ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : เราจะคบกันอีกพันปี
\".....\"นี่คือช่วงเวลาของวาไรตี้ช็อกนะคะ เราจะอธิบายหน้าของคิวก็คือ อึ้ง อึ้ง อึ้งสุดยอด อึ้งที่สุด อึ้งที่สุดของที่สุด และอึ้งที่สุดของที่สุดของอึ้ง (แนะนำว่าอย่าอ่านแบบตั้งใจนักเพราะท่านจะตาลาย ฮิๆ) ทุกสรรพสิ่งเหมือนถูกแช่แข็ง นาฬิกาดังติ๊กๆก็หยุดเดิน สายลมหยุดไกวม่าน ฝนตกก็ไม่ได้ยินเข้ามาในโสตประสาทของสองคนนี้
\".....\"ยังคงอึ้งไม่หายแฮะ นายคิว
\"ทำไม...นายไม่พูดอะไรล่ะ\"ฉันพูดแบบกลัวๆ พูดอะไรสักอย่างเซ่ มันเงียบไปหมดแล้ว
\"เพราะ ฉันกลัวว่า พอฉันพูดจบแล้วเธอจะบอกว่านี่เป็นรายการล้อเล่นยังไงล่ะ ทำไมยังไม่ทำล่ะ\"คิวกำลังพยายามหยิกเนื้อตัวเองอย่างน่าหมั่นไส้
เปรี้ยง ! เสียงฝ่ามือทรงพลังกระทบกับหัวสวยๆที่ไม่รู้ว่ากลวงรึเปล่าของคิว
\"แหม ฉันแค่ล้อเล่นเอง ก็ ก็ ก็.....\"คิวบิดไปบิดมา เอาอีกแล้ว มันเป็นอะไของมันเนี่ย แน่ะ ยังเสไปมองเพดานอีก คิดจะสบตากับพัดลมบนเพดานรึไงยะ
\"เป็นอะไรเนี่ย พูดมาให้ชัดๆซิ\"และแล้วอารมณ์เศร้าเหือดหาย โรแมนติกก็มลาย เหลือความวอดวายของซากอารมณ์ ฉันขออัดมันซักทีได้มั้ยเนี่ย
\"ก็ ก็ ก็...ฉันยังไม่เคยบอกรักเธอเลยไม่ใช่เหรอ\"คะ คะ คันค่ะ คันมากเลย คันมากมาย คันมืออยากตบหัวอีกรอบ อะไรเนี่ยยยยยยยยยย
\"ตอนนายเมาเหล้านายบอกฉันนี่\"
\"จริงเหรอ ?\"ถ้าการฆ่าคนตายไม่ผิดกฏหมาย อีกไม่กี่วินาทีอาจมีประชากรไทยในจังหวัดกรุงเทพตายอีกหนึ่งคนและในฮวงจุ้ยอาจมีศพผู้ชายหน้าสวยเพิ่มขึ้น
\"นายมันแย่ที่สุดเลย ฮือๆๆๆ\"ทำไมมันไม่ได้ดั่งใจเลยวะ ในหนังมันต้องซึ้งๆๆๆๆๆ รักกันปานจะกลืน โอ้ ฉันรักเธอ ฉันก็รักเธอ มีกอดมีจูบ ไม่ใช่งงเป็นไก่ตาแตกแบบนี้
\"ฉันก็รักเธอ\"ความรู้สึกที่เหมือนกลางเป็นตัวตลกเริ่มหายไป มันว่าอะไรนะ ?
\"อะไรนะ ไม่ได้ยิน\"ฉันเอียงหูเข้าไปฟัง
\"ฉันรักเธอ ยัยสาวหล่อเอ๋อบ้าๆๆๆๆ จะให้ฉันพูดอะไรนักหนา กว่าจะพูดทีนึงมันยากนะจะบอกให้\"หน้าของคิวกลายเป็นสีแดงเข้ม ยิ่งเข้มมากขึ้นเมื่อเห็นฉันหัวเราะ
\"นายเขินเหรอ\"
\"ไม่\"
\"นายเขิน\"
\"ไม่จริง\"
\"นายเขินจริงๆนะ\"
\"ฉันไม่ได้เขิน\"
\"หน้านายแดง\"
\"อากาศร้อน\"
\"ตอนนี้...ฝนตกอากาศชื้น\"ฉันพูดด้วยท่าทีเหนือกว่า ในที่สุดก็ต้อนให้จนได้(ครั้งแรก)
\"จะให้ฉันร้องไห้แล้วโยเยด้วยมั้ย\"คิวพูดแบบฉุนๆ
\"เหอะ ! ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย\"
\"ใจร้าย !\"
\"ฉันรู้ว่านายเขย่ารั้วพังประตูโรงเรียนเนอซเซอรี่อนุบาลหมีน้อยออกมา\"
\"ทำไมต้องเป็นอนุบาลหมีน้อยด้วย !\"
\"เพราะมันเหมาะกับนายไง\"ตอนนี้น้ำตาฉันแห้งแล้ว และรู้สึกดีเอามากๆเลยที่ได้ทะเลาะกับนายคิวอีกครั้ง นี่ฉันบ้ารึเปล่านะ แต่ว่าฉันกำลังยิ้มอยู่ ยิ้มด้วยความสุขจริงๆ เหมือนกับพระเจ้าประทานคิวมาทำให้ฉันร้องไห้และทำให้ฉันมีความสุขที่สุดในเวลาเดียวกัน บางทีเรื่องแปลกๆก็เกิดได้ตลอดเวลานะ ฉันคิดว่าอย่างนั้น
\"เราไม่ทะเลาะกันดีมั้ย\"คิวลากเก้าอี้มานั่งข้างๆโซฟา ฉันเหมือนคนป่วยในโรงพยาบาลรึเปล่าเนี่ย
\"นายชวนฉันทะเลาะนะ\"ข้อเท็จจริงแบบโกงๆหน่อยออกจากปากฉัน คิวเอามือประสานรองคอแล้วมองเพดาน
\"ไม่รู้ทำไม พอเห็นเธอยิ้ม...ฉันก็....ฉันก็อยากยิ้มไปด้วย พอเธอร้องไห้....ฉัน...ฉันก็อยากอัดหน้าทุกคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนั้น\"คิวพูดโดยไม่ยอมมองหน้าฉัน ทำไมเสี้ยวหน้าของคิวที่ฉันเห็นเริ่มแดงอีกแล้วเนี่ย
\"ฉันก็ร้องไห้เพราะนายน่ะแหละ\"
\"งั้นอัดฉันสิ เธอจะได้รู้สึกดีขึ้นบ้าง\"คิวหลับตาแล้วยื่นหน้ามาทางฉัน ฉันยกกำปั้นขึ้นแกว่งไปแกว่งมาแถวหน้าคิว โอ๊ะ ! ไม่ตื่นจริงๆด้วย
\"ฉันไม่อัดนายหรอก แต่ฉันจะให้อะไรนาย ฉันคิดว่านายน่าจะชอบ หลับตานะ ห้ามแอบลืมด้วย ห้ามกระดุกกระดิก ห้ามหายใจ\"รู้สึกว่าประโยคสุดท้ายจะทำให้คิวหัวเราะ เชอะ งั้นกลั้นหายใจให้ได้จริงๆซิยะ
\"ทำไมไม่เดินไปเอาล่ะ ไม่ได้ยินเสียงเดินเลย ลืมตาได้รึยัง\"คิวถามฉันรัวๆ เดี๋ยวซิ ใจร้อนอะไรนักนะ
\"แป้บนึง\"ฉันมองใบหน้าคิวทุกส่วน ขนตางอนยาวกว่าผู้หญิงที่หลับสนิท เปลือกตาสีขาวมีตาสองชั้นด้วยแหละ ตาสวยจัง คิ้วได้รูป นายนี่ไปกันคิ้วมารึไงนะ จมูกโด่งสวยกับหน้าใสนิ้ง แล้วยังปากรูปคันธนูน้าวที่ฉันเห็นแล้วอยากลูบเล่นด้วย แก้มขาวๆของคิวถูกฉันแอบขโมยหอมไปทีนึง
\"ทำอะไรน่ะ !\"คิวทำท่าเหมือนกระต่ายถูกเหยียบหาง ยังจะถลึงตาใส่อีกแน่ะ
\"ขอกอดได้มั้ย...\"
\".....\"
\"คงไม่ได้ใช่มั้ย\"ฉันหันหลังลากเก้าอี้ของคิวไปเก็บไว้ใกล้ๆตู้ที่เดิม แต่ความอบอุ่นที่แผ่นหลังทำให้ฉันปล่อยมือจากเก้าอี้ ฉันหันหน้าไปแล้วกอดคิวแน่นๆพลางซุกหน้าตรงไหล่คิว หอมจัง กลิ่นอะไรน่ะ หอมหวานๆสดชื่นมากๆเลย อืม ไม่เหมือนกลิ่นผู้ชายที่ฉันเคยได้กลิ่นมาเลย
\"พอรึยัง ฉันหายใจไม่ออก\"ฉันผละมือจากคิว เอาอีกแล้ว ไม่ยอมมองหน้าฉัน เป็นอะไรของเขาน่ะ ฉันจับหน้าของคิวให้สบตากับฉัน รู้สึกว่าใบหน้าของฉันกับคิวร้อนผ่าวพร้อมกัน อ๊ากกกกกก ฉันจะเสียฟอร์มต่อหน้านายนี่ไม่ได้ เพราะงั้นฉันเลยไม่เลิกสบตาแล้วก็ไม่ยอมปล่อยหน้าคิวด้วย
\"ทำไมถึงไม่ยอมมองหน้าฉันล่ะ\"ฉันเค้นหาคำตอบจากดวงตาของคิวที่มีรูปหน้าของฉันสะท้อนอยู่ภายใน แปลกดีเหมือนกันที่ได้มองหน้าตัวเองในดวงตาของคนอื่น ทำไมฉันดูไม่เหมือนเดิมเลยล่ะ
\"ฉันเป็นผู้ชายนะ\"คิวตะโกนลั่น
\"ฉันก็เป็นผู้หญิงนี่\"ฉันพูดด้วยท่าทางสบายๆ นายเป็นผู้ชายฉันเป็นผู้หญิง แล้วมีอะไรแปลกเนี่ย
\"ฉัน...ฉัน...ฉัน ไม่เคยบอกรักผู้หญิงคนไหน แล้วก็ไม่เคยทำเรื่องบะ แบบ แบบนี้ด้วย\"มาทำเป็นติดอ่าง ผู้ชายขี้อายเอ้ย
\"ฉันไม่ได้จะปล้ำนายซักหน่อยนะ\"ตอนนี้ฉันเริ่มหนาวๆหน่อยแล้ว เลยไปควานหาเสื้อจากในตู้คิว ฉันหยิบเสื้อกันหนาวตัวโคร่งนุ่มๆตัวนึงที่แขวนไม้แขวนสีฟ้าลายหมีพูร์ เฮ้อ ขณะที่ฉันกำลังจะจับไม้แขวนเสื้อนั้นคิวก็หยิบให้พอดีเลยกลายเป็นว่ามือไปโดนกัน คิวทำท่าเหมือนโดนไฟฟ้าแรงสูงช็อตเอาอย่างนั้นแหละ ฉันวิ่งเข้าห้องน้ำด้วยควมเร็วสูงไปเปลี่ยนเสื้อผ้า สาบานนะ ว่าฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ไม่ได้อายด้วย ไม่ได้อายเลย แต่มะ มะ เมื่อกี้ มือคิวนุ่มจัง กรี๊ดดดดดดด วี๊ดดดดดดดด
\"เสร็จแล้วเหรอ\"ฉันพยักหน้าให้คิว
\"ออกไปข้างนอกกันหน่อยนะ\"คิวออกไปหน้าบ้านไขกุญแจแล้วดึงประตูรั้ว แต่ฉันเอามือไปจับมือคิวเอาไว้ ถึงมันจะผิดหลักไปหน่อยแต่ฉันมีเวลาไม่นานแล้ว
\"คบกับฉันได้มั้ย\"ฉันจ้องหน้าคิวเนิ่นนาน คิวทำกุญแจหล่นง่กๆเงิ่นๆ จะอายฉันไปถึงหน้ายยยยย
\"อ้ะ เอ่อ ก็ ก็ได้\"
\"กรุณาพูดให้ชัดเจนด้วย ฉันไม่ได้บังคับนายซะหน่อย\"ฉันไม่ได้บังคับ แต่ถ้านายไม่ตกลงฉันค่อยบังคับแทน ฮี่ ฮี่ ฉํนเป็นคนดีมากเลยนะเนี่ย
\"ฉันจะคบกับสาวหล่อเอาแต่ใจ ด้วยเกียรติของผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้ ฉันสัญญาว่าจะรักและดูแลเธอตลอดไป\"คิวตะเบ๊ะให้ฉัน เหมือนน้ำตากำลังรื้นออกมาอีกครั้ง ฉันรีบปาดน้ำใสๆนั้นออกไป ถ้าฉันคบกับนายตลอดไปได้ก็คงจะดีไม่น้อยหรอก
\"บางทีถ้าเราคบกันไม่นาน นายคงไม่เป็นไรหรอกนะ\"ฉันเผลอพูดออกไป แต่ก็ดีอย่างน้อยฉันก็ได้ลองดูว่าถ้าเราจากกันจะเจ็บปวดมากรึเปล่าและคิวจะทำใจได้มั้ย
\"เราจะคบกันอีกพันปี\"คิวพูดด้วยท่าทีมุ่งมั่น ขอแค่สักพันวัน ฉันก็จะดีใจที่สุดในชีวิตแล้วล่ะนะ คิว
\"และไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม ฉันจะไม่ยอมปล่อยเธอไป ถึงจะมีอะไรก็ตามมาพรากเราจากกัน ฉันก็จะไม่ปล่อยเธอไป และถ้าเราคบกันได้แค่ไม่นาน....\"น้ำใสๆคลออยู่ในดวงตาคิว ฉันไม่อยากให้ถึงวันนั้นเลย เราแต่ละคนจะต้องเจ็บปวดและเสียน้ำตามากแค่ไหนกันนะ
\"หัวใจฉันคงจะแตกสลายในวันที่เธอจากฉันไป\"เหมือนสายลมพัดพาเอาน้ำแข็งเย็นเยียบเกาะกุมหัวใจของฉันเหมือนน้ำแข็งทับถมตรึงเท้าทั้งคู่ของฉันไว้กับพื้นจนขยับไปไหนไม่ได้และทำให้สายตาของฉันไม่อาจละไปจากคิวได้เลย และ...ทำให้ฉันไม่อยากจะจากคิวไปจริงๆ ทำไมกัน ฉันได้เฝ้าถามแต่คำนี้ ทำไม ทำไมฉันถึงรักคิวจนไม่อยากจากไปมากขนาดนี้นะ ทำไม
\".....\"ยังคงอึ้งไม่หายแฮะ นายคิว
\"ทำไม...นายไม่พูดอะไรล่ะ\"ฉันพูดแบบกลัวๆ พูดอะไรสักอย่างเซ่ มันเงียบไปหมดแล้ว
\"เพราะ ฉันกลัวว่า พอฉันพูดจบแล้วเธอจะบอกว่านี่เป็นรายการล้อเล่นยังไงล่ะ ทำไมยังไม่ทำล่ะ\"คิวกำลังพยายามหยิกเนื้อตัวเองอย่างน่าหมั่นไส้
เปรี้ยง ! เสียงฝ่ามือทรงพลังกระทบกับหัวสวยๆที่ไม่รู้ว่ากลวงรึเปล่าของคิว
\"แหม ฉันแค่ล้อเล่นเอง ก็ ก็ ก็.....\"คิวบิดไปบิดมา เอาอีกแล้ว มันเป็นอะไของมันเนี่ย แน่ะ ยังเสไปมองเพดานอีก คิดจะสบตากับพัดลมบนเพดานรึไงยะ
\"เป็นอะไรเนี่ย พูดมาให้ชัดๆซิ\"และแล้วอารมณ์เศร้าเหือดหาย โรแมนติกก็มลาย เหลือความวอดวายของซากอารมณ์ ฉันขออัดมันซักทีได้มั้ยเนี่ย
\"ก็ ก็ ก็...ฉันยังไม่เคยบอกรักเธอเลยไม่ใช่เหรอ\"คะ คะ คันค่ะ คันมากเลย คันมากมาย คันมืออยากตบหัวอีกรอบ อะไรเนี่ยยยยยยยยยย
\"ตอนนายเมาเหล้านายบอกฉันนี่\"
\"จริงเหรอ ?\"ถ้าการฆ่าคนตายไม่ผิดกฏหมาย อีกไม่กี่วินาทีอาจมีประชากรไทยในจังหวัดกรุงเทพตายอีกหนึ่งคนและในฮวงจุ้ยอาจมีศพผู้ชายหน้าสวยเพิ่มขึ้น
\"นายมันแย่ที่สุดเลย ฮือๆๆๆ\"ทำไมมันไม่ได้ดั่งใจเลยวะ ในหนังมันต้องซึ้งๆๆๆๆๆ รักกันปานจะกลืน โอ้ ฉันรักเธอ ฉันก็รักเธอ มีกอดมีจูบ ไม่ใช่งงเป็นไก่ตาแตกแบบนี้
\"ฉันก็รักเธอ\"ความรู้สึกที่เหมือนกลางเป็นตัวตลกเริ่มหายไป มันว่าอะไรนะ ?
\"อะไรนะ ไม่ได้ยิน\"ฉันเอียงหูเข้าไปฟัง
\"ฉันรักเธอ ยัยสาวหล่อเอ๋อบ้าๆๆๆๆ จะให้ฉันพูดอะไรนักหนา กว่าจะพูดทีนึงมันยากนะจะบอกให้\"หน้าของคิวกลายเป็นสีแดงเข้ม ยิ่งเข้มมากขึ้นเมื่อเห็นฉันหัวเราะ
\"นายเขินเหรอ\"
\"ไม่\"
\"นายเขิน\"
\"ไม่จริง\"
\"นายเขินจริงๆนะ\"
\"ฉันไม่ได้เขิน\"
\"หน้านายแดง\"
\"อากาศร้อน\"
\"ตอนนี้...ฝนตกอากาศชื้น\"ฉันพูดด้วยท่าทีเหนือกว่า ในที่สุดก็ต้อนให้จนได้(ครั้งแรก)
\"จะให้ฉันร้องไห้แล้วโยเยด้วยมั้ย\"คิวพูดแบบฉุนๆ
\"เหอะ ! ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย\"
\"ใจร้าย !\"
\"ฉันรู้ว่านายเขย่ารั้วพังประตูโรงเรียนเนอซเซอรี่อนุบาลหมีน้อยออกมา\"
\"ทำไมต้องเป็นอนุบาลหมีน้อยด้วย !\"
\"เพราะมันเหมาะกับนายไง\"ตอนนี้น้ำตาฉันแห้งแล้ว และรู้สึกดีเอามากๆเลยที่ได้ทะเลาะกับนายคิวอีกครั้ง นี่ฉันบ้ารึเปล่านะ แต่ว่าฉันกำลังยิ้มอยู่ ยิ้มด้วยความสุขจริงๆ เหมือนกับพระเจ้าประทานคิวมาทำให้ฉันร้องไห้และทำให้ฉันมีความสุขที่สุดในเวลาเดียวกัน บางทีเรื่องแปลกๆก็เกิดได้ตลอดเวลานะ ฉันคิดว่าอย่างนั้น
\"เราไม่ทะเลาะกันดีมั้ย\"คิวลากเก้าอี้มานั่งข้างๆโซฟา ฉันเหมือนคนป่วยในโรงพยาบาลรึเปล่าเนี่ย
\"นายชวนฉันทะเลาะนะ\"ข้อเท็จจริงแบบโกงๆหน่อยออกจากปากฉัน คิวเอามือประสานรองคอแล้วมองเพดาน
\"ไม่รู้ทำไม พอเห็นเธอยิ้ม...ฉันก็....ฉันก็อยากยิ้มไปด้วย พอเธอร้องไห้....ฉัน...ฉันก็อยากอัดหน้าทุกคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนั้น\"คิวพูดโดยไม่ยอมมองหน้าฉัน ทำไมเสี้ยวหน้าของคิวที่ฉันเห็นเริ่มแดงอีกแล้วเนี่ย
\"ฉันก็ร้องไห้เพราะนายน่ะแหละ\"
\"งั้นอัดฉันสิ เธอจะได้รู้สึกดีขึ้นบ้าง\"คิวหลับตาแล้วยื่นหน้ามาทางฉัน ฉันยกกำปั้นขึ้นแกว่งไปแกว่งมาแถวหน้าคิว โอ๊ะ ! ไม่ตื่นจริงๆด้วย
\"ฉันไม่อัดนายหรอก แต่ฉันจะให้อะไรนาย ฉันคิดว่านายน่าจะชอบ หลับตานะ ห้ามแอบลืมด้วย ห้ามกระดุกกระดิก ห้ามหายใจ\"รู้สึกว่าประโยคสุดท้ายจะทำให้คิวหัวเราะ เชอะ งั้นกลั้นหายใจให้ได้จริงๆซิยะ
\"ทำไมไม่เดินไปเอาล่ะ ไม่ได้ยินเสียงเดินเลย ลืมตาได้รึยัง\"คิวถามฉันรัวๆ เดี๋ยวซิ ใจร้อนอะไรนักนะ
\"แป้บนึง\"ฉันมองใบหน้าคิวทุกส่วน ขนตางอนยาวกว่าผู้หญิงที่หลับสนิท เปลือกตาสีขาวมีตาสองชั้นด้วยแหละ ตาสวยจัง คิ้วได้รูป นายนี่ไปกันคิ้วมารึไงนะ จมูกโด่งสวยกับหน้าใสนิ้ง แล้วยังปากรูปคันธนูน้าวที่ฉันเห็นแล้วอยากลูบเล่นด้วย แก้มขาวๆของคิวถูกฉันแอบขโมยหอมไปทีนึง
\"ทำอะไรน่ะ !\"คิวทำท่าเหมือนกระต่ายถูกเหยียบหาง ยังจะถลึงตาใส่อีกแน่ะ
\"ขอกอดได้มั้ย...\"
\".....\"
\"คงไม่ได้ใช่มั้ย\"ฉันหันหลังลากเก้าอี้ของคิวไปเก็บไว้ใกล้ๆตู้ที่เดิม แต่ความอบอุ่นที่แผ่นหลังทำให้ฉันปล่อยมือจากเก้าอี้ ฉันหันหน้าไปแล้วกอดคิวแน่นๆพลางซุกหน้าตรงไหล่คิว หอมจัง กลิ่นอะไรน่ะ หอมหวานๆสดชื่นมากๆเลย อืม ไม่เหมือนกลิ่นผู้ชายที่ฉันเคยได้กลิ่นมาเลย
\"พอรึยัง ฉันหายใจไม่ออก\"ฉันผละมือจากคิว เอาอีกแล้ว ไม่ยอมมองหน้าฉัน เป็นอะไรของเขาน่ะ ฉันจับหน้าของคิวให้สบตากับฉัน รู้สึกว่าใบหน้าของฉันกับคิวร้อนผ่าวพร้อมกัน อ๊ากกกกกก ฉันจะเสียฟอร์มต่อหน้านายนี่ไม่ได้ เพราะงั้นฉันเลยไม่เลิกสบตาแล้วก็ไม่ยอมปล่อยหน้าคิวด้วย
\"ทำไมถึงไม่ยอมมองหน้าฉันล่ะ\"ฉันเค้นหาคำตอบจากดวงตาของคิวที่มีรูปหน้าของฉันสะท้อนอยู่ภายใน แปลกดีเหมือนกันที่ได้มองหน้าตัวเองในดวงตาของคนอื่น ทำไมฉันดูไม่เหมือนเดิมเลยล่ะ
\"ฉันเป็นผู้ชายนะ\"คิวตะโกนลั่น
\"ฉันก็เป็นผู้หญิงนี่\"ฉันพูดด้วยท่าทางสบายๆ นายเป็นผู้ชายฉันเป็นผู้หญิง แล้วมีอะไรแปลกเนี่ย
\"ฉัน...ฉัน...ฉัน ไม่เคยบอกรักผู้หญิงคนไหน แล้วก็ไม่เคยทำเรื่องบะ แบบ แบบนี้ด้วย\"มาทำเป็นติดอ่าง ผู้ชายขี้อายเอ้ย
\"ฉันไม่ได้จะปล้ำนายซักหน่อยนะ\"ตอนนี้ฉันเริ่มหนาวๆหน่อยแล้ว เลยไปควานหาเสื้อจากในตู้คิว ฉันหยิบเสื้อกันหนาวตัวโคร่งนุ่มๆตัวนึงที่แขวนไม้แขวนสีฟ้าลายหมีพูร์ เฮ้อ ขณะที่ฉันกำลังจะจับไม้แขวนเสื้อนั้นคิวก็หยิบให้พอดีเลยกลายเป็นว่ามือไปโดนกัน คิวทำท่าเหมือนโดนไฟฟ้าแรงสูงช็อตเอาอย่างนั้นแหละ ฉันวิ่งเข้าห้องน้ำด้วยควมเร็วสูงไปเปลี่ยนเสื้อผ้า สาบานนะ ว่าฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ไม่ได้อายด้วย ไม่ได้อายเลย แต่มะ มะ เมื่อกี้ มือคิวนุ่มจัง กรี๊ดดดดดดด วี๊ดดดดดดดด
\"เสร็จแล้วเหรอ\"ฉันพยักหน้าให้คิว
\"ออกไปข้างนอกกันหน่อยนะ\"คิวออกไปหน้าบ้านไขกุญแจแล้วดึงประตูรั้ว แต่ฉันเอามือไปจับมือคิวเอาไว้ ถึงมันจะผิดหลักไปหน่อยแต่ฉันมีเวลาไม่นานแล้ว
\"คบกับฉันได้มั้ย\"ฉันจ้องหน้าคิวเนิ่นนาน คิวทำกุญแจหล่นง่กๆเงิ่นๆ จะอายฉันไปถึงหน้ายยยยย
\"อ้ะ เอ่อ ก็ ก็ได้\"
\"กรุณาพูดให้ชัดเจนด้วย ฉันไม่ได้บังคับนายซะหน่อย\"ฉันไม่ได้บังคับ แต่ถ้านายไม่ตกลงฉันค่อยบังคับแทน ฮี่ ฮี่ ฉํนเป็นคนดีมากเลยนะเนี่ย
\"ฉันจะคบกับสาวหล่อเอาแต่ใจ ด้วยเกียรติของผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้ ฉันสัญญาว่าจะรักและดูแลเธอตลอดไป\"คิวตะเบ๊ะให้ฉัน เหมือนน้ำตากำลังรื้นออกมาอีกครั้ง ฉันรีบปาดน้ำใสๆนั้นออกไป ถ้าฉันคบกับนายตลอดไปได้ก็คงจะดีไม่น้อยหรอก
\"บางทีถ้าเราคบกันไม่นาน นายคงไม่เป็นไรหรอกนะ\"ฉันเผลอพูดออกไป แต่ก็ดีอย่างน้อยฉันก็ได้ลองดูว่าถ้าเราจากกันจะเจ็บปวดมากรึเปล่าและคิวจะทำใจได้มั้ย
\"เราจะคบกันอีกพันปี\"คิวพูดด้วยท่าทีมุ่งมั่น ขอแค่สักพันวัน ฉันก็จะดีใจที่สุดในชีวิตแล้วล่ะนะ คิว
\"และไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม ฉันจะไม่ยอมปล่อยเธอไป ถึงจะมีอะไรก็ตามมาพรากเราจากกัน ฉันก็จะไม่ปล่อยเธอไป และถ้าเราคบกันได้แค่ไม่นาน....\"น้ำใสๆคลออยู่ในดวงตาคิว ฉันไม่อยากให้ถึงวันนั้นเลย เราแต่ละคนจะต้องเจ็บปวดและเสียน้ำตามากแค่ไหนกันนะ
\"หัวใจฉันคงจะแตกสลายในวันที่เธอจากฉันไป\"เหมือนสายลมพัดพาเอาน้ำแข็งเย็นเยียบเกาะกุมหัวใจของฉันเหมือนน้ำแข็งทับถมตรึงเท้าทั้งคู่ของฉันไว้กับพื้นจนขยับไปไหนไม่ได้และทำให้สายตาของฉันไม่อาจละไปจากคิวได้เลย และ...ทำให้ฉันไม่อยากจะจากคิวไปจริงๆ ทำไมกัน ฉันได้เฝ้าถามแต่คำนี้ ทำไม ทำไมฉันถึงรักคิวจนไม่อยากจากไปมากขนาดนี้นะ ทำไม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น