ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฉันรักเธอ

    ลำดับตอนที่ #8 : ง้อ (1)

    • อัปเดตล่าสุด 18 พ.ย. 57


             13.45.

                ในเวลาไม่นานพวกเธอก็ถึงเชียงใหม่ นิวและจิ๋วลากกระเป๋าของตัวเองออกมา และคงหนีไม่พ้นกับการที่จะมีคนมาขอถ่ายรูปพวกเธอทั้งสองคนเป็นระยะๆพอๆกับตอนนั้น เมื่อนิวและจิ๋วถ่ายรูปเสร็จนิวก็เป็นคนจัดการโบกแท็กซี่ไปบ้านของจิ๋วก่อน บ้านของจิ๋วอยู่ในเมืองจึงใก้ลกว่าบ้านของนิว พวกเธอนั่งรถแท็กซี่ไม่นานก็ถึงบ้านของจิ๋ว พวกเธอจ่ายเงินเสร็จจิ๋วก็พานิวเดินเข้าบ้านของเธอ  “แม่คะ” จิ๋วเรียกแม่ของเธอที่กำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ โดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นเธอทั้งสอง  “อ้าว ลูกจิ๋วนิว มาได้ไง แล้วทำไมไม่โทรมาบอกแม่ก่อนละ ฮึ” แม่กอดจิ๋วแล้วถามจิ๋วเบาๆ  “จิ๋วคิดถึงแม่เลยมาหาไงคะ” จิ๋วตอบหอมแก้มแม่ฟอดใหญ่ นิวยืนดูแล้วอมยิ้มหน่อยๆ  “มาๆ นิว มาให้แม่กอดด้วย” แม่จิ๋วคลายอ้อมกอดออกจากจิ๋ว และหันมากอดนิวเบาๆ  “นิวก็คิดถึงป้าเหมือนกันนะคะ” นิวหันมาแลบลิ้นให้จิ๋วแล้วกอดแม่ของจิ๋ว จนจิ๋วอดหมั่นไส้ไม่ได้ แม่ฉันหรือแม่เธอกันเนี่ยนิว - - แม่ของจิ๋วคลายกอดออกจากนิว  “เรียกแม่ดีกว่าลูก” แม่ของจิ๋วมองนิวด้วยความเอ็นดู  “จะดีหรอคะ เดี๋ยวลูกของป้าก็มาโวยวายใส่นิวอีก” นิวพูดแล้วเหล่ตามองจิ๋ว ส่วนจิ๋วก็มองค้อนใส่นิว  “ดีสิลูกนิว แม่จะได้มีลูกเพิ่มอีกคน ฮ่าๆๆ” แม่ของจิ๋วหัวเราะชอบใจ ต่างกับจิ๋วที่ทำหน้าบึ้ง  “ค่ะ คุณแม่ อิอิ” นิวพูดหน้าเจ้าเล่ห์  “แม่คะ เดี๋ยวจิ๋วกับนิวเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้องก่อนนะคะ” จิ๋วบอกแม่  “เอ้า แล้วนิวไม่ไปนอนที่บ้านเหรอลูก” แม่ของจิ๋วถามนิว  “อ่อ คือ วันนี้นิวจะนอนที่นี่ก่อนค่ะ แล้วพรุ่งนี้นิวค่อยไปหาแม่ที่บ้าน” นิวพูดกับแม่ของจิ๋ว “อ่อ งั้นนิวก็นอนห้องจิ๋วไปนะลูก” แม่ของนิวบอก
                        จิ๋วเดินนำหน้านิวเข้าบ้านไปก่อน ทำให้นิวต้องรีบเดินตามเข้าไปอย่างรวดเร็ว จิ๋ววางกระเป๋าของตัวเองทันทีที่ถึงห้อง ตามมาด้วยนิว  “แม่ยายของนิวดีจังเลยไม่หวงที่รักเลยอ่ะ แถมให้นิวนอนกับที่รักอีก ฮิๆ” นิวพูดแล้วมองหน้าจิ๋วทะเล้น จิ๋วหันมาค้อนให้นิวแล้วหยิบหมอนบนเตียงมาปาใส่นิว แต่นิวรับไว้ได้  “แม่ยาย ที่รักอะไรของเธอห๊ะนิว
    !! พูดจาไปเรื่อย” จิ๋วพูดกับนิวแล้วหันมาหยิบโทรศัพท์ของตัวเองกดหาใครสักคน  “จิ๋วโทรหาใครอ่ะ” นิวถามด้วยความสงสัย  “โทรหาพี่เอี๊ยง พี่เอี๊ยงยังไม่รู้เลยว่าจิ๋วมาเชียงใหม่ เดี๋ยวพี่เอี๊ยงไปหาจิ๋วที่บ้านแล้วไม่เจอ” จิ๋วพูดจบก็เดินออกไปคุยที่ระเบียงโดยไม่สังเกตเห็นนิวทำหน้าไม่พอใจ
                 อีตาพี่เอี๊ยงก็ออกจะนิสัยดี ดีกว่าเป็กด้วยซ้ำ รูปหล่อ พ่อรวยอีกต่างหาก ไม่นอกใจจิ๋วอีก อะไรจะเพอเฟ็ก ขนาดน๊านนน
    อีตาพี่เอี๊ยงเพียบพร้อมไปหมด แต่ฉันก็ไม่ค่อยถูกชะตาด้วยสักเท่าไหร่- - จิ๋วยืนคุยโทรศัพท์อยู่นานจนนิวเริ่มหงุดหงิดที่จิ๋วไม่หันมาสนใจตัวเองบ้างเลย นิวเริ่มคิดหาวิธีให้จิ๋วหันมาสนใจเธอ ด้วยการ ไอดังๆ เป็นวิธีที่ไร้สาระมาก - -‘  “แค่กๆ” นิวไอแต่จิ๋วก็ยังไม่หันมา  “อืม หรือว่าจะเบาไปนะ” นิวพึมพำกับตัวเองก่อนที่จะเริ่มไอใหม่อีกครัง  “แค่กๆๆๆๆๆ” นิวไอดังขึ้นแต่จิ๋วก็ยังไม่หันมาแถมยังคุยโทรศัพท์อย่างมีความสุขและหัวเราะคิกคัก  “แฮ่มๆ แค่กๆๆๆ โอยยย แสบคอ” นิวไออยู่นานจนแสบคอ  “ นี่ไม่สนใจกันเลยใช่มั้ย” นิวถอดใจแล้วหยิบโทรศัพท์ของตัวเองพร้อมหูฟังแล้วเดินลงมาข้างล่าง นิวเดินผ่านหน้าแม่ของจิ๋วด้วยหน้าเศร้าๆจนแม่จิ๋วต้องเอ่ยถาม  "เป็นอะไรลูกนิว หน้าเศร้าเชียว” แม่ของจิ๋วถามนิว  “เป็นคนถูกทิ้งค่ะแม่” นิวพูดจบก็เดินออกไปหน้าบ้านที่มีโต๊ะเก้าอี้วางไว้ใต้ต้นไม้ นั่นทำให้จิ๋วที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่บนระเบียงมองเห็นนิว จิ๋ววางสายแล้วตะโกนหานิว  “นิววว ลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่” จิ๋วตะโกนถามนิว นิวหันขึ้นไปมองจิ๋วแล้วหันกลับมาที่โทรศัพท์อย่างไม่สนใจ นิวหยิบหูฟังใส่หูพร้อมเปิดเพลง ทำให้จิ๋วถึงกับงงกับปฏิกิริยาของนิว จิ๋วรีบเดินลงมาข้างล่างทันที จิ๋วเห็นแม่ของเธอจึงถาม   “แม่คะ นิวเป็นอะไรคะ ไม่คุยกับจิ๋วเลย” จิ๋วถามแม่อย่างงงๆ  “อ่อ แม่ก็ถามนิวนะ นิวเค้าตอบแม่มาว่า เป็นคนถูกทิ้งอ่ะลูก แต่แม่ไม่รู้ว่านิวหมายถึงอะไร” แม่ตอบจิ๋วนั่นทำให้จิ๋วถึงบางอ้อทันที เธอปล่อยให้นิวอยู่คนเดียวตอนเธอคุยโทรศัพท์ ใช่ เธอได้ยินเสียงนิวไอ แต่เธอไม่ได้หันไปมองก็เท่านั้นเอง จิ๋วรีบเดินมาหานิวที่นั่งใต้ต้นไม้ฟังเพลงอยู่      

    แต่คนถูกทิ้งก็เป็นอย่างเนี้ยะ
    จะมีทางไหนให้ฉันหลีกหนี ให้ดีไปกว่า จมอยู่กับน้ำตา
    เมื่อคนที่แพ้ก็ต้องแบบเนี้ยะ
    ต้องยอมให้เขาเข้ามาเหยียบซ้ำ ให้ช้ำได้อีก
    ต้องอยู่อย่างคนไร้ค่า
    ให้มันรู้ไปว่า มันจะบ้าจะตายก็เพราะเธอ

                        เนื้อเพลงที่นิวกำลังฟังช่างบาดใจเธอจริงๆ คนถูกทิ้ง ของพี่หมู มูซู นี่เนื้อเพลงมันใช่เลยจริงๆ จิ๋วเดินมานั่งเก้าอี้อีกตัวตรงหน้านิว  “นิว ฟังเพลงอะไรอยู่อ่ะ จิ๋วของฟังด้วยคนสิ” จิ๋วถามนิว เธอไม่อยากฟังเพลงหรอก เธอกำลังง้อนิวต่างหาก  “เพลงคนถูกทิ้งน่ะ จิ๋วไม่ต้องฟังหรอก มันไม่เหมาะกับจิ๋ว เพลงมันเหมาะกับนิวมากกว่า” นิวตอบเสียงเรียบ นั่นไง นิวงอนฉันจริงๆด้วย  “ฟังเพลงอื่นสินิว เพิ่งถูกทิ้งมาหรือไง” จิ๋วถามเชิงหยอกล้อ แล้วยิ้มให้นิว  “ใช่ นิวเพิ่งจะถูกทิ้งมา” นิวตอบจิ๋ว นั่นทำให้จิ๋วหุบยิ้มทันที  “นี่ งอนจิ๋วหรอที่จิ๋วไม่สนใจอ่ะ” จิ๋วถามนิวแต่นิวก็ไม่ตอบ   “จิ๋วมาง้อนิวแล้วนะเนี่ย” จิ๋วยังคงพยายามให้นิวคุยกับเธอ   “….”  นิวเงียบไม่ตอบอะไร แล้วลุกเดินเข้าบ้านทันที                                           
                      จิ๋วนั่งเงียบ เธอไม่ชอบเลยที่นิวเงียบใส่เธอแบบนี้ ไม่มากนักที่จิ๋วต้องง้อนิว ส่วนมากนิวจะง้อเธอมากกว่า แล้วเธอจะทำอย่างไรดี                                                                                                                            

                                                                     สงสัยจะต้องง้อนิวให้ได้แล้วล่ะฉัน... 

     

      จิ๋ว: ฉันง้อไม่เป็นนะนิว
     นิว: ไม่รู้แหละ

          ไรท์มาแว้ววว มีคนอ่านอยู่ใช่มั้ยเอ่ย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×