ฉันรักเธอ

ลำดับตอนที่ #18 : คืนสุดท้าย ณ เชียงใหม่

      วันนี้เป็นวันที่นิวและจิ๋วต้องเตรียมเก็บของเพื่อที่จะกลับไปลุยงานต่อ คืนนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายที่เธอจะได้พักผ่อน นิวและจิ๋วเดินขึ้นมาบนห้องเมื่อรู้สึกว่านี่ก็ดึกมากแล้ว จิ๋วเดินเข้าไปภายในห้องพร้อมกับนิวที่เดินตามหลังมาและไม่ลืมล็อกประตู เนื่องจากหลายวันมานี้พี่ชายตัวแสบของเธอมักจะเข้ามาในเวลาที่ไม่สมควรนัก เรียกง่ายๆก็ขัดจังหวะนั่นแหละ! ให้ตายเหอะ!! - -

      “นิวเก็บกระเป๋าครบหมดแล้วใช่มั้ย” จิ๋วถามขึ้นเอื้อมมือหยิบผ้าเช็ดตัวกำลังจะเข้าห้องน้ำไป

      “อ่าฮะ ครบหมดแล้ว” นิวตอบพรางกดโทรศัพท์เล่นอยู่บนเตียง

      “อืม งั้นจิ๋วอาบน้ำก่อนนะ” จิ๋วพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป นิวเดินไปที่ระเบียง สูดอากาศเข้าให้เต็มปอด แล้วยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายรูปท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับสวยงาม ก่อนจะโพสข้อความใต้ภาพ

“ลาก่อนเชียงใหม่ กลับไปลุยงานที่กรุงเทพต่อกับคุณ @jeweriy_nj ที่(น่า)รัก #คิดถึงแฟนคลับ”

   นิวยิ้มให้กับรูปภาพฝีมือของเธอเอง และข้อความที่น่ารักๆเหมือนจะสื่ออะไร ทั้งที่พยายามตัดใจ แต่ก็ทำไม่ได้ นิวมองไปที่ท้องฟ้าพยายามระบายความเครียดออกมา

      “ออกไปยืนอะไรตรงนั้นทำไม เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก” จิ๋วเดินออกมาจากห้องน้ำตอนไหนก็ไม่รู้มายืนอยู่ข้างหลังนิว ยกมือขึ้นเช็ดผมที่แห้งหมาดๆ

      “ออกมาสูดอากาศน่ะ คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายแล้วหนิ” นิวหันกลับมาคุยกับจิ๋วใบหน้าเจือรอยยิ้มบางๆ

      “ไปอาบน้ำได้แล้วไป ดึกละ” จิ๋วดึงแขนนิวเข้าไปในห้อง นิวหยิบผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าเข้าไปในห้องน้ำ จิ๋วเดินไปหยิบโทรศัพท์ของเธอที่วางอยู่บนหัวเตียงก่อนจะเดินออกมาสูดอากาศเช่นเดียวกับที่นิวเพิ่งจะทำไปเมื่อสักครู่ จิ๋วเปิดเข้าไปดูในอินสตาแกรมตามปกติของเธอ และเธอก็ไปสะดุดที่รูปๆหนึ่งและข้อความใต้โพสนั้น จิ๋วยิ้มกริ่มทั้งเขินอายและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เธออ่านคอมเมนท์หลายๆคอมเมนท์ที่แฟนคลับและคนติดตามมาแสดงความคิดเห็นอย่างไปในทิศทางเดียวกันเกือบหมด

“เอ๊ะ! นั่นแหนะพี่นิว ยังไงๆ”

“แหมๆ ข้อความชวนฟินจังนะคะพี่นิว ที่(น่า)รัก คริๆ”

“จิ้นค่ะจิ้น ดิ้น จิกหมอนขาด อ๊ากกก!”

“แหนะๆ การจิ้นของพวกเราใกล้เป็นจริงละ #จิ้นnj #ฟิน”

    จิ๋วยืนอ่านคอมเมนท์ปากบางฉีกยิ้มอย่างอดไม่ได้ แฟนคลับของพวกเธอบางกลุ่มก็จิ้นให้เธอทั้งสองคนรักกันเอง ทั้งๆที่เธอทั้งสองต่างก็มีแฟนเป็นของตัวเอง แต่ก็ไม่ได้กระทบกับกลุ่มนั้นๆเลย  นิวเดินออกมาจากห้องน้ำพาดผ้าเช็ดตัวที่เปียกหมาดๆลงกับเก้าอี้ เดินออกมาที่ระเบียงยืนข้างๆสาวร่างเล็กที่มองโทรศัพท์และใบหน้ามีรอยยิ้มกว้างฉาบไว้

      “ดูอะไรอยู่อ่ะจิ๋ว” นิวถามสาวร่างเล็กพรางจับผมของตัวเองเอาไว้เมื่อมีลมพัดมากระทบ

      “ดูอะไรเรื่อยเปื่อยแหละ” จิ๋วทำเป็นเสตามองไปทางอื่น นิวขำเบาๆที่ไม่กล้ายอมรับว่ากำลังดูรูปภาพที่เธอเพิ่งจะโพสไป

      “หรอ แต่นิวเห็นว่าจิ๋วกำลังดูรูปที่นิวโพสอยู่นะ” นิวหรี่ตาจับผิดจิ๋ว สาวร่างเล็กทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง

      “อากาศดีเน๊าะ” จิ๋วเปลี่ยนเรื่องดึงความสนใจจากนิว

      “อืม นั่นสิ” นิวมองออกไปด้านหน้า สูดอากาศเข้าเต็มปอด แล้วระบายยิ้มออกมา

      “นิว นิวดูเหมือนมีอะไรหนักใจเลยนะ บอกจิ๋วได้นะ” จิ๋วเอื้อมมือมากุมมือของนิวที่จับระเบียงอยู่

      “จิ๋วรู้ได้ยังไงว่านิวหนักใจ” นิวหันมาสบตากับจิ๋ว

      “รู้สิ ถึงแม้นิวจะยิ้ม แต่ในแววตานิวน่ะ มันมีความกังวล ความหนักใจ ดูไม่เหมือนว่านิวกำลังมีความสุขเลยนะ” จิ๋วพูดพรางมองลึกเข้าไปในดวงตาของนิว แววตาที่มีอะไรซ่อนอยู่มากมาย

      “รู้ขนาดนั้นเลยหรอ” นิวถามพยายามจะหลบตาจิ๋ว เธอกลัวว่าจิ๋วจะรู้เรื่องที่เธอไม่อยากให้รู้

      “อืม เราเป็นเพื่อนกันมากี่ปี ทำไมจิ๋วจะไม่รู้ความรู้สึกของนิวล่ะ แค่มองตานิว จิ๋วก็รู้แล้ว” จิ๋วยังคงสับตากับนิวอยู่

      “แล้ว จิ๋วรู้รึเปล่า ว่านิวรู้สึกยังไง กับ…จิ๋ว” กลายเป็นจิ๋วที่หลบสายตาของนิว เธอไม่กล้ามองตานิวเพราะเธอรู้ทุกอย่าง ความเงียบเข้าปกครุมชั่วขณะ ไม่มีเสียงใดนอกจากเสียงหายใจของทั้งสองคน และเสียงลมที่พัดผ่านร่างบางสองร่างนั้น

      “หนาวเน๊ะ” จิ๋วเปลี่ยนเรื่อง ก่อนจะปล่อยมือที่กุมมือนิวออก แล้วกอดตัวเองเอาไว้

      “หนาวหรอ” เสียงของนิวดังขึ้นจากด้านหลัง จากนั้นจิ๋วก็รู้สึกถึงแขนเรียวที่สอดมาโอบรอบเอวของเธอไว้จากด้านหลัง กอดที่อบอุ่นของนิวได้สร้างความอบอุ่นให้กับจิ๋วเช่นกัน จนไม่รู้สึกความหนาวเย็น

      “นะ..นิว” จิ๋วพูดออกมาแทบจะไม่มีเนื้อเสียง ตอนนี้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นจนแทบจะระเบิด

      “ฮื้ม อ่าส์….” นิวเรี่ยจมูกไปตามเส้นผมของจิ๋วที่หอมเย้ายวนใจ สูดหายใจเข้าจนเต็มปอดแล้วถอนลมหายใจออกมา นิวรวบผมของจิ๋วไปไว้อีกข้าง แล้วระเรี่ยจมูกลงบนต้นคอหอมกรุ่นของจิ๋วอย่างละเมียดละไม ก่อนจะเลื่อนจมูกขึ้นไปสัมผัสแก้มใสของจิ๋วที่เจือไปด้วยสีแดงระเรื่อคล้ายกับถูกแต่งแต้ม นิวจุมพิตลงเบาๆบนแก้มสีแดงระเรื่อแล้วค้างไว้เช่นนั้น เหมือนกับไม่อยากจะถอนจมูกออกจากจุดนั้นแม้แต่น้อย จิ๋วไม่สามารถแม้แต่จะขยับกายได้ ปล่อยให้นิวได้เชยชม จิ๋วเลื่อนมือของตัวเองที่อยู่ข้างลำตัว มากุมมือของนิวที่โอบรอบเอวเธอไว้ นิวถอนจมูกออกจากแก้มแดงระเรื่อแล้วพลิกตัวสาวร่างเล็กให้หันกลับมาหาตน

      “นิว รัก จิ๋ว นะ” นิวพูดช้าๆให้อีกคนจับใจความได้ ก่อนจะก้มลงจุมพิตเบาๆบนปากอมชมพูของจิ๋ว ร่างเล็กหลับตาพริ้มลงรอรับสัมผัสจากอีกคน แตะเบาๆแต่เนินนาน นุ่มนวล อ่อนหวาน ร่างเล็กเหมือนจะหมดแรงจนต้องโอบรอบคอของนิวไว้เป็นการพยุงตัว ลิ้นร้อนชื้นของนิวสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของจิ๋ว เกี่ยวกระหวัดริ้นเรียวของจิ๋วอย่างหลงใหล จิ๋วยกมือขึ้นขยุ้มผมนุ่มของนิวเพื่อลดความเสียวซ่าน ร่างของจิ๋วถูกนิวดันติดขอบระเบียง ร่างของนิวเบียดชิดกับจิ๋วจนแทบไม่มีช่องว่างให้อากาศผ่านได้ มืออันซุกซนของนิวลูบไล้ตามเอวคอดของอีกคนเลื่อนเข้าไปในเสื้อของอีกคน มือซุกซนของนิวลูบไล้หน้าท้องแบนราบของจิ๋วให้อีกคนต้องครางเสียงสั่นอย่างลืมตัว มือนิวเลื่อนสูงขึ้นกอบกุมอกอวบของจิ๋วออกแรงเค้นคลึงจนจิ๋วต้องครางออกมาอีกครั้ง นิวถอนจูบออกก่อนจะประทับรอยจูบบนลำคอขาวของจิ๋วทีละจุด  มือของนิวก็ทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี แขนเรียวอีกข้างโอบรั้งเอวของจิ๋วให้แนบชิดกับตัวเธอมากกว่าเดิม

      “อะแฮ่ม” เสียงคุ้นๆของใครบางคนดังขึ้นจากด้านล่าง ทำให้นิวและจิ๋วรีบผละออกจากกันทันที

      “พ่อ!!” นิวอุทานเสียงดังตาโตและตกใจ เมื่อเห็นผู้เป็นพ่อยืนอยู่ข้างล่าง มองพวกเธอที่กำลังทำอะไรที่ไม่เหมาะสมกันตรงระเบียง จิ๋วก้มหน้างุดๆด้วยความเขินอาย เธอไปด้วยซ้ำว่าเธออยู่ตรงระเบียง

      “มาทำอะไรแบบนี้ในที่โจ่งแจ้งได้ยังไง เข้าไปทำกันข้างในปั๊ย เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า ^o^” พ่อของนิวตะโกนให้ความสนับสนุนมาจากข้างล่างแล้วยิ้มกว้างให้ทั้งสอง

      “อ่ะ เอ่อ” นิวพยายามคิดหาข้อแก้ตัวแต่สมองเธอกลับตื้อไปหมด จิ๋วเดินก้มหน้างุดๆหลบเข้าไปในห้อง นิวเห็นดังนั้นก็รีบเดินตามข้ามาทันที ใช่ว่าเธอจะไม่เขินนะที่ทำแบบนี้ จิ๋วกำลังจะนั่งลงบนที่นอนแต่ก็โดนนิวรั้งตัวเธอเข้าหาเสียก่อน

      “จะต่อมั้ย” นิวถามเสียงกระเซ่าด้วยความอยากแกล้งอีกคน จิ๋วเม้มปากซ่อนรอยยิ้มแล้วบิดตัวออกจากอ้อมแขนของนิวแต่ก็ไม่รอด

      “บ้า ปล่อยได้แล้ว ดึกแล้ว จะนอน” จิ๋วดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอดของนิว

      “นอนหรอ ดีเลยอ่ะ ป่ะๆ นิวเริ่มง่วงแล้ว” นิวรั้งตัวของจิ๋วมาที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอน จิ๋วก็ล้มลงมาข้างๆตามแรงของนิว นิวคว้าเอวบางของจิ๋วไว้แล้วกอดแน่นจนอีกคนดิ้นไปไหนไม่ได้

      “มันร้อนนะ ปล่อย” จิ๋วใช้มือดันไหล่นิว

      “ร้อนที่ไหน หนาวจะตาย” นิวพูดออกมา เพราะบรรยากาศตอนนี้มันหนาวจริงๆ จิ๋วหยุดดิ้นปล่อยให้นิวโอบกอดเธอใต้ผ้าห่มผืนใหญ่

      “นี่ จิ๋ว” นิวถามขึ้นมาในความเงียบ

      “ฮื้ม”

      “ที่จริง นิวกำลังตัดใจจากจิ๋วอยู่นะ” นิวบอกจิ๋วน้ำเสียงเรียบนิ่ง จิ๋วได้ยินแล้วเธอก็หัวใจหล่นวูบทันที เธอรู้สึกเหมือนกำลังจะเสียนิวไป จิ๋วยกแขนเรียวมาโอบรอบเอวนิวไว้ ออกแรงกอดจนนิวรู้สึกได้ เหมือนจะบอกเธอว่าไม่อยากเสียเธอไป ใบหน้าของจิ๋วซบลงไปที่อกอุ่นของนิว

      “แต่นิวทำไมได้” เสียงของนิวดังขึ้นอย่างแผ่วเบา แฝงไปด้วยความเจ็บปวด เศร้าสร้อย

      “เพราะฉะนั้น……นิวจะกลับมาพิชิตใจจิ๋วอีกกครั้ง หึๆ” นิวกระซิบข้างหูของจิ๋ว จิ๋วเม้มปากเป็นเส้นตรงซ่อนรอยยิ้มไม่ให้นิวได้เห็น

      “ฟอด~~~” สัมผัสอุ่นๆมาปะทะที่ใบหน้าของจิ๋ว ทำให้จิ๋วเอื้อมมือไปตีนิวที่มาขโมยหอมแก้มเธอ กับใบหน้าที่เห่อร้อนและเป็นสีแดงระเรื่อ

      “ทำอะไร!” จิ๋วทำเสียงดุใส่ ทั้งๆที่ในใจไม่ได้เป็นอย่างนั้น

      “เอ้า! นิวก็ทำอย่างที่เคยทำไง” นิวตอบใบหน้าเจ้าเล่ห์จนจิ๋วต้องฟาดมือลงไปอีกครั้ง

      “ไอบ้า” จิ๋วไม่รู้จะว่าอะไร มีแต่คำนี้เท่านั้นที่ผุดขึ้นมาในสมอง ด่าว่านิวบ้าอีกแล้วอ่ะ หรือว่าฉันจะบ้าจริงๆ - -‘    

      “นอนกันเถอะ ดึกละ” นิวพูดจบก็เอี้ยวตัวไปปิดโคมไฟ ก่อนจะจุมพิตลงบนหน้าผากของจิ๋วเบาๆ ทำให้อีกคนต้องฟาดมือลงไปอีกครั้ง นิวหัวเราะในลำคอ ก่อนจะเอนตัวลงกระชับอ้อมกอดให้อุ่นขึ้น

      “ฝันดีนะคะ ที่รักของนิว” เสียงหวาน นุ่มลึกของนิวเอ่ยเป็นประโยคสุดท้าย ก่อนจะงียบไป ปล่อยให้คำนั้นวนเวียนอยู่ในใจคนฟัง

…………………………………………………………………………………………………………………

      “แม่ พ่อว่านะ ถ้านิวเป็นผู้ชาย พ่อคงได้อุ้มหลานแล้วล่ะ” พ่อที่เพิ่งจะเดินมานั่งลงข้างๆแม่ก็พูดขึ้น จนหนุ่มก็หันขวับด้วยความสงสัยพอๆกับแม่

      “พ่อหมายความว่ายังไง” แม่ถามขึ้นพรางจ้องมองที่โทรทัศน์สลับกับมองผู้เป็นสามีอย่างไม่เข้าใจ

      “เปล่าๆ ไม่มีอะไร พ่อแค่พูดเฉยๆ” พ่อยิ้มแหยๆให้กับภรรยาอันเป็นที่รัก ใครจะไปกล้าบอกว่าเจอลูกนิวกับหนูจิ๋วกำลัง… นิวนี่ไฟแรงเหมือนพ่อซะจริงๆ สมกับเป็นลูกของพ่อจริงๆ ฮ่าๆๆ พ่อนั่งคคหัวเราะคนเดียวพรางคิดเรื่องที่เพิ่งจะไปเจอมาจะๆ หนุ่มแตะไหล่พอเป็นการเตือนสติ

      “พ่อ พ่อไม่ได้ไปเจอฉากเด็ดมาใช่มั้ย” หนุ่มหรี่ตามองจับผิดพ่อของเขาเอง เขาไม่คิดจะขัดขวางไม่ให้นิวกับจิ๋วรักกัน เพราะเขาก็รู้ว่านิวรักจิ๋วมากขนาดไหน แต่ก็กลัวน้องสาวสุดที่รักจะอกหักก็เท่านั้น

      “ฉาก เฉิก อะไรเล่า ไม่มี๊” พ่อปฏิเสษเสียงสูง หนุ่มพยักหน้ารับแล้วก็หันไปดูโทรทัศน์ต่อ

      “ปฏิเสษเสียงสูงแบบนี้ ชัวร์เลย โอววว นิวเอาอีกแล้ววว” หนุ่มได้แต่คิดในใจพรางอมยิ้มให้กับคสามคิดของตนเอง

New: ทำไมเวลาเราจะแบบ..แบบว่า..แบบนั้นกันอ่ะ ชอบมีคนมาขัดอยู่เรื่อยเลยอ่ะคุณจิ๋ว ไรท์นี่ยังไง
Jiew: ไม่รูสิคะ ต้องไปถามไรท์แล้วล่ะค่ะคุณนิว ว่าไรท์เค้าอยากให้จิ๋วกับนิว แบบว่า กันตอนไหน
ไรท์: พวกพี่พูดเรื่องอาราายกานอยู่ -_-'

New: รอให้นิวอยู่กับคุณจิ๋วสองคนก่อนเถอะ คุณจิ๋วเสร็จนิวแน่ หึๆ

   เอาแบบสวีทกันไปสักตอนก็ยังดี เดี๋ยวจะดราม่าเกินไปเนอะ แล้วอย่าเพิ่งเอาปืนมายิงไรท์นะตะที่ไรท์เขียนให้คุณพ่อมาขัดจังหวะ ยังไงพี่จิ๋วก็เสร็จพี่นิวอยู่ดี กร๊ากกกก