คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5
Chapter 5
“ร้ายนะเราคิดจะจับคู่ให้พี่สาวตัวเองรึไง” แอสตันที่โดนเพื่อนรักไล่ออกมา ถามไนท์ที่นั่งอยู่ที่เคาท์เตอร์ใกล้ห้องพักของพวกเขา
“พูดเรื่องอะไร ก็คนมันหิวน้ำพวกพี่นี้ก็แปลกมีแขกทั้งทีก็ให้รอในห้องทิ้งขยะ น้ำเปล่าสักแก้วก็ไม่มี”
“โอ๋ๆ ขอโทษครับงั้นเดี๋ยวพี่เลี้ยงแล้วกันคืนนี้”
“มันต้องอย่างนั้นอยู่แล้ว พี่บาร์เทนเดอร์ขอออนเดอะร็อคแก้วหนึ่ง”
“เฮ้ยออนเดอะร็อคเลยหรอไหวหรอเราอ่ะ” แอสตันตกใจที่เห็นคนตัวเล็กสั่งออนเดอะร้อคมาดื่ม
“ฮาๆๆไม่ต้องตกใจหรอกเห็นไนท์ตัวเล็ก หน้าหวานอย่างนี้คอทองแดงนะ^^ เหมือนพี่ที่หน้าตาน่ารักแต่อันตรายไง”
“มิน่าละเขาถึงบอกว่าอย่ามองคนแค่ที่ภายนอก ฮาๆงั้นเราก็คงเป็นพวกเดียวกันซิ”
“คงงั้นแหละ แต่ไนท์อายุน้อยกว่างั้น......โปรดรับข้าเป็นศิษย์ด้วยเถอะท่าน” ไนท์ยกมือขึ้นมากุมกันคล้ายหนังจีนแนวกำลังภายในประกอบก่อนจะยิ้มตาหยี่โชว์แอสตัน
“ได้ข้ารับเจ้าเป็นศิษย์ก่อนอื่นเจ้าต้องดื่มกับข้าสักจอก คิงขอออนเดอะร็อคให้ฉันหนึ่งแก้ว” แอสตันรับมุขต่อกับไนท์แล้วหันไปสั่งเครื่องดื่มจากบาร์เทนเดอร์ในร้าน ยกแก้วขึ้นมาชนกับไนท์ดื่มกันจนหมดแก้ว
“แล้วนี้พี่แอสตันไม่ได้ไปไหนต่อหรอมัวแต่มานั่งโม้กับไนท์อยู่เนี้ย”
“หืมแล้วทำไมต้องไปไหนด้วยละ”
“ก็เจ้เคยบอกว่าพวกพี่พอแสดงเสร็จก็จะหิ้วชะนีอกตู้มๆไปต่อกันไง”
“เธอก็พูดเหมือนตัวเองไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้นแหละเรียกชะนีสะเต็มปากเชียว”
“ว๊ายตายแล้วตัวเองดูเค้าออกด้วยหรอ อุสาว่าแอ๊บเนียนแล้วนะ อย่าไปบอกใครนะตัวเองเค้าว่าเรียนจบเค้าจะไปผ่าแหละ” แอสตันระเบิดหัวเราะกับคำพูดของไนท์ไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะรั่วได้ขนาดนี้ ก่อนจะบอกว่าวันนี้ของดไปต่อกับชะนีอกตู้มๆสักวันมานั่งคุยกับลูกศิษย์ดีกว่าสนุกกว่าเยอะ ทั้งไนท์และแอสตันคุยกันได้สักพักชินก็เดินมาทัก
“ไอ้แอสตันยังอยู่อีกหรอวะนึกว่าไปต่อแล้ว อ่าวนี้ยัยตัวเล็กวันนั้นนี้มาอยู่กับแกได้ยังไงวะ”
“น้องไนท์นี้ไอ้ชินเพื่อนพี่อีกคน ส่วนชินน้องเขาชื่อไนท์มากับพี่สาวเขาแซลม่อนของไอ้โซ่นั้นแหละ” ไนท์ยิ้มให้ชินก่อนจะยกมือไหว้ตามมารยาท
“แล้วพี่สาวเขาไปไหนละทำไมปล่อยปลาย่างไว้กับแมวหิวโซอย่างแกได้”
“น้อยๆหน่อยครับคุณชินกระผมไม่ได้หิวโซขนาดไม่ดูว่าของใครเป็นของใครครับ”
“นึกว่าอยากลองของกับไอ้วอดก้า”
“พวกพี่พูดเรื่องอะไรกันอะไนท์งงอธิบายหน่อยดิ” ไนท์ที่นั่งฟังบทสนทนาของคนมาใหม่กับอาจารย์ของตัวเองแล้วสงสัยจึงเอ่ยถามทันที
“ไม่มีอะไรหรอกครับน้องไนท์แล้วพี่สาวเราไปไหนแล้วละครับถึงได้มานั่งดื่มกับแอสตัน”
“อยู่กับพี่โซ่ในห้องโน้น ไนท์หิวน้ำเลยออกมาหาอะไรดื่ม ส่วนพี่แอสตันมาเป็นเจ้ามือเลี้ยงแขกอย่างไนท์”
“โห่แอสตันเป็นเจ้ามือหรอครับงั้นพี่ขอร่วมวงด้วยได้ไหม”
“ไม่รู้ถามเจ้าของกระเป๋าตังค์ดิไนท์ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”
“ร่วมวงน่ะได้ครับคุณเพื่อน แต่จ่ายเองกระผมเลี้ยงแค่ลูกศิษย์”
“ลูกศิษย์อะไรของแก ไนท์ไปเป็นลูกศิษย์แกเรื่องอะไร”
“ไม่บอก มันเป็นความลับระหว่างเราสองคนใช่ไหมครับคุณลูกศิษย์”
“ครับผมคุณอาจารย์ ^^” ไนท์ทำท่าตะเบะมือเป็นทหารเต็มตัวรับคำแอสตัน
“งงเลยละซิครับคุณเพื่อน จะยืนงงอีกนานไหมตกลงจะร่วมวงหรือเปล่าฉันกับลูกศิษย์นำไปหลายแก้วแล้วนะเว้ย”
“เออร่วมวงซินานๆมีสาวสวยน่ารักมานั่งดื่มเป็นเพื่อน”
“จ่ายเองนะเว้ยไม่จ่ายให้นะ”
“เออไอ้งก”
“แกสิงกรวยอยู่แล้วจะมาให้ฉันเลี้ยงทำไม” แอสตันว่าชิน
“อย่าเถียงกันเลยดื่มดีกว่าหมดแก้ว แด่ๆๆ...แด่เรื่องอะไรวะอาจารย์” ไนท์หันไปถามแอสตัน
“แด่เรื่องของพี่สาวเธอไงอย่านึกว่าพี่ไม่รู้นะว่าไนท์คิดอะไรอยู่ พี่อาบน้ำร้อนมาก่อนนะครับ”
“โหยไม่เอาอะยังไม่รู้เลยว่าผลจะออกมายังไง ถ้าไปได้สวยไว้ให้พี่ชินเลี้ยง เนอะพี่ชินเนอะ”
“เนอะเนาะอะไรพี่ยังไม่ได้บอกจะเลี้ยงเลยนะ”
“ไม่เป็นไรไม่ต้องเกรงใจถือซะว่าเราเป็นคนกันเอง พี่อยากเลี้ยงเหล้าไนท์ก็จะดื่มให้ไง”
“หื้มมีอย่างนี้ด้วย พี่ไปบอกตอนไหนว่าอยากเลี้ยง”
“พี่ไม่ดีใจเหรอที่พี่โซ่เขาจะมีเจ้าของเป็นตัวเป็นตนอ่ะ มันต้องฉลองน่า~”
“พี่มีสิทธ์ปฏิเสธไหม”
“( _ _) (_ _ ) ( _ _) (_ _ ) (^^)”
“ฮาๆๆโอเคครับพี่ยอมแพ้เลี้ยงก็ได้”
“หลงกลลูกศิษย์ฉันแล้วไอ้ชินเอ้ย ฮาๆๆ”
“ลูกศิษย์แกนี้ร้ายจริงๆเลยวะ”
“งั้นวันนี้แด่พี่ชินที่สัญญาจะเลี้ยงเหล้าไนท์ชน” พอไนท์ว่าจบหนุ่มหล่ออีกสองคนก็ยื่นแก้วมาชนกับแก้วของไนท์นำเครื่องดื่มดีกรีแรงเข้าร่างกายจนหมดแก้ว
“พี่ถามหน่อยซิไนท์เอาอะไรมาหมั่นใจว่าไอ้โซ่จะรักพี่สาวเธอจริง” ชินถามเรื่องข้องใจ
“......ไม่มี ^^”
.
.
-0- หน้าชินและแอสตัน.
.
“หมายความว่ายังไงเนี้ย”
“อ่าวพี่จะให้ไนท์เอาอะไรไปมั่นใจกับพี่โซ่เขาละ ทั้งเจ้าชู้ ทั้งเสเพลย์ ขี้เก๊ก ฟันผู้หญิงแล้วทิ้งมั่วไปหมด มีดีแค่หล่อกับรวยซึ่งมันหาที่ไหนก็ได้สำหรับเจ้แซลม่อน”
“ก็จริงของเธอ งั้นแล้วทำไมคุณลูกศิษย์ถึงได้....” แอสตันเว้นช่วงคำถามเป็นอันรู้กันว่า ‘ทำไมถึงยอมเปิดโอกาสให้โซ่’
“ไม่รู้สิ คงเพราะพี่โซ่เขามาถูกจังหวะ”
“จังหวะ? จังหวะอะไรครับ” แอสตันถามต่อเมื่อเกิดคำถามขึ้นมาในหัว ไนท์หันไปมองแอสตันเล็กน้อยแล้วหันกลับมามองแก้วเหล้าในมือตัวเองนิ่ง ถอนหายใจยาว
“จังหวะที่ควรจะลืมไง ลืมเรื่องในอดีตกลับมาเป็นพี่สาวที่ตั้งใจทำงาน ไม่เอาแต่เที่ยวกลางคืน กลับไปเป็นสาวสวยหวานใจดีแต่ขี้บ่นคนเดิมของไนท์ ไม่ใช่พี่สาวที่เอาแต่แต่งตัวเปรี้ยวร่อนไปร่อนมายามราตรี ถึงแม้ไนท์จะไม่มั่นใจในตัวพี่โซ่แต่ไนท์เชื่อว่าพี่โซ่เขาจะทำให้พี่แซลม่อนลืมเรื่องในอดีตได้ แม้จะช่วยด้วยการให้รอยยิ้มหรือน้ำตามันก็ดีกว่าที่พี่แซลม่อนยังจดจำเรื่องในอดีต” แม้จะพูดจบไปแล้วแต่สายตาไนท์ยังคงไม่ละไปจากแก้วเหล้าซ้ำยังทำหน้าเคร่งเครียดและจริงจังซะจนสองหนุ่มไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะมีมุมอย่างนี้ ทั้งสองจึงเลือกจะเงียบในใจก็คิดว่าทั้งไนท์และแซลม่อนต่างก็มีเรื่องค้างคาอยู่ในใจด้วยกันทั้งคู่และมันก็เชื่อมโยงกันแม้อยากจะถามว่าเรื่องอะไรแต่ก็คงไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาควรจะเข้าไปยุ่งรู้แค่ว่า แซลม่อนที่ยังคงไม่ลืมอดีต กับ ไนท์ที่อยากจะช่วยพี่สาวให้ลืมอดีต แล้วเพื่อนเขาละจริงใจกับแซลม่อนแค่ไหน จะรู้ตัวไหมว่าไนท์ตั้งความหวังกับมันไว้มาก
“งื้มทำหน้าเครียดมากไม่ดีนะไนท์ตีนกาขึ้นเป็นป้าแก่ๆแน่ โหยไม่เอาแล้วไม่เครียดแล้ว” สักพักเป็นไนท์เองที่เลือกจะทำลายความเงียบด้วยการบ่นกับตัวเอง
“คุณลูกศิษย์ยิ้มน่ารักว่าเยอะครับ”
“พี่เห็นด้วย” ชินเสริม
“จริงดิถ้าน่ารักก็รักไนท์เยอะๆนะ แสดงออกด้วยการเลี้ยงเหล้าไนท์เยอะๆ เป็นไปได้เลี้ยงข้าวเลี้ยงขนมด้วยเลย กินง่ายอยู่ง่าย ^^”
“หึหึ ถ้าเลี้ยงง่ายขนาดนั้นซื้อไปเลี้ยงที่บ้านได้ไหมละ” ไม่ใช่ทั้งเสียงของแอสตันหรือชิน แต่เป็นเสียงของคนมาใหม่ที่ทำเอาสาวตัวเล็กอย่างไนท์ทำหน้าบึ้งบอกบุญไม่รับอย่างไม่คิดจะปิดความรู้สึกว่าไม่พอใจแค่ไหน
“เออวอดก้ามาก็ดีเลย นี้น้องไนท์น้องสาวของแซลม่อนที่ไอ้โซ่จีบอยู่”
“อืม”
“น้องไนท์ครับนี้ไอ้วอดก้า”
“..............” ปฏิกิริยาที่ได้จากไนท์มีแค่ความเงียบและเจ้าตัวที่นั่งจิบเหล้ามองบรรยากาศไปทั่วร้านไม่แม้จะหันมามองคู่กรณีของตน หรือการยกมือไหว้ทักทายเหมือนอย่างที่ทำกับแอสตันและชิน
“เอ่อ....” ทั้งแอสตันและชินไม่รู้จะพูดอะไรต่อรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่อึดอัดระหว่างทั้งคู่
“หึหึ มารยาทแย่มากนะครับน้อง” เป็นวอดก้าที่เริ่มจะหาเรื่งไนท์
“ไอ้วอดก้าอย่าไปหาเรื่องน้องสิวะ” ชินเอ่ยห้าม
“..............” ส่วนไนท์ก็ยังคงเงียบไม่สนใจใครเหมือนเดิม แอสตันกับชินเริ่มกังวลว่าวอดก้าจะหาเรื่องทะเลาะกับไนท์โดยการเปิดประเด็นเรื่องเมื่อคืนแล้วทำให้บรรยากาศมันมาคุมากยิ่งขึ้น
“พี่แอสตัน พี่ชิน พวกพี่มานั่งดื่มกับไนท์อย่างนี้หวังว่าคงไม่มีชะนีอกล้นมาแสดงละครน้ำเน่าหลังข่าวให้ไนท์ดูหรอกนะคะ” แต่ความคิดของแอสตันและชินผิดทั้งหมดคนที่เปิดประเด็นกลับเป็นแม่สาวตัวเล็กแต่ใจนักเลงที่นั่งเงียบอยู่นาน
“ทำไมกลัวสู้เขาไม่ได้รึไง” วอดก้าไม่รอช้าที่จะเติมไฟในใจของคู่กรณีของตนเมื่อวานนี้ ‘หึ ขู่ยังกับลูกแมวจะรู้ตัวไหมมันน่ารักมากว่าน่ากลัว’
“ชะนีที่ดีแต่ร้องหาผู้ชายไปวันๆไนท์ไม่คิดจะเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือพวกนั้นหรอก แต่ที่ไนท์อยากทำน่ะคือการยำไอ้พวกผู้ชายที่ดีแต่ทำให้ผู้หญิงเขาทะเลาะกันเพื่อแย่งตัวเอง แล้วก็ยืนแอ๊กว่าตัวเองหล่อมีแต่สาวๆน่าสมเพศ^^” พร้อมแสร้งยิ้มหวานไปให้วอดก้า ทางด้านแอสตันแอบยิ้มในใจ ‘อย่างนี้เขาเรียกมวยถูกคู่หึหึ’ ส่วนวอดก้าไม่ได้มีทีท่าว่าจะตกใจหรือกลัวคำพูดของไนท์เลยมีเพียงเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆตามสไตร์หนุ่มมาดนิ่ง หากเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เด็กน้อยตัวขาวของเขา คนอย่างเขาคงไม่ปล่อยให้มานั่งจิกกัดเขาอย่างสบายใจเหมือนอย่างที่เห็น ป่านนี้คงได้ไปเยี่ยมบ้านเก่าไปนานแล้วหรืออย่างเบาๆคงไปนอนหยอดข้าวต้มที่โรงพยาบาลสัก3เดือน แต่สำหรับคนตรงหน้าเขา เขาเลือกที่จะปล่อยไป ‘ยิ่งเธอโมโหยิ่งน่ารักยิ่งทำให้เธอน่าสนใจมากขึ้นนะเด็กน้อย’
“งั้นก็เอาเลยซิ จะทำอะไรดีล่ะตบหรือว่าต่อย แต่เตือนไว้ก่อนไม่ว่าจะอย่างไหนผลลัพธ์ก็ออกมาไม่ต่างกัน”
“....??” เมื่อวอดก้าเห็นหน้าที่เต็มไปด้วยคำถามของไนท์ก็แสยะยิ้มมุมปากก่อนจะไขข้อข้องใจให้กับคนตัวเล็กกว่าฟัง
“คนอย่างฉันไม่อยู่เฉยๆให้ใครมาเล่นงานฟรีหรอกนะมันต้องโดนเอาคืนหลายเท่า แต่ถ้าเป็นเธอ.....”วอดก้าเว้นจังหวะการพูดแล้วสาวเท้าเข้าไปใกล้ไนท์โอบเอวบางให้แผ่นหลังแนบกับอกแกร่งของตนใช้หน้าหล่อๆของตนเองชิดกับหน้าของหญิงสาวก่อนจะกระซิบในสิ่งที่ตนยังพูดค้างไว้
“เปลี่ยนจากเอาคืนด้วยเรื่องหมัดๆมวยๆมาเป็นจูบดูดดื่มกว่าเมื่อวานสักทีสองทีดีไหม หื้มม ม มลูกแมวน้อยของฉัน” บอกประโยคเด็ดที่รู้กันแค่สองคนจากนั้นก็กดจมูกโด่งที่ขมับของคนตัวเล็กก่อนจะผละตัวออกมายกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่สาวๆทุกคนที่เห็นคงอยากจะครอบครองมัน แต่คงไม่ใช่สำหรับไนท์ที่ดูจะไม่พอใจกับกระทำของวอดก้าอย่างเห็นได้ชัด
“ว่ายังไงสนใจข้อเสนอไหม” วอดก้ายังไม่หยุดที่จะหาเรื่องไนท์แค่นั้นเขาใช้มือเอื้อมไปจับผมลอนยาวของไนท์มาดมกลิ่นหอมของมัน “รู้ไหมทำไมเธอถึงได้สิทธิพิเศษ...หึหึ เพราะจูบเมื่อวานของเธอไงถ้าฉันเดาไม่ผิดมันคงเป็นจูบแรกของเธอด้วยใช่ไหม รู้ไหมแมวน้อยมันหวานติดปากฉันเลยล่ะนี้แค่ปากแตะกันนะถ้าแบบดูดดื่มเนี้ยฉันคงไม่อยากถอนปากออกง่ายๆแน่ หึหึ” ไนท์ปัดมือวอดออกจากผมตัวเอง
“ไอ้ทะลึ่งในหัวมีแต่เรื่องพวกนี้เลยรึไง”
“ทำไมล่ะสนุกดีออก”
“ไปสนุกกับสาวๆในสังกัด บำบัดอาการหื่นของตัวเองเถอะ” ว่าแล้วไนท์ก็ลุกออกไปจากเค้าท์เตอร์เพราะไม่อยากเสียอารมณ์ต่อปากต่อคำกับวอดก้าต่อ แต่ดูเหมือนวอดก้ายังไม่ยอมจบเขาแสยะยิ้มมุมปากสาวเท้าตามไนท์ไปเรื่อยๆอย่างไม่เร่งรีบ
“วอดก้าดูจะสนใจลูกศิษย์นายเอามากๆเลยนะปกติไม่เคยเห็นตามตื้อเข้าหาใครขนาดนี้” ชินเอ่ยกับแอสตันที่มองตามไนท์และวอดก้าไป
“สงสัยยัยตัวเล็กจะเป็นสเป็คหนุ่มมาเฟียว่ะ” แอสตันบอกอย่างเห็นด้วยกับชิน
“แกว่ายัยตัวเล็กจะเสร็จวอดก้าไหมว่ะ”ชินถามแอสตัน
“อย่าพึ่งลุ้นว่าเสร็จไม่เสร็จเลย ลุ้นว่าสองคนนั้นจะเลิกฟัดกันเมื่อไหร่ก่อนเถอะ” ว่าแล้วแอสตันก็เบือนหน้าไปทางไนท์และวอดก้า ภาพที่เห็นคือวอดก้าหยึดเกี่ยวคนตัวเล็กกว่าไว้แน่นด้วยอ้อมกอดแกร่งพยายามอย่างมากที่จะหยุดแรงดิ้นของคนในอ้อมกอด ไหนจะทั้งหมัด ทั้งตบ ทั้งเตะ ทั้งต่อยที่ไนท์ส่งมาประเคนให้วอดก้าถึงที่ แว่วๆซาวด์ประกอบภาพเป็นเสียงต่อว่าวอดก้าอย่างหงุดหงิดและไม่พอใจของไนท์กับเสียงหัวเราะในลำคอของวอดก้าที่ฟังดูกวนประสาทกว่าทุกที ดูท่าศึกนี้คงอีกยาว
-0-
“เห็นด้วยวะ”
TBC
ความคิดเห็น