ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : กัลยา
บทที่1 กัลยา
ขณะที่โซฟีกำลังฝันถึงลูกชายสุดที่รักของตัวเองในฝันเขาก็ทำหน้าตาหงิกงอบูดเบี้ยวไปด้วยพร้อมครางเบาๆ
“อย่านะ อย่านะ”
เขาฝันว่าเขาให้กำเนิดลูกชายของเขาออกมาแต่ว่าลูกคนนั้นออกมาเป็นกบอันน่าเกลียดน่ากลัวแล้วลูกของเขาก็ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างจนพังพินาศและเค้าก็เดินมาทางโซฟีและทำตาเหล่ๆในมือถือถั่วงอกอวบๆน่ารับประทานเดินมาใกล้โซฟีมากขึ้น มากขึ้น
มากขึ้น จนมาอยู่ตรงหน้าของโซฟีแล้วก็ยกมือที่ถือถั่วงอกขึ้นแล้วก็ทิ่มเข้ามาที่คออย่างแรงจนคอกระเด็นแล้วกบตัวนั้นก็หัวเราะดัง ขึ้ก ขึ้กแล้วเขาก็สะดุ้งตื่นพร้อมกับกรี๊ดหลายครั้งเหงื่อแตกพลักหยาดเยิ้มเต็มหน้าตาพอเล่าให้เดนนี่ฟังเค้าก็เงียบไปซักพักเนื่องจากสาเหตุส่วนตัวเค้าบอกกับโซฟีว่ามันเป็นแค่เพียงฝันร้ายไม่ใช่เรื่องจริงแต่โซฟีก็ยังเป็นกังวลเพราะหลังจากที่เค้าให้กำเนิดลูกชายออกมาเค้าฝันเช่นนี้ตลอดทุกคืนเดนนี่ไม่รู้จะทำอย่างไรก็เลยให้โหรมาทำนายฝันให้โซฟีแต่เดนนี่ไม่มีโหรที่รู้จักเลยซักคน
“นี่โซฟีจ๊ะเอาเบอร์อะไรดีล่ะผมไม่เคยจดเบอร์ไว้เลยอ่ะ”เดนนี่บอก
“งั้นสองตัวแรกเอา 09นะคะ”โซฟีบอก
“อ่อได้จ่ะตัวต่อไปผมขอ85นะ”
“ตัวต่อไปฉั้นขอ29”
“ต่อไปผมขอ73”
“ส่วนตัวสุดท้ายฉั้นเอา….เอ่อ….อืมม์…1 ละกันนะ”โซฟีบอกเลขตัวสุดท้ายไป
“ได้จ้ะงั้นผมจะโทรไปเลยละกันนะ”ว่าแล้วเดนนี่ก็กดเบอร์ที่ทั้งคู่เดากันไว้
“09-8529731 โอเค…”เดนนี่รอสาย
“ตู๊ด…. …….ตู๊ด”มีเสียง ตู๊ด กลับมาหนึ่งครั้งแล้วหายไปอีกซักพักนานๆจึงมีเสียง ตู๊ด มาอีกครั้งนึง
“เอ…ไม่รับสายอ่ะ”เดนนี่บอกกับโซฟี
“ลองโทรใหม่ซิคะ”โซฟีบอก
เช่นเดิมมีเสียง ตู๊ด ดังขึ้นเป็นช่วงๆแต่ว่าทุกครั้งที่มีเสียงมันดังขึ้นเรื่อยๆและเหมือนเสียงหงุดหงิดอย่างมาก
“กริ๊ง…..กริ๊ง”มีโทรศัพท์ดังขึ้นที่ห้องเดนนี่ เดนนี่เดินไปรับสาย
“ฮัลโหล”เดนนี่กล่าวทักก่อนปลายสาย
“นี่..คุณใช่มะที่โทรไปหาแล้วก็ไม่พูดผมกล่าวชื่อผมอยู่ตั้งนานจนเผลอโมโหไป”ปลายสายตะโกนกลับมา
“คุณ…”เดนนี่งงๆ
“อ่อ…ผมก็โหรไงผมชื่อตู๊ดครับ”ปลายสายบอก
พอเดนนี่ได้รู้ช่นนั้นก็นึกขึ้นได้แล้วทั้งคู่ก็คุยกันไปมาจนสนิทกันถึงขนาดเสียเงินค่าโทรศัพท์เดือนนั้นไปถึง6,000,000บาทแค่วันนั้นวันเดียวแล้วเดนนี่ก็ถามถึงเรื่องให้มาทำนายให้และทั้งคู่ก็ตกลงกันเรียบร้อยเสร็จสับ
…ภายนอกบ้านมีเงาเงานึงสีดำทะมึนกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาทางบ้านพอเริ่มใกล้ก็มีฝุ่นตลบ แล้วเงาภายใต้การคลอบคุลมของกลุ่มฝุ่นนั้นก็เผยร่างโหรออกมาโหรเดินลงมาจากหลังกระบือเฒ่าสีชมพูแล้วเดินมาดเท่ห์ขึ้นบันได20ขั้นเตรียมจะไปกดกริ่ง
พอถึงขั้นสุดท้าย…
“ตุ๊บ…”เสียงหนึ่งดังขึ้นร่างของโหรลงไปกองอยู่บันไดขั้นล่างสุด โหรร่างนั้นเดินตกบันไดนั่นเอง
“อูยส์…เจ็บ”โหรลุกขึ้นสะบัดร่างกายแล้วเดินขึ้นไปใหม่
“โพละ…”บันไดขั้นสุดท้ายหักเป็นรูโหว่โหรเดินตก ขาข้างหนึ่งหลุดไปในรู โหรแหกปากครวญครางเหมือนหมาไร้คู่เดือน12 แล้วเอื้อมมืออันน้อยๆจะไปกรดกริ่ง
ภายในห้องโซฟีได้ยินเสียงดังมาจากหน้าห้องจึงบอกเดนนี่ให้ไปเปิดดูว่าใช่โหรรึเปล่า
“แอ๊ด…โป๊ก…”เดนนี่เปิดประตูไปอย่างแรงโดนหัวโหรที่อยู่ตรงบันไดหักพับลงไปข้างหลัง
“เอ…ก็ไม่มีใครนี่จ๊ะ…”เดนนี่หันไปบอกกับโซฟี
“อืม..เหรอค่ะ..คงหูฝาดไปอ่ะคะ”
โหรเอื้อมมือไปกดกริ่งขณะที่อีกมือกำลังยกหัวตัวเองที่พับหักไปให้ขึ้นมา
“อ่อด…อ่อด…อ่อด…”เสียงกริ่ง เดนนี่ดีใจที่รู้ว่าโหรมาถึงแล้ว
“โปล๊ะ…เสียงประตูกระแทกหน้าโหรอีกครั้งหัวที่เพิ่งยกขึ้นหักพับลงไปอีกครั้ง
“เอ..ใครกดนะ”เดนนี่พึมพำกับตัวเอง
“เฮ้ย…อยู่นี่.เว้ย….หลังประตูนี่ไง…”โหรรวบรวมแรงแหกปากบอก
“อ้อ…โหร ไปทำอะไรตรงนั้นล่ะคับ”เดนนี่แปลกใจ
“ก็…..”แล้วทั้งคู่ก็สนทนากันไปเรื่อยๆจนรู้เรื่องแล้วเดนนี่ก็พาหมอเข้าไปในบ้าน
โหรเริ่มวางอุปกรณ์ของตนโดยไม่รีรอทั้งแผนที่ดาราศาสตร์ กระดานชนวน ระเบิด หม้อแปลง เปลือกหอย รองเท้าแตะและอื่นๆ
“โซฟีคึ๊บ”โหรเรียก
“ผมจะถามคำถามคุณขอให้คุณตอบตามความจริงนะคับผมจะได้ทำนายได้แม่นๆ”โหรบอก
“ได้เค่อะ”โซฟีบอก
“คุณฝันว่าอะไรบ้างคับ”โหรซัก
“ก็………”โซฟีเล่าให้หมอฟังอย่างละเอียดภายในเวลา1นาที
“แล้ว….”โหรซักต่อ
“ก็…”โซฟีตอบ
“แต่…”โหรซักอีก
“พอเถอะค่ะอย่าซักมากเลยแค่นี้ก็สะอาดอยู่แล้ว”โซฟีบอก
“เอ่อ..ก็ได้เคิ๊บ…ขอโหรตรวจดูก่อนนะ
“แล้วโหรก็หยิบกระดานชนวนออกมาแล้วเริ่มสบัดปลายชอล์คขีดเขียน”
ซักพัก…
“ฮ่วย…แย่แล่ว..ดาวศุกร์เข้าแทรกดาวเสาร์หลบออกดาวอังคารไหลจ๊อกๆ”
“คุณโซฟีคึ๊บ”โหรเรียกด้วยท่าทีตกใจสุด100กรัม(ขีด)
“มีอะไรเหรอเค๊อะโหรเค๊อะ”
“เอ่อ..ผมมีวิธีคือว่าที่คุณฝันนะมันหมายถึงลูกที่ออกมานั้นต้องกำจัดออกไปเพราะเป็นกาลกิณีแก่วงศ์ตระกูล”
“แล้วมีวิธีอะไรเหรอเค๊อะโหรเค๊อะ”
“ผมว่านะคึ๊บทางที่ดีที่สุดคุณต้องตั้งชื่อลูกของคุณให้ตรงข้ามกับเพศของลูกของคุณลูกคุณเป็นตัวผู้ใช่บ่”
“โหรถามว่าลูกคุณเป็นตัวผู้ใช่บ่…..ใช่บ้ ใช่บ๊”โหรถามด้วยอาการโกรธพร้อมกับพ่นควันออกมาทางจมูก
“เอ่อ..ใช่เค่อะเอ้อะเค๊อะเอ้ออ”
“งั้นคุณต้องเอาชื่อที่มันดูเป็นกุลสะตอนะ”
“เหรอเค๊อะ..งั้นช่วยตั้งให้หน่อยซิเค๊อะเออะเค๊อะ”
“อืมมงั้นเอาชื่อนี้ดีกว่าห่องหิ่งเอามั๊ยคึ๊บ”
“ฟังดูดีนะจังเลย เดนนี่เค๊อะให้ลูกเราชื่อห่องหิ่งดีมั๊ยเค๊อะ”เดนนี่ทำหน้าอะยึ๋ยยึ๋ยหลังจากที่ฟังโซฟีพูดจบ
“ผมว่าเปลี่ยนเถอะ”
“อืมฉันว่ามันดูดีเกินไปสำหรับลูกของฉันน่ะเค๊อะ”โซฟีพูดเชิงปฏิเสธในเชิงบวก
“งั้นแล้วแต่คุณล่ะกันคึ๊บ”
“งั้นเอากัลยา”ขณะที่โซฟีพูดจบแผ่นดินเริ่มไหวท้องฟ้ามืดมนหม่นหมองอนธการ
“จิ๊บ จิ๊บ….จิ๊บ จิ๊บ”หมาที่โซฟีเลี้ยงไว้ก็เริ่มเห่าหอนให้รู้ว่ามีบางสิ่งผิดปกติ
“จิ๊บ จี๊บ…จิ๊บ จี๊บ”มันเห่าอีกครั้งแต่คราวนี้มันดูน่ากลัวกว่าเดิม
“กัลยา”โซฟีพูดอีกครั้งแต่คราวนี้มันดูหนักกว่าเดิมแผ่นดินแหกพายุล้มไฟพัดต้นไม้ดับ
แล้วซักพักใหญ่ๆมันก็สงบลง
“เยี่ยม….มันช่างเป็นชื่อที่ฟังดูสถุนเหลือเกินแม้แต่แผ่นดินแผ่นฟ้ายังคำรามด้วยความสมเพช”
“ขอบคุณเค่อะ”
“ต่อไปชื่อเล่น…ชื่อเล่นต้องเอาชื่อที่เกิดจากสามีของคุณที่เกิดอุปทานขึ้นมาถึงสามครั้งติดต่อกัน”
โซฟีทำท่าครุ่นคิดว่าไอ้ชื่อที่สามีของเค้าเองที่เกิดอุปทานขึ้นมาถึงสามครั้งติดต่อกันมันจะเป็นไปได้ยังไงบ้าจริงๆขณะนั้นเองเดนนี่สามีของเค้าก็กำลังอาบน้ำด้วยฝักบัวหัวฉีดพลัง60,000แรงโคถึกอยู่นั้นเค้าเลือกไปที่อาบน้ำอุ่นในอุณหภูมิ100องศาแล้วเค้าก็ถอดชุดออกพร้อมใส่ผ้าขาวม้าคาดอาบสายน้ำอุ่นๆกำลังพอดีทำให้เค้าครั่นเนื้อครั่นตัวกระฉับกระเฉงแล้วเค้าก็หยิบแปรงขัดห้องน้ำขึ้นมาแล้วก็บีบเมจิคคลีนลงไปแล้วก็สอดเข้าไปในปากแปรงด้านบนแปรงด้านล่างแปรงด้านข้างแปรงด้านหลังแปรงพร้อมๆกัน123…พอแปรงเสร็จเค้าก็หยิบสก๊อตไบท์ขึ้นมาแล้วบีบซันไลน์ลงไปแล้วเริ่มขัดถูตัวและสระผมพอถูเสร็จเค้าก็โรยแฟ้บลงบนมือแล้วหยดน้ำลงบนมือประมาณหนึ่งถึงสองถังตามไปถูๆแล้วขัดหน้าล้างด้วยน้ำน้ำสะอาดหลายๆครั้งเดนนี่เป็นคนรักษาความสะอาดอย่างนี้เสมอพออาบน้ำเสร็จก่อนออกจากห้องน้ำเค้าก็ต้องระงับกลิ่นกายตัวเขาเค้าหยิบกระป๋องไบกอนขึ้นมาเปิดฝาแล้วเขย่าแล้วฉีดตามร่างกายจนทั่วจนมั่นใจว่าหอมแล้วเค้าจึงหยิบเสื้อขึ้นมาใส่พอใส่เสร็จเขาก็เผลอมองไปยังคอห่านในห้องน้ำเค้าเห็นสิ่งที่น่ากลัวเค้าตั่วสั่นยืนนิ่งเหงื่อทะลักซักพักเค้าทนไม่ไหวเค้าจึงตะโกนระบายออกมาว่า ขี้ ขี้ ขี้ทั้งหมดสามครั้งโหรและโซฟีต่างสะดุ้งเมื่อได้ยินขี้จากนั้นโหรก็นึกขึ้นได้
“ใช่แล้ว”
“ใช่อะไรเหรอเค๊อะ”
“ก็ชื่อเล่นลูกคุณไงชื่อขี้”
“ว้าว!!!”โซฟีอุทาน
“มันช่างเพราะจังเลยล่ะเค่อะ”
“แต่ยังไงมันก็เป็นกาลกิณีอยู่ดีทางที่ดีกำจัดลูกคุณเถอะคึ๊บ”
“คุณพูดอะไรน่ะออกไปเลยไป๊”
“เมื่อโหรได้ฟังดังนั้นก็น้อยใจอุตสาห์เดินทางมาจากปากีสถุนข้ามน้ำข้ามทะเลข้ามมหาสมุทรข้ามอะไรต่อมิอะไรมาเพื่อมาทำนายให้โซฟีแต่ว่าพอทำเสร็จก็ขับไล่ไสส่งกันแบบนี้
\"งึ่ก งึ่ก..งึ่ก งึ่ก”โหรพูดพร้อมกับร้องไห้
พอพูดจบก็ขี่กระบือกลับปากีสถุนพร้อมทำหน้าเจ็บใจอย่างมีเลศนัย
ตอนเย็นวันนั้นขณะที่โซฟีกำลังล้างจานเธอก็คิดถึงเรื่องที่โหรมาทำนายที่ว่าต้องกำจัดลูกของเธอออกไปเพราะกาลกิณีกับวงศ์ตระกูลใจนึงของโซฟีก็เชื่อโหรแต่ว่ากัลยาเป็นลูกของตนจึงไม่อยากจะทำลงไปแต่อีกใจนึงก็คิดว่าไม่เป็นไรหรอกวงศ์ตระกูลเรามันก็สถุนตกต่ำหยาบช้าพออยู่แล้วถ้าเพิ่มไอ้ตัวสถุนขึ้นมาในวงศ์ตระกูลอีกตัวก็คงไม่เป็นไรหรอกแต่ว่าเธอก็ยังแอบอมยิ้มเล็กน้อยเพราะเธอรู้สึกปวดมวลในท้องและก็เผลอขมิบก้นผายลมออกมาสองสามปู๊ดเบาๆผสมกับกลิ่นอายอันชวนขนพองสยองเกล้าเธอคิดแล้วคิดอีกว่าอาจจะต้องกำจัดเพราะมันอาจเป็นกาลกิณีแก่ครอบครัวเธอจิงๆก็ได้แล้วค่อยมีลูกใหม่ในเวลาต่อไปอีกคนเวลาผ่านไปกัลยาก็โตขึ้นทุกวี่ทุกวัน
ขณะที่โซฟีกำลังฝันถึงลูกชายสุดที่รักของตัวเองในฝันเขาก็ทำหน้าตาหงิกงอบูดเบี้ยวไปด้วยพร้อมครางเบาๆ
“อย่านะ อย่านะ”
เขาฝันว่าเขาให้กำเนิดลูกชายของเขาออกมาแต่ว่าลูกคนนั้นออกมาเป็นกบอันน่าเกลียดน่ากลัวแล้วลูกของเขาก็ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างจนพังพินาศและเค้าก็เดินมาทางโซฟีและทำตาเหล่ๆในมือถือถั่วงอกอวบๆน่ารับประทานเดินมาใกล้โซฟีมากขึ้น มากขึ้น
มากขึ้น จนมาอยู่ตรงหน้าของโซฟีแล้วก็ยกมือที่ถือถั่วงอกขึ้นแล้วก็ทิ่มเข้ามาที่คออย่างแรงจนคอกระเด็นแล้วกบตัวนั้นก็หัวเราะดัง ขึ้ก ขึ้กแล้วเขาก็สะดุ้งตื่นพร้อมกับกรี๊ดหลายครั้งเหงื่อแตกพลักหยาดเยิ้มเต็มหน้าตาพอเล่าให้เดนนี่ฟังเค้าก็เงียบไปซักพักเนื่องจากสาเหตุส่วนตัวเค้าบอกกับโซฟีว่ามันเป็นแค่เพียงฝันร้ายไม่ใช่เรื่องจริงแต่โซฟีก็ยังเป็นกังวลเพราะหลังจากที่เค้าให้กำเนิดลูกชายออกมาเค้าฝันเช่นนี้ตลอดทุกคืนเดนนี่ไม่รู้จะทำอย่างไรก็เลยให้โหรมาทำนายฝันให้โซฟีแต่เดนนี่ไม่มีโหรที่รู้จักเลยซักคน
“นี่โซฟีจ๊ะเอาเบอร์อะไรดีล่ะผมไม่เคยจดเบอร์ไว้เลยอ่ะ”เดนนี่บอก
“งั้นสองตัวแรกเอา 09นะคะ”โซฟีบอก
“อ่อได้จ่ะตัวต่อไปผมขอ85นะ”
“ตัวต่อไปฉั้นขอ29”
“ต่อไปผมขอ73”
“ส่วนตัวสุดท้ายฉั้นเอา….เอ่อ….อืมม์…1 ละกันนะ”โซฟีบอกเลขตัวสุดท้ายไป
“ได้จ้ะงั้นผมจะโทรไปเลยละกันนะ”ว่าแล้วเดนนี่ก็กดเบอร์ที่ทั้งคู่เดากันไว้
“09-8529731 โอเค…”เดนนี่รอสาย
“ตู๊ด…. …….ตู๊ด”มีเสียง ตู๊ด กลับมาหนึ่งครั้งแล้วหายไปอีกซักพักนานๆจึงมีเสียง ตู๊ด มาอีกครั้งนึง
“เอ…ไม่รับสายอ่ะ”เดนนี่บอกกับโซฟี
“ลองโทรใหม่ซิคะ”โซฟีบอก
เช่นเดิมมีเสียง ตู๊ด ดังขึ้นเป็นช่วงๆแต่ว่าทุกครั้งที่มีเสียงมันดังขึ้นเรื่อยๆและเหมือนเสียงหงุดหงิดอย่างมาก
“กริ๊ง…..กริ๊ง”มีโทรศัพท์ดังขึ้นที่ห้องเดนนี่ เดนนี่เดินไปรับสาย
“ฮัลโหล”เดนนี่กล่าวทักก่อนปลายสาย
“นี่..คุณใช่มะที่โทรไปหาแล้วก็ไม่พูดผมกล่าวชื่อผมอยู่ตั้งนานจนเผลอโมโหไป”ปลายสายตะโกนกลับมา
“คุณ…”เดนนี่งงๆ
“อ่อ…ผมก็โหรไงผมชื่อตู๊ดครับ”ปลายสายบอก
พอเดนนี่ได้รู้ช่นนั้นก็นึกขึ้นได้แล้วทั้งคู่ก็คุยกันไปมาจนสนิทกันถึงขนาดเสียเงินค่าโทรศัพท์เดือนนั้นไปถึง6,000,000บาทแค่วันนั้นวันเดียวแล้วเดนนี่ก็ถามถึงเรื่องให้มาทำนายให้และทั้งคู่ก็ตกลงกันเรียบร้อยเสร็จสับ
…ภายนอกบ้านมีเงาเงานึงสีดำทะมึนกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาทางบ้านพอเริ่มใกล้ก็มีฝุ่นตลบ แล้วเงาภายใต้การคลอบคุลมของกลุ่มฝุ่นนั้นก็เผยร่างโหรออกมาโหรเดินลงมาจากหลังกระบือเฒ่าสีชมพูแล้วเดินมาดเท่ห์ขึ้นบันได20ขั้นเตรียมจะไปกดกริ่ง
พอถึงขั้นสุดท้าย…
“ตุ๊บ…”เสียงหนึ่งดังขึ้นร่างของโหรลงไปกองอยู่บันไดขั้นล่างสุด โหรร่างนั้นเดินตกบันไดนั่นเอง
“อูยส์…เจ็บ”โหรลุกขึ้นสะบัดร่างกายแล้วเดินขึ้นไปใหม่
“โพละ…”บันไดขั้นสุดท้ายหักเป็นรูโหว่โหรเดินตก ขาข้างหนึ่งหลุดไปในรู โหรแหกปากครวญครางเหมือนหมาไร้คู่เดือน12 แล้วเอื้อมมืออันน้อยๆจะไปกรดกริ่ง
ภายในห้องโซฟีได้ยินเสียงดังมาจากหน้าห้องจึงบอกเดนนี่ให้ไปเปิดดูว่าใช่โหรรึเปล่า
“แอ๊ด…โป๊ก…”เดนนี่เปิดประตูไปอย่างแรงโดนหัวโหรที่อยู่ตรงบันไดหักพับลงไปข้างหลัง
“เอ…ก็ไม่มีใครนี่จ๊ะ…”เดนนี่หันไปบอกกับโซฟี
“อืม..เหรอค่ะ..คงหูฝาดไปอ่ะคะ”
โหรเอื้อมมือไปกดกริ่งขณะที่อีกมือกำลังยกหัวตัวเองที่พับหักไปให้ขึ้นมา
“อ่อด…อ่อด…อ่อด…”เสียงกริ่ง เดนนี่ดีใจที่รู้ว่าโหรมาถึงแล้ว
“โปล๊ะ…เสียงประตูกระแทกหน้าโหรอีกครั้งหัวที่เพิ่งยกขึ้นหักพับลงไปอีกครั้ง
“เอ..ใครกดนะ”เดนนี่พึมพำกับตัวเอง
“เฮ้ย…อยู่นี่.เว้ย….หลังประตูนี่ไง…”โหรรวบรวมแรงแหกปากบอก
“อ้อ…โหร ไปทำอะไรตรงนั้นล่ะคับ”เดนนี่แปลกใจ
“ก็…..”แล้วทั้งคู่ก็สนทนากันไปเรื่อยๆจนรู้เรื่องแล้วเดนนี่ก็พาหมอเข้าไปในบ้าน
โหรเริ่มวางอุปกรณ์ของตนโดยไม่รีรอทั้งแผนที่ดาราศาสตร์ กระดานชนวน ระเบิด หม้อแปลง เปลือกหอย รองเท้าแตะและอื่นๆ
“โซฟีคึ๊บ”โหรเรียก
“ผมจะถามคำถามคุณขอให้คุณตอบตามความจริงนะคับผมจะได้ทำนายได้แม่นๆ”โหรบอก
“ได้เค่อะ”โซฟีบอก
“คุณฝันว่าอะไรบ้างคับ”โหรซัก
“ก็………”โซฟีเล่าให้หมอฟังอย่างละเอียดภายในเวลา1นาที
“แล้ว….”โหรซักต่อ
“ก็…”โซฟีตอบ
“แต่…”โหรซักอีก
“พอเถอะค่ะอย่าซักมากเลยแค่นี้ก็สะอาดอยู่แล้ว”โซฟีบอก
“เอ่อ..ก็ได้เคิ๊บ…ขอโหรตรวจดูก่อนนะ
“แล้วโหรก็หยิบกระดานชนวนออกมาแล้วเริ่มสบัดปลายชอล์คขีดเขียน”
ซักพัก…
“ฮ่วย…แย่แล่ว..ดาวศุกร์เข้าแทรกดาวเสาร์หลบออกดาวอังคารไหลจ๊อกๆ”
“คุณโซฟีคึ๊บ”โหรเรียกด้วยท่าทีตกใจสุด100กรัม(ขีด)
“มีอะไรเหรอเค๊อะโหรเค๊อะ”
“เอ่อ..ผมมีวิธีคือว่าที่คุณฝันนะมันหมายถึงลูกที่ออกมานั้นต้องกำจัดออกไปเพราะเป็นกาลกิณีแก่วงศ์ตระกูล”
“แล้วมีวิธีอะไรเหรอเค๊อะโหรเค๊อะ”
“ผมว่านะคึ๊บทางที่ดีที่สุดคุณต้องตั้งชื่อลูกของคุณให้ตรงข้ามกับเพศของลูกของคุณลูกคุณเป็นตัวผู้ใช่บ่”
“โหรถามว่าลูกคุณเป็นตัวผู้ใช่บ่…..ใช่บ้ ใช่บ๊”โหรถามด้วยอาการโกรธพร้อมกับพ่นควันออกมาทางจมูก
“เอ่อ..ใช่เค่อะเอ้อะเค๊อะเอ้ออ”
“งั้นคุณต้องเอาชื่อที่มันดูเป็นกุลสะตอนะ”
“เหรอเค๊อะ..งั้นช่วยตั้งให้หน่อยซิเค๊อะเออะเค๊อะ”
“อืมมงั้นเอาชื่อนี้ดีกว่าห่องหิ่งเอามั๊ยคึ๊บ”
“ฟังดูดีนะจังเลย เดนนี่เค๊อะให้ลูกเราชื่อห่องหิ่งดีมั๊ยเค๊อะ”เดนนี่ทำหน้าอะยึ๋ยยึ๋ยหลังจากที่ฟังโซฟีพูดจบ
“ผมว่าเปลี่ยนเถอะ”
“อืมฉันว่ามันดูดีเกินไปสำหรับลูกของฉันน่ะเค๊อะ”โซฟีพูดเชิงปฏิเสธในเชิงบวก
“งั้นแล้วแต่คุณล่ะกันคึ๊บ”
“งั้นเอากัลยา”ขณะที่โซฟีพูดจบแผ่นดินเริ่มไหวท้องฟ้ามืดมนหม่นหมองอนธการ
“จิ๊บ จิ๊บ….จิ๊บ จิ๊บ”หมาที่โซฟีเลี้ยงไว้ก็เริ่มเห่าหอนให้รู้ว่ามีบางสิ่งผิดปกติ
“จิ๊บ จี๊บ…จิ๊บ จี๊บ”มันเห่าอีกครั้งแต่คราวนี้มันดูน่ากลัวกว่าเดิม
“กัลยา”โซฟีพูดอีกครั้งแต่คราวนี้มันดูหนักกว่าเดิมแผ่นดินแหกพายุล้มไฟพัดต้นไม้ดับ
แล้วซักพักใหญ่ๆมันก็สงบลง
“เยี่ยม….มันช่างเป็นชื่อที่ฟังดูสถุนเหลือเกินแม้แต่แผ่นดินแผ่นฟ้ายังคำรามด้วยความสมเพช”
“ขอบคุณเค่อะ”
“ต่อไปชื่อเล่น…ชื่อเล่นต้องเอาชื่อที่เกิดจากสามีของคุณที่เกิดอุปทานขึ้นมาถึงสามครั้งติดต่อกัน”
โซฟีทำท่าครุ่นคิดว่าไอ้ชื่อที่สามีของเค้าเองที่เกิดอุปทานขึ้นมาถึงสามครั้งติดต่อกันมันจะเป็นไปได้ยังไงบ้าจริงๆขณะนั้นเองเดนนี่สามีของเค้าก็กำลังอาบน้ำด้วยฝักบัวหัวฉีดพลัง60,000แรงโคถึกอยู่นั้นเค้าเลือกไปที่อาบน้ำอุ่นในอุณหภูมิ100องศาแล้วเค้าก็ถอดชุดออกพร้อมใส่ผ้าขาวม้าคาดอาบสายน้ำอุ่นๆกำลังพอดีทำให้เค้าครั่นเนื้อครั่นตัวกระฉับกระเฉงแล้วเค้าก็หยิบแปรงขัดห้องน้ำขึ้นมาแล้วก็บีบเมจิคคลีนลงไปแล้วก็สอดเข้าไปในปากแปรงด้านบนแปรงด้านล่างแปรงด้านข้างแปรงด้านหลังแปรงพร้อมๆกัน123…พอแปรงเสร็จเค้าก็หยิบสก๊อตไบท์ขึ้นมาแล้วบีบซันไลน์ลงไปแล้วเริ่มขัดถูตัวและสระผมพอถูเสร็จเค้าก็โรยแฟ้บลงบนมือแล้วหยดน้ำลงบนมือประมาณหนึ่งถึงสองถังตามไปถูๆแล้วขัดหน้าล้างด้วยน้ำน้ำสะอาดหลายๆครั้งเดนนี่เป็นคนรักษาความสะอาดอย่างนี้เสมอพออาบน้ำเสร็จก่อนออกจากห้องน้ำเค้าก็ต้องระงับกลิ่นกายตัวเขาเค้าหยิบกระป๋องไบกอนขึ้นมาเปิดฝาแล้วเขย่าแล้วฉีดตามร่างกายจนทั่วจนมั่นใจว่าหอมแล้วเค้าจึงหยิบเสื้อขึ้นมาใส่พอใส่เสร็จเขาก็เผลอมองไปยังคอห่านในห้องน้ำเค้าเห็นสิ่งที่น่ากลัวเค้าตั่วสั่นยืนนิ่งเหงื่อทะลักซักพักเค้าทนไม่ไหวเค้าจึงตะโกนระบายออกมาว่า ขี้ ขี้ ขี้ทั้งหมดสามครั้งโหรและโซฟีต่างสะดุ้งเมื่อได้ยินขี้จากนั้นโหรก็นึกขึ้นได้
“ใช่แล้ว”
“ใช่อะไรเหรอเค๊อะ”
“ก็ชื่อเล่นลูกคุณไงชื่อขี้”
“ว้าว!!!”โซฟีอุทาน
“มันช่างเพราะจังเลยล่ะเค่อะ”
“แต่ยังไงมันก็เป็นกาลกิณีอยู่ดีทางที่ดีกำจัดลูกคุณเถอะคึ๊บ”
“คุณพูดอะไรน่ะออกไปเลยไป๊”
“เมื่อโหรได้ฟังดังนั้นก็น้อยใจอุตสาห์เดินทางมาจากปากีสถุนข้ามน้ำข้ามทะเลข้ามมหาสมุทรข้ามอะไรต่อมิอะไรมาเพื่อมาทำนายให้โซฟีแต่ว่าพอทำเสร็จก็ขับไล่ไสส่งกันแบบนี้
\"งึ่ก งึ่ก..งึ่ก งึ่ก”โหรพูดพร้อมกับร้องไห้
พอพูดจบก็ขี่กระบือกลับปากีสถุนพร้อมทำหน้าเจ็บใจอย่างมีเลศนัย
ตอนเย็นวันนั้นขณะที่โซฟีกำลังล้างจานเธอก็คิดถึงเรื่องที่โหรมาทำนายที่ว่าต้องกำจัดลูกของเธอออกไปเพราะกาลกิณีกับวงศ์ตระกูลใจนึงของโซฟีก็เชื่อโหรแต่ว่ากัลยาเป็นลูกของตนจึงไม่อยากจะทำลงไปแต่อีกใจนึงก็คิดว่าไม่เป็นไรหรอกวงศ์ตระกูลเรามันก็สถุนตกต่ำหยาบช้าพออยู่แล้วถ้าเพิ่มไอ้ตัวสถุนขึ้นมาในวงศ์ตระกูลอีกตัวก็คงไม่เป็นไรหรอกแต่ว่าเธอก็ยังแอบอมยิ้มเล็กน้อยเพราะเธอรู้สึกปวดมวลในท้องและก็เผลอขมิบก้นผายลมออกมาสองสามปู๊ดเบาๆผสมกับกลิ่นอายอันชวนขนพองสยองเกล้าเธอคิดแล้วคิดอีกว่าอาจจะต้องกำจัดเพราะมันอาจเป็นกาลกิณีแก่ครอบครัวเธอจิงๆก็ได้แล้วค่อยมีลูกใหม่ในเวลาต่อไปอีกคนเวลาผ่านไปกัลยาก็โตขึ้นทุกวี่ทุกวัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น