ราชวงศ์อังกฤษและยุโรป 2

ลำดับตอนที่ #404 : ฌานน์แห่งฝรั่งเศส ดัชเชสแห่งเบร์รี

 

ฌานน์ สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส หรือ โจนแห่งฝรั่งเศส ดัชเชสแห่งเบร์รี หรือ นักบุญฌานน์แห่งวาลัวส์ (ฝรั่งเศส: Jeanne de France หรือ Jeanne de Valois หรือ Sainte Jeanne de Valois; อังกฤษ: Joan of France, Duchess of Berry) (23 เมษายนค.ศ. 1464 - 4 กุมภาพันธ์ค.ศ. 1505) ฌานน์แห่งวาลัวส์เป็นสมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศสในพระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศส ระหว่างวันที่ 7 เมษายนค.ศ. 1498 ถึงเดือนธันวาคม ค.ศ. 1498

ฌานน์ประสูติเมื่อวันที่ 23 เมษายนค.ศ. 1464 ทรงเป็นพระราชธิดาองค์ที่สองในพระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศส และพระชายาองค์ที่สองชาร์ล็อตต์แห่งซาวอย (Charlotte of Savoy) ฌานน์ทรงเป็นพระเชษฐภคินีของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศสและพระขนิษฐาของแอนน์แห่งฝรั่งเศส ดัชเชสแห่งบูร์บอง

เนื้อหา

• 1 เสกสมรส
• 2 เป็นนักบุญ
• 3 อ้างอิง
• 4 ดูเพิ่ม

เสกสมรส

ฌานน์เสกสมรสเมื่อพระชนมายุได้ 12 พรรษาเมื่อวันที่ 8 กันยายนค.ศ. 1476 ด้วยเหตุผลทางเมืองกับญาติห่างๆ ของพระราชบิดาหลุยส์ ดยุคแห่งออร์เลอองส์ ผู้ต่อมาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าหลุยส์ที่ 12 เมื่อพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 พระเชษฐาของฌานน์เสด็จสวรรคตและหลุยส์ขึ้นครองราชย์ต่อจากพระองค์ หลุยส์ก็ถูกบังคับให้ประกาศให้การแต่งงานของพระองค์กับฌานน์เป็นโมฆะเพื่อ ที่จะได้เสกสมรสกับแอนน์แห่งบริตตานีพระราชินีหม้ายในพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 เพื่อรักษาอาณาจักรดยุคแห่งบริตตานีไว้กับราชวงศ์ฝรั่งเศสที่ได้รับการบรรยายว่าเป็น “คดีที่น่าขยะแขยงที่สุดของสมัยนั้น”^[1] พระเจ้าหลุยส์มิได้ทรงใช้การแต่งงานภายในสายเลือดเดียวกัน (consanguinity) เป็นข้ออ้างซึ่งเป็นเหตุผลที่นิยมใช้เป็นข้ออ้างกันในสมัยนั้น แม้ว่าจะทรงสามารถหาพยานพิสูจน์ได้ว่ามีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดต่อกัน โดยการแต่งงานของบรรดาพี่ๆ น้องๆ หลายคู่ และไม่ทรงสามารถใช้ข้ออ้างที่ว่าพระชนมายุต่ำกว่าที่ระบุไว้ในกฎหมาย (14 ปี) ที่จะต้องได้รับอนุญาตในการเสกสมรส ไม่มีใครทราบว่าพระองค์ประสูติเมื่อใด พระองค์เองตรัสว่ามีพระชนมายุ 12 ปี ผู้อื่นสันนิษฐานว่า 11 ถึง 13 ปี แต่ก็ไม่มีสิ่งที่พิสูจน์ได้ว่าทรงถูกบังคับให้ใช้เหตุผลอื่น

ในการพยายามทำให้การเสกสมรสเป็นโมฆะพระองค์ (ด้วยความตกพระทัยอย่างคาดไม่ถึงของพระราชินี) ก็ทรงอ้างว่าฌานน์มีความปกติทางร่างกายและทรงบรรยายอย่างละเอียดถึงสิ่ง ต่างๆ ที่ทรงเห็นว่าผิดปกติที่ทำให้ไม่ทรงสามารถทำหน้าที่เป็นพระสวามีของฌานน์ได้ ฌานน์ (ซึ่งก็ไม่น่าที่จะแปลกใจ) ทรงต่อสู้ข้อกล่าวหาอย่างรุนแรงทรงหาพยานที่กล่าวว่าเป็นผู้ได้ยินพระเจ้า หลุยส์ทรงคุยโวว่าทรงทำหน้าที่สามสี่ครั้งในคืนหนึ่ง (“mounted my wife three or four times during the night”)^[1] พระเจ้าหลุยส์ทรงอ้างว่าการสมสู่มีอิทธิพลจากเวทมนตร์ของแม่มด ฌานน์ทรงโต้โดยทรงถามว่าถ้าเช่นนั้นพระเจ้าหลุยส์จะทรงทราบได้อย่างไรว่าการ สมสู่กับพระองค์เป็นอย่างไร^[2] ถ้าพระสันตะปาปาทรงเป็นกลางฌานน์ก็คงชนะเพราะหลักฐานของพระเจ้าหลุยส์ออกจะอ่อน แต่สมเด็จพระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ที่ 6 ทรงมีเหตุผลทางการเมืองที่ทำให้ต้องทรงอนุมัติการหย่าร้างโดยการประกาศให้การแต่งงานเป็นโมฆะ^[3] ฌานน์พิโรธแต่ก็ทรงหลีกทางให้พระอดีตสวามีและกล่าวว่าจะทรงสวดมนต์ให้ พระองค์ หลังจากนั้นพระองค์ก็ทรงได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์ให้เป็น “ดัชเชสแห่งเบร์รี” ฌานน์สิ้นพระชนม์ที่บูร์ก (Bourges) เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ค.ศ. 1505

เป็นนักบุญ

ฌานน์ทรงถูกกล่าวหาว่ามีสิ่งผิดปกติทางร่างกายและทรงประชวรกระเสาะกระแสะตลอดพระชนมชีพซึ่งทำให้พระองค์หันเข้าหาการอุทิศพระองค์แก่พระแม่มารีและ ทรงเป็นผู้ก่อตั้งนิกาย “Sisters of the Annonciade” สำหรับแม่ชี หลังจากที่สิ้นพระชนม์ไปแล้วก็มีผู้เชื่อกันว่ามีประสบการณ์เกี่ยวกับ ปาฏิหาริย์และการรักษาให้หายจากความเจ็บป่วยโดยความช่วยเหลือจากพระองค์ สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 14 ทรงประกาศให้ฌานน์เป็นบุญราศี ในปี ค.ศ. 1617 ต่อมาฌานน์ก็ได้รับการสถาปนาให้เป็นนักบุญ^[4] ในปี ค.ศ. 1950 โดยสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 12 และเป็นที่รู้จักกันในชื่อ “นักบุญฌานน์แห่งวาลัวส์”^[5]