คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Spill Over :: Sick II
You make me sick.
Piss off! Don’t come near me again.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- Special Pyun Baekhyun Talk -
ผมเกลียดปาร์คชานยอล!! เกลียดมัน!!
ทำไมหมอนั่นต้องเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตผมด้วย วุนวาย! วุ่นวาย!! ชอบบังคับ ชอบใช้กำลังแถมยังชอบ..ชอบทำอะไรบ้าๆเวลาผมสับสน!!
ฮื้ออออออออ อ กูเกลียดมึงอย่ามาแตะตัวกู เครื่องกูรวน!!!
หมับ!!
“ฮื้อ!!” ปล่อยนะเฟร้ย!! เอะอะจับมือเอะอะจับแขนตลอด! ผมพยายามสะบัดมือไอ้โย่งให้หลุดแต่แทนที่มันจะปล่อยแต่มันกลับยิ่งจับแน่นขึ้นกว่าเดิม ฟายยยยย ย ปล่อยกู๊ T T
“นี่ อย่างอแงน่า” มันหันมาทำหน้าดุใส่ผมก่อนจะดึงมือผมเข้าไปในโรงหนัง “เข้าไปข้างในกันเถอะ”
ใช่ฮะ วันนี้เรามาดูหนังกัน! -^- ..แต่สิ่งที่ทำให้ผมอารมณ์เสียคือ
หนึ่ง!! ไอ้บ้าปาร์คชานยอลมันบุกไปปลุกผมแต่เช้าทั้งๆที่ผมพึ่งจะนอนไปแค่ห้าชั่วโมง!!
สอง!! หลังจากที่เราทั้งห้าซื้อตั๋วหนังเสร็จไอ้หยุ๋มหยิ๋ม(เซฮุน)มันเจือกอยากกินชานมทั้งๆที่อีกสิบนาทีหนังจะเล่น!! ‘กูจะแดกใครจะทำไมกู’ ฟายยยย ย!! กูก็ไม่ทำไมหรอกแต่ขอโทษ! ร้านชานมกับโรงหนังห่างกันเป็นกิโล กว่ามึงจะต่อแถวซื้อชานมเสร็จ กลับมาอีกทีหนังคงเล่นไปได้ครึ่งเรื่องแล้วฟายยยย ย แต่ที่ทำให้ผมหงุดหงิดมันสุดๆก็ตรงมันไม่ฟังใครยังไม่พอ เจือกติดลู่ฮานอย่างกับปลิงไม่ได้แดกเลือดมาชาติเศษ จะดึงลูลู่ไว้ก็ไม่ทันดันตัวเบาปลิวติดมือไอ้เชี่ยฮุนไปจนได้!!
สาม!! ไอ้เชี่ยกัมจงดันท้องเสียไปแดกอะไรมาก็ลืมถามมัน วิ่งเข้าห้องน้ำไม่ปรึกษากู สุดท้ายก็ทิ้งกูไว้กับไอ้หื่นนี่คนเดียว!! TT
“ไม่ กูไม่อยากดูแล้วอ่ะ” -^- ผมเชิดปากมองมันเพื่อให้มันรู้ว่า กูไม่อยากดูจริงๆนะ!! กูไม่ต้องการดูหนังกับมึงสองต่อสอง!! แต่มันก็กลับทำหน้าเมื่อยใส่ผมแล้วเริ่มฉุดกระชากลากถูผมเข้าไปในโรงหนังเหมือนเดิม เชี่ย!! ก็กูบอกว่าไม่อยากดู ไม่อยากดูไงฟระ!! หูกางซะเปล่าเอาฝาหอยมาทำหูหรือไงวะกูพูดกับมึงทีไรแม่งไม่เคยเข้าใจกูเลย!!
แต่ถึงผมจะยื้อยุดยังไงก็สู้แรงยักษ์ขะหมูขี๋ของมันไม่ได้อยู่ดี สุดท้ายก็ต้องมานั่งแหง็กดูหนังกับมันสองคน ฮึ! เจ็บใจนัก!! อย่าเผลอละกันนะมึง กูจะกระโดดถีบติดกำแพงเลย!!
“มองอยู่ได้ เริ่มหลงกูแล้วอ่ะดิ” ^^
“หลงเตี่ยมึงอ่ะดิ” พูดไม่คิดอีกแล้วนะมึง - -
“พูดไม่เพราะเลยว่ะ” เชี่ย! พูดไม่พูดเปล่าทำไมต้องเอาหน้ามาใกล้กูด้วยฟระ! กูบอกแล้วไงเครื่องกูรวนอยู่!! “อยากโดนใช่มั้ยแบคฮยอน” ^^
“………………….” ผมเม้มริมฝีปากแน่นพลางส่ายหน้าไปมา เฮ้ย เปล่ากลัวมันนะ! ผมแค่ต้องปกป้องตัวเองจากภัยร้าย ‘หมลท’ (หื่นไม่เลือกที่) ของปาร์คชานยอล!!
หมับ!
ฮื้ออออออออ อ!! ..ผมหลับตาปี๋ทันทีที่มือทั้งสองข้างของชานยอลวางลงบนไหล่ผม พยายามหดคอหนีให้ไกลที่สุดเมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆที่เป่ากระทบอยู่ตรงลำคอ มัน.. เกร็งไปทั้งตัวแม้กระทั่งจะยกมือผลักให้มันออกไปไกลๆยังทำไม่ได้เลย
“ล้อเล่นนิดเดียวตัวสั่นเชียวนะ” ห้ะ!! ละ..ล้อเล่น!! ผมรีบลืมตาขึ้นทันทีแต่ลมหายใจของผมก็ยังไม่คงที่อยู่ดี แต่ถึงจะพูดว่าล้อเล่นแต่ไอ้บ้านี่ก็ไม่ยอมดึงหน้ากลับไปซักที ผมถึงได้ส่งสายตาเคืองๆไปให้ทั้งๆที่มือของผมก็ยังคงกำแน่นอยู่ ไม่ใช่อารมณ์โกรธแต่ผมยังเกร็งไม่หายต่างหากล่ะ!
“เวลาหายใจติดขัดนายควรเปิดริมฝีปากเอาไว้นะ แบคฮยอน” ผมพยายามจะผลักชานยอลออกตอนที่มือใหญ่ของหมอนั่นสัมผัสลงตรงคางผมแล้วดึงให้ริมฝีปากของผมเปิดออก แต่สุดท้ายมือของผมก็ได้แค่กำแขนเสื้อของชานยอลไว้เฉยๆ “บางทีนายควรจะหัดหายใจให้ถูกวิธีซะบ้างนะ” ชานยอลใช้นิ้วชี้จิ้มปลายจมูกผมสองสามทีก่อนจะหันกลับไปดูหนังเหมือนเมื่อครู่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น…
หายใจ มันต้องมีวิธีด้วยเหรอวะ!?? อะไรของมันวะเนี่ย??
“เฮ้ย!”
“ชู่ เสียงดังทำไมวะ” เชี่ย ก็พอกูหันกลับมาอยู่ๆเก้าอี้ว่างๆก็มีคนมานั่งจะไม่ให้กูตกใจได้ไงวะ!
“ขี้เสร็จแล้วไง?? หน้าซีดเลยนะมึง” ผมแซวมันเล่นๆแต่ก็โดนมันเขกหัวไปทีนึง ฟาย ไม่ออมแรงเลยนะมึง -^-
“หนังไปถึงไหนแล้ววะ” = =
“ไม่รู้ว่ะ”
“อ้าว”
“กูไม่รู้ กูง่วง” ตัดบทง่ายๆก่อนจะหันหน้าหนีสายตาสงสัยของมัน แต่หางตาดันเหลือบไปเห็นมุมปากไอ้ตัวต้นเหตุกระตุกยิ้มนี่สิ ฮึ่ยๆ อย่าให้ถึงทีกูบ้างละกัน!!
- - - - - - - - - - Spill Over - - - - - - - - - -
“เออ เดี๋ยวนี้ทำไมกูไม่เห็นคนของพ่อมึงมาป้วนเปี้ยนเลยวะ” เซฮุนถามขึ้นหลังจากยัดเนื้อเข้าปากไปคำใหญ่ จะถามกูก่อนแดกก็ไม่ได้นะมึง - -
“ไม่รู้ว่ะ” พักหลังๆมานี้พ่อไม่ค่อยมายุ่งกับผมเท่าไหร่ เจอกันที่บ้านก็เอาแต่พูดประโยคเดิมๆ ‘หัดทำตัวดีๆกับเค้าก็เป็นนี่’ คงเป็นเพราะช่วงนี้ผมไม่ไปมีเรื่องที่ไหนล่ะมั้ง
RRRRRRRRRRRRRrrrrrrrrrrrrrrrr
แต่ก่อนที่เราจะได้คุยกันต่อ เสียงโทรศัพท์ไอ้กัมจงก็ดังขึ้นก่อน มันล้วงโทรศัพท์ออกมาดูว่าใครโทรมาก่อนจะขมวดคิ้วแล้วหันมามองหน้าผม
“มึงปิดโทรศัพท์เหรอแบคฮยอน”
????
เออว่ะ ลืมเปิด
“ที่บ้านกูเหรอ”
“เปล่า” ?? อ้าว ไม่ใช่ที่บ้านกูแล้ว.. ผมรับโทรศัพท์จากจงอินงงๆก่อนจะก้มดูชื่อคนโทรมา
“เฮ้ย!!” เชี่ยแล้วววววววว ว!! “วันนี้วันที่เท่าไหร่!??”
“สิบ-สาม” ฟายยยยยยยยย ย!! ผมแทบจะทึ้งหัวตัวเองตอนไอ้เชี่ยไคมันตอบคำถามแบบเน้นๆ
“เฮ้ย! วันนี้มัน..” ไอ้เซฮุนก็เหมือนจะพึ่งนึกได้ก่อนจะมองหน้าผมกับไคสลับกัน
“นัดสำคัญประจำเดือน” ไอ้กัมจงมันตอกย้ำผมเน้นๆก่อนจะหัวเราะหึหึ “มึงตายแน่แบคฮยอน”
“ใครเหรอเซฮุน” ลู่ฮานถามขึ้นเมื่อไม่เข้าใจว่าพวกผมพูดถึงใคร
RRRRRRRRRRRRRRRRRRRrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
“รีบรับดิ มัวแต่อึ้ง” ชานยอลที่นั่งตรงข้ามผมเตือนขึ้นเพราะเสียงโทรศัพท์ยังคงดังอยู่
ถ้าเป็นวันอื่นผมจะกดรับสายนี้อย่างไม่ลังเลเลย แต่ต้องไม่ใช่วันนี้ วันที่ 13 ตอนบ่ายโมงแบบนี้!! ผมลืมนัดสำคัญไปได้ยังไง!!
ผมสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะมองชื่อคนโทรเข้าอีกครั้ง
‘ เฮียคริส ’
ตายเป็นตายวะ!!!
- - - - - - - - - - 50% - - - - - - - - - -
“ไอ้ตัวเล็กของเฮีย!!” ผมแทบอยากจะกระโดดหนีตอนเห็นเฮียคริสวิ่งมาหาผมด้วยความเร็วสูง ..แต่ถ้าทำแบบนั้นคงเจองอนรอบสองเป็นแน่…
[ แบคฮยอน!! ทำไมเฮียโทรหาไม่ติด!! แล้วนี่มันบ่ายโมงแล้วนะไหนบอกว่าจะมาหาเฮียแต่เช้าไง!! ] มาเป็นชุดเลยฮะ ผมดึงโทรศัพท์ออกจากหูก่อนจะหัวเราะแห้งๆตอบกลับไป
“คือว่ามันมีเรื่องนิดหน่อยอ่า”
[ วอท!?? ใครทำอะไรแบคฮยอนของเฮีย!! ]
“ไม่ใช่เรื่องแบบนั้น คือ..เรื่องมันยาวอ่า เฮียไม่อยากฟังหรอก โอ๊ะๆ ฮาโหลๆ” ผมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินแล้วดึงโทรศัพท์ออกจากหู
[ แบคฮยอน!! แบคฮยอน!! ] แต่ก็ไม่วายได้ยินเสียงโหวกเหวกจากปลายสาย
“ฮาโหลๆ เฮีย ไม่ได้ยินเลย งั้นแค่นี้ก่อนนะ ถึงแล้วเดี๋ยวจะโทรหา” พูดจบผมก็รีบตัดสายทันที
เฮ้อ~
“แล้วมึงจะเอาเหตุผลอะไรไปอ้างตอนเฮียถาม ฮะ??” ผมเบ้ปากใส่ไอ้กัมจงก่อนจะส่ายหน้า
“ฟายยยยยย ย”
ปั๊ก!!
“โอ๊ย ไอ้เตี้ย!! สงกปรก!!” ฮ่าๆ มันโวยวายใหญ่เลยหลังจากผมเอาช้อนกินข้าวเคาะหัวมัน
“สกปรกก็หัวมึงไม่ใช่หัวกู”
โป๊ะ!!
“ว๊ากกกกก ก อี๋~” TT มันเอาผักกาดมาโป๊ะหน้าผมอ่ะ!! พยายามจะดึงมือมันออกแต่แรงมันมีเยอะกว่าอ่ะ ฟายยย ย ถึงกูจะด่ามึงว่าตัวมีเขาแต่กูไม่ชอบที่มึงมีแรงแบบตัวมีเขานะเฟร้ย!!
“แม่งหน้ามึงเล็กว่ะผักกาดใบเดียวปิดมิดเลยอ่ะ ก๊ากกก ก หน้าผักกาดดดดด ด” ไอ้เชี่ยกัมจง!!
“เฮ้ย! กูคิดออกแล้ว” เหมือนเสียงสวรรค์ + + ..ทันทีที่ไอ้ฮุนมันพูดขึ้นไอ้เชี่ยจงกัมก็ปล่อยมือออกจากหน้าผม(ที่มีผักกาดกั้นกลาง)แล้วหันไปสนใจเซฮุนทันที
“ว่า??”
“ก็เสี่ยวลู่กับชานยอลไง”
“ห้ะ!!?” ไอ้สองคนนี้เนี่ยนะ? ผมขมวดคิ้วก่อนจะมองไปยังฝั่งตรงข้ามที่มีเสี่ยวลู่กับไอ้โย่งทำหน้าอึนอยู่ ฮะฮ่า ไม่รู้เรื่องอ่ะเซ๊ว่าพวกกูคุยอะไรกัน
“เอาไปเป็นข้ออ้างไง แล้วก็.. เฮียก็คงอยาก ‘เจอ’ ” ^^
หมับ!!
“อ๊ากกกก ก เอีย อ๋ายไอไอ้ออก!!” ผมพยายามดึงเสื้อคนทำอะไรไม่ดูขนาดตัวออก เพราะเฮียสูงเกินไปไง! หน้าผมถึงได้จมลงไปบนอกเฮียจนหายใจไม่ออกเนี่ย!! นี่ทำไมไม่เอียงตัวเวลาจะกอดคนที่เตี้ยกว่า หา!!
“โอ๊ะ!! โทษทีๆ” เฮียคริสอุทานเหมือนพึ่งนึกได้ก่อนจะยอมปล่อยผมในที่สุด -^- “ไม่เอาน่า เจอกันในรอบสี่อาทิตย์อย่าทำหน้าหงิกน่า” พูดไม่พูดปล่ายังยื่นมือมาบีบจมูกผมอีก ฮึ!
“แบคฮยอนนนน น” เห๋ เสียงนี้มันนนน น..
“เลย์ฮยองงงงงงง ง” อ๊า พ่อครัวของผมมมมมม ม ไม่รอช้าฮะ ผมวิ่งเข้าไปกระโดดกอดคนมาใหม่ทันที
“แบคฮยอน ไม่คิดจะแนะนำเพื่อนให้เฮียรู้จักหน่อยเหรอ” อ้า ลืมสนิทเลยว่ะ ผมผละจากเลย์ฮยองก่อนจะเดินกลับไปสมทบกับลูกสมุนของผมที่ยืนหัวดำหัวทองอยู่ข้างรถของชานยอล
“นี่เสี่ยวลู่ฮานเป็นคนจีนเหมือนกัน” ผมเดินไปจับไหล่ลู่ฮานแล้วแนะนำให้เฮียรู้จัก “ส่วนไอ้โย่งนั่นชื่อปาร์คชานยอล” แล้วค่อยบุ้ยปากไปทางชานยอลอีกที
“ส่วนนั่นเฮียคริสพี่ญาติฉันเอง ส่วนคนข้างๆก็.. เพื่อนสนิท(คิดไม่ซื่อ)ของเฮีย” -.,- พอผมพูดจบทั้งเสี่ยวลู่กับไอ้โย่งก็โค้งให้เฮียพร้อมกัน
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ//ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
“อื้ม ตามสบายนะ ไม่ต้องเกรงใจ เอ้า! มากันเหนื่อยๆเข้าไปข้างในกันก่อนสิ” เฮียยิ้มรับก่อนจะเดินมาคล้องคอผมให้เดินไปด้วยกัน “อ้อ ไค เซฮุน เฮียได้โต๊ะพูลใหม่ สนใจซักเกมส์มั้ย” ผมเหลือบไปมองไอ้คู่หูขาวแทน(ดำไม่ได้เดี๋ยวมันงอน)เห็นมันพยักหน้ารัวๆก็นึกขำ 555 ก็มันไม่ใช่ประโยคคำชวนนี่ฮะ ตอบได้แค่อย่างเดียวคือ ครับ!!
“เฮีย หิวอ่ะ” ใช่ ถึงจะพึ่งกินมาแต่ระยะทางเกือบห้าสิบกิโลมันก็ย่อยไปหมดแล้วอ่ะ!!
“พี่คิดไว้แล้วว่าแบคฮยอนต้องหิว นี่อาหารก็เสร็จพอดีเลยนะมีแต่ของชอบแบคฮยอนทั้งนั้นเลย” ฮ้า ผมหันไปยิ้มกว้างให้เลย์ฮยองที่เดินอยู่อีกข้างด้วยความถูกใจ โฮ๊ะโฮ่ นี่สิฮะของดีอินชอน!!
โอ๊ะ! นี่ผมลืมบอกไปหรือเปล่า ว่าเราขับรถมาหาเฮียคริสถึงอินชอน??
“อินชอน!!”
“ใช่!!” ถามอยู่ได้ หูตึงจริงๆนะหมอนี่ -^-
“ตอนนี้เนี่ยนะ!!”
“ใช่!!” แถมยังเข้าใจอะไรยากด้วย -^-
“แล้วทำไมต้องให้ฉันพาไปด้วย”
“อ้าว ลู่ฮานยังอยากไปเลย นายจะไม่ไปหรือไง” เรื่องมากอีกต่างหาก -^-
“ไม่!!” โว๊ยยยยยยย ย!! ทำไมมันพูดยากพูดเย็นแบบนี้วะ!
“อ้าว ชานยอลนา ไปด้วยกันสิ” เออ คุยกับมันไปเลยนะเสี่ยวลู่ ผมล่ะสงสัยจริงๆว่าเพื่อนใหม่หน้าหวานคนนี้คบไอ้หูกางนิสัยแย่ลงไปได้ไงนะ -^-
“ก็แค่ไปหาแฟนทำไมต้องยกโขยงกันไปด้วย” เฮ้ย!! นี่มันฟังไม่ได้ศัพท์จับไปอมเล่นนี่หว่า!! ฟายยยยย ย
“แฟนบ้านป๊าแกสิ พี่ชายต่างหากเว้ย!!”
“ฮ๊า” มันร้องเสียงดังราวกับไม่เชื่อ นี่กูหน้าเหมือนคนมีแฟนหรือไงวะ!
“ไม่ใช่พี่แท้ๆน่ะ ลูกชายของป้าแบคฮยอน นายไม่รู้จักเหรอดังออก” ไคมันคงรำคาญฮะ เลยพูดเสริม
“แล้วตกลงจะไปมั้ย” ผมหันไปถามมันอีกรอบด้วยการส่งสายตา ‘ถ้ามึงยังจะถามมากอีกกูจะถีบจริงๆด้วย!’ ไปให้มัน วุ่นวายจริง อะไรของมันวะ
“ไป!!” เออ! ดี! บทจะง่ายก็ง่ายเว้ย
“เอ้า! นี่! อายไลเนอร์ส่งตรงจากออสเตรเลีย” ผมลุกจากเตียงเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามา แต่ผมก็ต้องเบ้ปากเมื่อเป็นเฮียคริสนั่นเองที่เข้ามาพร้อมกับของเล่นใหม่ของแม่ในมือ - -
“อีกแล้วเหรอ ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวแม่ก็ได้มาลองของใหม่กับฉันอีกอ่ะ” -^- ผมผลักถุงติดยี่ห้อแบรนด์ดังกลับไปให้เฮียแล้วส่ายหน้ายกใหญ่ ถึงเขียนแล้วจะรู้สึกว่ามันดูดีก็เถอะ แต่มันคันแถมยังชอบเข้าตาอ่ะ!!
“เอาน่า ยังไม่ชินอีกเหรอ แม่พี่ตั้งใจซื้อมาให้คุณน้านะไม่กลัวแม่พี่เสียใจหรือไง หือ หลานรัก” เฮียเน้นเสียงล้อผมแล้วยื่นมือมาขยี้หัวผมจนยุ่ง แล้วนั่งลงข้างๆผม
..สงสารป้ากาฮี?? สงสารตัวเองดีกว่ามั้ย? ถึงป้าจะชอบเข้าข้างผมเวลาทะเลาะกับพ่อก็เถอะ ก็ป้ากาฮีน่ะ นางฟ้าในคราบแม่มดชัดๆ
“ดูทำหน้าเข้า เอ้า เฮียไม่กวนแล้ว อย่านอนดึกล่ะ” เฮียขยี้หัวผมก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูงแล้ววางถุงไว้ตรงโต๊ะหัวเตียง
“อ้อนี่ แบคฮยอน”
“หือ” คนแก่นี่ชอบลืมจริงๆฮะ จะถึงประตูอยู่แล้วก็ยังจะหันมาคุยต่อนะ แต่ทำไมสีหน้าเฮียดูแปลกๆวะ??
“ไอ้เด็กชานยอลนั่นน่ะ” ทำไมต้องพูดถึงมันด้วยวะเนี่ย -^- แล้วทำไมเฮียต้องทำหน้าจริงจังด้วย??
นี่อย่าบอกนะว่าเฮีย..
!!??
“มันจีบเราอยู่ล่ะสิ”
ห้ะ!!
วอทเดอะฟักกกกก!!!??
- - - - - - - - - - TBC - - - - - - - - - -
ยังไม่ตรวจคำผิด ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ ^^
หุหุ แอบมีคริสเลย์นิดนึง คึคึ -.,-
แล้วมันก็จะยังคงมี(แค่นิดนึง)อีกต่อไป เพราะไรเตอร์เน้นชานแบคค่ะ แฮ่
(เพราะไรเตอร์มันไม่สามารถเขียนหลายคู่ได้ต่างห่าง TT เขียนทีไรเรือล่มทุกที)
สุดท้ายไปแล้วค่ะ ฝันดีเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ความคิดเห็น