ถึงเธอ

วันนี้ ทำไมฉันกลับคิดถึงเธอขึ้นมานะ
ไม่ได้คิดอะไรทำนองนั้น แค่คิดว่า เราไม่ได้คุยกันมากี่เดือนแล้ว
ตลอดเวลาเหล่านั้น เราไม่ได้พูดคุย ยิ้มให้กัน ไม่แม้แต่จะมองหน้า
ฉันรู้ว่าฉันและเธอ เราต่างคนก็ใช้ชีวิตตามปกติ เราอยู่ได้แม้ไม่มีกัน
ฉันไม่เคยเสียใจที่หยุดพูดกับเธอ เลิกวิ่งไปหาเธอที่ห้องเรียนทุกคาบพัก
แต่เวลาคิดถึงวันที่เธอเคยให้ยืมไหล่ตอนฉันร้องไห้วันนั้น
ก็แค่อยากขอบคุณ.........
เธอรู้ใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงทิ้งเธอ เพราะนิสัยเรามันคนละทาง
เธอเงียบ ไม่ค่อยกล้าพูด แต่ฉันชอบพูดตรงๆเสมอ
มันอาจจะดูเป็นคนขวานผ่าซากและไม่อ่อนโยน แต่ฉันว่าดีกว่าอ้อมค้อม
และจำได้ไหมว่าฉันชอบเกาะติดเธอ ทำตัวอย่างกะลูกแมวอ้อนนั่น
ตอนนี้ฉันโตพอจะเข้าใจแล้ว
ว่าฉันทำแบบนั้นเพราะไม่ประสีประสาอะไร

และตอนนี้ฉันรู้ด้วยว่า ฉันไม่ได้ชอบเธอ.....

แต่ลักษณะภายนอกของเธอคือสเป็กฉัน ไม่ใช่นิสัย

เพราะชอบคนใส่แว่น ตัวสูง ไม่อ้วนไม่ผอม

เพราะชอบมือใหญ่ นิ้วยาว ยิ่งผิวที่ค่อนข้างหยาบนั่นอีก

นั่นคือสเป็กเลยล่ะ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เธอแล้ว

ก็เธอไม่ได้ชอบฉันนี่ แถมถึงชอบก็เกินเลยไม่ได้หรอกเธอก็รู้สาเหตุนี่

แล้วตอนนี้เธอก็มีคนที่ชอบ และเขาก็ชอบเธออยู่ด้วยแล้ว

ฉันก็หวังว่าเธอจะมีความสุขดี

ฉันอยากขออะไรอย่างหนึ่งจะได้มั้ย......

อยากให้เธอลืมซะ....ลืมฉันไปซะ อย่างที่เธอทำอยู่ตอนนี้ก็ดีแล้วล่ะ

อย่างมาก็แค่นึกถึงความทรงจำดีๆในอดีตที่ทำให้เธอยิ้มได้ก็พอ

และอย่าเสียใจกับความผิดพลาดของเธอ

ฉันบอกเลยว่า เธอผิดเองในเรื่องนี้

แต่ไม่ต้องหรอก.....ไม่หรอกคิดมาก

เพราะฉันไม่ได้โกรธเธอ ตอนแรกฉันแค่เสียใจ

แต่ตอนนี้ฉันสบายดี...

ฉันยังมีเพื่อนๆ ที่ดีต่อฉันอยู่

และเพราะฉันบอกเธอว่า กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว

ใช่ ฉันพูดเอง.............

บางครั้งฉันมีปัญหามากจนหดหู่เหลือเกิน

จนอยากจะโทรไปหาและบอกว่า กลับมาเป็นเพื่อนกันเถอะ

แต่ฉันลบเบอร์ของเธอ เมล์เธอ และอะไรที่เกี่ยวกับเธอไปหมดแล้ว

และศักดิ์ศรีที่มีมหาศาลของฉันก็บอกว่า

ฉันตัดเธอออกไปจากชีวิตเอง

ฉันไม่มีสิทธิ์ และไม่มีทางจะต่อมันได้

แม้ฉันจะมีกาวที่ดีราวของวิเศษก็ตาม

ตอนนี้ฉันก็ยังคิดถึงเธอนานๆครั้ง

คิดถึงร่างกายที่ฉันชอบโดดเข้าไปกอด หรือมือที่ฉันชอบจับ

และฉันจะนึกได้ทันทีว่า

ฉันไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ

ที่ว่าฉันชอบร่างกายเธอ ไม่ใช่ตัวเธอ

สิ่งนี้ฉันเพิ่งตระหนักได้ไม่นาน

และฉันเคยถามตัวเองว่า

ฉันจะชอบใครสักคนโดยทุกสิ่งที่เป็นคนๆนั้นได้มั้ย

ไม่ใช่เฉพาะร่างกาย หรือหน้าตา หรืออะไร

ฉันจะได้มีวันนั้น เหมือนที่เธอชอบคนๆนั้นของเธอมั้ย

ป.ล. This is true story. I wrote it from my heart. Now I never look back, I know I’ll be happy like her ……someday…I will….