คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
“ุแ๊นี่หล่อัเลยเนอะ?”
เอ็มม่าพูึ้นมาพลาทำท่าทาเพ้อฝันที่ทำให้ใรบานเบะปาแร
“เป็นอะไรอเธออีล่ะเอ็มม่า?เพ้อมาเียว?”
นาอิบถามพลามอร่าอเอ็มม่า
“็แ่ิว่าถ้าันไ้เป็นนรัอเาะเป็นยัไบ้านะ?”
เอ็มม่าล่าวพลายิ้มไปมาเหมือนับนที่ำลัมิ่สู่ห้วแห่วามรั
“เลิเพ้อแล้วไปเ้านอนะ สมอเธอมันลวนนาอยาเป็นนรัอไอ้ฮันส์บ้านั่นแล้วเหรอ?”
นาอิบล่าวพลา้อหน้าอเอ็มม่าที่ำลัทำหน้าโรธาารไ้ฟัประโยพูอนาอิบ
“นาอิบ!!!”
เอ็มม่าะโนึ้นมาและส่สายาโรธันอีนรู้สึไ้ถึแรพยาบาทั้นสุ
“ั้นนาย็สมอลวั้นสิ?”
มาร์ธ่าทีู่ารสนทนาอทั้สออยู่นานโผล่เ้ามาพลาพูับนาอิบที่ทำหน้าใส่
“มาร์ธ่า? เมื่อี๊เธอว่าอะไรนะ?”
นาอิบถามพลามอหน้าอมาร์ธ่าที่ทำหน้าเหมือนับเธอมีไพ่เหนือว่า
“็นายบอมาเอนี่นาว่านรัอแ๊น่ะมันสมอลว...ั้นนาย็สมอลวน่ะสิ
เพราะว่านายน่ะเป็น-“
หมับ!!
“เียบไปเลย!!!” นาอิบล่าวในะที่มืออเาำลัปิปาอมาร์ธ่าเอาไว้แน่น
เรื่อรัแสนะอ่อนไหวแบบนี้ะบอใรไ้ที่ไหนัน?
ความคิดเห็น