คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เจ้าหญิงเทย่า (3/5)
ในระหว่าารรับประทานอาหารลาวัน นายพลอาแล็นและท่านโหรานิมิไ้ร่วมหารือับเ้าหิเทย่าและนายพลเียทรี่ โยเรื่อที่ทั้สี่หารือัน ไ้แ่
-เรื่อานพระบรมศพษัริย์วิเรัส ึ่นายพลอาแล็นในานะหัวหน้าราอ์รัษ์ไ้เรียมารัานไว้แล้ว
-เรื่อารเิะรัมนรีเ้าเฝ้าเ้าหิเทย่า เพื่อหารือเี่ยวับปัหาอราษร และเพื่อให้ะผู้บริหารเิวามเื่อมั่นในพระปรีาสามารถออ์หิในารปรอประเทศ่อาพระบิา แม้ะเป็นสรีและยัทรพระเยาว์ ึ่เ้าหิเทย่าไ้เินายรัมนรีนำะรัมนรีมาเ้าหารือับเธอ ใน่วบ่ายอวันนี้
-เรื่อารสร้าสัมพันธไมรีระหว่าประเทศ ึ่เ้าหิเทย่ายัยืนรานที่ะเส็ไปเยือนราอาาัรเวิเีย โยเธอะัเลือผู้ที่ะเินทาไปับเธอ้วย ึไม่มีผู้ใั้านเธอ และให้นายพลเียทรี่ิามและรายานวามเลื่อนไหวออาาัรริปโปเียและอาาัรเวิเียอย่าระมัระวั
-และเรื่อานพระราพิธีราาภิเษเ้าหิเทย่าึ้นเป็นพระราินี อ์หิบอับทั้สามว่าเธอประส์ที่ะเร่ำเนินารยุิปัหาับประเทศเพื่อนบ้านให้เรียบร้อย่อน แล้วึะำหนวันัพระราพิธีราาภิเษในภายหลั
เวลาบ่ายโมรอวันนั้น บรราะรัมนรี่าทยอยเินทามารอเ้าเฝ้าเ้าหิเทย่า โยอ์หิพร้อม้วยหัวหน้าราอรัษ์ำลัยืนูารมาถึอะฝ่ายบริหาร าหน้า่าห้อทรานอพระบิา
“ท่านนายพลอาแล็น หามีายหนุ่มื่อารุมาอพบเรา ท่านให้นมารายานเราและให้าร้อนรับเ้าอย่าี้วยนะ ระวัอย่าให้เ้าเผลอทำ้าวอเสียหาย้วยล่ะ”
อ์หิบอหัวหน้าราอรัษ์
“พะยะ่ะ ระหม่อมะรีบแ้ทหารหน้าประูวัให้ทราบพะยะ่ะ”
เมื่อพูบนายพลอาแล็นึรีบเินออไปใ้วิทยุสื่อสารแ้ทหารหน้าประูวัามที่อ์หิรับสั่
“ราบทูลพระธิา ทหารไ้รายานว่ามีายื่อารุมาอเ้าเฝ้าพระธิาพอีพะยะ่ะ อนนี้ำลัพามาเ้าเฝ้าพะยะ่ะ”
นายพลอาแล็นลับเ้ามารายานอ์หิ
“ถ้าั้น็ีเลย เราะไุ้ยธุระับเ้าให้เสร็่อนที่ะเริ่มารประุมับะรัมนรี ท่านนายพล็้ออยูุ่ย้วยันนะ”
เ้าหิเทย่าบอนายพลอาแล็น
“แล้วะุยเรื่ออะไรหรือพะยะ่ะ?”
นายพลอาแล็นถาม้วยวามสสัย
“ือ…นายารุเป็นหนึ่ในสามหนุ่มอมโร้าย ไปทำานับใร็สร้าวามปวหัวให้นรอบ้าลอาวามุ่ม่ามอเ้า ึไม่มีใรล้ารับเาเ้าทำาน เราเลยะวนให้เาเ้ามาเป็นทหารในวั ะไ้มีเินเือนเลี้ยีพ ท่านนายพลมีวามเห็นว่าอย่าไรล่ะ?”
เ้าหิเทย่าอธิบายให้นายพลอาแล็นฟั
“แ่อนนี้ยัไม่มีอัราำแหน่ทหารหลวว่านะพะยะ่ะ”
“ไม่เป็นไร เราะ้าเาเป็นารส่วนัวเอ โย่ายเินเือนาทรัพย์สินอเราเอ แ่ให้เาอยู่ในวามูแลอท่าน ถ้าหาเ้ายินีมาเป็นทหารนะ แบบนี้ท่านว่าีมั๊ย?”
อ์หิถามวามเห็นท่านนายพลถึวิธี่วยเหลือนายารุอเธอ
“ถ้าทำเ่นนั้น็ย่อมทำไ้พะยะ่ะ แ่เ้าะไม่ทำอในวัเสียหายหรือพะยะ่ะ?”
นายพลอาแล็นมีท่าทาหนัใ
“นั่น็เป็นหน้าที่อท่านนะที่้ออยูแล แ่ห้ามทำโทษเ้านะ”
เ้าหิเทย่าล่าวบ ็มีทหารหลวเินเ้ามาพอี
“ถวายบัมพระธิา นายารุมาเพื่อเ้าเฝ้าพระธิาพะยะ่ะ”
หลัารายานอ์หิเสร็นายทหาร็เินออาห้อ โยมีนายารุเินเ้าห้อมา้วยท่าทาประหม่า
“ถวายบัมอ์หิพะยะ่ะ ระหม่อมอแสวามไว้อาลัยที่ทรสูเสียพระบิาพะยะ่ะ”
นายารุถวายวามเารพอ์หิ
“อบใมานะ เธอสนใที่ะเ้ามาเป็นทหารประำพระราวัหรือเปล่า?”
เ้าหิเทย่าเริ่มเ้าเรื่อทันทีเนื่อาใล้ะถีเวลาที่เธอ้อเ้าประุมับะรัมนรีแล้ว
“ระหม่อมยินีถวายารรับใ้่ออ์หิพะยะ่ะ”
นายารุอบโยไม่ลัเล
“แล้วเธอสะวที่ะย้ายเ้ามาอยู่ประำที่เรือนรับรอในวัมั๊ย”
“ระหม่อมสะวพะยะ่ะ”
“ถ้าเ่นนั้นเธอลับไปเรียมย้ายมาอยู่ที่นี่และเริ่มทำานพรุ่นี้ เราะให้เินเือนเธอามวุิารศึษาและประสบาร์ ามั้นเินเือน้าราารทหาร อยู่ภายใ้บัับบัาอหัวหน้าราอรัษ์นะ”
“เป็นพระมหารุาธิุล้นพ้นพะยะ่ะ”
นายารุรู้สึีใมานเ็บอาารไว้ไม่อยู่
อ์หิพูับนายารุบ็หันไปล่าวับนายพลอาแล็น
“เราฝาท่านนายพลแนะนำารุเรื่อเอสารและั้นอนารเ้ารับราารเป็นทหารหลวให้้วยนะ”
“พะยะ่ะ”
านั้น ทั้สอถวายบัมอ์หิ่อนออาห้อไปพร้อมัน โยมีท่านโหรานิมิเ้ามาเิอ์หิเทย่าเ้าประุม
“ราบทูลพระธิา อนนี้ะรัมนรีมาันพร้อมแล้วพะยะ่ะ”
“ท่านโหรานิมิ เี๋ยวหลัาเราประุมเสร็ท่านมาพบเราที่ห้อนี้นะ เราอยาะหารือเรื่อสำัับท่าน…เรื่ออเทพธิาแห่โน่ะ ท่าน่วยเรียม้อมูลไว้ให้พร้อมนะ”
อ์หิพูบ็รีบเินออไป
‘เทพธิาแห่โเหรอ???’
ท่านโหรานิมิรำพึับนเอ ้วยรู้สึแปลใที่ไ้ยินอ์หิพูถึเรื่อนี้
ความคิดเห็น