ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : งานคริสต์มาส
\"ร้อน ร้อน เมืองไทยร้อนชะมัดเลย ทำไมฉันไม่ไปอยู่ขั้วโลกเหนือนะ\"ฉันบ่นพึมพำขณะพยายามเอาสมุดพัดเพื่อให้ได้ลมเย็นสักน้อยนิดใส่ตัว แต่มันเหมือนเอาน้ำแข็งโยนเข้ากองเพลิงมากกว่านะ
\"ยัยเอ๋อ ตอนนี้มันหน้าหนาวนะ จะร้อนอะไรนักหนา ส่วนที่เขาไม่ให้เธอไปขั้วโลกเพราะ เขากลัวว่าเธอจะไปจับหมีกินหมดไงล่ะ\"คิวฉีกยิ้มแบบน่าเตะ เนื้อหมีเหรอ อืม ไม่เคยแต่น่าลองแฮะ
\"ก็โรงเรียนบ้านไหนเค้าบังคับให้ใส่เสื้อกันหนาวทุกคนมั่งเล่า\"กฏงี่เง่าของพวกงี่เง่าที่ตั้งเอาไว้เพื่อคนไม่งี่เง่าอย่างฉัน ด้วยเหตุผลที่ว่า\'เพื่อสุขภาพทางด้านร่างกายของนักเรียนจะได้ไม่เป็นปัญหาต่อการเรียน\'ให้ตาย นี่ เมืองไทยนะ ไม่ใช่ปารีส หรือหิมะตกตู้มๆใส่หัวแบบถ้าไม่ใส่แล้วจะแข็งตายกลางสนามบอลแบบนั้นค่อยว่าไปอย่าง โดยเฉพาะพี่ซาโยดันซื้อเสื้อกันหนาวแบบกันหิมะได้ให้ฉัน โว้ย ร้อน
\"โรงเรียนบ้านเรา\"คิวพึมพำแบบอนาถใจ ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละ ถ้าฉันดักตื้บผอ.แล้วให่เขาเปลี่ยนกฎได้มั้ยเนี่ย โหดไปมั้ง
\"แล้วเมื่อไหร่อาจารย์หมูยอจะพล่ามเสร็จสักทีล่ะ\"ฉันมองอาจารย์หมูยอขึ้นไปพล่ามๆแล้วก็ด่าๆชมๆบ่นๆแล้วก็พูดแบบเอื่อยๆ เลือกเอาซักอย่างไม่ได้เรอะ
\"และ สุดท้ายขอประกาศว่าที่โรงเรียนเราจะมีงานคริสมาสต์กันนะคะ นักเรียนที่น่ารักของอาจารย์ทุกคน ฟังฉันหน่อยเซ่ ไอพวกมารคอหอย หนอยจะคุยกันให้คอแตกรึไงยะ ฟังฉ้านเดี๋ยวนี้า\"ฉันสะดุ้งเฮือก ทั่วทุกแห่งเงียบกริบราวป่าช้าวัดดอนตอนมีข่าวถูกผีหลอกหมาดๆ
\"เด็กเวรทั้งหลาย ฉันจะประกาศว่าวันคริสมาสต์ที่จะถึงนี้ จะมีงานเต้นรำลีลาศ หาคู่ให้ได้ เผื่อนิสัยห่วยๆของพวกแกจะมีใครแล จงไปฝึกมาอย่าให้น้อยหน้าใคร และถ้าโรงเรียนเสียชื่อเสียง พวกแกตายหยังเขียดแน่!\"อาจารย์พูดทิ้งท้ายจบพร้อมเสียงดังกระหึ่มหลังจากอาจารย์ลงจากเวทีแล้ว
\"ถ้าฉันเต้นเหยียบเท้าใคร อาจารย์แกคงจะจับฉันไปปิ้งแบบเขียดรึเปล่านะ\"ฉันนึกถึงภาพเขียดทอดกรอบ หนูขอตายสภาพอื่นเถอะค่ะ
\"เต้นกับฉันเถอะ\"คิวพูดอะไรเบาๆ พูดไรฟะ ตูไม่ได้ยิน แถมยังมาก้มหน้าอีก
\"เต้นกับฉันมั้ย คือฉันไม่อยากเต้นกับผู้ชาย\"คิวพูดอ้อมแอ้มออกมา
\"อือ นายคิดว่าฉันจะอยากเต้นกับผู้หญิงรึไง\"ฉันนึกถึงภาพจังหวะสโลซบ ตูอ้วกแตกแน่
\"อื้อ\"คิวรีบพยักหน้าหงึกๆให้ฉัน สักวันฉนคงฆ่าผู้ชายหน้าสวยนี่ตาย
__________________________________________________________________________________________
\"อาจารย์จะมาสอนการเต้นที่ถูกต้องให้นะคะ นักเรียน\"อาจารย์ตุ๊ดซี่ ปรายตามาทางฉัน ตอนนี้ฉันมีอาการกลัวเกย์อย่างหนัก สมัยก่อนก็กลัวจะโดนตบ ตอนนี้กลัวโดนจีบอ่ะ
\"อุ้ย ชื่ออะไรเหรอจ้ะ น่ารักจัง\"แกดั๊นหันมาสบตาฉ่ำเยิ้มกับฉันพอดี โอม จงหันไปทางอื่นไป้ หันไปทางอื่นเดี๋ยวนี้นัง\'เทยถึก
\"เรียกหนูเหรอคะ อาจารย์\"คิววิ่งผมสีดำยาวสะบัดไกวเหมือนในโฆษณาซัลซิลออกไปหาแบบระริกระรี้เป็นพิเศษประมาณว่าสะใจที่ได้แกล้งคน น่ารักน่าเตะเสียจริง มายฮาร์ทเดวิล อ้าก แกน่ารัก เกินผู้ชายแล้วเฟ้ย
\"ชะ เอ่อ ไม่ได้เรียกเธอจ้ะ ขอบใจ\"อาจารย์ตอบอย่างไว้ตัว พยายามเก็บอาการแต๋ว เก็บไปเลย โยนทิ้งแม่น้ำได้ยิ่งดี
\"แบบนี้นะคะ ก้าวขาไปข้างนี้แล้วเอามือจับที่เอว เอ่อ ใครยังไม่มีคู่บ้างจ้ะ\"มือทั้งหลายยกกันพรึ่บพรั่บ มินก็อยู่ในนั้นด้วยเหรอ ฉันว่าไม่ใช่หาไม่ได้แต่ไม่อยากหาซะมากกว่านะ
\"ถ้างั้นให้เวลาถึงพักกลางวันนี้ หาให้ได้แล้วเอามาซ้อมเต้นด้วย ถ้าผู้ชายคนไหนไม่มีคู่เต้นกับอาจารย์ได้นะ\"รู้สึกว่าประโยคสุดท้ายของอาจารย์ได้รับการตอบรับเป็นเสียงประมาณว่า ยัยกระเทยใจดำ ตูจะไปหาคู่ทันได้ไงฟะ ราวๆนั้น หาให้ได้แล้วกันนะเพื่อนเอ๋ย
\"อัยย์\"เสียงมินตะโกนมาแต่ไกล ฉันกำลังจะออกจากห้องซ้อมเต้นรำเลยต้องหันกลับไป
\"มีอะไร\"
\"แกช่วยใส่วิกแล้วเต้นกับฉันเถอะ\"มินรีบมาประชิดตัวแถมออดอ้อน
\"มันก็ได้อยู่หรอกนะ แต่ว่า คือ\"ฉันอึกอัก
\"คืออะไร ไม่อยากเต้นกับฉันเหรอ ถ้าฉันเหยียบเท้ายอมให้เหยียบกลับ 20 รอบเลย\"มินส่งสายตาลูกแมวน้อยมาให้ฉัน
\"แปะ คือฉันขอให้เขาเต้นด้วยแล้วน่ะ\"คิววางมือบนไหล่ฉัน มินพยายามจ้องหน้าคิว อืม สองคนนี้มีอะไรกันรึเปล่า
\"เธอหน้าคุ้นๆนะ\"มินพยายามจ้องแบบครุ่นคิด
\"ฉันไม่คิดว่าจะรู้จักนาย\" คิวหันหลังให้แล้วเดินหนีไป ทำไมกันน่ะ เขาดูเย็นชาแบบแปลกๆ ไม่เหมือนคนเดิมเลย
\"คุ้นๆน้า แต่คนที่ฉันรู้จักเป็นผู้ชายนี่นา อืม คงไม่ใช่หรอก\"ขนแขนเริ่มลุกเกรียว คงไม่ใช่หรอกนะ สัญชาตญานนักสืบเริ่มทำงาน นายมินต้องรู้จักคิว! แล้วรู้จักได้ไง อืม คิวต้องมีอะไรซักอย่างที่ไม่อยากเจอมิน หรือว่า คิวเคยหักอกมิน เป็นไปได้ มินอาจจะเคยตามจีบคิว โฮะ ๆ เดี๋ยวนะ มันพูดถึงผู้ชาย ถ้างั้นมินต้องป็นเกย์ ความคิดเริ่มจินตนาการไปไกล แต่มินกลับเอามือมาวางแปะที่ไหล่ฉัน อะไรอ่ะ
\"ฉันคิดว่าแกกำลังคิดอะไรไม่ดีอยู่ใช่มั้ย\"มินมองตาฉันเหมือนเค้นหาความจริง ฉันกลืนน้ำลาย ถ้ามันอ่านใจได้คงงอนอีกหลายชาติ
\"อ้ะ เปล่านะ\"ลางสังหรณ์แกมันแม่นเกินไปแล้วเฟ้ย
\"เวลาแกปฏิเสธมักจะเป็นเวลาที่แกกำลังโกหก เพราะถ้าแกไม่ได้คิดจริงๆแกต้องตีหัวฉันแล้วถีบส่ง\"ฉันควรจะทำแบบนั้นตอนนี้ดีมั้ย
\"ที่พูดน่ะ หมายความว่า อยากให้ฉันทำนักใช่ม้า\"ฉันหักนิ้วดังกร๊อบแกร๊บ
\"อืม เขาเป็นใครกันนะ\"ตอนนี้ฉันแปรสภาพเป็นหมาหัวเน่า มินก็ไม่สน แถมนายคิวก็หายไปไหนอีก กว๊ากกกก เราจะทำอะไรดีเนี่ย ฉันเดินไปตามระเบียงหินอ่อนเอื่อยๆแบบไม่รู้จะทำยังไงดี วันนี้ฟ้าใสไร้เมฆแฮะ พี่ซาโย ชอบท้องฟ้าหลังฝน เพราะพี่แกไม่ชอบฝน เอิ้กๆ กลัวฝนเปียกใส่ ส่วนฉันน่ะเหรอ ก็คงเป็นท้องฟ้าใสๆล่ะมั้ง แต่ถ้าท้องฟ้าสว่างเกินไปเราก็มองมันไม่ได้สินะ แล้วถ้าฟ้าครึ้มเกินไปก็หมายความว่ามันจะตกใส่หัวเรา เอาแบบเดินทางสายกลางดีกว่านะ
\"อีก 5 วันจะถึงงานแล้วนักเรียนคนไหนยังไม่มีคู่\"ทุกคนส่ายหัวพร้อกัน จะมีหรือไม่มีขอรักษาชีวิตตัวเองไว้ก่อนเพราะสายตาเมดูซ่าที่มองเหมือนจะตรวจสอบทุกอณูเม็ดเลือด แน่นอนมินก็เป็นหนึ่งในนั้น ไอเลือกมาก เดี๋ยวก็ได้ไปเต้นกับอาจารย์ตุ๊ดซี่หรอก
\"ไปวัดตัวตัดชุดที่ห้อง 1385 นะ\"อาจารย์เขียนทิ้งไว้บนกระดานพร้อมเดินออกไป
\"อาจารย์มีคู่รึยังครับ\"นักเรียนใจกล้าคนนึงถาม ไม่ใช่เพราะว่าเป็นห่วงว่าแกจะขึ้นคานหรอก แต่อยากรู้ว่าด่าคนอื่นไว้เยอะตัวเองล่ะหาได้รึยัง ถ้าถามนักเรียน100คน เอ้ย 1000 คนดีกว่า ทุกคนต้องตอบว่าเจ๊หมูยอยังไม่มีคู่ เอิ้กๆ ทุกสายตารอคำตอบ ดั่งลี้คิมฮวยน้อยปามีดบินฉึกๆๆใส่อาจารย์
\"ไม่ใช่เรื่องของแกย่ะ รับรองหล่อแน่นอน\"โอ้กๆๆ เหมือนของในท้องที่กินมาเมื่อเช้าจะออกมาหมด ฝันไปเถอะ ท่านอาจารย์
\"เคี๊ยกๆ แกได้ยินเขาพูดมั้ย รับรองหล่อแน่นอนค่า ก๊ากกก\"เสียงเด็กผู้ชายกวนๆที่ถามอาจารย์ล้อเลียนดังลั่นห้อง
\"โป้ก!\"เสียงหนังสือวิชาภาษาไทยฉบับของแท้แน่นอน ปี2548 หล่นใส่หัวเด็กผู้ชายอย่างแม่นเหมาะ สาธุ! หนูจะไม่ว่าอาจารย์(แบบออกเสียง)อีกแล้ว
\"เคี๊ยกๆ แกได้ยินฉันพูดมั้ย รับรองแกเจ็บแน่นอน\"เสียงหัวเราะดุจดั่งนางปีศาจลอยมาตามลม บางทีฉันควรจะขยันซ้อมเพิ่มขึ้นอีกสักหลายๆเท่านะ
วันเวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหก ฉันซ้อมเต้นกับคิวที่อารมณ์ดีขึ้นจนสามารถเต้นหลายชั่วโมงโดยไม่มีการเหยียบเท้าคิวอีกต่อไป และแน่นอนมีปัญหาใหม่เกิดขึ้นเมื่อฉันลองเต้นแบบสวมกระโปรงจริง ฉันเหยียบกระโปรงเอาเหยียบกระโปรงเอา ถ้ามันไม่ขาดเดี้ยงกันไปข้าง คงจะไม่รอดง่ายๆ เอากรรไกรมาเจี๋ยนมันซะดีมั้ยเนี่ย
\"พยายามยกเท้าสูงหน่อยซิ แล้วก็ระวังอย่าเหยีบโดนซิ\"ในที่สุดฉันก็เต้นได้ อ้าย ทำไมต้องมีจังหวะสโลซบด้วยฟะ หัวใจหนูเต้นแท็ป เต้นแรป ตามด้วยฮิปฮอป ตึก ตึก ตัก
\"ฉันสัญญาถ้าเธอน้ำลายยืดใส่ชุดฉัน เธอตายแน่ ยัยเอ๋อ\"แหม รู้ทัน ที่น่าเสียดายที่สุด คือฉันไม่ได้ใส่ชุดเจ้าสาว อ้าก เค้าอยากใส่ แล้วก็อด ยกเว้นว่าจะใส่วิกอย่างที่มินบอก แต่คิวไม่ยอมตัดผม ความคิดนี้เลยถูกทิ้งลงถังขยะไป แต่ชุดสูทก็เท่ไม่ยอกแล้วไม่ใส่หูกระต่ายแดงไม่ได้เรอะ เนคไทซะยังจะดีกว่า
แล้วก็ถึงวันงาน ฉันกำลังนอนใต้ผ้าห่มลายการ์ฟิงด์แสนหนานุ่ม เท้าฉันอุ่นมากเป็นกรณีพิเศษ เพราะเจ้าเนอมัลด์ แต่ที่แย่กว่านั้นคือเจ้าการ์ฟิงด์มากระโดดขึ้นลงบนตัวฉัน ท้องฉันจะแตกอยู่แล้วไม่ใช่ที่เล่นกระโดดดึ๋งๆของแกนะ นี่ยิ่งกว่านาฬิกาปลุกเรือนไหนในโลกซะอีก หลังจากผ่านการปลุกมหาโหดแล้ว ฉันก็เข้าห้องน้ำ ภาพสะท้อนจากกระจกเผยให้เห็น ผีตาโหลคล้ำๆ หลังจากละเมอขึ้นมาเต้นรำไป3-4รอบ พี่ซาโยก็ละเมอ(รึเปล่านะ)ถีบฉันลงนอนที่เดิม และฉันก็เลยนอนไม่หลับด้วยสาเหตุนี้
\"ปี๊นๆ\"เสียงรถบีบแตรตั้งแต่เช้า ฉันลงไปเจอนายคิวรอในรถแท๊กซี่ กรี๊ดๆๆๆ สวยน่ารักที่ซู้ด น้ำลายจะหยดแล้ว ไม่ได้ๆ ต้องมาดแมนหน่อย เหอๆ เราอยู่ในมาดชายหนุ่มสุดหล่อนะ ฉันรีบเตือนตัวเอง ยังดีที่ลูกค้าแม่ยังไม่มา ไม่งั้นกรี๊ดลั่นบ้าน
\"สวยนะ\"ฉันชมคิวซึ่งทำท่ามีชียเมื่อฉันชม ถ้านายทำตัวเขินสักนิดฉันจะบอกว่าน่ารักกว่าเยอะเลย ชุดสีขาวมีลูกไม้ขลิบชายรับกันได้ดีกับผมสีดำของคิวที่วันนี้ถูกเกล้าขึ้นเป็นเปียยาวแล้วพันรอบหัวซึ่งติดกิ๊ปเล็กๆประดับด้วยดอกไม้จิ๋วสีขาว
\"เธอก็ หล่อดีเหมือนกัน\"คิวหันหน้าไปทางอื่นเมื่อฉันชม ทีแบบนี้ล่ะ มาทำเป็นอาย
\"โฮ่ หนุ่มสาวสมัยนี้สวยๆหล่อๆนะ จะไปแต่งงานกันเหรอ\"ลุงถามอย่างอารมณ์ดี
\"ไม่ใช่/ไม่ใช่\"เราสองคนตะโกนขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ
\"โอ๊ะ เข้าใจแล้ว\"ลุงดูงุนงงกับเราสองคนและขับรถต่อไปอย่างอารมณ์ดีพลางเปิดเพลงลูกทุ่งฟังอย่างสบายอารมณ์ ในที่สุดรถแท๊กซี่ก็มาจอดที่หน้าโรงเรียนซึ่งดูไม่เหมือนเดิมเลยสักนิด ต้นไม้ถูกประดับด้วยแสงไฟหลากสี โดยเฉพาะสีแดงและทองที่มีมากเป็นพิเศษ มีต้นคริสมาสต์ต้นใหญ่ประดับด้วยพู่สีต่างๆ และมีร้านขายของเรียงรายเป็นแถว น่ากินจังเลย กล่องของขวัญ(ที่ไม่ได้ใส่อะไรไว้ข้างใน)ถูกวางไว้ตามโคนต้นไม้เพื่อประดับประดา ถ้ามันมีช็อกโกแล็ตข้างใน ฉันจะขนกลับบ้าน งั่มๆตุนไว้ทั้งปี
\"ขณะนี้ยังไม่ถึงเวลางานเชิญแขกผู้มีเกียรติทั้งหลายเดินชมงานรอบๆก่อนครับ\"ฉันปรี่ไปซุ้มจับฉลากพร้อมหน้ามุ่ยเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าต้องจ่ายตังค์ พร้อมรีบกลบเกลื่อนทำทีไปปรึกษาคิว แน่นอน ฉันเผ่นแน่บไปหาร้านขายขนมแทน เอ๋ ทำไมคนขายใส่ชุดสูทล่ะ
\"ฮือ อัยย์แกเองเหรอ ฉันยังไม่มีคู่เลยทำไงดี\" มินร้องขอความเห็นใจ (ที่ฉันไม่คิดว่าจะมีให้มากนัก)
\"ไปขออาจารย์ตุ๊ดเต้นด้วย\"ขาทั้งสองของมินดั่งไร้เรี่ยวแรงพับเพียบแปะกับพื้น
\"เขาไม่อาวววว แกช่วยหาหน่อยซี่\"มินร้องโหยหวน
\"เวลาแกแต่งงานต้องให้ฉันไปลากผู้หญิงมาให้ด้วยมั้ยเนี่ย\"ฉันพึมพำอย่างเบื่อหน่าย ฉับพลันก็เห็นเสี้ยวหน้าเล็กๆของเบลอยู่หลังเสา ได้การล่ะ !
\"เบล คือ ขออะไรอย่างหนึ่งได้มั้ยจ้ะ\"ฉันทำท่าละลายใจสาวที่ไม่คิดจะใช้อีก ยกเว้นมีผลประโยชน์อันสมควร ฮิ ฮิ ใส่เบล แน่นอนว่า เบลทำท่าเหมือนจะละลาย ละลาย และละลาย สายตาเบลเปล่งเป็นลำแสงออกมาว่า หนูยอมพลีชีวิตนี้เพื่อพี่ค่ะ อุ้ย ! เว่อร์ไปนิด
\"ได้เสมอค่ะ\"เบลยิ้มแฉ่งจนฉันกลัวเหงือกหลุด
\"ถ้างั้น\"ฉันลากข้อมือมินมาหาเบล
\"อะไรเหรอ\"มินเกาหัวงงๆ
\"นี่ไง คู่เต้นของแก\"เบลและมินทำหน้าแปลกๆโดยเฉพาะมินทำหน้าหมาป่วย น่าจะป่วยเป็นโรคอึไม่ออกด้วย
\"ได้/ได้ค่ะ\"เสียงรับคำเหมือนทหาร ทำไมดูเหมือนมีเสียงแอบกัดฟันเล็กๆด้วย
\"ดีแล้ว\"ฉันตีหลังมินกับเบลดังปั้บๆๆ เบลเซถลาเข้าไปในอ้อมอกมิน ขอให้โชคดีแล้วกันน้องหนู เหอะๆ
\"ช็อกโกแล็ต 3 ห่อ\"ฉันสั่งเรียบๆพอไปถึงร้านขายพลางมองวิวไปเรื่อยๆ ทำไมเจ๊แกยังไม่ส่งให้อีกล่ะฟะ คนยิ่งอยากกินอยู่
\"เอ่อ ช็อกโกแล็ตฮะ\"ฉันมองหน้าคนขายที่ค้างไปเรียบร้อยแล้ว แถมแกสบตาฉันแล้วยังเลือดกำเดาหยดอีก เฮ้ย แกจะกินฉันรึไง
\"พี่ฮะ ผมขอซื้อช็อกโกแล็ตหน่อย\"ฉันรีบย้ำเตือนสติอันกระเจิดกระเจิงของคนขายค่อยเริ่มเข้าที่
\"พี่ให้ฟรี !\"พี่แกล่อเทช็อกโกแล็ตมาเต็มห่อ และส่งสายตาใจดวงนี้พี่ก็มอบให้น้องได้ อ้ากกกกกกกก ฉันไม่ชอบเพศเดียวกัน
\"ขอบคุณมากเลยฮะ พี่น่ารักจัง\"ฉันส่งรอยยิ้มละลายใจสาวให้ พี่เตรียมเทอีกตระกร้ามาให้ โอเคค่ะ น้อมรับด้วยใจจริง แต่
\"ทำอะไรอยู่\"คิวคล้องแขนฉันโดยไร้สาเหต พี่คนขายทำหน้าบึ้งถึงขีดสุด อย่ายึดคืนนะเฟ้ย ให้แล้วให้เลย
\"ผมต้องไปเต้นกับพี่ก่อนนะครับ\"ฉันก้มหัวลงเล็กน้อยอย่างมีมารยาท และแล้วเลือดกำเดาก็หยดเหมะลงที่เสื้อชุดเมด ฉันควรจะไปให้ห่างไกลพี่เขาแล้วใช่มั้ยเนี่ย
\"ขณะนี้ งานเต้นรำได้เริ่มขึ้นแล้ว เชิญที่หอประชุมใหญ่ครับ\"
เวอร์3
ถ้าเป็นผู้ชายในสายตาคนอื่นโดยไม่ได้ตั้งใจ คิดว่าอะไรจะเกิดขึ้น ทีผ่านมาก็ทำให้แทบกระอักเลือดแล้ว โดนตุ๊ดจีบ ผู้หญิงรัก ดันมาเจอผู้ชายหน้าสวยอีก มนุษยชาติมีเป็นพันล้านคน แล้วทำไมฉันต้องมาเจอกับมันด้วย
คุณ minny คนเขียนเรื่องนี้ บ้าแขนกลคนแปรธาตุมาก =__+ เปี๊ยกเท่สะใจ อัลก็น่ารักน่าหยิก (แล้วจะหยิกชุดเกราะได้มั้ยเนี่ย) เล่ม 6 ออกแล้ว กั่กๆ จะตามอ่านต่อไป เพราะเราตื่นมาดูไม่ทัน หุหุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น