ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Beauty Boy Vs. Hansome Girl หนุ่มสวยหน้าใสกะสาวห้าวสุดเท่ห์

    ลำดับตอนที่ #4 : วุ่นวาย

    • อัปเดตล่าสุด 16 พ.ย. 48




    \"ติ้ก ตะลิ้ก ติ้ก ต่อก หมีพูร์ ตื่นได้แล้ว ติ้ก ตะลิ้ก ติ้ก ต่อก\"เสียงเพลงดังจากนาฬิกาหมีพูร์ตัวอ้วนใหญ่ ฉันงัวเงียลุกขึ้นไปปิด



    \"เพลงอะไรเนี่ย\"ฉันลุกไปเปิดม่านยังเช้าอยู่เลย



    \"กริ๊ง กริ๊ง ตื่นได้แล้ว หมีขี้เซา ตื่นได้แล้ว หมีขี้เซา กริ๊ง กริ๊ง\"คราวนี้มาจากหมีเล็กลงมาหน่อย นายคิวไปสรรหานาฬิกาแบบนี้มาจากไหนเนี่ย ฉันพยายามเดินไปหาห้องน้ำ หันหลังไปดูนายคิวซะหน่อย ยังหลับปุ๋ยกอดหมอนข้างอยู่เลย ฉันแปรงฟันล้างหน้าอาบน้ำจนสบายตัวแล้วได้ยินเสียงนาฬิกาอันสุดท้าย ถ้าอันนี้ไม่ตื่นก็แปลกแล้ว ใครตั้งเอาไว้เนี่ย



    \"ตื่นได้แล้วโว้ย ไอหมีบ้า ตื่นได้แล้วโว้ย\"ฉันส่ายหัวกับเสียงปลุกพิลึกแล้วคว้าผ้าเช้ดตัวโดยลืมข้อสำคัญไปข้อนึง



    ดันถอดเสื้อผ้าลืมไว้ข้างนอก!ฉันรีบนุ่งผ้าเช็ดตัวมาเก็บเสื้อเข้าไปขณะที่กำลังจะปิดประตูนั้น



    \"นี่ ไม่คิดจะเปลี่ยนเสื้อไปเรียนเลยเหรอ\"คิวลุกมานั่งบิดเอวบิดแขน คงตื่นตอนนาฬิกาอันสุดท้ายน่ะแหละ



    \"อ้ะ นายมีให้ยืมใส่มั้ย\"ฉันพูดด้วยความอายนิดๆ



    \"มี เครื่องแบบโรงเรียนน่ะ เธออยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน ขอโทษนะเห็นบัตรนักเรียนในกระเป๋าเงินน่ะ ฉันเป็นรุ่นพี่เธอปีนึง\"นายนี่แอบดูกระเป๋าฉันเรอะ ฮึ่ย



    \"เอามาส่งให้หน่อยสิ\"มือขาวเนียนโผล่พ้นประตูมา อ้าก เห็นแค่มือ เลือดกำเดาพาลจะพุ่งซะแล้ว



    \"ใส่ได้รึเปล่า\"ฉันรีบใส่เครื่องแบบ ขนาดใส่ได้ออกหลวมๆด้วยซ้ำ เพียงแต่มันมีปัญหาอย่างเดียว



    ก็กระโปรงนี่มันสั้นจนเห็นขาอ่อนรำไรเลยน่ะเซ่ จริงด้วยแหะ นายนั่นสูงกว่าฉันจมเลย เอ้ะ แล้วทำไมมีชุดนักเรียนหญิง



    \"มันสั้นเกินไป แล้วนี่ของน้องเหรอ\"ฉันพยายามดึงลงมาให้มันคลุมเข่าผลก็ยังเหมือนเดิมคือสูงกว่าเข่าเกือบคืบ



    \"ของฉันเอง!\"ฉันแทบจะล้มหน้ากระแทกอ่าง



    \"ของนายเนี่ยนะ แคว้ก ว้าย\"ฉันที่พยายามปลุกปล้ำกับกระโปรงให้ยาวกว่านี้ มันก็ดันขาดซะก่อน แงเนื้อผ้ายังติดมือมาอยู่เลย



    \"ใช่สิ ก็คงเหมือนกับเธอมั้ง โดนคนเข้าใจผิดจนสุดท้ายต้องมาใส่ชุดที่ไม่ใช่แบบของตัวเอง หึ แล้วเธอทำเสื้อฉันขาดเรอะ ยัยบ้า มันแพงนะ\"คิวหัวเราะขึ้นจมูกแบบเหยียดๆในชะตาของเขาแล้วก็ตะโกนใส่ประตูห้องแทนเมื่อได้ยินเสียงขาดของกระโปรง



    \"ก๊อก ก๊อก เปิดประตูหน่อยสิ\"



    \"คนลามก\"ฉันแลบลิ้นใส่ประตู



    \"บ๊อง ใครจะอยากดูของเธอกัน บึ้บกว่านี้ยังไม่สนเลย\"



    \"นายเป็นเกย์เหรอ\"



    \"ยะ ยัยบ้า นี่เธอ ฮึ่ย เปิดประตูจะได้ส่งเสื้อให้ เข้าใจมั้ย\"



    \"โอ้ นายก็เป็นคนดีเหมือนกันนี่\"ฉันพูดแบบประชดอยู่กับตานี่โมโหได้ตั้งแต่เช้ายันเย็นเลยแฮะ



    \"เดี๊ยะ พังประตูจริงๆซะหรอก\"



    \"อย่านะ\"ฉันรีบเอาตัวไปยันประตูโดยอัตโนมัติ



    \"ยัยเอ๋อ ฉันแค่พูดเล่น\"ฉันเปิดแง้มประตูแล้วหยิบชุดนักเรียนมา เสื้อและกางเกงผู้ชาย



    \"นายส่งอะไรมาให้ฉันห๊า\"



    \"อะไของเธอ ฉันมีเสื้อนักเรียนหญิงสองตัวกับชายตัวเดียว เธอทำขาดไปแล้วตัวนึง จะให้ฉันแก้ผ้าไปเรอะ\"



    \"ไม่ใช่ ทำไมนายไม่ใส่ชุดนักเรียนชายล่ะ\"



    \"เธอ เวลาใส่เครื่องแบบที่ถูกต้องแล้วเคยโดนด่าว่าเป็นโรคจิตมั้ย\"



    \"เคย นายก็เป็นเหมือนกันเหรอ\"



    \"ใช่ เพราะงั้นใส่ไปซะ คุณผู้ชาย\"ฉันมองเสื้อผ้าในมืออย่างหนักใจ เพราะใครเนี่ย เพราะความบ้าของฉันหรือใคร ใช่แล้ว เพราะไอก็อตตัวซวย เพราะแก ฉันถึงต้องเป็นแบบนี้ แง่ง ตั้งแต่ฉันถูกแกปฏิเสธ ฉันต้องเข้าห้องน้ำชาย โดนหาว่าเป็นโรคจิต ตุ๊ดก็มาจีบ แถมยังต้องมาโดนกอดเป็นตุ๊กตาหมีพูร์อีก เพราะแก ฮึ่ม เจออีกทีจะเอาให้เละ





    \"ฮัดชิ้ว\"เสียงของคุณชายก็อตสุดหล่อที่ตาบวมตุ่ยเป็นหมีแพนด้าและฟันหลอไปเล็กน้อย



    \"ใครนินทาเหรอ\"เพื่อนอีกคนถามอย่างห่วงใย



    \"ไม่รู้สิ\"คุณชายที่เคยหล่อถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย หน้าแบบนี้คงจีบหญิงไม่ติดไปหลายวัน



    อีกด้าน



    \"อัยย์ มาเมื่อไหร่นะ อัยย์ ฮึ่ม จะไม่เลี้ยงข้าวอีกแล้ว\"มินพึมพำอย่างอาฆาตขณะที่ตาบวมตุ่ยเป็นหมีแพนด้าคู่แฝดคุณชายเพราะนั่งรออยู่ทั้งคืน



    จะสงสารพวกเขาดีมั้ยเนี่ย?





    \"ฮัดชิ้ว\"ฉันจามอย่างแรง ใครนินทาเนี่ย อืม ฉันลืมอะไรไปรึเปล่าเนี่ย มันรู้สึกตงิดตงิดมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ ฉันเดินคู่ไปกับคิวขณะไปโรงเรียน พวกผู้หญิงส่งยิ้มหวานเยิ้มให้ฉันแต่ส่งสายตาอาฆาตให้คิว ส่วนพวกผู้ชายก็ส่งสายตาหวานฉ่ำให้คิวแต่ส่งรังสีอำมหิตให้ฉัน ถ้าเราเดินด้วยกันบ่อยๆฉันคงประสาทตาย



    \"เธอ ทนความหล่อของฉันไม่ได้ถึงขนาดจามเลยเหรอ\"ฉันมองแบบงุนงง



    \"อะไร ฉันว่าเธอสวยจะตาย สวยกว่าผู้หญิงทุกคนที่ฉันเคยเจอมาอีก\"ฉันชมอย่างจริงใจ



    \"เพี๊ยะ! ผู้ชายคนไหนเขาอยากให้ผู้หญิงชมว่าสวยกันเล่า\"คิวตีหัวฉันเบาๆ



    \"นะโม อัมมิตตาพุทธ ฉันไม่ชอบโกหก\"ฉันรีบวิ่งล้ำหน้าคิวไป



    \"ยัยบ้ามาให้ตีเดี๋ยวนี้เลยนะ\"



    \"แบร้ แน่จริงก็จับให้ได้สิ\"ฉันแลบลิ้นใส่คิว



    \"ฮึ่ย อย่าให้จับตัวได้นะ จะตีให้ก้นลายเลย คอยดู\"คิววิ่งกวดตามฉันมา ทำไมหมอนั่นแรงดีแบบนี้นะ ขาก็ยาวเลยวิ่งเร็วมั้ง ส่วนฉันก็วิ่งแข่งกับมินทุกวันเพราะเดิมพันเก็บจานทำให้มีสปิริตชนะทุกรอบ



    \"หนูกลัว อย่าเลยนะค้า\"ฉันทำท่าหวาดกลัวขณะที่วิ่งโกยแน่บไปโรงเรียน จะว่าไปแบบนี้ก็ทำให้ไปโรงเรียนเร็วขึ้นนะ ให้ความรู้สึกเหมือนมีรถสิบล้อเบรคแตกวิ่งไล่หลังเลย



    \"อ๊ากกกก ยัยบ้า\"คิวเพิ่มความเร็วสปีดขึ้นมาใกล้มากขึ้น ไม่น่ากวนอีกเลยเรา ฮึ่ย ต้องหนีให้ทัน ฉันเร่งฝีเท้าขึ้นไปอีก ขณะที่พายุทั้งสองลูกหมุนผ่านทางเดินนักเรียน ทำให้นักเรียนทุกคนร่วมใจสามัคคีหลีกทางทันที



    \"โอ้ เด็กสมัยนี้แรงดีจังนะ วันหลังฉันลองวิ่งแบบนั้นมั่งดีกว่า\"อาจารย์หมูยอเปรยกับตัวเองพลางมองขาที่เต็มไปด้วยไขมันสมชื่อของตน



    เอ่อ =__= อย่าดีกว่าเถอะนะ เพื่อสุขภาพของท่านเอง



    \"แฮ่กๆ ยัยถึก\"คิวด่าฉัน กรอด



    \"แล้ววิ่งตามยัยถึกมาได้ตั้งนานจะให้เรียกว่าอะไรดีล่ะ แฮ่ก\"ฉันเถียงแบบรัวเร็วจนหายใจไม่ทัน อ๊อกซิเจนหลั่งไหลเข้าปอดหลังจากพักรบยืนใต้ต้นไม้ในโรงเรียน



    \"ต้องเรียกว่าสุดหล่อไง\"นายคิวยังไม่เลิกคิดว่าตัวเองหล่ออีกเหรอ



    \"ส่วนไหนของนายหล่อยะ\"



    \"ทุกส่วนในร่างกาย\"คิวตอบหน้าตาย



    \"ฟังแล้วน่าเชื่อถือตรงไหนเนี่ย\"ฉันพึมพำ



    \"เหอะ ขนาดผู้หญิงที่ฉันเดินผ่านเมื่อเช้ายังส่งสายตาหวานเชื่อมให้เลย\"ฉันอยากจะตอกนายนี่ให้หน้าหงายจริงๆว่า ผู้หญิงเขาส่งสายตาให้ฉัน ส่วนนายน่ะ ผู้ชายต่างหากเล่า แต่ถ้าบอกไปคดีเก่ายังไม่ได้ชำระจะเอาคดีใหม่มาสุมหัวมิตายหรอกรึ



    \"เออ จ้าจ้า เชื่อ\"เชื่อว่านายกำลังหลงตัวเองอย่างหนัก ฉันต่อให้อย่างหนักใจ เมื่อไหร่คิวจะรู้นะว่าตัวเองมีสเน่ห์กับผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง



    \"อืม ขึ้นห้องไปคนเดียวละกันนะ ยัยเอ๋อ\"คิวเดินไปบันไดโดยไม่สนใจฉันอีก ไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยนะ ผู้ชายเขาต้องไปส่งผู้หญิงถึงห้องไม่ใช่เหรอ ลืมไป นายคิวเหมือนผู้ชายซะที่ไหนล่ะ ฉันมองคิวที่วิ่งขึ้นไปรู้สึกใจหายนิดๆ จะใจหายทำไมล่ะ นายนั่นก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเราซักหน่อย แล้วความรู้สึกว่างๆในอกนี่ล่ะ อ้ะ อย่างน้อยก็รู้ผู้มีพระคุณไว้หน่อยก็ดี



    \"เดี๋ยว\"ฉันกระตุกเสื้อนักเรียนหญิงคิว



    \"อะไรอีกล่ะ อย่าบอกนะว่าจะขอเบอร์\"คิวทำท่าหงุดหงิด



    \"ฮึ่ย ไม่คิดจะเอาเบอร์นายไปเล่นหวยหรอก ฉันแค่ถามเฉยๆว่านายอยู่ห้องไหน\"ฉันจ้องหน้านายนี่ ฮึ ฮึ ขืนไม่ถามก็ไม่ได้เจอกันอีกสิ



    \"ฉันอยู่ 5/3 และฉันก็เป็นพี่เธอปีนึง หัดเรียกฉันว่าพี่ด้วย\"คิวทำท่าสั่งสอน



    \"ไม่ ฉันจะเรียกเฉพาะคนที่สมควรจะเรียกเท่านั้น\"ฉันทำหน้ามุ่ยใส่ คิวทำท่าจะวิ่งลงมาตื้บ



    \"คุณพี่คะ เชิญไปร่ำเรียนหาความรู้เถอะค่ะ เดี๋ยวอาจารย์จะรอแย่\"ฉันพูดด้วยเสียงประชดเต็มที่



    \"ดี\"คิวผงกหัวแบบรับรู้ จ้าก อยากเขวี้ยงกระเป๋าใส่หัวอีตาบ้านี่จริงๆ เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็นใครที่ทั้งหลงตัวเองทั้งปากร้าย เอ่อ ทั้งเหมือนผู้หญิงขนาดนี้เลย อ้ะ เราเองก็ต้องไปเรียนแล้วนี่นา ป่านนี้หมูยอรอแย่ ต้องรีบวิ่งซะแล้ว ก่อนหมูยอจะโกรธไฟลุกจนกลายเป็นหมูย่าง



    \"คือว่า พี่ชื่ออะไรเหรอคะ หนูไม่เคยเห็นคนหล่อแบบพี่ในโรงเรียนเลย\"สาวน้อยหน้าใสกิ๊งมาถามฉัน



    \"เอ่อ\"จะให้ตอบว่าแค่ตัดผมเปลี่ยนชุดจะมีใครเชื่อมั้ยเนี่ย



    \"พี่ต้องเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนแน่ๆเลย\"และตามมาด้วย



    \"กรี๊ด ยัยเบล ไปคุยกับพี่เขาแล้วเหรอ น่ารักจัง ทำไมไม่เคยเห็นเลยจะได้เอาเป็นแฟน โอ้โห เบลไวไฟจังน้า\"ผู้หญิงอีกคนตัวสูงโย่งมาแตะไหล่เด็กผู้หญิงที่ชื่อเบล แต่เบลกลับหน้าแดงแป้ด นี่ไม่ได้หมายความว่าน้องชอบฉันหรอกนะ



    \"น่ารักจังใคร\"



    \"วี้ดวิ้ว มาเป็นแฟนพี่มั้ย\"



    \"ไม่อาว ฉันมะ มีแฟนแล้วไปก่อนนะ\"เหงื่อเริ่มตกซิกๆ ฉันรีบวิ่งหนีสุดแรงเกิด วันนี้มีแรงผลักดันในการขับเคลื่อนอยู่เรื่อย ฉันวิ่งออกมาจนสะบัดพวกผู้หญิงทั้งหลายออกมาได้ ฉันเป็นผู้หญิงนะ ไม่ได้มีรสนิยมแบบนั้น เอ้ะ แต่น้องเบลก็น่ารักดี ไม่นะ ฉันไม่ได้เบี่ยงเบน อ้าก คิดเรื่องพวกนี้อยู่ได้



    \"แฮ่ก รอด อ้ะ\"ฉันพูดอย่างโล่งอกสายตากวาดรอบห้องแต่เป็นอันต้องสะดุ้งเมื่อเห็นในตาสาวๆที่มองมาอย่างหยาดเยิ้ม ขนแขนเริ่มลุกอีกแล้ว และสายตาก็หันไปสบเข้ากับมิน



    \"อัยย์แกทิ้งฉันไว้คนเดียวฉันรอแกตั้งนานนะ นิสัยแย่จริงๆเลย รู้มั้ยเป็นห่วงแทบแย่ ถ้าฉันหัวใจวายเข้าโรงพยาบาลต้องเพราะแกคนเดียว ชัวร์ เป็นอะไรรึเปล่า โดนผู้ก่อการร้ายลักพาตัวรึไง อ้ะ แต่อย่างเธอคงซัดพวกมันกระจุย ตกลงว่าไปไหนมาทิ้งฉันไว้ทั้งคืน\"เสียงบ่นรัวของมินทิ่มแทงโสตประสาทของฉัน ตอนนี้รู้แล้วว่า ที่รู้สึกตงิดๆมาตลอดว่าลืมอะไร ที่แท้ก็ลืมเจ้าเพื่อนขี้บ่นไว้ที่โมนาลิซ่านี่เอง



    \"งด เก็บจาน 6 วัน พอใจรึยัง เลิกบ่นได้แล้ว\"



    \"ฉันรักแกที่สุดเล้ย อัยย์\"มินกระโดดกอดฉัน บางทีถ้ามีเพื่อนขี้งกก็มีข้อดีเหมือนกันนะ ว่าไหม



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×