คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : #INFO
#INFO
...ฆาตกร...
...หลายๆคนเรียกบุคคลที่ฆ่าคนอื่นอย่างเลือดเย็นว่าฆาตกร...
...ฆาตกรนั้นมีหลายแบบ...
...ฆ่าเพราะความสนุก ฆ่าเพราะอยากลอง ฆ่าเพราะต้องการกวาดล้างคนอื่นๆที่ตนเกลียด และสุดท้าย...
...ฆ่าเพื่อปกป้องคนอื่น...
...ซึ่งในโลกนี้ไม่มีฆาตกรที่ฆ่าเพื่อปกป้องคนอื่นเลย มีก็แค่ 3 อย่างแรกๆแค่นั้น...
...หลายๆคนคงไม่เชื่อ แต่พวกคุณจะได้รู้...ว่าฆาตกรก็สามารถช่วยคนอื่นได้เหมือนกัน...
.
.
...ดิฉัน...จะเป็นคนพิสูจน์เอง...
.
.
.
“...หึๆๆ เป็นอะไรไปล่ะค่ะคุณพ่อคุณแม่ค่ะ~? ไม่แหกปากร้องขอชีวิตอีกแล้วเหรอค่ะ?”เสียงเอ่ยถามจากหญิงสาวสวยคนหนึ่ง เธอผู้นั้นมีเรือนผมยาวสีส้มสลวย ดวงตาสีมรกตเขียวที่ขุ่นมั่ว เธอสวมชุดกันฝนสีเขียวอ่อนทั้งๆที่มันไม่ใช่ฤดูฝน แต่ที่เธอใส่มันก็เพื่อป้องกันของเหลวสีแดงสดที่ชะโลมไปทั้งตัว ในมือเรียวยาวที่น่าจับนั้นกำมีดปังตอใหญ่ ดวงตาสีเขียวมรกตที่ขุ่นมั่วก้มมองศพชายหญิงที่ถูกเธอฆ่าไปในสภาพที่น่ากลัว
“อ้อ ลืมไปเลยพวกคุณตายแล้วนี่นา”พอกล่าวกับตัวเองจบเธอก็จับลากศพคู่ชายหญิงไปที่บ่อน้ำและเธอก็จับโยนพวกเขาลงไปท่ามกลางความมืดที่ไม่มีใครมาเยือน หลังเสร็จกิจตนเองเธอจึงกลับบ้านที่อยู่ไกลจากที่นี้มาก
“ฟู่ว~ วันนี้ก็จัดการง่ายดายเหมือนเดิมเลย”เธอกล่าวพร้อมกับโยนปังตอใหญ่กับชุดกันฝนที่เลอะเลือดเอาไว้ในห้องเก็บของที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ทรมานมากมายนับไม่ถ้วน แล้วเธอก็เข้าไปอาบน้ำเพื่อลบล้างกลิ่นคาวเลือด
“ดิฉันไม่ผิดนะ ดิฉันทำเพราะช่วยหรอกนะค่ะ...”
.
.
.
“อรุณสวัสดิ์ค่ะรุ่นพี่เซร่า!”เสียงเอ่ยทักยามเช้าในโรงเรียนเอกชนจากรุ่นน้องปี 3ที่ทักพร้อมๆกันหลังหญิงสาวคนหนึ่งเดินมา
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้ทุกคนก็ร่าเริงเข้าไว้นะค่ะ”ดิฉันเอ่ยพูด อ่า.. ดิฉันชื่อโรลซิก เซร่า ดิฉันเป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาๆที่กำลังศึกษาเรียนใกล้จบแล้ว อีกปีเดียวที่ดิฉันก็จะจบแล้ว ดิฉันมักถูกคนอื่นๆมองเสมอเลยล่ะทั้งผู้หญิงและผู้ชาย อ่ะ! แต่จะเรียกว่าดิฉันเป็นเด็กธรรมดาก็ไม่ได้หรอกมั้ง เพราะว่าดิฉัน....
“นี่ๆๆ พวกเรามาอ่านข่าวนี้เร็ว!”เสียงร้องโวยวายแต่เช้าหลังดิฉันเข้ามาในห้องเรียน พวกเขาตั้งกลุ่มอ่านข่าวทันที และมันคงไม่พ้นข่าวคดี‘ฆาตกรใจโหดปิดชีพคู่สามีภรรยาจับลงบ่อ’ที่ลงหน้า 1 ช่วงนี้ข่าวที่ออกมามักเกี่ยวข้องกับไอ้ฆาตกรคนนี้มาตลอด เพราะว่าตำรวจไม่รู้เบาะแสและหลักฐานที่ชี้ตัวมาถึงคนร้ายเลยนี่นา หึๆ ใช่แล้วค่ะ ดิฉันนั้นแหละ.... ไอ้ฆาตกรใจโหดคนนั้นแหละ ไม่มีใครรู้เลยว่าหญิงสาวที่อ่อนแออย่างดิฉันจะซ่อนปีศาจร้ายเอาไว้
“น่ากลัวจังเลยเนอะ ตอนนี้ฉันแทบไม่กล้าออกจากบ้านไปเที่ยวกลางคืนเลยล่ะ”
“อ้าว แต่คนที่ถูกทำร้ายมักเป็นคู่สามีภรรยาที่มีลูกนี่หวา เธอไม่โดนหรอก”
“แต่มันก็น่ากลัวอยู่ดีนี่นา!!”ไม่ต้องกลัวไปหรอกค่ะ ดิฉันไม่ฆ่าคนที่อยู่ในเป้าหมายของดิฉันให้เสียแรง... ใช่ เหยื่อที่ฉันหมายตามักเป็นคู่ผัวเมียที่มีลูกแล้วเท่านั้น แรงจูงใจก็มีเพียงอย่างเดียวเท่านั้นแหละ นั้นคือการปกป้องไงล่ะ!!
“อ๊ะ เย็น!!?”ดิฉันสะดุ้งโหยงเมื่อรู้สึกถึงความเย็นจากก้อนน้ำแข็งที่ไหลเข้าไปในหลังของดิฉัน ดิฉันหันหลังกลับด้วยความสงสัยว่าใครแกล้งดิฉัน ซึ่งจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก...เรนะจัง
“วันนี้หลังเลิกเรียนไปกินไอติมร้านเดิมนะ ถ้าไม่ตกลงฉันเทน้ำแข็งใส่หลังเธออีกนะ”เธอคนนี้คือแอมโฟซ่า เรนะค่ะ เธอเป็นเด็กอัจฉริยะที่ทำอะไรก็ได้ดีไปซะหมดเลย ทุกๆคนก็รุมชอบพร้อมๆกับถูกคนอื่นเกลียดเช่นกัน เธอมีเรือนผมสีขาวที่ดูเด่นสะดุดตา ดวงตาสีฟ้าคราม เธอเป็นคนเงียบและไม่พูดกับใครเลยนอกจากดิฉันกับรุ่นน้องอีกคน เธอชอบไอศกรีมมากๆ บางวันเขาจะมาชวนดิฉันไปด้วย แม้ว่าเราจะไม่สนิทกับเขาเลยก็ตามเถอะ
“ไปสิค่ะ ถ้าดิฉันไม่ไปเรนะจังก็ต้องเทน้ำแข็งใส่ดิฉันสิ ดิฉันไม่ค่อยถูกกับของเย็นๆสักเท่าไร”
“ครั้งนี้ฉันเลี้ยงเองนะ อยากกินอะไรสั่งเต็มที่เลย”
และเรนะจังก็เดินจากไปดิฉันมองแผ่นหลังของเขาที่จากไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะกลับไปสนใจกับการหยิบอุปกรณ์การเรียนขึ้นมาไว้บนโต๊ะ แม้ว่าเรนะจังจะไปแล้วแต่รอยยิ้มของดิฉันก็ไม่จางหาย เพราะทุกๆครั้งที่เรนะจังมาดิฉันจะรู้สึกดีใจมากๆ บางทีคงเป็นท่าที การพูด และการแสดงออกของเธอมันน่ารักก็ได้ แม้ว่าเรนะจังจะปฏิเสธเสมอว่า‘ฉันไม่ได้น่ารักสักหน่อย ต้องบอกว่าเท่ต่างหาก!’อะไรแบบนี้ล่ะ แต่สำหรับดิฉันเรนะจังน่ารักที่สุดเลยนะค่ะ
“ทะ ทุกๆคนรีบกลับที่นั่งเถอะนะจ๊ะ อาจารย์จะมาแล้ว”ดิฉันประกาศบอกทุกๆคนในห้องตามหน้าที่หัวหน้าห้อง ทุกๆคนหันมาตอบพร้อมกัน ดิฉันมองไปที่นั่งหนังสือที่กลุ่มหนึ่งที่มีข่าวฆาตกรฆ่าสามีภรรยาก็นึกยิ้มในใจ ยิ้มอย่างปีศาจร้ายภายใต้หน้ากากของนางฟ้า หึๆๆ พ่อแม่... สมควรตายซะให้หมดนั้นแหละ
...ฆาตกรที่หลายๆคนต่างเกรงกลัวและรังเกียจ หากแต่คุณไม่รู้ว่าพวกเขาทำไปเพราะต้องการช่วย...
...ฆาตกรสามารถลงโทษคนผิดที่ตำรวจและกฎหมายแก้ไขไม่ได้...
...เพราะแบบนั้นแหละ ดิฉันถึงเลือกทางนี้...
...เป้าหมายของดิฉันคือการทำลายพวกพ่อแม่ที่ชอบทารุณเด็ก...
...เด็กที่เกิดมาแล้วไม่รู้เรื่องก็ต้องมาถูกพ่อแม่ใจร้ายทารุณเพราะเหตุผลของตนเอง...
...มีเด็กนับหมื่นแสนคนที่ต้องการหลุดจากความโหดร้ายของพวกเขา ดิฉันจึงมอบโอกาสให้กับพวกเขา...
.
.
.
การที่ดิฉันทำแบบนี้มันไม่ใช่ความผิด
ดิฉันทำเพื่อทุกๆคน ดิฉันก็แค่จะลบล้างพวกคนเลวไปให้หมดแค่นั้นแหละ!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น