คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter 1 The espresso boy
Bambam_killer: I'm heading to Hong Kong this weeked.
Mark_II: uh-huh. How long are you going to be there?
Bambam_killer: Until a mission completed, either someone dead!!!
Mark_II: Are you serious?
Bambam_killer: I'm gonna show you!
แป้นพิมพ์ตัวอักษรแทบจะพังออกเป็นชิ้นๆให้ได้ ด้วยความแรงของการกระแทกปุ่มบนแผงที่อยู่ตรงหน้า แม้ว่าความเร็วของการพิมพ์จะอยู่ในระดับเด็กหัดพิมพ์ แต่เสียงดังปักๆๆๆนั่นก็พอจะบอกอารมณ์ของคนพิมพ์ได้อย่างชัดเจน เมื่อมองไม่เห็นนมในแก้วพร่องลงไปเลยแม้แต่น้อย ผู้เป็นแม่จึงได้เข้ามาใกล้ลูกชายและค่อยๆวางมือลงบนบ่าอย่างอ่อนโยน เจ้าตัวรับรู้และกระตุกตัวเล็กน้อยพร้อมกับรีบคลิกหน้าต่างสนทนาที่ใช้อยู่ให้ปิดลง
"แม่ อะไรฮะ" แบมแบม เด็กชายตัวเล็ก (ซึ่งเจ้าตัวก็คิดว่าตัวเองไม่ได้เล็กเท่าไหร่นี่นา) เอ่ยถามคนที่กำลังเริ่มเอามือตบบ่าเขาเบาๆ
"ทำอะไรอยู่ ทำไมไม่รีบดื่มนมแล้วเข้านอน พรุ่งนี้ลูกต้องขึ้นเครื่องแต่เช้านะ"
"คุยกับเพื่อนอยู่ฮะ ว่าจะวางแผนฆ่าคนยังไงดี”
สีหน้าอาฆาตมาดร้ายของหนุ่มน้อยวัย 16 ปี ทำเอาคุณแม่เป็นห่วง กลัวว่าจะเกิดปัญหาตามมามายมาย หลังจากที่ลูกชายของเธอได้รับข่าวดีของพี่สาว ซึ่งแน่นอนว่าสำหรับเจ้าลูกชายแล้ว นี่คือข่าวร้ายสุดๆ นับจากวันที่ผลเกรดครั้งล่าสุดออก
“ แม่รู้ว่าลูกไม่ชอบใจที่พี่สาวของลูกแต่งงานกระทันหัน แต่ในเมื่อมันเป็นการตัดสินใจของพี่เขาแล้ว เราก็ต้องดีใจกับพี่เขานะลูก” แม่พยายามปลอบใจ เธอเข้าใจว่าทำไมแบมแบมถึงไม่พอใจมากมายขนาดนี้ ก็พี่สาวสุดหวงเพิ่งได้งานเป็นแอร์โฮสเตจได้ไม่ถึงครึ่งปีก็ตัดสินใจแต่งงานโดยไม่มีเค้าลางอะไรล่วงหน้าเพื่อส่งสัญญาณให้น้องชายได้เตรียมใจเลย
"ผมไม่มีวันยอมรับไอ้พี่เขยคนนั้นเด็ดขาด คอยดูนะแม่ ผมจะแยกพี่ออกมาจากหมอนั่นให้ได้" แบมแบมส่งสายตาเครียดให้ผู้เป็นแม่อย่างมุ่งมั่น ทำเอาคนมองเป็นห่วงลูกชายคนเล็กของเธอที่กำลังจะจากอ้อมอกไปอยู่ไกลถึงฮ่องกง ตามคำแนะนำของลูกสาวคนโตที่ตอนนี้เพิ่งแต่งงานสายฟ้าแลบกับหนุ่มคนรักที่อายุน้อยกว่า แม้จะไม่ได้ถามละเอียดว่าอายุเท่าไหร่ แต่นั่นคงไม่ใช่ประเด็นสำหรับเจ้าลูกชายช่างติดพี่
“ ลูกก็โตแล้ว เลิกหวงพี่สาวได้แล้วนะ” แม่ปราม
“ผมไม่ได้หวงสักหน่อย พี่น่ะถูกหลอกแล้ว หมอนั่นเป็นใครก็ไม่รู้ พี่ไม่เคยพามาแนะนำตัวเลย บอกแค่ว่าจะแต่งงานกับคนอายุน้อยกว่า พี่น่ะเพิ่ง 25 เอง ผู้ชายอายุน้อยที่ไหนจะมาดูแลพี่ได้ เรื่องนี่ผมว่ามันไม่ชอบมาพากล”
“ลูกเลยจะไปหาพี่อย่างงั้นเหรอ”“ใช่ ผมจะไปที่ฮ่องกง จะไปเรียนต่อที่นั่น จะไปดูให้เห็นกับตาว่าพี่อยู่ยังไง” สายตาของเจ้าหนูมุ่งมั่น
.....ได้ผลจริงๆด้วย....แอปเปิ้ล...เหมือนอย่างที่ลูกบอกเลย.....ตอนนี้เจ้าแบมเต้นเป็นเจ้าเข้าเชียว
.....แผนให้เรียนต่อเมืองนอกสำเร็จ........
“ผมไปนอนก่อนนะแม่” แบมแบมยกแก้วนมดื่มอั่กๆอย่างรวดเร็ว นี่ถ้าไม่ใช่เพราะอยากสูงขึ้นล่ะก็ คงไม่ทนดื่มทุกเช้าทุกคืนหรอก ไอ้นมบ้านี่
“จ้า ไหนมาให้แม่หอมหน่อยซิ” แบมแบมทำตามคำขออย่างว่าง่าย หลังจากที่ผละจากลูกชายคนเล็กเรียบร้อย สายโทรศัพท์ปลายทางก็ถูกเรียก และนั่นก็มีเสียงตอบรับจากลูกสาวคนโตของเธอ
“เรียบร้อยใช่ไหมคะคุณแม่ แอปเปิ้ลบอกแล้วค่ะว่าแบมแบมต้องใช้วิธีนี้ พอแอปเปิ้ลบอกว่าจะแต่งงานสายฟ้าแลบกับผู้ชายที่เพิ่งเจอรักม๊ากกกกกก แบมแบมก็ซักไซ้ใหญ่เลย แอปเปิ้ลก็เลยบอกว่าให้มาดูเองสิ คริคริ เป็นไงคะได้ผลใช่ไหม” เสียงปลายทางหัวเราะคิกคัก กระนั้นผู้เป็นแม่ก็ไม่กล้ากระโตกกระตากมาก ตอบกลับไปด้วยเสียงอ้อมแอ้ม
“ใช่แล้วจ๊ะ แม่น่ะเป็นห่วงแบมแบมเรื่องเรียนมาก แต่หนูน่ะคิดว่าถ้าน้องไปเรียนต่อที่ฮ่องกงจะดีขึ้นเหรอลูก” ด้วยความห่วง นางจึงอดถามย้ำไม่ได้กับแผนการของลูกสาวคนเก่ง ที่พยายามจะคิดวิธีที่จะช่วยให้ลูกชายที่ทำตัวเกกมะเหรกเกเรให้ดีขึ้น คะแนนสอบตกแหล่ไม่ตกแหล่คาบเส้นตลอด จะดีก็มีแต่ภาษาอังกฤษที่ใช้ได้ เพราะน่าจะมาจากลูกชายของเธอชอบฟังเพลงฝรั่งแนวร็อกๆ แสบแก้วหู วันๆก็เอาแต่เล่นเกม์ออนไลน์ อีกส่วนหนึ่งที่พอจะใช้ได้ก็คือกีฬาโดยเฉพาะประเภทต่อสู้ ไม่รู้ว่ามีเวลากับคู่ซ้อมที่ไหนเมื่อไหร่ แต่พอไปแข่งเทควันโด้ ไม่ก็มวยไทยที่โรงเรียนทีไรได้เหรียญชนะกลับมาทุกที
“ค่ะ คุณแม่ก็รู้กิตติศัพท์ของลูกชายคุณแม่ดีนี่คะ รายนั้นทะเลาะกับเพื่อนที่โรงเรียนได้ทุกวัน หนูกลัววันนึงจะติดคุกหัวโตเอา กลัวว่าจะไปฆ่าคนอื่นเขาน่ะค่ะ อยู่บ้านเจ้าแบมน่ะขี้อ้อนก็แต่พวกเราเท่านั้นค่ะ ที่อื่นน่ะใครๆก็เล่าให้หนูฟังว่าน้องน่ะชอบแกล้งคนอื่นจะตาย ไม่งั้นจะได้ฉายาเจ้าชายเอสเปรสโซ่เหรอคะ”
“อะไรหรือเอสเปรสโซ่น่ะ” คุณแม่ฉงนกับข้อมูลที่เพิ่งเคยได้ยิน จริงอยู่ที่ความร้ายกาจเนี่ยได้ฟังมาบ้าง แต่ไอ้ฉายาเอสเปรสโซ่เนี่ยไม่เคยผ่านหู
“เอสเปรสโซ่ ก็มาจากเอส(s) ไงคะ”
“อะไรเหรอเอส”
“คุณแม่รู้แค่นี้แหละค่ะดีแล้ว เอาเป็นว่าหมายถึงเกเรไม่ดีมากๆก็แล้วกันค่ะ”
“จ๊ะ แม่ฝากน้องด้วยนะลูก”
“ไม่ต้องห่วงค่ะคุณแม่ แอปเปิ้ลเตรียมคนดูแลแบมแบมไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ”
“ใครเหรอลูก”
“แอปเปิ้ลให้สามีเป็นคนจัดการทุกอย่างเองค่ะ”
“ห๊ะ? สามีของลูกเหรอ นี่เรื่องที่ลูกจะแต่งงานเป็นความจริงเหรอ”
“จริงค่ะ คุณแม่คงไม่ว่านะคะ ความจริงแอปเปิ้ลก็อยากให้เขาเข้ากับแบมแบมให้ได้ก่อนน่ะค่ะ แต่ไหนไหนก็ไหนไหนละ ถ้าไม่อ้างแบบนี้แบมแบมคงไม่มาฮ่องกงหรอกค่ะ คุณแม่คะ เรื่องงานแต่งงานแอปเปิ้ลจะบอกคุณแม่อีกทีนะคะ แค่นี้ก่อนนะคะ”
หลังจากจบบทสนทนา คุณแม่นั่งลงบนเก้าอี้อย่างใจลอย นี่ลูกสาวของเธอกำลังจะแต่งงานจริงๆหรือ นางชักรู้สึกใจคอไม่ดีเป็นห่วงว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับลูกชายคนเล็กของเธอที่ฮ่องกงหรือเปล่า คงไม่ได้มีแต่แบมแบมคนเดียวเท่านั้นที่เตรียมเจอชะตากรรมที่ไม่อาจคาดเดา แต่เป็นตัวนางเองด้วยเหมือนกัน
ทันทีที่ทิ้งตัวนอนแผ่บนเตียงนุ่มอันคุ้นเคย หนุ่มน้อยใจนักเลงแบมแบมก็ได้แต่กัดกรามเคี้ยวฟันไปมากรอดๆ ดวงตากลมโตที่มีไฝเม็ดเล็กๆใต้ตาซ้ายส่องประกายอำมหิต อยากจะระบายความขุ่นเคืองออกมาเป็นกำปั้นตั้นหน้าใครบางคน ไอ้คนแรกที่จะโดนพลังหมัดไร้พ่ายของเขาคงจะต้องเป็นไอ้พี่เขยไม่ได้รับการอนุมัติคนนั้น ฮึ่ม! มันบังอาจมาแย่งพี่สาวไป มันต้องตายยยยยยย!!!!!!
“Mark , beside me, bro”
.........เหมือนทุกครั้งนะครับ..........
แบมแบมกล่าวก่อนหลับไปพร้อมกับขดตัวงอในท่านอนที่ติดเป็นนิสัย ในฝ่ามือมีสร้อยคอเส้นเล็กๆ ประดับด้วยจี้รูปดาวเล็กๆวางอยู่
To be continued.
ความคิดเห็น