คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : November Love : Memory [Chunjoe] Part 1
Chunji's Part
ตอนนี้ผมกำลังเดินไปที่ห้องของน้องชายข้างบ้านที่ผมสนิทสุดๆ เขาชื่อนีแอลครับ ส่วนผมน่ะเหรอ ชื่อ ชานฮีครับ แต่คนส่วนใหญ่เรียกผมว่า ชอนจีมากกว่า
"นีแอลวันนี้ฮยองต้องกลับดึก กลับบ้านเป็นเพื่อนฮยองหน่อยสิ"ผมขอร้องน้องชายข้างบ้านอย่างนีแอลเพราะผมกลัวความมืดน่ะครับ ชางโจก็ไม่ว่าง ผมเลยต้องมาหานีแอล ทุกคนเข้าใจผมใช่ไหมครับ
ผมลืมบอกหรือเปล่าครับว่า ชางโจก็เป็นน้องชายข้างบ้านของผมเหมือนกัน เขาเป็นเด็กดีมีน้ำใจ คอยส่งผมตอนผมกลับบ้านดึกอยู่เสมอ เขาน่ารักนะ แต่เขาไม่ค่อยยิ้มครับ ผมอยากให้เขายิ้มบ้างเหมือนกันนะ
"แล้วชางโจหล่ะ"ปลาบู่น้อยถาม
"ซ้อมกีฬาอ่ะดิ เลยค้างที่นี่"ใกล้ถึงวันงานแล้วครับ จากที่ซ้อมหนักอยู่แล้วตอนนี้ซ้อมหนักกว่าเก่าอีก ได้พักผ่อนบ้างเป่ลานะ
"จริงด้วย งั้นกลับพร้อมกันก็ได้"
"จริงนะนีแอล งั้นเจอกันที่ชมรมของฮยองนะ"
"ครับ"ผมดีใจจริงๆ ผมคงกลับบ้านแบบหายห่วงได้แล้วหล่ะครับ
.
.
.
.
.
.
"ไอ้คุณแคปครับ จะนอนอีกนานไหมมาช่วยกันทำงานซิครับ"ผมบอกไอ้เพื่อนตัวดีที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง มันเรียกให้ผมมาช่วยแต่ตอนนี้กลับหลับปุ๋ย ผมต้องกลับบ้านดึกเพราะมันเลยนะเนี่ย
"อีกแปปเดียวหน่า"
พลั่ก
อารมณ์โมโหของผมมันหยุดไม่ได้แล้วครับ เลยเตะมันครับ ผมไม่ผิดใช่ไหม
"ไอ้ชอนจีเจ็บนะโว้ย"สมน้ำหน้า ใครทำให้ผมโกรธก็จะเป็นแบบนี้แหละครับ
"พี่ชอนจีครับ ผมมาแล้ว"นีแอลมาแล้ว ผมคงต้องหยุดทะเลาะกับมินซูแล้วหล่ะครับ เดี๋ยวน้องเห็นมันจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี ว่าแต่นีแอลมันมองแคปทำไมนะ ไม่นั่งหรือไง
"โอ๊ะ นีแอลมาแล้วหรอมานี่มา"
กริ๊ง~~~~~
ใครโทรมาหาผมครับเนี่ยคนยิ่งยุ่งๆอยู่
หือ โทรมาไมหว่า มีเรื่องอะไรหรือเปล่า
'ชอนจี มาหาที่ตึกหน่อย ใบสมัครไปค่ายยังไม่ได้ส่งเลยนะ'
จริงด้วย วันนี้วันสุดท้ายแล้วด้วยผมลืมได้ไงเนี่ย แล้วผมจะไม่รีบได้ไงหล่ะวิ่งซิครับ
"เดี๋ยวมานะ นีแอลช่วยแคปทำงานแทนพี่ก่อนนะ"หลังจากฝากฝังนีแอลใ้ห้ช่วยทำงานแทนผมก็รีบวิ่งไปยังจุดหมาย
ตึก ตึก ตึก
'มาเร็วๆนะ เดี๋ยวจะดึกไปมากกว่านี้'
"เออน่า ก็รีบอยู่นี่ไง"ผมรีบเร่งฝีเท้าไปที่ตึกวิศวะ ผมไม่อยากให้เขารอผมน่ะครับ เขาคอยดูแล คอยเตือนผมอยู่บ่อยๆ ครั้งนี้ก็เช่นกันเขาคงไปตรวจใบสมัครไปค่ายแต่คงไม่เห็นชื่อผมเลยโทรมาถามเพราะผมบอกเขาอยู่บ่อยๆครับว่าผมอยากไป
'แล้วมาคนเดียวได้หรอ ให้ไปรับไหม'เป็นห่วงกันอีกแล้ว ผมเกรงใจเขาจัง
"ใกล้ถึงแล้ว ไม่ต้องหรอก"ผมเห็นตึกวิสวะอยู่ลิบๆครับ "แค่นี้นะ"
ยังไม่ทันก้าวขาขึ้นตึก ผมก็รู้สึกหนาวขึ้นมา
"หน้าหนาวแล้วหรอเนี่ย"อากาศเดี๋ยวนี้เปลี่ยนแปลงบ่อยนะครับ ผมเพิ่งรับรู้ว่าถึงหน้าหนาวแล้ว
"ถ้ามีใครมาทำให้อุ่นก็คงจะด...."ยังพูดไม่จบประโยคผมก็รับรู้ถึงความอบอุ่นที่ผมมักจะได้รับอยู่บ่อยๆ เสื้อคลุมที่คลุมให้ผมมันทำให้รู้สึกดีนะแต่มันกลับรู้สึกแปลกๆ มันเหมืิอนไม่ใช่ความอบอุ่นที่แท้จริง แล้วก็ยิ้มนั่นอีกมันโลกดูสว่างแต่เหมือนไม่ใช่ความสุข
"มาถึงก็ขึ้นไปสิ ต้องให้คนรอออกมารับหรือไง"พูดจบเขาก็พาผมขึ้นตึกไปโดยที่มือของเขายังไม่ละออกจากไหล่ของผม
.
.
.
.
.
.
"กรอกซะสิ"เขายื่นใบสมัครเข้าค่ายให้ผมผมกวาดดูทุกข้อความแต่ผมว่าเขากรอกให้ผมได้สบายๆเลยนะ ก็ข้อมูลพวกนี้เขารู้หมดทุกอย่างเลยนี่หน่า
"ทำไมต้องเรียกเรามากรอกเองด้วย นายก็กรอกให้เราได้นี่"
"อยากเห็นหน้าชานฮีมั้ง"มือผมที่กำลังกรอกข้อมูลถึงกลับแข็ง เขียนไม่ออกเลยครับ ถึงจะพุดอย่างนี้บ่อยๆแต่บอกเลย ผมไม่ชิน
"พูดอย่างนี้อีกแล้วนะ 'มยองซู' "พุดจบผมก็กรอกข้อมูลต่อไป
.
.
.
.
.
.
-Myungsoo's Part-
'ไง โทรมามีไร'ปลายสายรับก่อนจะทักทายผม
"ไม่มีไร แค่จะบอกว่าคนที่จะไปค่ายครบแล้ว"ผมบอกไปเพราะตอนเย็นที่ผมไปดูคนยังไม่ครบและคนตัวเล็กที่นอนหลับคาโต๊ะอยู่ตรงหน้าผมก็ยังไม่ได้ส่งใบสมัคร
'หาจนครบจนได้นะมยองซู'ลูกพี่ลุกน้องของผมพูด 'แล้วใครหล่ะที่นายบังคับให้เขามาน่ะ'
"ไม่ได้บังคับ เขาอยากมาแต่ลืมส่งใบสมัคร"
'อือ'
"เขาชื่อ ชอนจีน่ะ รู้จักไหม"ผมบอกปลายสายไป แต่ดูเหมือนปลายสายจะดูอึ้งๆนะ ก็เขาไม่ยอมพูดอะไรออกมาเลยนี่ "ชานฮีน่ะรู้จักไหม"
'............'เขาเงียบไปหล่ะ ผมไม่อยากให้ชานฮีไปค่ายหรอกเพราะต้องเจอกับเขา แต่ก็นะยังไงคนที่จะจำเรื่องทุกอย่างได้ก็ไม่ใช่ชานอีอยู่แล้ว มีแต่เขาคนเดียวเท่านั้นที่จำได้ทุกเรื่องราว
ใช่ไหม 'บยองฮอน'
.
.
.
.
.
.
.
-Chunji's Part-
"ฮ้าววววว"ผมบิดขี้เกียจนิดหน่อยผมเผลอหลับไปหรอเนี่ย แล้วนี่กี่โมงแล้วเนี่ย "สี่ทุ่มครึ่ง ตายหล่ะ"
"ชอนจี รีบไปไหนหล่ะ"ตัวการที่ไม่ปลุกผมมองผมอย่างงงๆ
"มยองซู ทำไมไม่ปลุกเราหล่ะ"
"เห็นหลับอยู่ ไม่อยากปลุก ช่วงนี้นายดูเหนื่อยๆนี่"เขาเป็นห่วงผมอีกแล้วแต่ตอนนี้ผมเป็นห่วงคนที่อยู่ที่ห้องชมรมมากกว่า
"หรอ งั้นเรากลับก่อนนะ"ผมพูดก่อนจะหันหลังเดินไปยังประตู
หมับ
"เราไปส่งนะ"มยองซูพูดแล้วจับมือผมเดินออกจากห้องไป ผมรบกวนเขามากเกินไปหรือเปล่านะ
-ชมรม Imagine-
"ให้เราไปส่งหรือเปล่า"มยองซูพูดเมื่อเราเดินมาถึงห้องชมรม
"ไม่ต้องหรอก นีแอลกลับเป็นเพื่อนนะ"
"งั้นหรอค่อยสบายใจขึ้นหน่อย"ผมเห็นสีหน้าผ่อนคลายของเขาแล้วรู้สึกดีจริงๆ
"ไปเหอะ เดี๋ยวเราก็กลับแล้ว"ผมพูดเพราะนี่มันก็ดึกมากแล้ว เขาอุตส่าห์รอผมกรอกข้อมูลแล้วก็รอจนผมตื่น เขากลับบ้านช้าหลายชั่วโมงแล้วนะเนี่ย
"อือ ถึงบ้านโทรบอกด้วยนะ"
"คร้าบบบบบ"ผมยิ้มให้เขาก่อนจะเปิดประตูชมรม
"อ้าว นีแอลทำไมมาอยู่ตรงนี้หล่ะ"
"จะออกไปโทรตามฮยองนั่นแหละ"นีแอลพูดตอบข้อสงสัยของผม ก่อนที่เราจะพูดอะไรอีกนิดหน่อยแล้วก็เก็บของกลับแล้วพร้อมกับคนที่อาสาจะไปส่งผมกับนีแอลอย่าง บังมินซู
-บ้านชอนจี-
"ถึงบ้านแล้ว ขอบใจนะที่มาส่ง"ผมขอบคุณทั้งสองคนเพราะถ้าไม่ได้พวกเขาผมคงไม่ได้กลับบ้าน
"ครับ แล้วอย่าลืมโทรบอกผู้ปกครองนะครับว่าถึงบ้านแล้ว"เพราะได้นีแอลเตือนสติผมจึงนึกขึ้นได้ว่าต้องโทรบอก มยองซู
"อือ ไม่ลืมหรอก กลับบ้านดีๆหล่ะ"ผมพูดแล้วมองสองคนที่กำลังเดินไปที่บ้านนีแอลก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมโทรหามยองซู
กริ๊ง~~~~
ผมตกใจนิดหน่อยกับเสียงริงโทนที่ดังขึ้นก่อนจะกดรับสาย
"ฮัลโหล"ผมกรอกเสียงลงไป
'ถึงบ้านยัง'
"ถึงแล้วกำลังจะโทรหาพอดีเลย"ผมรีบตอบกลับไปเพราะดูเขาคงจะรอโทรศัพท์ของผมอยู่แต่รอไม่ไหวเลยเ็นฝ่ายโทรมา
'จริงดิ แบบนี่เราก็เสียตังค์ฟรีอ่ะดิ'เสียงที่ผ่อนคลายลงทำให้ผมรู้สึกดีที่ไม่ต้องทำให้เขาต้องเป็นห่วงอีก'รีบๆนอนเถอะ ยิ่งหนาวๆอยู่ เป็นหวัดขึ้นมาทำไง'
"อือ ว่าแต่คนอื่น ตัวเองก็รีบไปนอนได้แล้ว แค่นี้นะ"ผมที่กำลังจะตัดสายก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงหนึ่งดังขัดขึ้มมาก่อน
'ฝันดีนะ ชานฮี'คำพูดนั้นมันให้ความรู้สึกดีแต่ว่าต้องไม่ใช่เสียงแบบนี้ ต้องเป็นเสียงอื่นสิ ผมรู้สึกได้
.
.
.
.
.
.
-L.joe 's Part-
คำพูดของมยองซูที่ก่อนที่จะวางสายไปทำให้ผมอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก ชอนจี ชานฮี งั้นหรอ ทำไมผมจะไม่รู้จักหล่ะ เขาคือคนที่ผมจะจดจำไปตลอดชีวิต เขาคือคนที่ผมตามหามาทั้งชีวิตเพื่อที่จะให้เขาให้อภัย เขาอยู่แค่เอื้อมแค่นี้ทำไมผมถึงหาไม่เจอ ทำไมคนที่เจอเขาต้องเป็นมยองซู คนที่คอยแย่งทุกอย่างออกจากผม
"อีกไม่นานเราต้องเจอกันแน่ ชอนจี"ผมพูดพลางนึกถึงเรื่องในอดีตไปด้วย "ฉันจะต้องทำให้นายให้อภัยฉันและเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม และฉันจะไม่ปล่อยให้นายจากไปไหนอีก" ผมสัญญากับตัวเองก่อนจะหันหน้าไปมองกรอบรูปบนหัวเตียง
ทุกความทรงจำของผมต่อไปจากนี้จะมีแต่รูปที่มีความสุขของผมกับชานฮี ใครก็จะทำให้มันผิดไปจากนั้นไม่ได้ แม้กระทั่งมยองซู
........................................................................................................................................................
เพิ่มตัวละครใหม่ พี่มยองซูหรือแอลจาก อินฟินิท(น้องไรท์ชอบวงนี้)
ตอนแรกกะจะลงให้ทันวันเกิดเจี๊ยบ แต่ไม่ทัน T_T
ยังไงก็ฝากคอมเม้นให้ไรท์หน่อยนะ
ส่วนเรื่องของหมีชางว่างๆไรท์จะอัพที่เหลือให้ รอกันหน่อยนะ เพราะไรท์ไม่มีเวลาว่างเลย
ความคิดเห็น