คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro: My Boyfriend
Intro:
“มาร์วินเมื่อวานนายไปไหนมาหรอ”
เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นมามองฉันด้วยแววตาสงสัย
“เอ๋ เมื่อวานก็บอกไปแล้วนี้ว่าไปเที่ยวกับเพื่อนไงจ๊ะ”
“งั้นหรอ โทษทีนะฉันลืมไปว่านายบอกฉันเมื่อวานแล้วจริงๆด้วย”
ฉันมองหน้ามาร์วินพร้อมกับส่งยิ้มแห้งให้เขาในขณะที่มาร์วินเองก็ยิ้มอย่างเอาใจแล้วก็เอนตัวลงมาหอมแก้มฉันก่อนจะขอตัวกลับบ้านไป ฉันมองตามหลังคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนด้วยความรู้สึกสับสน เขาเป็นแฟนที่ดีที่สุดคนหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนอยากได้มาเป็นแฟน ทั้งเอาใจเก่งปากหวานนิสัยดีแต่เขาก็มีข้อเสียที่ฉันเพิ่งจะเริ่มรู้มาไม่กี่อาทิตย์นี้เหมือนกัน...ก็ไม่เชิงว่าเพิ่งรูหรอกนะเพียงแต่แค่คิดว่าเขาเปลี่ยนนิสัยนั้นแล้วเท่านั้นเอง
ทุกคนคงสงสัยละสิว่าฉันเป็นใคร ฉันชื่อพริมาหรือพริม อายุ18ปี อาศัยอยู่กับคุณตาคุณยายและพี่สาวเพราะพ่อแม่ฉันเสียตั้งแต่ยังเด็กคุณตาคุณยายเลยรับมาเลี้ยงดู ทุกคนชอบบอกว่าฉันหน้าตาธรรมดาแต่มักจะได้แฟนหล่อซึ่งฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมตัวเองถึงได้มีแฟนหล่อเป็นหนุ่มฮอตทั้งนั้นไม่ว่าจะแฟนเก่าสามคนกับแฟนปัจจุบันก็ล้วนแต่เป็นที่ชื่นชอบของผู้หญิงในโรงเรียนทั้งนั้น แต่ฉันขอเถียงสุดใจเลยเรื่องที่ทุกคนว่าฉันหน้าตาธรรมดานะเพราะถึงจะฉันจะใส่แว่นผมยุ่งไปบ้างแต่ฉันก็คิดว่าตัวเองน่ารักนะแต่อาจไม่น่ารักหรือสวยเท่าคนอื่นแค่นั้นเองแหละ
“นี้ตกลงเธอถามหมอนั่นรึยังพริม?”
ฉันเงยหน้ามองซันนี่เพื่อนสนิทตั้งแต่วัยเด็กในชุดพนักงานเสริฟที่เดินมายืนอยู่ข้างโต๊ะแล้วส่ายหน้าไปมาแทนคำตอบ ยัยซันนี่ถอนหายใจดังเฮือกด้วยความหงุดหงิดก่อนกระแทกก้นนั่งลงตรงข้ามฉันพร้อมกับกอดอกจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง...นี้ตกลงยัยนี้เป็นเพื่อนสนิทฉันหรือผู้คุ้มความประพฤติฉันกันแน่เนี้ย ฉันคิดแล้วก็ก้มหน้าลงหลบสายตาน่ากลัวนั่น
“เธอน่าจะพูดให้รู้เรื่องไปเลยนะปล่อยไว้แบบนี้เดี๋ยวหมอนั่นก็ได้ใจ”
หมอนั่นที่ซันนี่หมายถึงก็คือมาร์วิน เมื่อก่อนยัยซันนี่ก็ชอบมาร์วินอยู่หรอกแถมยังพูดอีกด้วยว่าฉันโชคดีที่ได้เขาเป็นแฟนแต่หลังจากที่ไปได้ยินเพื่อนคนอื่นๆบอกว่ามาร์วินแอบไปกิ๊กกับคนอื่นยัยซันนี่ก็ออกอาการโกรธแทนฉันทันทีแล้วก็ไม่ชอบมาร์วินตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ฉันเองก็ยังไม่อยากปักใจเชื่อหรอกนะว่าเขาจะแอบนอกใจฉันจริง...ไม่จนกว่าจะเห็นด้วยตาตัวเองถึงแม้คนที่มาบอกจะเป็นคนที่ไว้ใจได้ก็เถอะ
“ฉันไม่รู้จะเริ่มยังไงนิ”
ฉันทำหน้าเซ็งพลางตักเค้กเข้าปาก ใจจริงแล้วฉันอยากจะทำอย่างที่ซันนี่พูดจะตายไปแต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงในเมื่อมองหน้ามาร์วินทีไรเขาก็ยิ้มหวานให้ตลอดแถมเอาใจทุกอย่าง เกิดเรื่องที่ได้ยินได้รู้มาไม่ใช้ความจริงมาร์วินอาจจะโกรธก็ได้แล้วก็หาว่าฉันไม่ไว้ใจเขาก็ได้
“งั้นฉันเริ่มให้เองมั้ย ฉันไม่อยากเห็นเธอเสียใจนะ”
ซันนี่แย่งจากเค้กฉันไปแล้วบอกด้วยสีหน้าจริงจัง ฉันเลยได้แต่คาบช้อนไว้ในปากด้วยความหิว คุยดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องเอาของกินไปเลย ชิ
“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวไว้ฉันจะคุยกับเขาเองดีกว่า”
ฉันตอบส่งๆไปอย่างเลี่ยงไม่ได้
“งั้นก็เร็วๆละฉันไม่อยากปลอบเธอเหมือนครั้งก่อนๆอีก อะเอาเค้กเธอคืนไป”
“ซันนี่มาช่วยกันเสริฟลูกค้า!”
เสียงตะโกนเรียกของป้าวินนี่แม่ของยัยซันนี่ดังมาจากอีกด้านหนึ่งของร้าน พอได้ยินเสียงแม่ตัวเองเรียกยัยซันนี่ก็ทำหน้าบูดทันที่แถมยังทำปากมุบมิบบ่นอะไรกับตัวเองก็ไม่รู้ ฉันแอบถอนหายใจด้วยความโล่งใจจะได้เลิกฟังยัยเพื่อนตัวดีบ่นสักที
“ฉันไปทำงานก่อนละกัน”
“อืม”
ฉันมองตามหลังยัยซันนี่ไปแล้วก็อดขำไม่ได้ ก็ยัยซันนี่เล่นเดินกระทืบเท้าส่ายไปมาเหมือนเด็กเวลาโดนขัดใจเพียงแต่ความน่ารักมันต่างกันเท่านั้นแหละเด็กทำอาจจะน่ารักแต่ยัยซันนี่ทำแล้ว...ละไว้ในฐานที่เข้าใจก็แล้วกัน โตจนจะเข้ามหาลัยอีกไม่กี่เดือนแท้ๆยังทำตัวเหมือนเด็กอนุบาลไม่เลิก
แต่ที่ซันนี่พูดก็จริง ฉันคงต้องคุยแบบมาร์วินจริงๆสักทีฉันไม่อยากให้เป็นเหมือนกับแฟนคนก่อนๆที่คบกับฉันแล้วก็แอบไปมีกิ๊กกัน พอจับได้ฉันก็เลยบอกเลิกพวกเขาทันทีแล้วสุดท้ายก็ต้องมานั่งร้องห่มร้องไห้ให้ยัยซันนี่ปลอบกว่าจะทำใจได้ก็หลายเดือน เฮ้อ อย่างน้อยถ้าได้ยินจากปากมาร์วินตรงๆฉันก็อาจจะเจ็บน้อยกว่าการที่ไปเห็นกับตา...มั้ง?
ถึงจะทำใจไว้บ้างแต่ก็แอบหวังลึกๆในใจว่าเรื่องที่ได้ยินมาเป็นแค่การเข้าใจผิดไม่อย่างนั้นแล้วฉันคงเข็ดกับการมีความรักไปอีกนาน ในเมื่อผู้ชายสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้กันสักคน!
---------
เรื่องนี้อ่านๆไปแล้วเผลอๆอาจจะรู้ตอนจบของเรื่องHeartBeat of Love ก่อนที่HBLจะจบด้วยซ้ำนะ ฮ่าๆๆ
ปล.ไม่ใช่ภาคต่อของHBLแต่แค่มีตัวละครจากเรื่องนั้นเข้ามาแจมด้วยนิสสส
ความคิดเห็น