ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TEST

    ลำดับตอนที่ #1 : [Diary] -บันทึกการเขียนนิยาย-

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ย. 58


    O W E N TM.
    [Diary]
    -บันทึกการเขียนนิยาย-
    1/09/2558  (เริ่มออกเดินทาง(?)) -ไม่ติดหน้าใสปี 8 (ประกาศตั้งแต่39/08/2558แล้วแหละ) 

                  - แต่จะส่งต่อไป ด้วย เหตุผล 7 ประการ ด้านล่าง...

                       -อย่างน้อยก็ได้ เอาชนะตัวเองให้ปั่นเรื่องย่อจนเสร็จ ตอนหลังบอกตัวเอง/คนอื่นว่า ส่งไปแล้วไม่่ติด ดีกว่า ไม่ติดเพราะไม่ได้ส่งอีกจริงมะ (พอๆกับแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มนั่นแหละ)

                  -ความพ่ายแพ้ ยังดีกว่า การยอมแพ้ 

                  -จะได้ไม่ต้องมาวิตกทีหลังว่าถ้าส่งไปเรื่องจะติดไหม อาจติดก็ได้นะ มีคนส่งเรื่องทำนองเดียวกับเราเลย ฯลฯ 

                 -ว่างๆไม่มีไรทำ ส่งไปซะ อย่างน้อยช่วงนั้นจะได้มีเป้าหมาย (วัยแห่งความหนุ่มสาว!) ไม่ได้เขียนนิยายไปวันๆ (ฉันก็อยากมีหนังสือเป็นของตัวเองบ้างนะยะ!) ที่สำคัญ อย่างน้อยก็ได้ทำตามเป้าหมายที่วางไว้ เอาชนะใจที่แสนขี้เกียจของตัวเองได้ก็พอแล้วเนอะ

                 - มีโอกาสได้รับคำติ วิจารณ์จากคนที่มาตั้งกระทู้วิจารณ์นิยายอีกต่างหาก กำไรชัดๆ หุห

                 - ส่งฟรี! ไม่มีอะไรต้องเสีย มีแต่ได้กับได้! เป็นประสบการณ์ไปอวดตัวเองในอนาคตว่า... ส่งมาตั้ง...ปีละ (ประสบการณ์เยอะไง-..-) 

                 -สะสมประสบการณ์ที่ละก้าว ทีละก้าว จนเก่งขึ้น แข็งแกร่งขึ้น และสักวัน จะเป็นวันของเรา! เฮ้!

             ปล.อย่าแต่งนิยายเพลินจนลืมอ่านหนังสือเรียนล่ะ อยากเป็นหมอ หาเงินให้ได้เยอะๆ ดูแลพ่อแม่ให้ได้ และนิยาย ทำเป็นงาน 'อดิเรก' ก็ได้จริงป้ะ! ถ้าเป็นหมอ โอกาสแต่งนิยายที่พระเอกนางเอกเป็นหมอรักกันนี่คือ...ดีมากอ่ะ! เพราะฉากอะไรก็สมจริง >-< เงินก็ได้ นิยายก็ได้เขียน ได้เจอคนเยอะๆ โอกาสเปิดโลกใหม่ไม่เป็นกบในกะลาครอบด้วย เป็นหมออีสมายดรีมมมมม (นิยายเป็นงานอดิเรกก็ได้นิเออ แถมมันไม่มั่นคงด้วยไง ประเด็น -..-)

     

    28/09/2558  -ดูคลิป  ้่พี่แท๊ป A-Level บอกว่า "ความอดทนคือเพื่อนสนิทของสติปัญญา"              หมายความว่ามันต้องไปด้วยกัน ถ้าไปอดทนก็ฉลาดไม่ได้ เก่งไม่ได้ /// คนเราต้องอึด! (grit) 

                          กรเรียนคือการทดสอบความอึดของเรา

        หลักการทำข้อสอบก็เหมือนกับชีวืตจริง ชีวิตจริงเรา(อาจจะ)แก้ไม่ได้ทุกปัญหาหรอก แต่ถามว่าจำเป็นมั้ย?...ไม่จำเป็น เราไม่จำเป็นต้องแก้ปัญหาทุกปัญหา แต่เราแค่ต้องแก้ปัญหาที่สำคัญ ปัญหาหรือโจทย์ที่สำคัญไม่ใช่ข้อที่ยาก แต่เป็นข้อที่เราสามารถทำได้ (สามารถเก็บเกี่ยวคะแนนได้ ฟรีๆไม่เปลืองเวลาด้วย) ข้อสอบทั้งหมดเราไม่จำเป็นต้องทำได้ทั้งหมด แต่เราจำเป็นต้องทำข้อที่ถูกนั่นคือข้อที่เราทำได้

             -ดูคลิป ภารกิจพิชิตแพทย์ ของกัปตันเบลล์ บอกว่า การทำข้อสอบซ้ำๆมันจะทำให้เราสามารถจับประเด็นได้ ว่าข้อสอบจะออกแนวไหน จับทางได้ เกิดความเคยชิน ทำบ่อยๆทำซ้ำๆมันจะจำได้ (เหมือนขี่มอไซค์แรกๆก็เก้ๆกังๆงงๆแต่พอทำไปบ่อยๆ ทำซ้ำๆ ฝึกมันเยอะๆ ก็ทำได้ ขี่ได้ถนัดขึ้น ดีขึ้น คล่องขึ้น ข้อสอบก็เช่นกัน) 

                      +ทำให้เรารู้ว่าเรายังบกรพร่องตรงไหน ไม่รู้ตรงไหนบ้าง 

                                   +จับประเด็นได้ว่าส่วนใหญ่ข้อสอบจะออกบทไหน ตรงไหนสำคัญบ้าง เหมือนอ่านหนังสือแล้วบอกว่าตรงนี้ออกสอบบ่อยน่ั่นแหละ

                       +ทำให้เราจำกัดขอบเขตได้ ไม่กว้างเกินไป

                        + ทำข้้อนึงก็ได้รู้เพิ่มอีกข้อนึง แถมได้ทวนความรู้อีกเรื่องนึงไปเลยนะ รู้ยัง!

                        +เคยมั้ยที่บางครั้งเราตอบได้ จำได้ แต่วลาทำข้อสอบกลับทำไม่ได้ ข้อสอบนี่แหละที่จะทำให้เราจับทาง สรุปรวบยอดความคิดออกมาได้ ว่าส่วนใหญ่ประเด็นสำคัญๆมันถามอย่างงั้นอย่างนี้นะ 

                    +บางครั้งได้รับความรู้ใหม่จากการทำข้อสอบด้วยซ้ำ 

           ดังนั้นการทำข้อสอบ ทำซ้ำๆ สำคัญมาก 

       เพื่อความสำเร็จในการสอบ นักเรียนควรทำโจทย์ให้ครบทุกข้อ



            




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×