คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1:การปะจัญหน้ากลางป่าดงดิบ
ณ บังเกอร์ใต้เมืองฮิงาชิกาว่า(ศุนย์กลางการทหารของMLF) 2ปีให้หลัง...
อดีตเจ้าชายองค์ที่3 บัดนี้ได้โตเป็นสาว(?)แล้ว(ความจริงโดนยูคิโกะจับแต่งหญิงมาตลอด2ปี เนื่องจากหน้าโคดให้) และตอนนี้เค้าคือผู้นำการตอบโต้เหล่ามหาอำนาจที่กดขี่ข่มเหงเหล่าอนารยชาติพันธุ์ทั้งในแผ่นดินของมนุษย์และดินแดนแห่งนี้ และในขณะที่เหล่าผู้นำแต่ละเมืองกำลังประชุมกันวางแผนอยู่นั้น...
นักรบกองโจรคนหนึ่ง:(วิ่งเข้ามาแล้วพูดขึ้น)โอย แฮ่กๆ ท่านผู้นำทุกคนครับ!
ชินโฮโตะ:มีอะไรก็ว่ามาเถอะ พี่ชาย
นักรบกองโจรคนหนึ่ง:เรดาร์ของเราตรวจพบยานแม่ประจัญบานของกองทัพเอลฟ์ มุ่งหน้ามายังเขตตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปเราครับ
หนึ่งในผู้นำเผ่า1 :นี่พวกมันบินฝ่าพายุเส้นแบ่งเขตมาได้ไงคะเนี่ย
ชินโฮโตะ:เรื่องนั้นช่างมันเถอะครับ แต่ถ้ามันเอาไอนี่มาละก็ไม่ใช่เรื่องดีแน่
หนึ่งในผู้นำเผ่า2 :เล้วเราจะทำยังไงดีละครับ ท่านผู้บัญชาการ
ชินโฮโตะ:เดี๋ยวผมจะนำการโจมตีเอง เราจะโจมตีมันจากด้านข้างพยายามอย่าให้พวกมันรู้ล่วงหน้าว่าเราอยู่ไหน ผมต้องการนักรบและยานเกราะจำนวนนึงสำหรับภารกิจนี้ ถ้าพร้อมแล้วก็ออกไปเตรียมการกันเลยครับ
ยูคิโกะ :เดี๋ยวก่อนจ้ะ!ชินจัง
ชินโฮโตะ:อะไรเหรอครับ
ยูคิโกะ :มีพวกแม่มดระดับประทวน 3คนจะร่วมมือกับเทอด้วยนะ
ชินโฮโตะ:หา!ไม่เสี่ยงไปเหรอครับ
ยูคิโกะ :ไม่หรอกจ้ะ พวกเทอฝีมือไม่ใช่เล่นๆนะ ถึงจะประทวนก็เถอะ อ้อ พวกเทอรอเทออยู่ที่หน้าบังเกอร์นะ
ชินโฮโตะ:ครับ ยูคิโกะซัง ไม่สิ โอเน่ซัง
ยูคิโกะ :...0///0
ณ ด้านนอกของบังเกอร์ ชินโฮโตะพบกลุ่มเด็กสาวแต่งตัวเหมือนแม่มดวิ่งมาหาเค้าแล้วถามว่า
แม่มด:เอ่อ...ขอโทดนะคะ ไม่ทราบว่าคุณเห็นท่านผู้บัญชาการการคุซาคาเบะ ชินโฮโตะแถวนี้รึเปล่าคะ
ชินโฮโตะ:ก็ยืนอยู่นี่แล้วไงครับ
แม่มด:หา!(คิด:เหลือเชื่อ!ชื่อกะตัวแม่มคนละเรื่องเลย) เอ่อ... งั้นมาเข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะ คือ ท่านแม่เฒ่า(?)คุซุโนกิ ส่งพวกเรามาปฏิบัติการร่วมกับท่านค่ะ
ชินโฮโตะ:อย่างที่คิดใว้เลย เอ่อ จะเรียกผมยังไงก็ได้
คนแรกเป็นเด็กสาวผมหางม้าสีม่วงเข้ม นัยน์ตากลมโตสีแอเมทิสต์ ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
และที่สำคัญ หน้าอกโต
มิกะ:ชั้นนายทหารระดับ1 ชิสึฮาระ มิกะ สังกัต รร.นักรบกองทัพบกโฮเรียว สายหน่วยทะลวงฟันค่ะ
ถัดไปเป็นเด็กสาวร่างเล็ก(อายุน่าจะประมาณ13ปลายๆ) ผมหยิกยาวสีฟ้าอ่อน นัยน์ตากลมสีฟ้าน้ำทะเล ใส่แว่นกรอบหนา และตอนนี้กำลังหน้าแดงแจ๋
ซายะ:น...หนู อ...โอไก ซายะค่ะ ป...เป็น นักศึกษาระดับ1 ส...สายการแพทย์ ร...โรงเรียนเซนโดคุ ค...ค่ะ
คนที่3เป็นเด็กสาวผมทรงทวินเทลสีดำยาว นัยน์ตาคมโตเล็กน้อยสีแดงเลือด หน้าอกโตพอๆกับคนแรก แต่จุดเด่นของเธอคือ รอยบากทางยาวที่ตาซ้าย
อาโอย:ดิชั้น อีเซคาว่า อาโอย เป็นนักล่าหัวจากเขตมินามิ(ใต้)ค่ะ
ชินโฮโตะ:แล้วไหนว่าพวกคุณเป็นแม่มดกันไงละครับ
อาโอย:เอิ่ม...ที่ว่ากันมานี่เป็นอาชีพหลักค่า...-_-‘
ชินโฮโตะ:อ่อครับ ว่าแต่... ผมยังไม่รู้เลยนี่สิว่าเราจะเริ่มโจมตีตอนไหนเนี่ยสิ
นายทหารกองโจร:(เดินมาหาพวกชินโฮโตะแล้วทำท่าวันทยาหัตถ์)ท่านผู้บัญชาการครับ...กองทัพของเราพร้อมปฏิบัติการแล้ว รอแค่คำสั่งจากท่านเท่านั้นครับ
ชินโฮโตะ:เยี่ยม! เอาล่ะ...เตรียมจัดการตามแผนที่วางไว้ได้เลยครับ (หันไปหาพวกทหาร)เอาล่ะ ได้เวลาอาละวาดกันแล้วพี่น้องทั้งหลาย!
นายทหาร:Henkaku no tame ni!(แด่สัมพันธมิตร)
เหล่านักรบกองโจร:Banzai!(ไม่ต้องแปลนะครับ มันเป็นเชียร์ของญี่ปุ่น)
ณ กลางป่าในเขตตะวันออกเฉียงใต่ของทวีปโบฟู...
เด็กสาวชาวเอลฟ์5คนพร้อมทหารประมาณ700คน เริ่มลงมาจากยานแม่ประจัญบานที่มีตัวอักษรข้างยานว่า EUS-Hermann เละเดินเป็นขบวนลึกเข้าไปในป่า
นายทหารเอลฟ์:ระวังตัวด้วยนะครับคุณหนู เราไม่สามารถยืนยันได้นะครับว่าที่นี่ปลอดภัย
เด็กสาว:ก็พวกเรารับภารกิจให้มาสำรวจที่นี่ไม่ใช่เหรอคะ แต่ก็นะ กว่าจะฝ่าทอร์นาโดพวกนั้นมาได้ก็แทบแย่เลยว่ามั้ยคะ เฮ้อ!จะมีอะไรแย่กว่านี้อีกมั้ยคะเนี่ย
ในจุดซุ่มโจมตีบริเวณนั้น เหล่าแม่มดใช้มายาศาสตร์กำบังกายเหล่าทหารใว้ ทุกคนพร้อมจะโจมตี
ชินโฮโตะ:โอเค!เตรียมพร้อมนะครับ ถ้าผมให้สัญญานเมื่อใหร่ ยัดทุกอย่างที่มีใส่มันให้หมดเลยนะครับ
เหล่านักรบกองโจร:Ryokaidesu!(รับทราบครับ/ค่ะ)
แล้วก็เป็นไปตามที่เค้าคาด พวกเอลพ์เดินทางมายังบริเวณจุดซุ่มพอดี นักรบกองโจรบางคน(โดยเฉพาะที่เป็นผู้อพยพ)จ้องพวกเขาอย่างเคียดแค้น หลังจากดินแดนเก่าของพวกเขาถูกทำลายราบเป็นหน้ากลองจากการรุกราณของสหภาพเอลเฟ่น(เดี๋ยวผมจะอภิปรายเกี่ยวกับเรื่องนี้ทีหลังครับ)
ชินโฮโตะ:Ute!(ยิง!)
ปังๆๆๆๆ! เฟี้ยว!ตูม! ทันไดนั้นทั้งลูกกระสุน จรวดRPG มิสไซล์ ต่างพุ่งเข้าไปหาเหล่าทหารเอลฟ์ราวกับห่าฝน ทำให้เหล่าทหารเอลฟ์แตกขบวน
ทหารเอลฟ1:Scheisse! In Dekung!(เวรเอ้ย!เข้าที่กำบัง!)(ตูม!ถูกแรงระเบิดตาย)
ทหารเอลฟ2: Was zum Teufel ist das!(นี่มันห่านอะไรฟะเนี่ย!)
นายทหารเอลฟ์:คุนหนูระวัง!(ฟิ้ว!ฉึก! กระสุนพลซุ่มยิงเจาะกระโหลกตายคาที่)
ชินโฮโตะ:Tosugeki!(บุก!)
เหล่านักรบกองโจรเปิดดาบปลายปืนแล้ววิ่งเข้าใส่กองทหารเอลฟ์ที่หมดทางสู้แล้วจับกุม เชลยทหารทุกคนที่ปฏิเสธการจับกุมถูกยิงทิ้งท่ามกลางซากศพของฝ่ายเดียวกัน เด็กสาวเอลฟ์ทั้ง5คนถูกพาตัวไปยังห้องว่างในบังเกอร์ของชินโฮโตะ
ในบังเกอร์ของชินโฮโตะ...
เด็กสาวค่อยๆลืมตาขึ้นมาหลังจากสลบ(ซ็อค)ไป3ชั่วโมง ชินโฮโตะเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับแม่มดทั้ง3...
เด็กสาวเอลฟ์:น...นี่ เทอเป็นใคร? แล้วจับชั้นใว้ทำไมเนี่ย?
ชินโฮโตะ:ผมควรจะเป็นฝ่ายถามมากกว่า คุณเป็นใคร แล้วคุณกับกองทัพของพวกคุณพากันมาทำมะเขืออะไรที่นี่?
เอเลน่า:ชั้นเอเลน่า ไอน์ริคเทอร์ ลูกสาวจอมพลโยเซพ ไอนริคเทอร์ มาที่นี่เพื่อสำรวจทวีปเพื่อการตั้งถิ่นฐาน แล้วพวกนายคือ... หรือว่า!?
ชินโฮโตะ:พวกเราก็คือกองกำลังท้องถิ่นหรือที่พวกคุณเรียกว่า “โจรกบฎ”นั่นแหละครับ แล้วพวกเราก็รู้ด้วยว่าไอ้คำว่า “ตั้งถิ่นฐาน”ของคุณคงหมายถึงการล่าอาณานิคมสินะครับ ดั้งนั้น ผมและเหล่าพี่น้องผู้อาศัยแห่งทวีปนี้จะไม่มีวันยอมให้มหาอำนาจอย่างพวกคุณมาเหยียบที่นี่เด็ดขาด
เอเลน่า: Lassen Sie mich, Ihr Bastarde!(ปล่อยชั้นสิยะอีพวกเศษสวะ!) หยุดเพ้อเจ้อแล้วปล่อยชั้นออกไปได้แล้ว! ไม่งั้นพ่อชั้นไม่ปล่อยพวกนายใว้แน่!
ชินโฮโตะ:พูดผิดพูดใหม่ได้นะครับ ไม่เชื่อก็ลองดูนี่ซะก่อน (ฉายภาพกองเรือเอลฟ์ที่เสียหายอย่างหนักและอัปปางลงขณะกำลังแล่นฝ่าแนวพายุ เหล่าลูกเรือที่เหลือถูกสัตว์นักล่าใต้ทะเลกัดกินจนท้องทะเลโดยรอบกลายเป็นสีเลือด ไม่มีผู้ใดรอดชีวิต)
เอเลน่า:(น้ำตาคลอ)Niennnnnnnnnnnnnn!(ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!)
ชินโฮโตะ:Yoshi!(เอาล่ะ!) ในเมื่อพวกมันมาเหยียบถึงที่ ก็ได้เวลาเอาคืนแล้วละครับ
เอเลน่า:(น้ำเสียงอึดอัด)พวกนายคิดจะทำอะไรกันแน่!
ชินโฮโตะ:เดี๋ยวก็รู้น่ะคร้าบ(แสยะยิ้มอย่างมีเลศนัย)
ความคิดเห็น