ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fantasia Commander Online แก๊งค์ยัยตัวร้ายกับนายจอมเผด็จการ

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่3: pros’ba soyuznika เสียงเรียกร้องของพันธมิตร์ part 2

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ค. 57


     

    ตอนที่3: pros’ba soyuznika เสียงเรียกร้องของพันธมิตร์ (ตอนที่2)

    เอาล่ะ ตอนนี้พวกเทอก็มาอยู่ในหน้าจอสื่อสารกันหมดแล้วล่ะครับ

    “มีอะไรก็ว่ามา...เอ๊ะ! บอริส/บอริสคุง/พี่จ๋า”สาวๆพูดพร้อมกัน

    “ขอชื่อในเกมทุกคนหน่อยครับสาวๆ”ผมตอบไปพร้อมทำสีหน้ายิ้มแย้มอย่างเป็นมิตร

    “ลีเวยธาน สายทัพเรือจ้ะ”กีเซล่าตอบ

    “แบล็คแมมบ้า สายยานเกราะจ้ะ”นาเดียตอบ

    “บรัดมาเธอร์ สายทหารราบจ้ะ”เอฟลินตอบ

    “ราเวน สายอากาศยานค่ะ”รินาเต้ตอบ

    “อีเลฟเว่นเทล อาวุธอานุภาพทำลายล้างสูงจ้ะ”คลาร่าตอบ

    ผมจึงเริ่มสาธยาย “เอาล่ะ!ตอนนี้ปัญหาก็คือตามกฎหมายของสมาพันธ์แล้ว ผู้บัญชาการทุกคนจะเป็นคนดูแลด้านกองทัพทั้งหมด...”

    “แสดงว่าชั้นก็ลอบตุ๋ยหลังนายได้สิน้า”คลาร่าตะโกน(ตามประสาเด็กไฮเปอร์)

    “อย่าลืมสิครับว่าส่วนที่เหลือเป็นของผม”ผมกล่าวพลางแสยะยิ้ม

    “แง้ววว!”เทอครางพลางทำแก้มป่อง

    “เลิกออกทะเลตามหาวันพิชกันได้แล้วย่ะ! เอ้าบอริสคุง มีอะไรก็ว่ามา”นาเดียเค้นเสียง

    “ก็อย่างที่ผมบอกไปเมื่อกี๊นี่แหละ นั่นหมายควายว่า...”ผมสาธยายต่อแล้วปล่อยมุขนิดๆ

    “ความว่า!”พวกเทอตบมุขพร้อมกัน

    “ฮั่นแน่!ผมจะลองทดสอบว่าพวกคุณฟังผมอยู่รึเปล่า เอ้า!กลับเข้าเรื่องได้แล้ว ก็คือ หมายความว่าผมต้องเลือกพวกคุณส่วนนึงไปทำภารกิจนี้”

    “แล้วไงต่อ...”นาเดียเอ่ยพร้อมสิหน้าซังกะตาย

    “เอฟลิน,นาเดียจัง,รินาเต้”

    “ห่ะ”

    “เตรียมตัวได้เลยครับ ได้เวลาก่อกบฏแล้ว!

    หลังจากปิดหน้าจอสื่อสาร...

    มีอีกหน้าจอการสื่อสารเข้ามา และมันขึ้นว่า “ชาวเมืองโคเล็คเตอร์”...

    “นายท่าน กระผมได้ยินมาว่าท่านกำลังเตรียมโจมตีบ้านเก่าของพวกเรา ได้โปรดให้พวกเราสู้เพื่อท่านด้วย”เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลแคงไม่เป็นทรง นัยน์ตาสิไพลิน ใส่แว่นกรอบหนา(ง่ายๆ ไอสไตน์น้อยชัดๆ)กล่าวขึ้น

    “พวกคุณก็น่าจะรู้นะว่าผมจะไม่ยอมให้คนของผมต้องเสียเลือดเลียเนื้อโดยไม่จำเป็น แล้วอีกอย่าง พวกมันมีอาวุธอานุภาพสูงไว้ในเมืองด้วย ผมไม่สามารถรับประกันชีวิตของพวกคุณได้นะถ้าอย่างงั้น”ผมตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

    “แล้วท่านจะให้พวกมันทำอะไรกับบ้านของพวกเราตามใจชอบโดยที่จะให้พวกเรานั่งเฉยๆ แล้วไม่ทำอะไรเลยงั้นเหรอครับ! ขอร้องล่ะครับ! ได้เป็นหน่วยสนับสนุนก็ยังดี”เด็กหนุ่มคนนั้นเริ่มอ้อนวอน แต่ท่าทางของเค้าดูซิเรียสมาก

    “เฮ่อ!ช่วยไม่ได้นี่นะ แต่ถึงตอนนั้นพวกคุณจะต้องฟังคำสั่งของผม อย่าขัดเด็ดขาดถ้าไม่มีเหตุผลดีพอ เข้าใจนะครับ”ผมตอบรับพวกเขาอย่างเสียมิได้

    “เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ เอ้าพี่น้องทั้งหลาย!มาสั่งสอนไอ้พวกปศุสัตว์กันว่านักรบที่แท่จริงเค้าสู้กันยังไง!”เด็กหนุ่มคนนั้นตอบรับแล้วหันกลับไปปลุกระดมผู้คนด้านหลัง

    “อู้ร่า”เสียงโห่ร้องที่ดังกึงก้องของประชาชนด้านหลัง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรอวันนี้มานานแสนนาน

    เฮ่อ! งานนี้ผมก็ต้องยื่นมือเข้าไปสูอีกแล้วสินะเนี่ย

    และเมื่อผมกดปุ่ม เริ่มภารกิจ” หน้าจอก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเมืองแบบญี่ปุ่นในวันหิมะตก

    “ยินดีต้อนรับสู่โคเล็คเตอร์ ท่านผู้บัญชาการ เมืองที่เราสร้างขึ้นมา และครั้งเป็นของเราอย่างถูกต้อง กลับถูกกองกำลังแห่งความมึดยึดไป ในวันนี้ พวกเราจะเอาเมืองที่เรามีสิทธ์อันถูกต้องของเรากลับคืน”เสียงผู้หญิง(Eคนเดิมนั่นแหละครับ)อธิบาย

    “ระบบควบคุมสงคราม ทำงาน”เสียงนั้นเอ่ยขึ้นต่อมา

    ตอนนี้ผมก็ต้องควบคุมส่วนที่เป็นกลุ่มพลเรือนอาสา ทำหน้าที่ส่งซัพพลายให้พวกสาวๆ...

    แต่ปัญหาตอนนี้คือฐานทัพของพวกคุณเทออยู่ไหนหละเนี่ย?...

    เริ่มแรกผมมีศูนย์บัญชาการ โดโจ โรงประกอบยานยนต์ และศูนย์การสื่อสาร(ทั้งหมดดัดแปลงมาจากบ้านพักพลเรือน) ส่วนยูนิตก็มีคนงาน4คน กบฏ(ไรเฟิล)7คน เชฟ4คน พยาบาล2คน นักเวทย์2คน ทหารช่าง3คน และรถบรรทุกอีก3คัน เอาง่ายๆ ถ้าผมบุกเลยนี่คือไม่รอดอ่ะครับ 

    เพราะฉะนั้นผมจึงต้องฝึกกบฏ(หัวปลี)เสริมเข้าไปอีกส่วนแล้วก็หมอผีอีก2ตัวแล้วค่อยเริ่มภารกิจ...

    ทันไดนั้นก็มีสัญญานเรียกเข้าจากเอฟลิน...

    “บอริส เมื่อไหร่จะส่งส่วยมาซักทีเนี่ย”มาตอนแรกเทอก็บ่นใส่ผมเลยที่เดียว

    “แหม อีกแปปนึงสิครับ กองคุ้มกันคอนวอยผมยังไม่เสร็จดีเลย”ผมตอบกลับไป

    “เร็วๆหน่อย ถ้าพวกมันเจอเราก่อนนี่จบเลยนะ”เทอตอบรับแล้ววางสายไป

    ผมจึงให้พยาบาลสร้างโดรนสอดแนมเข้าไปตรวจดูว่ามีอะไรผิดปกติ และแล้วผมก็เห็นชายคนหนึ่งส่องกล้องส่องทางไกลอยู่บนตึก ซึ่งดูจากชุดแล้วเค้าเป็นฝ่ายเดียวกับผม แต่ประเด็นคือใครสงเค้ามาล่ะ...

    ไม่มีเวลาสงสัยแล้ว หลังจากที่ผมส่งซัพพลายให้3สาว ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องทำคือหาทางติดต่อกับชายคนนั้น และแน่นอนว่าโดรนของผมมันไม่ได้มีเครื่องรับสัญญานวิทยุ ไม่งั้นผมติดต่อเค้าได้ตั้งนานแล้ว...

    ง่ายๆตอนนี้ผมต้องฝึกพรานซักคน เสร็จแล้วส่งไปแทรกซึมเข้าไปในเมืองก่อนเปิดว.สื่อสาร

    และตอนนี้พรานของผมก็เสร็จแล้ว แต่...เห้ย! ผู้หญิง!...

    ชิพหายละครับ ถ้าเทอโดนจับได้ตอนลอบเข้าไปนี่มีหวังโดนข้าศึกปู้ยี่ปู้ยำและแน่ แต่ยังไงซะผมก็ต้องพึ่งยัยนี่แหละ

    “มีภารกิจอะไรคะ นายท่าน?”เทอถาม รึเป็นโควตยูนิตตอนเกิดผมก็ไม่รู้นะครับ

    “คุณช่วยแทรกซึมเข้าไปแล้วหาวิธีติดต่อสื่อสารกับผู้ชายที่น่าจะเป็นฝ่ายเราในพิกัดที่ผมมารคใว้ให้หน่อยนะครับ”ผมออกคำสั่ง(แบบสุภาพนีดนึง)ก่อนจะมารคจุดใว้

    “ทราบแล้วค่ะ”เทอตอบรับ

    หลังจากนั้นผมก็มองเทออย่างใจจดใจจ่อ เพราะถ้ามันเฟลขึ้นมาผมได้ดูฉาก Hแน่ๆ...

    แต่สุดท้ายเทอก็รอด แล้วปักเสาสัญญาณบริเวณแถวนั้น ทำให้ตอนนี้ผมก็ว.ไปหาเค้าได้แล้ว

    “ท่านบุตราแห่งสมาพันธ์ที่ส่องกล้องอยู่บนตึก(เรียกซะยาวเลย) ผมอยากรู้ว่าคุณเป็นใคร มาทำอะไร และใครส่งคุณมาที่นี่”ผมถามแบบร่ายยาว

    “ไม่มีใครส่งผมมาหรอกนายท่าน ผมสิบตรีชินโซ ฮัตโตริ เคยอาศัยอยู่ในเมืองนี้จะกระทั่งไอพวกตัวประหลาดพวกนี้มายึดเมืองและฆ่าน้องสาวผม ผมมาที่นี่เพื่อเป่าหัวแม่ทัพฝ่ายมันที่บัญชาการอยู่ที่นี่”ชายคนนั้นอธิบาย

    “นายท่านคะ เราตรวจพบเฮลิคอปเตอร์3ลำกำลังมุ่งมาที่เมืองนี้ค่ะ”เทอรายงานสถานการณ์ด้วยน้ำเสียงลุกลี้ลุกลน

    “มนุษย์!พวกเค้ามาทำอะไรที่นี่เนี่ย!”ผมเผลอตัวตะโกน

    ท่านผู้บัญชาการ ขณะนี้มีกองกำลังขนาดเล็กของฝ่ายผู้พิทักษ์กำลังมุ่งหน้ามายังบริเวณชานเมืองด้านตะวันตกเสียงผู้หญิงรายงาน

    จะลุยแม่มเลยมั้ย บอริสคุงนาเดียเอ่ยถามผม

    “เดี๋ยวก่อนครับ!พวกนี้เป็นมิตร น่าจะเป็นกำลังเสริมนะครับ”ผมตอบกลับไป

    “อ้อ อย่าลืมคอนเซปท์ของฝ่ายเรานะครับ เกรียนเข้าใว้ ไม่สนศิลธรรม ยำมันให้ปี้ป่น สนแต่ชัยชนะ มุมานะหน้าด้าน ใครทัดทานมันต้องตาย”ผมพูดเสริมติดตลก

    “ไม่ทราบว่าไอคุณมึxจะบอกชั้นทำไมคะแหม่”เทอตอบรับ

    และแล้วพวกเค้าก็ปรากฏตัว พวกเค้าใส่ชุดเกราะแบบอัศวินยุคกลาง แต่ในมือพวกเขามีแต่อาวุธสมัยใหม่ ทั้งM16A2,FIM-148 Javelinแล้วก็ M32 MGL มิทหารคนนึงถือ MSG90(ซึ่งผมเดาว่าน่าจะเป็นสไนเปอร์) หนึ่งในนั้นมีคนหนึ่งเป็นผู้หญิงซึ่งดูจากชุดแล้วน่าจะเป็นหัวหน้า เพราะมีปีกนกที่เฮลเม็ต(มันดูง่ายขนาดนั้นเลยเรอะ!)

    เสาสัญญานของพรานสาวที่แอบซ่อนอยู่ทำให้ผมสามารถดักฟังเสียงของพวกเค้าได้

    “ฟังนะเหล่าผู้กล้าทั้งหลาย พื้นที่ทั้งหมดนี้มีพวกออร์ก ก็อบลิน และพวกมนุษย์ม้าอยู่เต็มไปหมด เพราะฉะนั้นคุ้มกันหัวหน้าพวกเจ้าให้ดี ข้าคงไม่ต้องบอกนะว่าจะเป็นยังไงถ้าไม่น่ะ เปลี่ยน”เสียงจากภายนอก ซึ่งผมเดาว่าน่าจะเป็นศูนย์บัญชาการ

    “เพกาซัส ทราบแล้ว เปลี่ยน”ทหารคนหนึ่งว.ตอบกลับ

    เป็นสัญญานดีเยี่ยม ตอนนี้ผมต้องกดช่องสื่อสารรวมแล้วล่ะ

    “เอฟลิน,นาเดียจัง,รินาเต้...”ผมเรียกเปิดประเด็น

    “ได้เวลาบุกแล้วสินะจ๊า”สาวๆพูดพร้อมกันด้วยน้ำเสียงชวนขนหัวลุก

    เหอะๆๆ ดูเหมือนพวกเทอจะรู้หน้าที่ตัวเองแฮะ

    “ตามนั้นครับ”ผมตอบกลับไป

    ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องเตรียมอีกอย่างก็คือ กำลังเสริม

    ถึงตอนนี้ผมจะคุมกองทัพหลังไม่ได้ แต่พวกพลเรือนอาสาก็โหดพอๆกันแหละครับ แถมยานพาหนะก็เหมือนกันเดี๊ยะเลยด้วย...

    อืม...ผมต้องสร้างอะไรดีน้า...เคมิคัลพานเซอร์ซัก 2 คัน รถถัง5คัน มอไซค์3คัน บั๊กกี้4คัน แล้วก็เอพีซีอีก2คัน แค่นี้ก็น่าจะพอละน่า...

    ที่เหลือก็โหลดทหารเข้าไปในเอพีซีก็เสร็จเรียบร้อย แล้วก็รอให้มีคนขอ

    2นาทีผ่านไป...

    “บอริสคุง ชั้นยืดไอ้ที่หน้าตาเหมือนสโตนเฮนจ์ของมันได้แล้วนะ จะเอาไงต่อ”นาเดียเอ่ยถาม

    “ผมว่าอาวุธที่ภารกิจบอกน่าจะเป็นไอ้นี่แหละ คุ้มกันมันใว้ละกันครับ คนอื่นล่ะครับ”

    “เคลียร์พื้นที่ใกล้เสร็จละ เดี๋ยวรอดูตอนมิสชั่นซัคเซสละกันนะ”

    ผ่านไปซักพัก...

    “ยินดีด้วยท่านผู้บัญชาการ ตอนนี้เมืองทั้งเมืองก็กลับมาอยู่ในมืออันชอบธรรมของเราอีกครั้ง หากไม่พูดถึงอาวุธปริศนานั่น...”เสียงผู้หญิงเจ้าเก่ากล่าวขึ้น

    “นายท่าน! กองทัพมนุษย์ขนาดใหญ่กำลังมุ่งหน้ามาที่เมือง ดูท่าทางชีเรียสด้วยค่ะ”พรานสาวคนเดิมรายงาน

    ผมรีบต่อสายองหญิงซิลเวียทันที เพราะผมต้องรู้ให้ได้ว่านี่มันหมายความว่ายังไง

    “องหญิง!กองทัพพวกนี้มันหมายความว่ายังไงกันแน่!...”ผมตะคอกใส่เทอ

    “ท...ท่านผู้นำ กองทัพนี้ดิชั้นไม่ได้เรียกมานะคะ”เทอตอบกลับด้วยน้ำเสียงหวาดผวา

    “ไอพวกสวะกลายพันธุ์ตัวเล็กกะจิ๋วหริว พวกแกคิดจะเอาอาวุธนั่นไปเป็นของตัวเองงั้นเหรอ พวกเราไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นหรอก”เสียงผู้ชายวัยกลางคนตะโกนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงทรนง

    “เฮอร์นันดอส อย่า!ขอร้องล่ะ”เจ้าหญิงกล่าวอ้อนวอน

    “ทุกคน รีบใช้ไอ้สโตนเฮนจ์ที่เรายึดได้ยิงมันเร็ว!เป้าหมายอยู่ที่กองทัพมนุษย์ทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือครับ!”ผมรีบตะโกนเตือนสาวๆ

    “เข้าใจแล้ว...กำลังเล็งเป้าหมาย...ตายแม่มให้หมดซะ! 55555”นาเดียรายงาน ก่อนที่จะปล่อยเสียงหัวเราะแบบชั่วร้ายตบท้าย

    ซักพักก็เกิดวัตถุทรงกลมผุดกลางกองทัพมนุษย์จากนั้นก็ ตู้ม!เกิดเป็นโกโก้ครั้นช์

    “ทะ...ทำไมล่ะ”เจ้าหญิงตรัสถาม น้ำเสียงหดหู่

    “ผมบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าทั้งหมดนี่เป็นของเราอย่างชอบธรรม ไอสารเลวนั่นคิดจะยึดเมืองของเรา มันก็ต้องเจอแบบนี้แหละ ผมไม่สนใจหรอกว่าสมาคมจะคิดยังไง ในเมื่อความจริงเราก็เป็นศัตรูกันตั้งแต่แรกแล้ว...”ผมอธิบายกันเจ้าหญิง ก่อนจะตัดการสนทนา

     “ยินดีด้วยท่านผู้บัญชาการ ท่านทำภารกิจสำเร็จ”เสียงผู้หญิงกล่าวขึ้นพร้องเพลง Rising Storm OST:Banzai

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×