ฉันรักเธอ

ลำดับตอนที่ #9 : ง้อ (2เปลืองตัว)

                จิ๋วเดินตามนิวเข้ามาในบ้าน ส่วนนิวก็นั่งบนโซฟาตัวใหญ่เสียบหัวฟังแล้วปากก็พึมพำร้องเพลงออกมาเบาๆ ส่วจิ๋วก็ยืนดูนิวแล้วคิดหาวิธีที่จะง้อนิว จะง้อยังไงดีเนี่ย -0- จิ๋วเดินเข้าไปหาแม่ที่อยู่ในครัว   “แม่คะ มีน้ำส้มมั้ยคะ” จิ๋วถามแม่ของเธอที่กำลังทำกับข้าวอยู่  “มีลูกมี แม่เพิ่งจะซื้อมาไว้เมื่อวนนี้เอง” แม่พูดกับจิ๋ว แล้วทำกับข้าวต่อ จิ๋วเปิดตู้เย็นก็พบว่ามีน้ำส้มอยู่เธอรีบหยิบน้ำส้มออกมาเทใส่แก้วของเธอและเทใส่อีกหนึ่งแก้ว คงเป็นของใครไปไม่ได้นอกจากนิว จิ๋วเดินออกจากห้องหัวตรงไปหานิวที่นั่งฟังเพลงอยู่ จิ๋วนั่งลงข้างๆนิว นิวหันมามองจิ๋วแว๊บนึงแล้วหันหน้ากลับไป  “อ่ะนิว น้ำส้ม จิ๋วรินมาเผื่อ” จิ๋วยิ้มและยื่นแก้วให้นิวแต่นิวก็ไม่สนใจทำเหมือนไม่ได้ยิน จิ๋วจึงวางลงตรงหหน้านิว ส่วนตัวเธอเองก็นั่งดื่มแก้วของเธอแล้วมองหน้านิวเป็นพักๆ โอยย จะง้อยังไงเนี่ย 0o0  นิวยังคงนิ่งไม่มีทีท่าว่าจะหยิบน้ำต้มของเธอกินเลย  “นิวไม่กินหรอ อร่อยนะ” จิ๋วถามนิว  “….” นิวเงียบและไม่ตอบอะไร จิ๋วหยิบแก้วน้ำส้มของนิวขึ้นมา  “เดี๋ยวจิ๋วป้อนให้นะ” จิ๋วยื่นแก้วน้ำส้มนิวจิอไว้ที่ปาก แต่นิวก็หันหน้าหนีแล้วลุกขึ้นเดินไปบนห้องทันที  “อ่าว นิวจะไปไหนอ่ะ” จิ๋วถามนิวแต่นิวไม่ตอบเดินขึ้นบันไดไป จิ๋วเดินเอาแก้วน้ำส้มมาวางไว้ในห้องครัว  “อ่าววจิ๋ว นิวเค้าไม่กินหรอลูก” แม่ถามจิ๋วเห็นจิ๋วทำหน้าเศร้าๆ  “ค่ะ จิ๋วจะทำไงดีคะแม่ นิวไม่ยอมคุยกับจิ๋วเลย” จิ๋วขอความคิดเห็นจากแม่ของเธอ  “แม่ก็ไม่รู้นะลูก แต่เดี๋ยวนิวเค้าก็หายงอนเองแหละ อ่อ เดี๋ยวแม่ไปร้านเบเกอร์รี่ก่อนนะจิ๋ว ฝากบ้านด้วย” แม่ของจิ๋วพูดจบก็เดินออกจากห้องครัง นั่นทำให้จิ๋วคิดอะไรได้  “แม่คะ เสื้อเค้กช็อกโกแลตมาให้จิ๋วด้วยนะคะ” จิ๋วตะโกนบอกแม่เธอ  “ได้ลูก” พูดจบแม่เธอก็เดินออกไปทันที
                      จิ๋วเดินขึ้นมาบนห้องเพื่อจะมาง้อนิว จิ๋วเปิดประตูเข้าไปก็พบว่านิวกำลังนั่งวาดรูปอยู่บนเตียง จิ๋วเดินไปหานิวแล้วนั่งข้างๆนิว  “น่ารักจังเลยนิว” จิ๋วชมรูปที่นิววาด นิวชอบวาดรูปมาก และเธอก็ชอบดูนิววาดรูป  “วาดรูปจิ๋วให้หน่อยสินิว” จิ๋วบอกนิวนั่นทำให้นิวหยุดวาดรูปทันทีแล้วเงยหน้ามองเธอ  “ไม่มีอารมณ์” นิวตอบจิ๋วเสียงเรียบ  “นิวหายงอนจิ๋วเถอะนะ” จิ๋วเขย่าแขนนิว แต่นิวก็ไม่ตอบอะไร  “ก๊อก ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตู ทำให้จิ๋วลุกออกไปเปิดประตู  “อ่ะ เค้ก แม่ซื้อมาให้แล้ว เดี๋ยวสักพักแม่จะเรียกไปกินข้าวนะ” แม่พูดกับจิ๋วแล้วยื่นเค้กให้   “ค่ะแม่” จิ๋วยิ้มให้แม่ก่อนจะปิดประตูแล้วเดินมาหานิวที่นั่งอยู่บนเตียง  “นิว มากินเค้กช็อกโกแลตกัน อร่อยนะเจ้าเนี้ย” จิ๋ววางเค้กลงบนเตียง เจ้าไหนไม่รู้แหละแต่ขอให้นิวหายงอนก็พอ ^o^ นิวยังคงวาดรูปต่ออย่างไม่ได้สนใจ  “งั้นจิ๋วป้อนดีกว่าเนอะ” จิ๋วแกะเค้กแล้วตักจะป้อนให้นิว  “นิว กินหน่อยนะ” นิวเงยหน้าขึ้นมองจิ๋วนิ่งๆ จิ๋วเอาช้อนจ่อที่ปากนิว  “กินนะๆๆๆ” นิวเห็นจิ๋วอ้อนแบบนี้จึงอ้าปากกินเค้ก  “อร่อยมั้ยนิว” จิ๋วยิ้มแล้วถามนิว แต่นิวก็ไม่ตอบ โอยย ไหนบอกถ้าอารมณ์ไม่ดีให้กินช็อกโกแลตแล้วจะอารมณ์ดีไง ไหงหนิวยังเงีบอยู่ล่ะ - - จิ๋วยังคงป้อนนิวอยู่เรื่อยๆแต่นิวก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะคุยกับเธอสักที จนเค้กหมดก้อน นิวก็ยังไม่คุยกับเธอ  “นิว เค้กติดปาก เดี๋ยวจิ๋วเช็ดให้” จิ๋วกำลังเอื้อมมือไปเช็ดมุมปากของนิวที่มีช็อกโกแลตติดอยู่ แต่นิวกลับจับข้อมือเธอไว้ก่อน  “ไม่ต้อง” นิวปล่อยมือจิ๋วก่อนที่จะเช็ดมุมปากของเธอด้วยตัวเธอเอง  “ลูก ลงมากินข้าวกันได้แล้ววว” แม่ของจิ๋วตะโกนเรียกพวกเธอ
                        นิวเดินออกจากห้องไปโดยไม่รอจิ๋ว ส่วนจิ๋วก็รีบเดินตามนิวมาติดๆ กับข้าวสามสี่อย่างวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะอาหาร นิวนั่งลงบนเก้าอี้ ส่วนจิ๋วก็นั่งลงข้างๆนิว  “แม่จะไปไหนคะ ไม่กินด้วยกันหรอ” นิวถามแม่ขอจิ๋วเพราะเห็นแม่ของจิ๋วกำลังจะเดินออกไป  “แม่จะไปข้างนอกแป๊ปนึง ฝากนิวดูแลจิ๋วด้วยนะลูก” แม่ของจิ๋วพูดพลางมองไปที่จิ๋ว นิวไม่ตอบรับอะไร แม่ของจิ๋วก็เดินออกไปทันที  “นิว เนี่ยอร่อยมากเลยนะ” จิ๋วตักอาหารมาวางไว้บนจานของนิว แต่นิวกลับเขี่ยออกแล้วตักใหม่ จิ๋วหุบยิ้มในทันที   “งั้นเอาอย่างอื่น” จิ๋วตักแกงขึ้นมาแล้วเป่าให้นิวกลัวว่านิวจะร้อน แล้วจ่อที่ปากนิว ส่วนนิวก็อ้าปากรับอย่างจำใจ จิ๋วยิ้มพอใจก่อนจะตักอาหารให้นิวกินเรื่อยๆ สักพักพวกเธอทั้งสองคนก็กินหมด นิวเก็บจานของเธอเข้าไปล้างในครัวและเดินออกมา ขึ้นบันได  “นิว จะขึ้นข้างบนหรอ รอจิ๋วด้วย” จิ๋วรีบเก็บจานของเธอไปล้างอย่างรวดเร็ว แล้วเดินตามนิวไป แม่ของจิ๋วยืนดูเหตุการณ์อยู่ตลอด                                                                                                                                     21.00น.                                                                                                                                                             ฉันง้อนิวตั้งแต่บ่ายจนตอนนี้ นิวยังไม่คุยกับฉันสักคำเดียว ปกตินิวจะหายงอนแล้วนะ ทำไมครั้งนี้ถึงงอนฉันนานจัง ฉันใช้เกือบจะทุกวิธีเพื่อง้อนิวแล้วนะ ทั้งยิ้มหวานให้นิว ทั้งพูดจาดีๆกับนิวแบบคะขาก็ว่าได้ ตอนี้นิวนอนเล่นโทรศัพท์บนเตียง ขนาดฉันยิ้มให้ นิวยังไม่ยิ้มตอบให้ฉันเลย ฉันจะทำยังไงดีนะ เอ๊ะ!!! มีหนึ่งวิธี แต่อาจจะต้องเปลืองตัวไปหน่อยก็เถอะ สู้เว้ย!!! ปิยนุช!!! จิ๋วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบบางอย่างออกมาเดินหายไปในห้องน้ำ นิวเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์มองตามจิ๋วด้วยความสงสัย ก่อนจะก้มหน้าเล่นต่อ ไม่นานจิ๋วก็เดินออดมาจากห้องน้ำ หยุดยืนตรงหน้านิว ทำให้นิวเงยหน้าขึ้นมองแต่นั่นทำให้นิวอึ้งไปหลายวิ จิ๋วอยู่ในชุดนอนซีทรูสีชมพูสายเดี่ยว หน้าอกที่ดูใหญ่ ดูเซ็กซี่จนไม่อยากละสายตา  นิวกระพริบตาถี่เพื่อให้ตัวเองกลับมาอยู่ในสภาวะเดิมพร้อมผ่อนลมหายใจเข้าออกเบาๆ นิวกมหน้ามองจอโทรศัพท์เหมือนเดิน จิ๋วเห็นสายตานิวที่โลมเลียร่างกายของเธอก็อดเขินไม่ได้ จิ๋วก้าวมานั่งบนเตียงใกล้ๆนิว                

         

ประมาณนี้นะคะ

                  “นิว หายงอนจิ๋วนะคะ” จิ๋วกระซิบข้างหูนิวเบาๆทำเอานิวตกใจ แต่นิวตามเกมส์จิ๋วทันก่อนที่จะจับจิ๋วให้นั่บนหน้าขาของเธอ จิ๋วตกใจรีบลงแต่โดนนิวกอดไว้ไม่ให้ไปไหน   “นิว อย่านะ” จิ๋วดิ้นไปมาอยู่บนตักนิว  “อะไร เมื่อกี้ยังมาง้อนิวอยู่เลย หึ” นิวยื่นหน้าเข้ามาใกล้จิ๋ว ส่วนจิ๋วเอียงหน้าหนีนิว  “อย่านะ นิววว” จิ๋วทำเสียงเหมือนจะร้องไห้ ก่อนที่นิวจะเลื่อนมือมาจับที่ไหล่กลมกลึงของจิ๋ว ทำเอาจิ๋วสะดุ้ง  “นิว คิดจะทำอะไร อย่านะ” จิ๋วเอามือดันไหล่นิวไว้  “นิดนึงนะ” นิวพูดจบก่อนจะจรดจมูกสันงามลงที่ไหล่กลมกลึงของจิ๋วสูดดมกลิ่นกายของจิ๋วอย่างเจ้าเล่ห์ จิ๋วขนลุกซู่ก่อนที่จะเอียงไหล่หลบ แต่นิวก็จับไว้อยู่ดี นิวเลื่อนสายของชุดสวยนั้นออกจากไหล่แล้วจรดจมูกของเธอลงสูดดมอีกครั้ง จิ๋วหมดแรงที่จะขัดขืนก่อนที่จะถูกนิวซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นของจิ๋ว จิ๋วจิกลงที่ไหล่ของนิวไม่แรงมาก ก่อนที่จะถูกนิวพลิกตัวลงมานอนราบกับที่นอนแล้วนิวก็ขึ้นทาบทับกายสาวน้อยไว้ นิวยังคงซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นของจิ๋วพร้อมเลือนมือลงมาที่ไหล่กลมกลึงอีกข้างหนึ่งที่ยังไม่ได้ถอดสายออก นิวเลื่อนไล้จมูกลงมาที่ไหล่กลมกลึงข้างที่ตัวเองเพิ่งจะเลื่อนถอดสายเสื้อออก จิ๋วนอนหอบถี่กัดริมฝีปากของตัวเองไว้ด้วยความเสียวซ่าน นิวเลื่อนหน้าต่ำลงมาที่หน้าอกของจิ๋วแต่ก่อนจะถึง  
                            “นิว อย่า” จิ๋วห้ามนิวเสียงสั่นเครือ ด้วยความตื่นเต้น  “เอ่อ จิ๋ว นิวขอโทษ อย่าร้องไห้นะ” นิวตกใจรีบลุกขึ้นจากจิ๋ว นิวคิดว่าจิ๋วจะร้องไห้จึงปลอบจิ๋ว เอ๋!! นิวคิดว่าฉันจะร้องไห้หรอ ดีเลย ใช้โอกาศนี้แหละ  “นิว หายงอนจิ๋วเถอะนะๆ” จิ๋วทำหน้าเหมือนะร้องไห้ แอคติ้งฉันล้ำเลิศ ^_<  นิวเห็นดังนั้นจึงพูดว่า  “ก็ได้”   “เย้!! นิวหายงอนแล้ว เป็นไงแอคติ้งฉัน ล้ำเลิศมั้ยล่ะนิว” จิ๋วขยิบตาให้นิว  “อ๋อ!! นี่เธอไม่ได้ร้องให้ใช่มั้ย” นิวเริ่มจับความได้  “ใช่แล้วย่ะ!! ฮ่าๆ” จิ๋วหัวเราะร่วน  “หืมมม ยัยจิ๊สซี่!!” นิวพูดด้วยความหงุดหงิด  “เธอก็หายงอนฉันแล้ว ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่า ใส่ชุดนี้แล้วแปลกๆ” จิ๋วทำหน้าแหยก่อนจะลุกแต่ถูกนิวรวบตัวให้นอน นิวเอื้อมมือไปปิดไฟ  จิ๋วนอนตะแคงหันหลังให้นิว นิวได้จังหวะก็กอดจิ๋วไว้จากด้านหลัง  “จะไปเปลี่ยนทำไม ใส่ชุดนี้แหละ สวยออก” นิวพูดเสียงกระเส่า แล้วหอมแก้มจิ๋วเบาๆ  “นิว อย่านะ ไม่งั้นจิ๋วจะตีจริงๆด้วย” ขู่จะตีนิวอย่างเดียวนี่แหละไม่รู้จะทำอะไรนิวได้ฉัน - -  “ถ้าตีนิวนะ นิวจะจับจูบเลย” จิ๋วเงียบไป  “ขอนอนกอดอย่างนี้แหละนะ” นิวพูดกับจิ๋ว   “ไม่ได้ จิ๋วไม่อนุญาต” จิ๋วพูดเสียงแข็ง  “หรือจะให้ทำอย่างอื่นไปด้วยล่ะ ก็ไม่เลวนะจิ๋ว ฮึๆ” นิวหัวเราะในลำคอ  “ก็ได้ๆ แต่…กอดอย่างเดียว…ก็พอนะ” จิ๋วพูดเบาๆ นิวหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะกระชับอ้อมกอดของตัวเอง   “โอเค กอดอย่างเดียว” นิวหลับตาสักพักก็ลืมตาขึ้นมา “จิ๋ว” นิวเรียกจิ๋ว “ฮึ” จิ๋วตอบ   “ที่จริง นิวหายงอนจิ๋วตั้งแต่จิ๋วป้อนเค้กนิวล้วล่ะ แต่นิวอยากแกล้งจิ๋วเฉยๆ แถมวันนี้ ได้กำไรด้วยล่ะ ฮ่าๆๆๆ” นิวหัวเราะร่วน จิ๋วได้ฟังแล้วตาโตขึ้นมาทันที ก่อนจะพลิกตัวไปต่อว่านิว  “นิว นิสัย อุ๊บ!!” จิ๋วถูกปิดปากด้วยเรียวปากของนิว ก่อนจะยกมือขึ้นตีไหล่นิวสองสามทีแล้วหยุดลง ดวงตาสาวน้อยหลับพริ้ม นิวถอนจูบออกมองหน้าจิ๋วที่ถึงแม้จะอยู่ในความมืดแต่ก็พอจะรู้ว่าเป็นสีแดง “นิสัยไม่ดี” จิ๋วพูดจบแล้วนอนหันหลังให้นิวใจสั่นรัว นิวมองจิ๋วด้วยคามเอ็นดูก่อนจะกอดจิ๋วเอาไว้

                          8.00น.                                                                                                                                                               นิวและจิ๋วเตรียมตัวออกเดินทาง เพื่อจะไปหาครอบครัวของนิวอีกอำเภอหนึ่ง แม่ของจิ๋วเรียกรถแท็กซี่เอาไว้หน้าบ้าน จิ๋วถือกระเป๋าของตัวเองไปไว้ในรถแท็กซี่ตามมาด้วยนิว จิ๋วเดินไปหาแม่พร้อมนิว  “แม่คะ จิ๋วไปก่อนนะคะ” จิ๋วกอดแม่แล้วหอมแก้มฟอดใหญ่  “เดินทางดีๆนะลูก” แม่ลูบหลังจิ๋วเบาๆ   “มา ตานิวบ้าง จิ๋วไปรอที่รถเลยนะ เดี๋ยวนิวตามไป” นิวบอกจิ๋ว จิ๋วพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปนั่งรอนิวในรถ “แม่คะ นิวไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ” นิวสวัสดีแม่ของจิ๋ว   “แม่ฝากควมคิดถึงๆแม่หนูด้วยนะ” แม่ของจิ๋วบอกนิว “ค่ะ” นิวกำลังจะเดินไป  “เดี๋ยว ลูก แม่เชียร์ลูกอยู่นะนิว พิชิตใจยัยจิ๋วให้ได้นะลูก” แม่ของจิ๋วเดินเข้าไปตบไหลิ่วสองสามทีก่อนจะยิ้มให้  “ค่ะ คุณแม่ ^^” นิวยิ้มตาหยีให้แม่ของจิ๋ว  “ไปก่อนนะคะแม่ยาย” นิวโบกมือให้   “ไปเถอะลูกเขย ฮ่าๆๆ” แม่จิ๋วหัวเราะแล้วโบกมือให้นิว นิวเดินขึ้นรถพบกับสายตาของจิ๋วที่จับสงสัย   “นิวคุยอะไรกับแม่จิ๋วอ่ะ” จิ๋วถามสายตาจับผิด  “เอ่อ เปล่าๆ” นิวปฏิเสธ จากนั้นรถแท็กซี่ก็เคลื่อนตัวออกจากหน้าบ้านของจิ๋ว มุ่งหน้าสู่บ้านของนิว….

                  เธอแอบคุยอะไรกับแม่ฉันห๊ะ!!! นิว!!!