ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฉันรักเธอ

    ลำดับตอนที่ #1 : เอาคืน!!!

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ย. 57


             วันนี้เป็นอีกวันที่จะต้องตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง บรรยากาศมันช่างหน้านอนเหลือเกิน หญิงสาวผมยาวหน้าตาสะสวย ปากกระจับ ร่างเล็ก กำลังลุกจากเตียงด้วยอาการงัวเงีย และตอนนี้เป็นเวลาตีสี่ตรง เธอต้องรีตื่นเนื่องจากวันนี้มีเข้ารายการสดในตอนเช้า “ฮ้าวว” สาวร่างเล็กเอามือป้องปากแล้วหาวออกมาก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป สักพักก็ออกมาแล้วใส่เสื้อผ้าจนเสร็จสรรพ  “นิวตื่นรึยังนะ”  พูดจบเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรหาบางคน เธอโทรรเท่าไหร่ก็ไม่มีคนรับสักที่และเธอกำลังจะวางสายแต่ปลายสายก็กดรับ “ฮัลโหลนิว!! ตื่นรึยังจะสายแล้วนะ!!”  เธอรีบพูดเสียงดุใส่ปลายสายทันที “อื้อ ฮัลโหลจิ๋ว นิวกำลังตื่น จะไปอาบน้ำแล้ว ฮ้าวว” นิวตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่งัวเงียและยังหาวใส่เธออีก ถ้าฉันไม่โทรไปเธอจะตื่นมั้ย =_=  “งั้นเดี๋ยวจิ๋วไปรอที่บ้านนิวเลยแล้วกัน พี่เจนจะได้ไม่ต้องขับรถไปรับที่บ้านจิ๋วจะได้ไปรับที่บ้านนิวทีเดียวเลย โอเคมั้ยนิว นิว! นิว!! ฟังจิ๋วอยู่รึเปล่า!!” จิ๋วพูดตะโกนใส่โทรศัพท์เธอรู้สึกได้ยินเสียงนิวกรน ยังจะหลับต่อได้อีก -_-  “อื้อ ฟังอยู่ โอเคๆ ตามนั้นแหละ” นิวพูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นขึ้นมานิดๆ “โอเค นิวไปอาบน้ำเถอะ เร็วๆล่ะ เดี๋ยวสาย” จิ๋วพูดจบก็กดวางสาย แล้วหยิบข้าวของที่ต้องใช้ใส่กระเป๋าเดินไปบ้านนิวทันที อ่อ บ้านเราสองคนอยู่กันคนละซอย เลยไม่ค่อยเป็นภาระเวลาจะไปไหนด้วยกันเท่าไหร่ ^^  ไม่กี่นาทีจิ๋วก็เดินมาถึงบ้านของนิวแล้วหยิบกุญแจสำรองของบ้านนิวขึ้นมาไข ทำไมฉันถึงมีกุญแจสำรองบ้านนิวน่ะหรอ เหอะๆ ก็เพราะนิวความจำปลาทองเรียกพี่น่ะสิ เดี๋ยวทำหายบ้าง เดี๋ยวลืมไว้ในบ้านบ้าง เฮ้อ!! ฉันก็เป็นเหมือนแม่ของนิวคนที่สองนั่นแหละ! จิ๋วเดินเข้าไปในบ้านนิวแล้วเปิดไฟชั้นล่างทันที เพิ่งตื่นจริงๆด้วย ไฟก็ไม่เปิดสักดวง = =  “จิ๋ว มาแล้วหรอ” นิวพูดขณะที่กำลังเดินลงจากบันไดแล้วไปเปิดตู้เย็น นี่อาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำเร็วจริงๆ  “อืม เธอนี่มันขี้เซาจริงๆเลยนะนิว ถ้าจิ๋วไม่โทรมาปลุก นิวจะตื่นมั้ย” จิ๋วพูดแล้วหันไปค้อนใส่นิวที่กำลังกินน้ำอยู่ “ไม่ตื่น” นิวพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน “นิว!!! ” จิ๋วพูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด ส่วนนิวได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกผิดที่ตัวเองไม่ตรงต่อเวลา เลยเดินมานั่งข้างจิ๋วที่โซฟา แล้วเอาแขนกอดคอจิ๋วไว้เบาๆอย่างเอ็นดู  “นิวขอโทษ ครั้งต่อไปนิวจะตรงต่อเวลา นิวสัญญา โอเคมะ” นิวพูดแล้วชูนิ้วก้อยขึ้นจิ๋วยิ้มแล้วผลักหัวนิวเบาๆ  “ย่ะ ไม่ต้องมาทำเหมือนฉันเป็นเด็กได้มั้ย” จิ๋วพูดแล้วทำหน้างอใส่นิว “ฮ่าๆๆ ลืมไปว่าคุณจิ๋วเนี่ยแก่แล้ว” นิวพูดแล้วทำหน้าล้อเลียนใส่จิ๋ว “อร๊ายยย นิว พูดจาไม่น่าฟังเลยอ่ะ” จิ๋วพูดแล้วเอามือตีไหล่นิวสองสามที “โอ๊ยยย จิ๋วว นิวเจ็บนะ” นิวจับมือของจิ๋วไว้ทั้งสองข้าง        “เจ็บสิดี จะได้ไม่ต้องมาบอกว่าฉันแก่อีก” จิ๋วพูดแล้วพยามยามดึงมือตัวเองออกจากมือนิว “เอ้า!! นิว!! ปล่อยจิ๋วดิ” จิ๋วเริ่มขึ้นเสียงเพราะนิวไม่ปล่อยมือเธอสักที “นิวจะปล่อยก็ต่อเมื่อ นิวเอาคืนจิ๋วก่อน” นิวทำหน้าทะเล้นและแววตาที่ไม่น่าไว้ใจ      “จะตีคืนก็ตีสิ เร็วๆ เล่นอยู่ได้” จิ๋วยื่นไหล่ไปให้นิวแต่นิวส่ายหัวกลับมา “หึ ฉันไม่ตีเธอหรอกจิ๋ว ฉันจะหอมแก้มเธอ ฮ่าๆๆ เธอเสร็จฉันแน่ จิ๊สซี่” นิวพูดแล้วรั้งจิ๋วให้มาใกล้เธอมากขึ้นแล้วยื่นหน้าเข้าหาจิ๋วเรื่อยๆ “อร๊ายย!! นิว!! ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ นิว!!” จิ๋วพูดแล้วเบนหน้าหนีนิวส่วนนิวได้แต่หัวเราะในลำคอแต่ก่อนที่จมูกของนิวจะได้สัมผัสกับแก้มเนียนที่แดงเป็นลูกตำลึงของจิ๋ว “ติ๊ง ต่อง” เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น ทำให้จิ๋วรีบผละออกจากนิวแล้วลุกขึ้นทันที“เอ่อ สงสัยพี่เจนมาแล้ว ปไปกันเถอะ” จิ๋วรีบเดินออกไปทันทีนิวได้แต่ยิ้มแล้วเดินตามจิ๋วออกมา “พี่เจนมาทันเวลาพอดีเลยอ่ะ ดีจัง” จิ๋วเดินออกมาคุยกับผู้จัดการหนุ่มที่ใจเป็นหญิง และมีรูปร่างท้วมอย่างโล่งใจ ขณะที่มีนิวยืนอยู่ข้างหลังแล้วอมยิ้มหน่อยๆ “ทันเวลาอะไรอ่ะจิ๋ว??” พี่เจนถามงงๆ “เอ่อ จิ๋วหมายถึงพี่เจนมาตรงเวลาพอดีเป๊ะเลยค่ะ แหะๆ” จิ๋วยิ้มแหยๆให้พี่เจน แล้วหันมาค้อนใส่นิวทีนึงก่อนจะเดินขึ้นรถไป  นิวเห็นท่าทีของจิ๋วแบบนี้แล้วก็อดยิ้มไม่ได้ “น้องนิวยิ้มอะไรอ่ะ” พี่เจนถามด้วยความสงสัย นี่ก็เป็นไปอีกคนซะแล้ว ฉันว่าไม่นานฉันจะต้องเป็นแน่ๆเลย ฉันจะต้องให้หมอตรวจสุขภาพจิตของฉันบ้างซะแล้ว โอ้!! ไม่นะชีวิตเจนรบ!! ไม่!!ม่ายย!!  นิวเห็นพี่เจนยืนเอามือจับหัวตัวเองแล้วส่ายไปมานิวเลยไปสกิดพี่เจน  “เอ่อ พี่เจนคะ ไม่สบายรึเปล่า ปวดหัวหรอ นิวเห็นพี่เจนยืนส่ายหัวตั้งนานแหนะ” นิวถามด้วยความเป๋นห่วง “เปล่าๆ ไปกันได้แล้ว ป่ะๆ” พี่เจนพูดแล้วดันตัวนิวให้ไปนั่งในรถทันที “อะไรของเค้าวะ?” นิวพึมพำแล้วกำหัวตัวเองแกรกๆ
                                              ไม่นานรถของพี่เจนก็ขับออกจากหน้าบ้านนิวเพื่อไปทำงาน......         

     

               พี่เจนอ่ะ!!!! ขัดจังหวะ!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×