ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : อันริ
หลังจากเลิกเรียน ฉันเดินตามคิวไปเรื่อยๆ ตอนนี้ใส่ชุดนักเรียนชายไปเรียบร้อยแล้วหลังจากปรึกษาพ่อกับแม่แล้วก็พี่ซาโย ซึ่งทุกคนเห็นด้วย เพราะว่าจะได้เรียกลูกค้ามากขึ้น หนูปวดใจ เป็นผู้หญิงเรียกลูกค้าชาย เป็นผู้ชายเรียกลูกค้าหญิง
\"จะตามมาทำไม\"คิวหันมาบ่นอย่างหงุดหงิด ไม่มีที่จะไปถึงได้ตามไงล่ะ ใครเขาจะอยากไปให้ลูกค้าสาวๆทึ้งเอาล่ะยะ
\"นายจะไปไหนล่ะ\"ขอแค่ไม่ใช่บาร์เกย์จะตามไปสุดหล้าฟ้าเขียวเลย
\"อย่าตอบคำถามด้วยคำถาม มันไม่ดีนะ\"คิวทำท่าชี้นิ้ว สั่งสอน จำไว้สักวันจะเอาคืน จะตื้บๆๆๆเลย
\"จริงเหรอ?\"
\"บอกว่าอย่าตอบด้วยคำถามไงสอนแล้วไม่จำ โป้ก!\"เสียงกระเป๋านักเรียนกระแทกหัวฉันเบาๆ หนอยเจ็บนะ ถึงจะสวยแต่อย่ามารังแกกันนะ
\"ตกลงว่าจะไปไหนล่ะ\"สุดท้ายก็ไม่ได้ตอบด้วยคำตอบอยู่ดี คิวถอนหายใจ
\"ทำงานพิเศษ\"
\"นายทำงานอะไร\"อย่างนายนี่ต้องทำงานประเภท นักแสดงละครลิง หรือ เรียกลูกค้าแขกหนุ่มๆ โฮะๆ นี่ฉันคิดอะไรเนี่ย
\"เชอะ ! ไปแล้วก็เห็นเองแหละ\"ฉันเดินตามคิวไม่ลดละ ขาก็ยาวเดินก็เร็วแถมยังไม่มีน้ำใจอีก ว้ากกก
\"ซ่า\"เสียงน้ำจากอาคารพาณิชย์ชั้นสองเทรดลงมาบนตัวฉัน มันเป็นใครฉันจะฆ่ามัน แง่ง ออกมาให้ฆ่าเดี๋ยวนี้นะ
\"อุ้ย พ่อหนุ่มเป็นอะไรมากมั้ย\"คุณยายหน้าตายิ้มแย้มใจดีถามฉัน ไม่เป็นไรเล้ย แค่เปียก หนาว แล้วก็อยากส่งคุณยายไปเรียนรู้วิธีเทน้ำทิ้งที่ถูกต้องในโลกหน้าแค่นั้นเอง (โหดฉิบ)
\"ไม่เป็นไรเลยฮะ\"คำพูดไม่ตรงกับใจสักนิด
\"รีบไปเหอะ\"คิวลากข้อมือฉันออกมา
\"ทำไมอ่ะ ยังไม่ได้เรียกค่าเสียหาย หรือต่อว่าเลยนะ\"ฉันพูดฉอดๆ
\"เธอยังไม่รู้อะไร คุณป้าบ้านนั่นน่ะ ชอบฉันมากเลย พยายามยัดเยียดชุดกระโปรงของหลานแกให้ฉันตลอดเลย ในตู้ฉันมีอยู่แถวเรียงพรึ่บล่ะ ว่างๆแกก็บอกให้ฉันใส่มาให้ดู พูดแล้วขนลุก\"เหอะ เหอะ อย่างน้อยก็มีคนแก้แค้นแทนฉันบ้างล่ะ คุณยายคะ ครั้งนี้ความแค้นหักลบเป็นศูนย์ เจ๊ากันไปแล้วกัน
\"ทีกระโปรงนักเรียนยังใส่ได้เลย ฮัดชิ้ว\"ฉันจามออกมาไม่หยุด สงสัยกรรมตามทันไปว่าผู้อาวุโส
\"ไปหาที่เปลี่ยนเสื้อผ้าไป้\"คิวตีหัวฉัน เอาอีกแล้ว นายนี่เอะอะก็ตี
\"นี่ บ้านฉันอยู่แถวนี้นะ เปลี่ยนที่บ้านฉันก็ได้\"ฉันรู้สึกดีเมื่อนึกได้ว่าไม่ต้องไปจ่ายเงินซื้อเสื้อใหม่ อย่าไปหวังว่าคิวจะจ่ายให้ เพราะจากนิสัยดูยังไงไม่น่าจะเป็นสุภาพบุรุษ อันที่จริงแค่ตัวก็เหมือนผู้หญิงเข้าไปทุกทีแล้ว ฉันวิ่งฉิวไปบ้านด้วยความหนาวเหน็บ ใครจะไปรู้ว่าวิ่งเร็วๆลมผ่านตัวมันจะหนาวขนาดนี้เนี่ย ฉันยืนอยู่หน้าบ้าน
\"บ้านเธอเป็นร้านถ่ายรูปแต่งงานเรอะ\"
\"เยส เจ๋งมะ\"ฉันชูสองนิ้วให้ โฮ่ๆ กิจการที่บ้านที่แสนจะไม่เหมือนใคร
\"ฉันจะรออยู่ข้างนอกนะ\"คิวพิงเสาไฟฟ้าเต๊ะทำท่ารอ
\"เรื่องสิ ไปด้วยกัน จะแนะนำให้รู้จักนะ\"ฉันลากข้อมือคิวไป (ลากกันไปลากกันมา) โดยไม่สังเกตถึงหน้าที่แปลกๆของคิว
\"ทำไมทำหน้าแบบนั้น\"พอฉันจะเปิดประตูห้องถึงได้เห็นสีหน้าของคิว
\"ก็ฉันไม่ได้เจอครอบครัวมาหลายปีแล้วนี่ พอรู้สึกว่าจะต้องเจออีกครั้งมันก็เลยรู้สึกแปลกๆน่ะ\"
\"นายจะมีเรื่องอะไร ฉันไม่รู้หรอกนะ แต่ว่า....\"
\"พ่อกับแม่ฉันต้องชอบนายแน่ๆ\"ฉันชูนิ้วโป้งให้กำลังใจคิว ถ้าเป็นคนดีพ่อกับแม่ก็ชอบและทำดีด้วย แต่ถ้าเป็นคนไม่ดีล่ะก็ อย่าให้เซด คราวที่แล้ว เด็กผู้ชายที่ออกจะนักเลงหน่อยมาพยายามตื๊อจีบฉันอยู่ได้ จนฉันรำคาญแต่ก็ยังไม่เลิกแถมยังพาลกับมินอีก พ่อเรียกไปคุยด้วยในห้อง ไม่รู้คุยท่าไหน เด็กคนนั้นออกมาจากห้องด้วยท่าทางซีดเซียวแล้วก็ไม่เคยมาหาฉันอีกเลย พอเจอหน้ากันยังสะดุ้งสุดตัวตั้งหลายรอบ มันก็ดีหรอกนะ แต่พ่อฉันทำยังไงนะ
\"พ่อค้า แม่ค้า มาแล้วค่ะ พี่ไปไหนเหรอ\"ฉันหันหน้าหาพี่ซาโย ไม่อยู่แฮะ
\"อ้าว ทำไมเปียกล่ะ ขึ้นไปอาบน้ำสิ\"แม่ทักฉัน ฉันเลยรีบวิ่งขึ้นบันไดตึงตังขึ้นห้องไป อา จะได้สะอาดแล้วทีนี้โดยลืมคิวไว้ข้างล่างซะสนิทเลย
\"สะ สวัสดี\"คิวทักด้วยเสียงกล้าๆกลัวๆ อายะตวัดสายตามามองทันที
\"เฮือก\"
\"แหม อัยย์คุง ทำไมมองเขาอย่างนั้นล่ะจ้ะ\"ซีถามด้วยน้ำเสียงบังคับเล็กๆ
\"อืม เธอชื่ออะไร\"
\"คิว\"
\"อายุเท่าไหร่\"
\"18\"
\"มีพี่น้องกี่คน\"
\"2\"
\"น้องชื่ออะไร\"
\"นี่จะสอบประวัติกันรึไง เป็นเพื่อนนะ ไม่ใช่มาสู่ขอ\"อายะจ้องคิว คิวก็จ้องตอบอย่างไม่เกรงกลัว
\"เสร็จแล้วค่ะ เอ๋\"ทำไมบรรยากาศมันดูคุกรุ่นแบบแปลกๆ พ่อก็ดันจ้องคิวแบบเอาเป็นเอาตายอีก
\"ไปได้แล้ว เดี๋ยวทำงานพิเศษไม่ทันหรอก\"ฉันรีบใส่รองเท้าโดยไม่ลืมอุ้มเจ้าการ์ฟิลด์ไปด้วย ทำไมคิวจ้องแบบหวาดผวาจังนะ
\"นี่ แมวฉันน่ารักมั้ย\"คิวค่อยๆกระเทิบตัวออกไกลฉันเรื่อยๆ
\"เอาเจ้าแมวนั่นออกไปไกลๆฉันนะ\"คิวทำท่าสยองขวัญ ฉันเลยรีบเอาไปใกล้ขึ้นอีก คิวกระโดดโหยงหนี
\"กลัวแมวเหรอ\"
\"หงึกๆ\"คิวรีบพยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง
\"เข้าใจแล้วจ้า ไม่ลองลูบดูหน่อยเหรอเชื่องนะ\"ฉันเอาแมวไปชูหน้าคิวแบบเชิญชวน การ์ฟิลด์ทำหน้าไม่สบอารมณ์ใส่คิวแถมแยกเขี้ยวใส่ให้อีกทีนึงด้วย
\"ไม่อ่ะ ไม่เอา ฉันไปรอข้างนอกนะ เชิญร่ำลากับเจ้าแมวนั่นให้สบายเลย\"คิวเผ่นพรวดออกนอกประตูบ้าน
\"โอ๊ะ ลืมไปเลยลูก ฝากดูน้องหน่อย\"
\"เอ๋ น้องเหรอ น้องใครอ่ะ\"ฉันเกาหัวด้วยความแปลกใจ อยู่ดีๆก็มีน้องเพิ่มมาซะงั้น
\"อันริคุงมาสวัสดีพี่เขาหน่อยเร้ว\"อันริ ชื่อใคร ไม่รู้จัก ญี่ปุ่นมาเชียว (ตัวเองก็ครึ่งๆเหมือนกันน่ะแหละ)
\"หวัดดีคับ\"เด็กผู้ชายผมยาวประบ่าตาสีน้ำตาลอ่อน ผมสีน้ำตาลอ่อนผิวขาว น่ารัก เหมือนฉันเลย แต่ว่า ไอนี่มันเป็นใครเนี่ย
\"อย่าบอกนะว่าแม่ปิดบังเรื่องหนูมีน้องมาหลายปี แม่ทำอย่างนี้ได้ไง\"ฉันฟูมฟายโดยไม่ได้ดูสีหน้าขำกลิ้งของแม่
\"นี่ลูกของซันกับไอริจ้ะ คือไอริเขาอยากไปเล่นสกีน้ำแข็ง แต่เด็ก 7 ขวบแบบนี้จะไปได้ยังไงเนอะ\"แม่อธิบาย ลุงซัน พี่ชายแม่ เป็นผูชายที่แก่แล้วยังหล่อแต่เป็นไก่แจ้ตัวโตเลยแหละ ส่วนป้าไอริ พี่สาวพ่อ เหมือนเสือใส่ชุดขนมิ้งค์ดีดีนี่เอง
\"สรุปว่า....\"
\"อันริจะอยู่กับเราครึ่งเดือนจ้ะ\"แม่พูดหน้าชื่นตาบานส่วนฉันเหมือนต้องตกนรกทั้งเป็น ต้องอยู่กับเจ้าเด็กที่หน้าเหมือนฉันเดี้ยนี่ยนะ ครึ่งเดืนเองเหรอ อืมๆแป้บเดียว แต่ เฮ้ย ครึ่งเดือน 1เดือนมี 30 วัน ครึ่งนึงก็เท่ากับ 15 วัน
\"ตั้ง 2 อาทิตย์เนี่ยนะแม่\" ฉันตะโกนลั่น
\"พี่ชายหล่อจัง เป็นพ่อผมเถอะ\"ฉันเหลือบมองเจ้าตัวต้นเหตุของปัญหายิ้มไม่รู้ร้อนแถมยังมาออเซาะออดอ้อนอีก
\"ม่ายยยยยยย\"ฉันตะโกนพลางวิ่งพรวดออกไป
\"ช่วยเอาอันริไปด้วยเถอะ ไม่มีลูกค้า พ่อกับแม่จะไปเที่ยวกัน\"แม่พูดคำพิพากษาที่เหมือนสายฟ้าฟาดลงมาบนหัวฉันจนฉันต้องชะงีกเบรกกึก ฉันเดินออกนอกบ้านแบบแห้งแล้งหัวใจสุดๆ
\"ระวังเจ้าคิวด้วยล่ะ พ่อว่ามันแปลกๆ ไม่มีเด็กผู้หญิงคนไหนที่ไม่กรี๊ดพ่อเลยนะ อืม เพราะอะไรนะ\"พ่อมากระซิบฉันเบาๆ ช่างเถอะ ไม่ต้องกังวลหรอก ก็คิวเป็นผู้ชายนี่ ถ้าชอบนั่นแหละน่ากลัวกว่า
\"ค่ะ แล้วจะระวังตัว\"ฉันรับคำ พลางมองอันริที่เดินตามฉันต้อยๆอย่างกับลูกเจี๊ยบ
\"ใครน่ะ\"คิวเพ่งพินิจอันริที่เดินตามมาอย่างชั่งใจ
\"พี่สาวสวยจัง มาเป็นแม่ผมเถอะ\"ไอเด็กนี้พ่อแม่ตัวเองก็มี มาขอคนอื่นเขาอยู่ได้ จ้ากกกกกกกกกกก ฉันจะบ้าตาย ถ้าฉันส่งเจ้าเด็กเวรนี่ไปไว้ที่อื่น แม่กับพ่อ ลุงซันป้าไอริต้องฆ่าแน่ๆเลย นึกอย่างนั้น อย่าเลยดีกว่า
\"นี่ เรียกว่า พี่สาวนะ ส่วนนู่น พี่ชาย\"ฉันชี้ไปทางคิวพลางพยายามปะเหลาะ ก็เคยเลี้ยงเด็กซะที่ไหนเล่า อย่างน้อยให้มันเรียกให้ถูกก่อนก็ยังดีฟะ
\"ครับพ่อ\"ตูจะบ้าตาย เด็กอะไรฟะ สอนแล้วทำตรงกันข้าม
\"ฉันเป็นพี่สาว เข้าใจมั้ย\"
\"ไม่คับ ผู้หญิงต้องผมยาว ผู้ชายต้องผมสั้น\"อันริส่ายหน้าดอกแดก เถรตรงจังนะ ใครก็ได้ช่วยสอนมันให้ถูกที มิน่าถึงได้ทิ้งเอาไว้ให้แล้วหนีไปเสวยสุขกันอยู่สองคน
\"โฮะ โฮะ มาขี่คอแม่ก็ได้นะ\"คิวได้แต่ยิ้มแบบปุเลี่ยนแล้วเอาอันริขี่คอ
\"เอิ้ก เอิ้ก แม่ใจดี ขี่วัว ขี่วัว\"อันริดึงผมคิวเล่น รู้สึกเหมือนจะเห็นเส้นเลือดคิวปุดๆขึ้นตรงคอนะ
\"มานี่ดีกว่า\"ฉันรีบอุ้มอันริเอาไว้แต่คิวมาแย่งคืน
\"ห้ามให้ผู้ชายคนไหนมาแตะเธอ\"คิวจัดการประเคนมะเหงก 1 ลูกฟรีๆให้อันริ
\"ฮึก ฮึก ผมเจ็บ แม่ถึก ใจร้าย\"อันริร้องไห้ใหญ่ ให้ตายสิ เด็กน้อยพูดได้จับใจมาก
\"ฉันถึกแล้วจะทำไม ทียัยการ์ฟิลด์ยังอ้วนกว่าฉันเลย\"คิวชี้นิ้วมาทางฉัน ทำไมฉันอ้วนตรงไหน เพิ่งลดมาตั้งขีดนึงเชียวนะ เน้น ตั้งขีดนึงเชียวนะ
\"งั้นฉันอุ้มเอง\"ฉันเตรียมคว้าอันริ แต่มือยาวๆของคิวจัดการอุ้มขี่คอก่อน
\"อย่าซนนะ ไม่งั้นจะจับไปเลี้ยงกับแมว\"คิวพูดเสียงข่มขู่
\"อ้ะ ผมชอบแมว แมวน่ารัก\"เด็กน้อยเจ๋งมาก
\"ฉันควรจะทำยังไงกับเจ้าเด็กนี่ดี\"อันริดึงผมคิวเล่นอย่างเมามันอีกครั้ง
\"อุ้มต่อไป\"ฉันสรุปความง่ายๆ คิวทำหน้าเหมือนโดนบังคับให้อุ้มแมวใส่มินิเสกิร์ตลายลิงไปเดินบนเวทีแล้วรีบวิ่งไปโดยมีอันริที่หัวเราะเอิ้กอ้ากชอบใจขี่คอไปด้วยตามทาง จนถึงร้านที่คิวทำงานพิเศษ ให้ตายเซ่ จะวิ่งอะไรนักหนายะ! ยิ่งมีมวลสารหนักๆอยู่
\"ดูแลเจ้าเด็กนี่ไว้ให้ดีนะ ถ้าของในร้านเจ๋งล่ะก็ ฉันจะจับเจ้าเด็กมหาประลัยไปขาย เข้าใจ๋\"คิวชี้นิ้วสั่งก่อนไปทำงาน
\"รับทราบ\"ฉันตะโกนบอกพลางวิ่งไปตะครุบอันริที่กำลังดึงสายไฟของร้านเล่น แกคิดว่านั่นมันที่เล่นโยโย่รึไงฮะ
\"เดี๋ยวก็เดี้ยงหรอก\"ฉันส่ายหัวด้วยความหนักใจ 15 วันเหรอ แค่ 15 นาทียังไม่รู้จะรอดรึเปล่า ฉันคิดพลางรีบแจ้นไปเมื่อเห็นอันริเตรียมเอาส้อมไปแหย่รูปลั๊กไฟ และแล้วอันริก็อยู่นิ่งได้เมื่อล่อด้วยไอศกรีมถ้วยโตสารพัดรส เฮ้อ ถ้ารู้อย่างนี้นะ ซื้อให้ตั้งนานแล้ว
\"อาหย่อย พ่อใจดี\"แกพูดเป็นแต่ใจร้ายใจดีกับหัวเราะรึไงเนี่ย
\"คิก คิก ฮะ ฮะ น่ารักจัง\"คุณป้าที่นั่งโต๊ะข้างๆหัวเราะพลางอมยิ้มแล้วเอาทิชชู่เช็ดปากให้ ส่วนอันริไม่สนใจโลกภายนอกยังคงกินต่อไป เอ้ะ นี่มันเหมือนฉันเลยนะ
\"อุ้ย ดูพ่อลูกคู่นั้นสิ\"เด็กผู้หญิงกรี๊ดกร๊าดเมื่อเห็นคุณพ่อยังหนุ่มรูปหล่อกับลูกชายจอมเขมือบผู้แสนน่ารัก โชคชะตาช่างใจดีเหลือทน หลังจากตัดผมก็เป็น คนโรคจิต เป็นผู้ชายที่เกย์พยายามจีบ เป็นผู้หญิงที่ผู้หญิงชอบ สุดท้ายก็เป็นพ่อ ฉันจะบ้าตาย
\"ไม่รู้ แม่อยู่ด้วยรึเปล่านะ ถ้าไม่อยู่นะเธอ\"สาวๆปากแดงแปร๊ดกระซิบเสียงดังจนเกินไป มันลอยมาเข้าหูฉันจนรู้สึกว่า ควรจะเผ่นถ้าไม่ติดเจ้าหนูเขมือบแหลกข้างๆนี่
\"อืม อาจจะมีลุ้นนะ ใช่มะ\"เพื่อนอีกคนที่แต่งหน้าจัดพอๆกันรีบสนับสนุนเตรียมเดินมาทางฉันพลางยิ้มอ่อยให้ ฉันจะรอดมั้ยเนี่ย รีบกินให้เสร็จๆซิ อันรี๊รี๊รี๊
\"ปึง! โอ๊ะ อัยย์ คืนนี้เตรียมหมูทอดให้กินด้วยนะ แล้วลูกจะมากินกับแม่มั้ย\"คิววางถาดเสิร์ฟกระแทกดังลั่น พร้อมเดินมาคุยเสียงดังที่โต๊ะฉัน ซึ่งตอนนี้เป็นเสมือนยันต์คุ้มภัยที่สุดยอดมาก แต่ใส่ชุดแบบนี้ก็น่ารักไปอีกแบบนะ ฉันแอบมองคิวที่ทำงานจนเหงื่อเริ่มไหลแต่ก็ยังดูดี ผิวขาวนวลเนียนเหมือนงาช้างชนิดผู้หญิงยังอาย ผมยาวสลวยสีดำที่ตัดกับผิวได้เหมาะเจาะ(กระเซิงเล็กน้อยพอเป็นพิธีด้วยฝีมือหนูน้อย)ริมฝีปากรูปกระจับสีชมพูอ่อนและที่สวยที่สุดนัยน์ตาสีดำขลับเป็นประกายลึกลับ ฉันมองอย่างหลงใหล
\"ถ้าคิดว่าจะมองฉันเพื่อสะกดจิตเอาของกินล่ะก็ ขอบอกว่าอย่าดีกว่า\"เพล้ง! จินตนาการกระจายเหลือเพียงผู้ชายปากจัดในชุดมินิสเกิร์ตชมพูที่กำลังมองมาอย่างประสงค์ร้าย
\"คิดอะไรของเขากันนะ\"ฉันพึมพำ หนอย อุตส่าห์หลงชม ทุกอย่างดีหมด ยกว้นนิสัยโคตรแสบของคิวน่ะแหละ คิววิ่งเสิร์ฟโต๊ะโน้นไปโต๊ะโน้นมา ลูกค้าหนุ่มๆที่มาใหม่ไม่ได้ยินที่คิวพูดเตรียมจะแต๊ะอั๋ง โต๊ะข้างๆรีบสะกิดพลางมองมาที่ฉัน ตกลงว่าช่วยฉันไว้ได้ หรือจะให้ฉันเป็นไม้กันหมาเนี่ย
\"หิว จากินอีก\"ฉันรีบส่งไก่ทอดเฟร้นช์ฟรายต่อให้ทันทีอย่างรู้ใจ ถ้ามันไม่กินมันก็ป่วนฉันสิ
\"แม่เหนื่อยมั้ย\"คิวทำงานจนลูกค้าหมด แล้วเดินมาที่โต๊ะฉัน อันริทักเราสองคนมองหน้ากัน
\"น่ารักจัง\"เราพูดพร้อมกันแล้วกอดอันริไว้ เลยกลายเป็นกอดกัน 3 คน
\"หอมแม่หน่อยสิ\"คิวรีบยื่นแก้มให้อันริ อันริหอมแก้มคิวแบบเต็มใจ
\"แล้วพ่อไม่หอมแม่มั่งเหรอ\"คิวเหล่ฉันพลางทำท่าอ้อนแล้วเข้ามาใกล้ขึ้นอีก ฉันหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ
\"เรื่องดิ ใครจะให้นายหอม\"ฉันผลักหน้าคิวออกไปไกลๆ
\"งั้นผมหอมพ่อเอง\"อันริหอมแก้มฉัน
\"อุ้ย น่ารักจัง\"ฉันหอมแก้มอันริกลับ
\"จ้ากกกกกกกก ไอเด็กเวรบังอาจ ฉันยังไม่ได้ทำมั่งเลยนะ \"คิวพูดพลางไล่ตีอันริ เล่นเป็นเด็กไปได้ อืม แต่แบบนี้ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ฉันหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น