ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Beauty Boy Vs. Hansome Girl หนุ่มสวยหน้าใสกะสาวห้าวสุดเท่ห์

    ลำดับตอนที่ #8 : กลับบ้าน + เนื้อเพลง bleach+ โคลงสี่ฟูลเมทัล

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ย. 48




    ฉันกำลังยืนอึ้งอยู่หน้าบ้านของตัวเอง เอื้อก จะรอดมั้ยเนี่ย ไม่ได้กลับบ้านสองวัน บ้านฉันเปิดเป็นร้านถ่ายรูปแต่งงานกับรับจัดแต่งงาน มีคนมาถ่ายทุกวัน เพราะอยากจะมาดูหน้าพ่อกับแม่ฉัน เพราะทั้งสองคนสวยกับหล่อมาก คุณพ่อสุดหล่ออายุ 37 แต่ก็ทำให้พวกที่เป็นเจ้าสาวอยากเปลี่ยนเจ้าบ่าวกันหลายคน แต่ติดที่สายตายมทูตของแม่ ถึงได้ทำงานได้อย่างสบายหน่อย ฉันเตรียมหันหลังกลับไปทำใจใหม่อีกสักรอบ



    \"จะไปไหน\"มือนุ่มๆตะปบไหล่ฉัน แง ตายแน่ ฉันหันไปเจอกับ มิน ผิดคาดแฮะ แต่ก็ดีที่ไม่ได้เจอพ่อหรือแม่มารอก่อน



    \"ง่า เอ่อ\"



    \"โป้ก ! ต้องให้คนอื่นเขาเป็นห่วงอยู่เรื่อย\"มินตีหัวฉันด้วยสมุดแล้วยื่นให้



    \"สมุดจด ที่แกโดดเรียนไงล่ะ\"



    \"ใจดีจังเลย\"ฉันกระโดดกอดมิน



    \"ปล่อย ไม่ใช่เด็กแล้วนะ ปล่อยเซ่ หายใจไม่ออก\"มินหน้าแดง



    \"หนอย โตแล้วกอดไม่ได้รึไง เพื่อนกันนี่\"ฉันเตรียมคว้าหมับอีกรอบแต่ว่า



    \"อัยย์จัง กลับมาแล้วเหรอจ้ะ\"



    \"เฮือก\"ฉันสะดุ้ง แม่วิ่งโดยทิ้งสายวัดตัวไว้ข้างในออกมาพร้อมกับพ่อที่ยิ้มหวานให้



    \"ไปไหนมาจ้ะ\"



    \"เอ่อ คือ หนูไป ไป ไปที่....ที่\"แย่ล่ะสิ ไม่ได้เตรียมคำพูดมาซะก่อนด้วย



    \"อ๋อ คือคุณน้าครับ อัยย์เขามาทำรายงานกับผมจนดึกน่ะครับ แม่ผมเลยบอกว่า ให้นอนที่บ้านก่อนก็ได้\"เหมือนกับว่ามีเขาและหางงอกมาบนตัวมิน ไปหัดที่ไหนมานะ



    \"จริงเหรอจ้ะ ตายแล้ว ต้องขอโทษที่รบกวนด้วยนะ ทำไมไม่บอกแม่ อัยย์\"ประโยคสุดท้ายน้ำเสียงเริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย ฉันจะโดนลงโทษมั้ยเนี่ย



    \"นึกว่าไปโดนใครจับตัวไปทำมิดีมิร้าย หรือ  อาจจะทำร้ายลูกแม่นะ อย่าทำแบบนี้อีกนะ โฮ โฮ\"แม่กอดฉันพลางร้องไห้ ฉันเริ่มเห็นใจแม่ที่มีลูกแบบฉัน แต่ประโยคเมื่อกี้ ทำมิดีมิร้าย = ก็อต ทำร้าย = นักเลงที่โมนาลิซ่า



    \"ใช่ เลย อย่าทำแบบนี้อีกนะ พ่อคิดถึงลูกจะตายไม่มีทำอาหารให้\"ฝีมืออาหารที่ฉันทำมีแต่พ่อกับแม่กินลง เนื่องด้วย อาหารบางชนิดของแม่ ยังไม่มีใครเคยทนกินได้เกิน 3 คำ เช่น ต้มยำกุ้งที่ดันใส่เป๊ปซี่ลงไปแทนน้ำปลา ตอนนั้นพะอืดพะอมกันน่าดู



    \"ว่าไงกลับมาแล้วเรอะ ยัยตัวร้ายของพี่\"พี่ซาโยมากอดฉันไว้แน่น แม่กับพ่อก็โผเข้ามาด้วยกอดกันกลมดิ้ก พี่ซาโยเป็นคนสวย เท่มากด้วย พี่บู๊เก่งน่าดู ห้าวด้วย ฉันคิดว่าฉันคงได้ความห้าวมาจากพี่เนี่ยแหละ



    \'รู้สึกว่าตูจะกลายเป็นส่วนเกินไปแล้วนะ\' มินคิดพลางหลบฉากออกไป



    \"กร๊อก แกร๊บ\"เสียงกระดูกฉันลั่น



    \"พี่ซาโย ฉันผิดไปแล้ว\"ฉันพยายามดิ้น แต่ก็หนีจากกอดมหากาฬของพี่ซาโยไม่รอด นี่แหละ การลงโทษประจำบ้านฉัน อึดอัดเป็นบ้าเลย



    \"ขอโทษนะคะ\"พี่สาวที่มาลองชุดแต่งงานมาสะกิดหลังฉันพลางทำหน้าอายๆ



    \"ทำไมเหรอฮะ\"



    \"คือมีแฟนรึยังคะ ถ้าไม่มี เอ่อ\"พี่แกบิดไปบิดมาเกือบ 360 องศา น่ากลัวเอวหลุดชะมัด



    \"โอ๊ะ แล้วเรื่องผมของอัยย์ด้วย\"พี่ซาโยรีบลากฉันขึ้นข้างบนเพื่อหลบสายตาของแขกที่มองมาอย่างอยากรู้อยากเห็น แม่อยากจะตามมาแต่จะต้องไปวัดตัวลูกค้าต่อ



    \"ปัง! ไหนลองอธิบายมาซิ\"พี่ซาโยปิดประตูห้องนอนเสียงดังพลางนั่งลงที่ผ้าปูที่นอนลายการ์ฟิลด์ เราสองคนชอบการ์ฟิลด์เหมือนกัน ชอบอะไรเหมือนๆหันไปหมด แถมหน้ายังคล้ายกันจนคนทักผิดอยู่เรื่อย นอนห้องเดียวกัน พี่ชอบเตะฉันตกเตียงอยู่เรื่อย ฉันเลยต้องไปขอพ่อซื้อเตียงใหม่มา



    \"ก็มันร้อนนี่นา ผมสั้นๆสบายดีออก\"ฉันสางผมตัวเองเล่นแก้เครียด



    \"นี่มันหน้าหนาว\"



    \"ฉันเป็นคนขี้ร้อนนะพี่\"ฉันยิ้มส่งไปแบบไม่มั่นใจโดนพี่ถลึงตาใส่



    \"เอาเป็นว่าไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร\"พี่คว้าตุ๊กตาการ์ฟิลด์ตัวยักษ์ของขวัญวันเกิดมากอด



    \"เพราะมันจะช่วยเรียกลูกค้าสาวๆมาได้อีกเยอะเลย\"พี่ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ ที่ร้านเรากิจการดีนักเพราะคนที่อยากจีบพี่พ่อแม่กับฉัน (กะจะเหมา) มักจะแนะนำเพื่อนๆแถมยังพยายามเรียกคะแนนเสียงตัวเองอีก พี่เลยยังไม่มีแฟนสักที ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร



    \"ทำไมพี่ยังไม่มีแฟนล่ะ\"ฉันถามแบบยิ้มๆถึงผู้ชายจะกลัวความโหดของพี่แต่ก็มีหลายคนที่ทนได้ตื๊อแล้วตื๊ออีกเหมือนกันนะ



    \"ก็แค่ยังรอคอยใครอยู่แค่นั้นแหละ ท้องฟ้าหลังฝนนี่สวยจังนะ\"พี่เหม่อมองไปบนท้องฟ้าไกลพลางรำพึง ฉันมองตามไปก็เห็นแค่เมฆสีขาวนุ่มปุยลอยไปลอยมาเท่านั้นเอง



    \"หมายถึงผู้ชายคนนั้นน่ะเหรอ\"ฉันอมยิ้มพลางจ้องหน้าพี่



    \"อืม ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าจะต้องรอไปถึงไหน ถ้าอีกสัก 5 ปีไม่เจอก็คงจะหาแฟนแล้วล่ะ\"พี่ทำท่าพูดเล่น



    \"รอเค้ามาตั้ง 10 ปี ก็เลยคิดจะรอต่อไปว่างั้นเถอะ\"ฉันนั่งเท้าคางมองหน้าพี่



    \"ฮะ ฮะ กะแค่ไม้อมยิ้ม เขาจะหาเราเจอรึเปล่ายังไม่รู้เลย\"



    \"ว้า แล้วพี่รู้จักเขามั้ย\"



    \"ไม่รู้ชื่อหรอก แต่พี่ให้ริบบิ้นเขาไปนะ อันที่ยืมเธอน่ะ\"



    \"พี่ นั่นมันอันโปรดหนูนะ มิน่าล่ะ พี่ หลอกว่าเจ้าการ์ฟิลด์คาบไปทำหาย ย้าก นี่แน่ะ\"ฉันเอาหมอนไล่ตีหัวพี่ แมวของฉันชื่อการ์ฟิลด์ตัวสีส้ม อีกตัวชื่อ เนอมัลด์ สีขาว ตัวผู้กะตัวเมียน่ารักมากเลย เนอมัลด์ท้องแล้ว ไม่รู้อีกกี่เดือนจะคลอด







    บางที ถ้าหากฉันย้อนเวลากลับไปได้ ฉันอยากจะทำให้ฉันไม่ได้ยินเรื่องที่คุยกับพี่วันนี้ ถ้าเพียงแต่ว่าฉันจะเอะใจสักนิด เพราะว่า มันนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงอะไรหลายอย่างที่นึกไม่ถึงทีเดียว บางทีนะ บางที....









    Bleach

    Life is Like a Boat





    Nobody knows who I really am,

    ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วฉันเป็นคนยังไง

    I\'ve never felt this empty before.

    ฉันไม่เคยรู้สึกว่างเปล่าขนาดนี้มาก่อน

    And if I ever need someone to come along,

    และถ้าฉันต้องการใครสักคน ที่เดินเคียงข้างไปด้วยกัน

    Who\'s gonna comfort me and keep me strong?

    ใครกันที่จะปลอบโยน ให้ฉันสบายใจ และทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้นมา

    We are all rowing the boat of fate

    พวกเราต่างก็พายเรือแห่งโชคชะตา

    The waves keep on coming and we can\'t escape

    คลื่นถาโถมเข้ามา และเราไม่สามารถหนีพ้น

    But if we ever get lost on our way

    แต่ถ้าเราเคยหลงทาง

    The waves will guide you through another day

    คลื่นจะนำทางคุณผ่านไปยังวันต่อต่อไป



    Tooku de iku o shiteru

    toumei ni natta mitai

    Kurayami ni omoi dakedo

    mekakushi sareteta dake



    Inori wo sasagete

    atarashii hi wo matsu

    Azayaka ni hikaru umi

    sono hate made ee~



    Nobody knows who I really am

    ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วฉันเป็นคนยังไง

    Maybe they just don\'t give a damn

    บางทีพวกเขาจะไม่ให้อะไรเลย

    But if I ever need someone to come along

    แต่ถ้าฉันเคยต้องการใครสักคนที่เดินเคียงข้างกันไป

    I know you will follow me and keep me strong

    ฉันรู้ว่าเธอจะตามฉันไปและทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น



    Hito no kokoro wa utsuri yuku

    nukedashitakunaru

    Tsuki wa mata atarashii shuuki

    de mune wo sureteku



    And every time I see your face

    และทุกครั้งที่ฉันเห็นหน้าเธอ

    The oceans lead out to my heart

    มหาสมุทรนำทางมาสู่หัวใจฉัน

    You make me wanna strain at the oars

    เธอทำให้ฉันต้องการที่จะถือพายไว้

    And soon I can\'t see the shore

    และในไม่ช้าฉันก็ไมเห็นฝั่งอีกต่อไป



    Oh, I can\'t see the shore...

    โอ ฉันมองไม่เห็นฝั่งแล้ว

    When will I see the shore?

    เมื่อไหร่กันนะ ที่ฉันจะได้เห็นฝั่งอีก





    I want you to know who I really am

    ฉันอยากให้เธอรู้ว่าที่จริงฉันเป็นอย่างไร

    I never thought I feel this way toward you

    ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าฉันจะรู้สึกอย่างนี้กับเธอ

    And if you ever need someone to come along

    และถ้าเธอเคยต้องการใครสักคนที่จะเดินเคียงข้างกันไป

    I will follow you and keep you strong

    ฉันจะตามเธอไปเองและทำให้เธอเข้มแข็งขึ้น



    Tabi wa mada tsuzuiteku

    odayaka na hi mo

    Tsuki wa mata atarashii shuuki

    de mune wo terashidasu



    Inori wo sasagete

    atarashii hi wo matsu

    Azayaka ni hikaru umi

    sono hate made





    And every time I see your face

    และทุกครั้งที่ฉันเห็นหน้าเธอ

    The oceans lead out to my heart

    มหาสมุทรนำทางมาสู่หัวใจฉัน

    You make me wanna strain at the oars

    เธอทำให้ฉันต้องการที่จะถือพายไว้

    And soon I can\'t see the shore

    และในไม่ช้าฉันก็ไมเห็นฝั่งอีกต่อไป





    Unmei no fune wo kogi

    nami wa tsugi kara tsuki e to

    Watashi-tachi wo sou kedo

    sore mo suteki na tabi ne

    Dore mo suteki na tabi ne...







    โคลงสี่ฟูลเมทัล



    ๏ สองศรีสองพี่น้อง คนหาญ

    เล่นแร่แปรวิญญาณ เพื่อรั้ง

    มารดาที่วายปราณ คืนกลับ

    เหลือหยุดมาฉุดยั้ง บอดใบ้บังตา



    จึงสิ้นสูญร่างไร้ สูญสลาย

    แขนเปลี่ยนขาแปลงกลาย เหล็กกล้า

    เสกเกราะก่อแทนกาย กึ่งชีพ

    เพี้ยนผิดเพราะคิดท้า ขีดห้ามข้ามสวรรค์



    เข็ญยากลำบากล้น คณนา

    หวังชุบร่างคืนมา กลับเนื้อ

    หอกดาบปลาบคมอา -วุธผ่าน

    สู้ฝ่าหาทางเกื้อ ก่อฟื้นคืนคน



    ศิลานักปราชญ์แท้ ที่ไหน

    ดั้นบุกด้นบั่นไป สืบด้วย

    หากอาเพศเลศนัย คลุมเคลือบ

    ใดผ่านใดผลาญม้วย หมดสิ้นหลักฐาน๚



    สงครามความศึกด้วย ศาสนา

    บ่มเพาะเชื้อผู้อา -ฆาตแค้น

    เคียดเช่นเข่นอาญา เทียมเทพ -ทัณฑ์นอ

    นักเวทแห่งเขตแคว้น ปลาตสิ้นดับสูญ



    เจ็ดบาปเจ็ดภูตจ้อง โจมประจัญ

    ลวงล่อหลอกโรมรัน ล่วงร้าย

    อุบายกลกลอกบรร -ยายเล่า

    เปลี่ยนร่างแปลงคลับคล้าย แม่นแท้มนุษย์เทียม



    หนึ่งบาปราคะร้อน รอนแฝง

    สองบาปริษยาแรง ระอุย้ำ

    สามบาปตะกละแสดง ละโมบเก็บ กินนา

    สี่บาปพิโรธกล้ำ แย่งยื้อร่างตน



    ห้าจอมบาปโลภเจ้า ทรนง

    หกบาปเกียจคร้านจง ประจักษ์นั้น

    เจ็ดบาปหยิ่งยิ่งยง ยศเยี่ยม ใหญ่นอ

    เจ็ดภูตบาปกระชั้น กระชากล้างรานรอน



    ใครเอยกำหนดตั้ง วางแผน

    น้องพี่หนีทั่วแดน ทุกด้าว

    ศิลาปราชญ์มาตรทดแทน ข้อกฎ

    แดงก่ำงามอะคร้าว คร่ำด้วยเลือดคน๚



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×