ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic snsd red velvet] ♡ Do You Love Me?|รักฉันมั้ย? ♡

    ลำดับตอนที่ #4 : ♡ Do You Love Me?|รักฉันมั้ย? ♡ : ครั้งที่ 3

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.1K
      6
      27 ก.ย. 57

    Do You Love Me?|รักฉันมั้ย?

    : ครั้งที่ 2

     

    19 : 00 น. Hwang’s Café

     

            ตอนนี้ก็ถึงเวลาเปิดร้านแล้ว โชรงและเพื่อนๆเลยลงไปดูร้านแทน ส่วนเจสสิก้า ทิฟฟานี่ และซึลกิก็นั่งเล่นกันอยู่บนห้อง

     

              “หม่าม๊าๆ”ซึลกิน้อยเรียกผู้เป็นแม่ที่นั่งอยู่ข้างๆที่นอน

     

              “ครับผม”ทิฟฟานี่ละสายตาจากจอโทรทัศน์แล้วหันไปตอบซึลกิ

     

              “หม่าม๊าจะกลับคืนนี้ หรือว่าจะนอนที่นี้คับ”ซึลกิถาม เพราะบงสัปดาห์ทิฟฟานี่ก็จะกลับเลย บางวันก็จะนอนค้าง

     

              “หนูอยากนอนที่นี่มั้ยล่ะลูก?”ทิฟฟานี่ถามลูกชาย

     

              “แล้วแต่หม่าม๊าคับ ถ้าหม่าม๊าขับรถไม่ไหวก็นอนที่นี่ก็ได้”ซึลกิพูดแล้วยิ้มตาปิดอย่างน่ารัก

     

              “หืมมมม? ซึลกิ ตัวแค่นี้รู้จักเป็นห่วงคนอื่นแล้วหรอ? น่ารักจริงๆ”เจสสิก้าที่นั่งมองสองแม่ลูกคุยกันเอ่ยขึ้น แล้วหยิกแก้มซึลกิเบาๆ

     

              “เป็นห่วงสิคับ ผมเป็นห่วงคนที่ผมรักเท่านั้นนะคับ”ซึลกิพูด ทิฟฟานี่ยิ้มให้กับนิสัยน่ารักๆของซึลกิ ส่วนเจสสิก้าเบิกตากว้างด้วยความแปลกใจ ...เก่งจริงๆหลานฉัน

     

            “งั้นนอนที่นี่ก็ได้ครับลูก เดี๋ยวหม่าม๊าไปจัดห้องก่อนนะ พี่เจสฝากดูหลานด้วย”ทิฟฟานี่พูด แล้วลุกออกไปเปิดประตู เดินไปที่ห้องข้างๆทันที

     

              “ซึลกิครับ  หนูอยากเจอพ่อมั้ย?”เจสสิก้าถามเด็กน้อย

     

              “อืมมม ตอนนี้ผมเฉยๆมากกว่า แต่ก็อยากเจอซักครั้งนึง”ซึลกิน้อยตอบพลางทำหน้าคิดเล็กๆ

     

              “อ่อ แล้วหม่าม๊าหนูเขาพูดถึงแทย..อ  เอ้ย! ป๊ะป๋าของหนูให้ฟังบ้างมั้ยครับ?”เจสสิก้าถามเด็กน้อยอีกครั้ง

     

              “หม่าม๊าฟานี่เคยบอกว่าผมหน้าเหมือนป๊ะป๋ามากเลยคับ”ซึลกิน้อยพูดแล้วยิ้ม เด็กคนนี้เป็นเด็กที่มีรอยยิ้มตลอดเวลา...เหมือนหมีน่ะ

     

     

     

              “เฮ้อ หนูทำให้ป้าเจสอยากมีลูกนะ ซึลกิ”เจสสิก้าพูดแล้วลูบผมเด็กน้อย

     

              “จุมม่าก็มีสิคับ ผมอยากมีน้อง!”ซึลกิน้อยพูดด้วยเสียงตื่นเต้น

     

              “จุมม่าก็อยากมีน้องให้ซึลกินะครับ แต่ก็ไม่รู้ว่าลุงยูลเขาอยากมีหรือเปล่า?”เจสสิก้าพูดและทำหน้าคิดหนัก ก็คนรักของเธอไม่ค่อยชอบอยู่ใกล้เด็กเท่าไหร่ มีซึลกินี่แหละ...คนแรก

     

              “จุมม่าลองพูดก่อนสิคับ ไม่ลองจะรู้หรอคับ?”

     

              “ไว้จุมม่าจะไปคุยนะครับคนเก่ง”เจสสิก้ายีผมหลานชายจนฟูด้วยความหมั่นเขี้ยว

     

                    ...อิเตี้ยคิมแท ถ้าแกเห็นลูกแกนะ แกไม่กล้าทิ้งสองคนนี้ไปหรอก ฮึ่ย! ขนาดฉันเป็นแค่จุมม่าของซึลกิ ยังหลงขนาดนี้เลย แล้วคนเป็นพ่อ จะเหลือหรอ...

     

    แกร๊ก

     

    “พี่เจส จะกลับเลยหรือจะนอนกับซึลกิอ่ะ”ทิฟฟานี่ที่เพิ่งเข้ามาถาม

     

    “กลับดีกว่า ไม่ได้เจอพี่ยูลนาน เดี๋ยวจะไปมีกิ๊กซะก่อน”

     

    “โหดขนาดนี้ ใครจะกล้า”ทิฟฟานี่พูดเสียงเบาๆ แต่...

     

              “นี่! ฉันได้ยินนะ ฉันก็ไม่ได้โหดอะไรขนาดนั้นซะหน่อย”เจสสิก้าตอบเสียงเชิดๆ  ไม่โหดหรอ...

     

    เหตุการณ์เมื่อตอนปีใหม่

     

    “พี่ยูล สิก้ามาแล้ววว”เจสสิก้าที่เพิ่งมาจากอเมริกา เดินเข้ามาหาสามี?

     

    “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!”เสียงกรีดร้องของเจสสิก้าดังขึ้น เมื่อเห็นคนรักนอนอยู่ด้านข้างโซฟา แล้วก็ผู้หญิงอีกคนที่นอนอยู่บนโซฟา

     

    “ใครมากรี๊ดแถวนี้ว่ะ?”ยูริที่พูดทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นใคร ส่วนสาวน้อยหน้าตาดีคนข้างๆก็ลุกขึ้นมา แล้วสะกิดยูริ

     

    “พี่ยูลๆ”

     

    “พี่ยูลงั้นหรอ? หนอยยย ควอนยูริ ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ!”เจสสิก้าเดินเข้าไปดึงผ้าห่มของพ่อลิงตัวดีออก แล้วดึงให้ลุกขึ้นมานั่งทันที

     

    “โอ้ยสิก้าค่ะ ปลุกพี่ดีๆก็ได้นะ”ยูริที่ตื่นขึ้นมาพูดกับแฟนสาว โดยไม่รู้เหว รู้อ่าวอะไรเลย

     

    “ควอน ยูริ...”สิก้าเอฟเฟคต์ถูกปล่อยออกมา ยูริถึงกับตัวชาเลยทีเดียว

     

    “จ..จ้ะ”

     

    “ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?”เจสสิก้าถามเสียงเย็นๆ ส่วนคุณควอนคนกวนก็อยากแกล้งภรรยาซักหน่อย...

     

     

    “เอ่อ...สิก้า พี่ขอโทษ”ยูริแสร้งก้มหน้า ส่วนสาวน้อยน่ารักข้างๆก็มองยูริด้วยความสงสัย

     

    ...เล่นอะไรอีกว่ะค่ะ?...

     

    “จริงเหรอ?”เสียงเย็นๆมาอีกครั้ง

     

    แต่ไม่ทันที่ยูริจะได้ตอบ ภรรยาคนสวยก็ตอบหน้าไปแรงๆสองที แรงขนาดไหนไม่รู้ รู้แค่ว่าตอนนี้เริ่มมีเลือดมาให้เห็นแล้วล่ะ แต่ยังไม่จบ เจสสิก้าข่วนเข้าที่แก้มของยูริและเอาหมัดเล็กๆของเธอเสยเข้าที่ปลายคาง จนยูริล้มไป สภาพ...น่าสงสาร

     

    “เห้ย! พี่เจส ทำพี่ยูลทำไมเนี่ย”ชายหนุ่มร่างสูง หน้าตาดีคนหนึ่งที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำถาม

     

    “ก็ยูลทีกิ๊กอ่ะ แถมยังพาเข้าห้องอีก โดนแค่นี้น้อยไปด้วยซ้ำ แล้วนี่แกสมรู้ร่วมคิดกับพี่ยูลด้วยใช่มั้ยไอยุน!”เจสสิก้าที่ยืนอยู่ข้างร่างควอนยูริพูด

     

    “จะบ้าหรอพี่ ฉันไม่ทำงั้นหรอกน่า ส่วนผู้หญิงคนนั้นน่ะ แฟนยุนเอง ชื่อซอฮยอน เมื่อคืนยุน กับพี่ยูล แล้วก็พวกพี่ๆที่บริษัท พวกพี่มินอาน่ะ ดื่มกันหนักไปหน่อย พวกพี่มินอาก็เพิ่งจะไปเมื่อเช้าเนี่ย”ยุนอาอธิบาย

     

    ...หน้าแตกสิฉัน ขอโทษนะค่ะพี่ยูล ฮือออ...

     

    “ก..ก็”...พูดไม่ออกกันเลยทีเดียว

     

    “อ่าๆพี่ เดี๋ยวฉันจะกลับล่ะ ดูแลพี่ยูลดีๆล่ะ หวัดดีพี่ ไปกันเหอะซอ”ยุนอาพูด แล้วทั้งซอฮยอนและยุนอาก็เดินออกจากห้องไป

     

    ห้องนอนยูริ

     

    หลังจากเจสสิก้าได้ลงมือกระทำชำเรา(?)ยูริแล้ว ก็อุ้มยูริเข้ามาในห้องนอน และค่อยๆทายาให้ยูริ

     

    “โอ้ย สิก้า เบาๆหน่อย พี่แสบ”ยูริร้องขึ้นมา เมื่อเจสสิก้าเอาสำลีชุบแอลกอฮอล์มาทาตรงแผลที่ปาก

     

    “อยู่นิ่งๆสิค่ะ”

     

    “อื้อออ เบาๆนะ”...ลิงหงอย

     

    ...ไม่น่าเล่นแบบนั้นเลยฉัน หึงโหดนะเนี่ย...

     

    “อ่า เสร็จแล้วค่ะ”หลังจากเจสสิก้าติดพลาสเตอร์ที่คางเสร็จ ยูริก็จับมือของเจสสิก้าไว้ แล้วพูด

     

    “พี่ขอโทษนะ ที่ทำให้โกรธน่ะ”ยูริพูดแล้วเอาหน้าไปเกยไว้ที่ต้นแขนเจสสิก้า

     

    “สิก้าต้องขอโทษพี่มากกว่า ที่เข้าใจผิด”เจสสิก้าพูดเสียงสำนึกผิด

     

    “ไม่เป็นไรหรอก พี่ไม่โรธเราหรอกนะ แต่มาจุ้บที ค่าเจ็บตัวฟรี”ยูริยื่นหน้าข้าไปหาเจสสิก้า

     

    “อย่ามาหื่นแถวนี้ ควอนยูริ”

     

    ...นี้แหละ คนที่บอกว่า ตัวเองไม่โหด...

     

    ปัจจุบัน

     

    “ฉันไปล่ะฟานี่ โชรง ทุกคนเลย บ้ายบาย ซึลกิมาให้จุมม่ากอดทีนึงเร็ว”เจสสิก้าย่อตัวลง ส่วนซึลกิก็วิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปหาทันที

     

    “บายครับจุมม่า อย่าลืมเรื่องน้องผมนะ”ซึลกิกระซิบกับเจสสิก้า

     

    “ครับผม ไปล่ะ บายยยย”เจสสิก้าพูดแล้วขับรถออกไปทันที

     

    คอนโดยูริ

     

              “พี่ยูล ไม่อยู่หรอ? อ้ะ! แต่เสื้อยังอยู่นี้ ไปไหนของเค้านะ?”เจสสิก้าพึมพำกับตัวเอง แล้วเดินไปเปิดประตูห้องนอน

     

              แอ๊ดดด

     

              ยูรินั่งอยูกับสาวน้อยหน้าตาดีสี่คนที่นั่งอยู่กับยูริ  ส่วนยูริเมื่อเห็นภรรยาคนสวยแล้ว ก็รีบเดินเข้าไปกอดทันที

     

              “งื้ออออ พี่คิดถึงสิก้าจังเลย ฟอดดดด!”ยูริหอมแก้มเธอต่อหน้าสี่สาว...ไม่อายเลยนะ ควอน ยูริ

     

              “พอเลยพี่ยูล ฉันอายพวกนี้นะ”เจสสิก้าพูดถึงแก๊งค์พนักงานสาวสุดสนิทของเธอและยูริ ซึ่งมี มินอา  โซจิน  ฮเยริ และ  ยูรา

     

              “ไม่ต้องอายหรอกค่าคุณเจส ฉันเห็นพวกเธอสองคนแบบนี้บ่อยจะตาย”โซจินพูด

     

              แนะนำเลยล่ะกัน

     

              โซจิน  เป็นเลขาของยูริ และเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ตัวกระเปี๊ยก พ่อของโซจิน เป็นเพื่อนกับพ่อของยูริ  เพราะพ่อของโซจินไม่อยากให้ลูกสาวต้องเดินทางไปนู้นไปนี้บ่อยๆ เนื่องจากบริษัทของพ่อโซจิน เป็นงานที่ต้องไปต่างประเทศบ่อย เลยฝากให้มาทำงานกับยูริ โซจินก็อายุเท่ายูรินี้แหละ

     

            ส่วนอีกสามคน ก็เรียนมหาลัยเดียวกันกับเจสสิก้าและยูริ พอเรียนจบมา ก็เลยมาทำงานที่บริษัทยูรินี้ล่ะ สามคน         ที่เหลืออายุเท่าเจสสิก้า คือเพิ่งเรียนจบมาแค่ปีกว่าๆ

     

              ส่วนตำแหน่งก็...    

     

    มินอา - เป็นผู้จัดการฝ่ายผลิต

     

    ฮเยริ ผู้จัดการฝ่ายเทคนิค

     

    ยูรา ฝ่ายขาย

     

           

     

              “นั่นแหละ ยังไงฉันก็อายอยู่ดีล่ะน่า พี่โซจิน”เจสสิก้าพูดเขินๆ >w<

     

              “จ้าๆ พี่ยูล แค่นี้ใช้มั้ย? งั้นพวกฉันกลับก่อนล่ะ บายยย”และทั้งสามก็เดินออกไป เหลือแค่ยูริและเจสสิก้า

     

              “อื้อ คิดถึงจังเลย”ยูริพูดแล้วซุกไซร้ที่ซอกคอของเจสสิก้า แล้วพาไปที่เตียง

     

              “อื้มมม พี่ยูล อย่ารีบสิค่ะ สิก้ายังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ”เจสสิก้าตอบเสียงแห้ง เพราะมือของยูริอยู่ไม่สุข จับนู่นจับนี่ตลอด

     

              “อืมมม พี่ขอนะ พี่คิดถึงสิก้ามากเลยรู้มั้ย”ยูริพูดแล้วประกบปากเข้ากับเจสสิก้าทันที จูบที่เร่าร้อนตามอารมณ์ของทั้งสอง

     

                       -NC-

     

            เมื่อบทรักที่ร้อนแรงของทั้งสองจบลง เจสสิก้าก็ซบใบหน้าลงกับอกยูริอย่างอ่อนเพลีย

     

              “เหนื่อยแล้วเหรอ? นอนเถอะ เดี๋ยวตอนเช้าออกไปหาอะไรทานกัน”ยูริพูดแล้วห่มผ้าให้เจสสิก้า ส่วนตนเองก็กำลังจะลุกไปอาบน้ำ แต่มือบางก็จับแขนขาไว้ก่อน

     

              “พี่ยูล...คือ สิก้าอยากมีลูก”เจสสิก้าตัดสินใจบอกยูริไป

     

              “คือ...พี่ว่า เราค่อยพูดเรื่องนี้กันทีหลังดีกว่านะ”ยูริพูด เจสสิก้าถึงกับเศร้าลง เขาไม่อยากมีลูกกับเธอหรอ?

     

              “ทำไมล่ะ? พี่ไม่อยากมีลูกกับสิก้าหรอ? พี่ไม่รักสิก้าหรอ?”เจสสิก้าพูดเสียงเศร้า และมองหน้ายูริด้วยสายตาที่บรรยายความรู้สึกไม่ถูก

     

              “ไม่ใช่แบบนั้น พี่น่ะรักเธอจะตาย แต่สิก้าเพิ่งเรียนจบมาปีเดียวเองนะค่ะ ไม่รอซักสองสามปีหรอ”ยูริถามแล้วลูบหัวแมวน้อยของเขา

     

              “ก็ได้ค่ะ”เจสสิก้าตอบปัดๆ

     

              “หืมมม งอนพี่หรอเรา นี่แหน่ะๆ”ยูริใช้นิ้วมือจี้เอวเจสสิก้า ทำให้เจสสิก้าดิ้นเอาเป็นเอาตายอยู่บนเตียง

     

              “โอ้ย ฮ่าๆๆๆๆๆ พี่ยูล สิก้ายอมแล้ว”

     

              “เฮ้อ เหนื่อย พี่ไปอาบน้ำแล้วนะสิก้า อาบกับพี่มั้ยจ้ะน้องสาว”ยูริถามกวนๆ

     

              “ไม่ต้องเลย ตะกี้ยังไม่พออีกหรอ พรุ่งนี้ลุกไม่ไหวแน่”เจสสิก้ามองค้อนอย่างไม่จริงจังนัก

     

              “โธ่ สิก้า พี่อดมาเกือบปีนะ ได้แค่นี้เองหรอ”ยูริทำหน้างอนๆ

     

              “ควอนยูริ ปล่อยน๊า!”เจสสิก้าร้องเสียงหลง เมื่อยูริอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ แปปเดียวก็มีเสียงอะไรไม่รู้ดังออกมา

     

                              ...พวกแกสงสารห้องข้างๆบ้างได้มั้ย!!!...



    ใบตอง'โซวอน


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×