับริมฝีปากของอีกฝ่ายแผ่วเบา 

    "พวกเราจะทำให้ความปรารถนาของพวกเราเป็นจริง"



    END

     

    เหมียวหง่าว
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×