คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กน้าตก(พิเศษ)หมู
นิวตื่นขึ้นมาในตอนเช้าแล้วมองคนตัวเล็กในอ้อมกอดของเธอ นิวกระชับอ้อมกอดให้คนตัวเล็กติดกับเธอมากขึ้น เช้านี้มันเป็นเช้าที่มีความสุขที่สุดเลยจริงๆ นิวมองหน้าจิ๋วอย่างหลงใหลและเอ็นดู แต่บางอย่างก็ต้องทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์ที่มีความสุขจนได้ “ไม่รักไม่ต้องมาแคร์ไม่ต้องมาดีกับฉัน ไม่รักไม่ต้องมาหวงไม่ต้องมาห่วงใยฉัน” เสียงโทรศัพท์ของนิวดังขึ้น ทำให้เธออารมณ์เสียขึ้นมาซะเฉยๆ เป็นครั้งแรกที่ฉันอยากจะปาโทรศัพท์ทิ้งจริงๆเลยเชียว = = “ฮัลโหลเป็ก มีอะไร” นิวถามด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด “เอ่อ ก็วันนี้เป็กจะไปเมืองนอกแล้ว จะมาส่งเป็กมั้ยอ่า” เป็กตอบด้วยน้ำเสียงที่อ้อน “นิวคงไม่ได้ไปอ่ะ ไม่ค่อยสบาย ขอโทษด้วยนะเป็ก” “ไม่เป็นไรหรอกนิว อ่อ ทานยาด้วยนะเป็กเป็นห่วง งั้นแค่นี้แหละเป็กจะขึ้นเครื่องแล้ว” “เดินทางดีๆล่ะ" “เป็กรักนิวนะ” นิวได้ยินก็เงียบไปสักพัก ใช่ เธอได้ยินคำนี้จากปากเป็กออกจะบ่อย แต่เธอก็รู้สึกเฉยๆ “อืม” นิวตอบแล้ววางสายทันที
นิววางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ นิวหันกลับมามองจิ๋วที่ยังคงหลับสนิท ขี้เซานะเนี่ยขนาดคุยโทรศัพท์ใกล้ๆยังไม่ตื่นเลย นิวคิดในใจ จิ๋วขยับตัวหันหน้ามากอดนิวแน่ทำให้นิวยิ้ม จิ๋วคงนึกว่าฉันเป็นหมอนข้างสินะถึงกอดแน่นขนาดนั้น นิวยกมือขึ้นมาบีบจมูกจิ๋วเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว แต่ก็ทำให้จิ๋วสะดุ้งตื่น จิ๋วพยายามออกจากอ้อมกอดของนิวแต่ยิ่งจิ๋วพยายามเท่าไหร่นิวก็ยิ่งกอดแน่นขึ้น “นิว ปล่อยจิ๋วนะ” จิ๋วพูดแล้วแกะมือที่โอบรอบเอวของเธอออก “ไม่ปล่อย” นิวทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่จิ๋ว “นิว จิ๋วจะกลับบ้านไปอาบน้ำ” จิ๋วหยุดแกะมือนิวแล้วพูดอย่างจริงจัง นิวทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะพูดกับจิ๋ว “อยากให้ปล่อยใช่มะ นิวมีข้อแลกเปลี่ยน” “มีข้อแลกเปลี่ยนอะไร ว่ามา” “จิ๋วต้องหอมแก้มนิวก่อนนิวถึงจะปล่อย” นิวพูดจบก็พาจิ๋วลุกขึ้นนั่งให้จิ๋วหันหน้ามาหาตน ส่วนจิ๋วได้ยินแบบนี้แล้วถึงกับเม้มปากเป็นเส้นตรง “ไม่เอาอ่ะนิว” จิ๋วส่ายหน้าไปมา ใครจะไปกล้าทำล่ะ เขินเป็นนะ -///- “ไม่ทำ ก็ไม่ปล่อย” นิวกระชับอ้อมแขนของตัวเองให้จิ๋วติดกับเธอมากขึ้นจนหน้าของเธอสองคนห่างกันไม่ถึงคืบ “นิวว ปล่อยนะ” “นิวให้จิ๋วเลือกระหว่างให้จิ๋วหอมแก้มนิวกับให้นิวหอมแก้มจิ๋ว จิ๋วจะเอายังไง ห๊ะ” นิวทำท่าเหมือนจะหอมแก้มจิ๋วแต่จิ๋วดันหน้านิวไว้ก่อน “โอเคๆๆ ทำก็ได้” นิวถอยหน้าออกห่างจากจิ๋ว แล้วยื่นแก้มให้ จิ๋วหลับตาลงเพื่อสงบสติเอาไว้พร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำ จิ๋วเคลื่อนหน้าเข้าไปหอมแก้มนิวเบาๆและรีบถอยออกอย่างรวดเร็ว แต่นิวก็ยังไม่ยอมปล่อย “จิ๋วหอมนิวแล้วไง ก็ปล่อยจิ๋วสิ” “อะไรอ่ะจิ๋ว แก้มนิวมีสองข้าง จิ๋วก็ต้องหอมนิวอีกข้างสิ” นิวพูดแล้วยื่นแก้มให้จิ๋วอีกข้างนึง “นิวขี้โกง” จิ๋วค้อนใส่นิว แล้วผลักหัวเบาๆ “อ่าว หรือจิ๋วมีแก้มข้างเดียวล่ะ” นิวพูดกวนจิ๋ว “บ้า คนที่ไหนมีแก้มข้างเดียว” จิ๋วยกมือตีแขนนิวเบาๆ “อ่ะ หอมเร็วๆ” นิวยื่นแก้มให้จิ๋ว จิ๋วหอมแก้มนิวเบาๆแล้วรีบถอยออกมา แล้วหลบสายตาของนิว นิวปล่อยจิ๋วให้เป็นอิสระทันที “จิ๋วไปอาบน้ำที่บ้านก่อนนะ” จิ๋วกำลังจะลุกแต่นิวรั้งแขนไว้ “จิ๋วอาบที่บ้านนิวก็ได้นะ ใส่เสื่อผ้านิวเลย” นิวลุกขึ้นไปเตรียมเสื้อผ้าออกมาให้จิ๋ว “ก็ได้” ว่าแล้วจิ๋วก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที ปกติฉันกับจิ๋วก็จะแลกเปลี่ยนเสื้อผ้ากันใส่บ้าง ก็ตัวฉันกับจิ๋วพอๆกันแต่ฉันสูกกว่า แต่จิ๋วอ่ะนะ หน้าอกใหญ่กว่าฉันหลายเท่าเลยแหละ ฉันดูอยู่บ่อยๆ อุ๊บส์ -..- ไม่นานจิ๋วก็ออกมาจากห้องน้ำแล้วแต่งตัวทันที จิ๋วกวาดสายตาไปทั่วห้องแต่ก็ไม่เจอนิว แต่จิ๋วเดาได้ว่านิวคงไปอาบน้ำข้างล่าง จิ๋วเดินลงมาจากห้องของนิวก็เห็นนิวเดินออกจากห้องน้ำในชุดใหม่ เธอเดาถูกจริงๆด้วย จิ๋วเดินมานั่งลงที่โซฟา ตามมาด้วยนิว “เออ จิ๋ว หิวรึเปล่า เดี๋ยวนิวออกไปซื้อก๋วยเตี๋ยวจะเอามั้ย” นี่ก็เป็นเวลาเก้าโมงครึ่งแล้ว เธอสองคนยังไม่ได้กินอะไรเลย “เอาๆ เริ่มหิวแล้วล่ะ” “เอาอะไรว่ามา” นิวหยิบกระเป๋าแล้วลุกขึ้นยืน “เอา เส้นเล็กน้ำตกหมูนะนิว” “อ่อ โอเค รอแป๊ป” นิวเดินออกไป แล้วปั่นจักรยานออกไปซื้อก๋วยเตี๋ยวทันที ประมาณสิบนาทีนิวก็กลับมาพร้อมก๋วยเตี๋ยวสองถุง “มาแล้วเหรอ” “อ่าฮะ เดี๋ยวนิวไปใส่ชามให้ก็แล้วกัน” นิวเดินหายเข้าไปในครัว แล้วกลับมาพร้อมก๋วยเตี๋ยวสองชาม แล้ววางชามของจิ๋วลงตรงหน้าจิ๋ว “อ่ะ เส้นเล็กน้าตกพิเศษหมูมาแร้วว” นิวบอกจิ๋ว ทำให้จิ๋วขมวดคิ้ว “นิวๆ จิ๋วสั่งธรรมดานะไม่ได้สั่งพิเศษ” ก็เธอสั่งธรรมดานี่หรือว่านิวสั่งผิด - -? “ก็สำหรับนิว จิ๋วคือคนพิเศษไง” นิวหยอดมุขใส่จิ๋วแล้วทำตาเยิ้ม จนจิ๋วหน้าแดงต้องหลบสายตานิวงุดๆ แล้วรีบคีบเส้นก๋วยเตี๋ยวกินแก้เขินทันที “เขินเลยดิ แก้มแดงเชียว กริ๊บกริ้ว” นิวชี้หน้าจิ๋วแล้วทำหน้าล้อเลียน จนจิ๋วต้องฟาดนิวไปทีนึง “หุบปาก แล้วกินก๋วยเตี๋ยวของเธอไปเลยนะ” จิ๋วทำเสียงดุใส่นิวจนนิวต้องทำตามที่จิ๋วบอก ไม่นานนิวกับจิ๋วก็กินเสร็จ เสียงโทรศัพท์ของจิ๋วก็ดังขึ้น “หมดคำถามที่มันคาหัวใจตั้งแต่วันนั้น หมดคำถามในเวลาที่ฉันได้รักเธอ” จิ๋วกดรับโทรศัพท์ทันที “ลูกสาว ทำอะไรอยู่จ๊ะ” พี่เจนถามจิ๋ว “กำลังนั่งให้อาหารย่อยอยู่ค่ะ” เธอและนิวกำลังนั่งอืดอยู่บนโซฟา “อ่อๆ เออจิ๋วตอนนี้พี่อยู่ที่ผับที่เราจะร้องกันคืนนี้ นักดนตรีมารอกันหมดแล้ว พี่ลืมบอกว่าให้มาซ้อมก่อนสิบโมง รีบมาเลยนะ” “ทำไมพี่เจนเพิ่งจะบอกเนี่ย นี่ก็จะสิบโมงแล้วกว่าจะถึงก็สิบเอ็ดโมงกว่าๆ ชุดอะไรก็ยังไม่เตรีมเลยอ่ะ แล้วทำไมไม่รอซ้อมตอนเย็นอ่ะพี่ กว่าจะขึ้นร้องก็สี่ทุ่มไม่ใช่หรอ” “คืองี้ เจ้าของร้านบอกพี่ว่าให้ไปก่อนสิบเอ็ดโมง เค้าจะเลี้ยงข้าวแล้วก็พาเที่ยวด้วยแหละ เค้าจะจ่ายเองหมดทุกอย่างเลย” “แล้วพี่เจนก็เลยรีบพานักดนตรีไปก่อนนิวกับจิ๋วว่างั้น เดี๋ยวจิ๋วจะรีบไป บอกสถานที่มา” “อ่ะๆ คือผับอยู่แถวๆxxxxxx….” พี่เจนบอกสถานที่จนจบก็วางสายทันที “นิว เมื่อกี้พี่เจนโทรมาบอกว่าให้ไปที่ผับ” “ผับ ผับอะไรอ่ะ นิวไม่เห็นรู้เรื่องเลย?” นิวทำหน้างง เธอยังไม่รู้ว่าวันนี้มีงาน “อ่อ จิ๋วลืมบอก วันนี้มีงานร้องในผับ สี่ทุ่ม แต่ตอนนี้เราต้องไปที่นู่นด่วนเลย” จิ๋วฉุดแขนนิวขึ้นจากโซฟา “แล้วผับอยู่ที่ไหนอ่ะ เสื้อผ้าก็ยังไม่เตรียม” “พี่เจนเตรียมให้เรียบร้อยแล้ว ผับอยู่แถวxxxxxxx ป่ะ ไปได้แล้ว นิวขับรถนะ” นิวทำท่างงๆก่อนจะทำตามที่จิ๋วบอก
นิวขับรถประมาณชั่วโมงกว่าๆจนถึงผับที่จะต้องทำงาน นิวและจิ๋วเดินเข้าไปในร้านมองหาพี่เจนทันที เธอเห็นพี่เจนและนักดนตรีกำลังเตรียมเครื่องดนตรีกันอยู่ นิวรีบจูงมือจิ๋วไปหาพี่เจนทันที “มาแล้วเหรอลูกสาววว^^” พี่เจนยิ้มร่าให้นิวและจิ๋ว “มีความสุขจังเลยนะคะ” จิ๋วพูดจิกพี่เจน “หายโกรธพี่เถอะนะจิ๋ว โน่นๆเจ้าของร้าน หล่อมากกกก” พี่เจนทำตาปริบๆใส่จิ๋วแล้วชี้มือไปทางเจ้าของผับ หน้าตาหล่อเหลาพอสมควร กำลังเดินมาทางพวกเธอ “แหมม พี่เจนนนน” นิวลากเสียงยาว “สวัสดีครับ คุณนิว คุณจิ๋ว พี่เจนครับพร้อมแล้วใช่มั้ยครับเดี๋ยวไปกันเลย” เจ้าของผับทักทายอย่างมีมารยาทแล้วยิ้มหวานให้นิว งานเข้าแล้วฉัน - - นิวคิดในใจ “ไปกันเลยค่ะ” พี่เจนหันไปตอบ แล้วพานิวกับจิ๋วเดินตามขึ้นรถของเจ้าของผับไป พวกเธอพอจะรู้แล้วล่ะว่าเขาจะพาไปเที่ยวและออกตังค์ให้หมดเลย ตลอดการเที่ยวเกือบสี่ถึงห้าชั่วโมงพี่เจนดูจะเอ็นจอยมากมาย และจิ๋วที่ดูจะเพลิดเพลินกับการกินนู่นนี่นั่น กินตลอดเวลา - - แต่ต่างจากนิวที่ทำหน้าเบื่อโลกก็เพราะเจ้าของผับจีบเธอเกือบทุกนาทีหยอดมุขแทบจะทุกเวลา ฉันจะบ้าตาย อีตานี่จะจีบฉันใช่มะ ไม่ได้ดูข่าวสารบ้างเหรอว่าฉันมีแฟนแล้ว โอยยย น่าเบื่อชะมัด พี่เจนก็นะมีความสุขจังเลย จิ๋วก็กินอยู่นั่นแหละ มีใครสนใจฉันบ้างม้ายยยย!!! เลิกหยอกมุขใส่ฉันสักที จะอวกออกมาอยู่แล้ว!!! ฉันเริ่มเข้าใจความรู้สึกของจิ๋วเวลาโดนฉันหยอดบ้างแล้วล่ะ ToT “ไม่สนุกเหรอนิว จิ๋วว่าเพลินดีออกนะ” จิ๋วหันมายิ้มร่าให้เธอขณะกำลังนั่งรถเพื่อกลับผับ “น่าเบื่อ!!” นิวทำหน้าเบื่อโลก แล้วในรถก็เงียบไปสักพัก ส่วนพี่เจนก็กินขนมที่เพิ่งจะซื้อมาอย่างเมามันส์ “คุณนิวครับ นับ1-5ให้ผมฟังหน่อย” อีตานี่เอาอีกแล้ว คนมีเยอะแยะก็มาคุยกับฉัน - - ขณะที่พี่เจนและจิ๋วก็ตั้งใจฟังที่เจ้าของผับถาม “1 2 3 4 5 ทำไมคะ” นิวถามอย่างสงสัย “คบมั้ยครับ” “ครบค่ะ” นิวตอบแบบไม่ได้คิดอะไร “คบแล้วอย่าเลิกนะครับ” คำตอบของเจ้าของผับทำให้นิวอยากจะอวกออกมา ขณะที่พี่เจนกับจิ๋วมองหน้ากันแล้วหัวเราะใส่นิว นิวค้อนใส่เบาๆแล้วคิดอะไรขึ้นมาได้ “คุณลองนับ1-1,000,000ให้นิวฟังได้มั้ยคะ” นิวถามกลับเจ้าของผับด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ จนทำให้พี่เจนกับจิ๋วงง “โห!!! ทำไมมันเยอะอย่างนี้ล่ะครับ แล้วจะครบไหมครับเนี่ย” เจ้าของผับทำสีหน้าตกใจ “งั้นก็จำไว้เลยนะคะ ว่านับให้ตายก็ไม่คบ!!” นิวทำเสียงแข็งใส่ก่อนที่เจ้าของผับจะเงียบไปแล้วขับรถต่อ คำตอบของนิวทำให้จิ๋วและพี่เจนตกใจไม่ใช่น้อย ไม่นานรถของเจ้าของผับก็จอดลงที่หน้าผับสองสาวและผู้จัดการรีบก้าวลงจากรถทันที พวกเธอรีบเดินไปนัดคิวเพลงกับนักดนตรีที่รออยู่ที่ร้าน จิ๋วเขย่าแขนนิวเบาๆ “นิว ทำไมไปพูดอย่างงั้นใส่เจ้าของร้านล่ะ” จิ๋วถามนิว “ก็นิวไม่ชอบอ่ะ รำคาญด้วย ดูสิ นิวพูดแค่เนี้ยหงอยเลยอ่ะ ฮ่าๆ” นิวหัวเราะชอบใจก่อนจะซ้อมกันต่อ
ไม่นานก็มืดถึงเวลาที่สองสาวจะต้องขึ้นโชว์พลังเสียงให้คนที่มาผับฟัง ทุกคนต่างปรบมือชื่นชมในพลังเสียงของเธอทั้งสองคนจนจบเพลงสุดท้ายในค่ำคืนนี้ พี่เจนไปส่งนิวที่บ้านก่อนจะไปส่งจิ๋ว เมื่อถึงบ้านนิวเดินขึ้นห้องแล้วทิ้งตัวลงบนที่นอน อย่างเมื่อยล้า เธอหยิบโทรศัพท์โทรหาสาวตัวเล็กที่เพิ่งจะแยกย้ายกันกลับบ้านเมื่อกี้ “ฮัลโหลจิ๋ว” นิวพูดน้ำเสียงเศร้าๆ “อ่าว นิว มีอะไรหรือเปล่า ทำไมทำเสียงแบบนั้นล่ะ” จิ๋วถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง “มีสิ นิวจะบอกจิ๋วว่า….” นิวเงียบไป “ว่า ว่าอะไรอ่ะนิว” จิ๋วถามด้วยความอยากรู้ “ว่า นิวคิดถึงคุณจิ๋ว^^” นิวเปลี่ยนจากเสียงเศร้าเป็นเสียงสดใสในทันที “ไอบ้า นอนได้แล้ว แค่นี้นะ” จิ๋วกดวางสายทันที เธอเขินจนไม่อยากจะพูดอะไรต่อรีบปิดไฟห่มผ้านอนโดยที่ไม่อาบน้ำ ทางด้านนิวที่เพิ่งจะวางสายจากจิ๋วด้วยหน้าที่อมยิ้มแล้วห่มผ้านอน เธอเหนื่อยจนขี้เกียจอาบน้ำก็ว่าได้ วันนี้เป็นวันที่เธอปวดหัวที่สุดเลยจริงๆ……… 
นิว: พี่เจนนะพี่เจน รับงานอะไรก็ไม่รู้ นิวล่ะปวดหัว
พี่เจน: พี่ขอโต้ดดดด
จิ๋ว: จิ๋วไม่เกี่ยวน้าาาา
ความคิดเห็น