ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SKR สงครามต่างมิติ

    ลำดับตอนที่ #14 : เมืองไธนอส เมืองแห่งการต่อสู้

    • อัปเดตล่าสุด 16 ธ.ค. 50


    "สัตว์ผู้ช่วยของท่าน จะพาท่านออกจาก ป่านี้เอง ขอให้พวกท่านโชคดี" คำบอกสุดท้ายของลิออน ก่อนที่ทุกคน ลาจากเขามา

    บิ๊ก และ ปาม นั่งอยู่บนหลังของ ชาโดว์ และ อลิซอส สัตว์เลี้ยงผู้ช่วยของทั้งสอง เพื่อคอยนำทาง

    "มิโกะน่ารักที่สุดเลย" ใหม่กอดมิโกะแน่น ตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น

    "มีพวกตัวยุ่งเพิ่มมาอีกเพียบเลยแฮะ" อู๋พูดขึ้นมา
    ไม่นาน ทั้งหมดก็ออกจากป่ามาได้

    "ต่อจากนี้ ไปไหนต่อวะ แล้วจะเจออะไรอีกวะเนี่ย" โอมพูดขึ้น
    "แปปๆ เดี่ยวกูดูแผนที่แปป" ปามบอก พร้อมกับหยิบเครื่องอุดตาแตม ออกมา

    "ว่าแต่มันใช้งานยังไงวะ" ปามพูดขึ้น
    "นี่ไง มีวิธีใช้อยู่ด้านหลัง" โอมบอก

    ปามพลิกมันอ่านให้เพื่อนๆฟัง
    "เครื่อง Ultimate Digital Telephone Auto Trader And Mapping ทำงานด้วยพลังวิญญาณของผู้ใช้ โดยวิธีที่จะทำให้มันทำงานคือ เต้นท่า อโกโก้ แล้วร้องไปด้วยว่า อุดตาแตม อุดตาแตม แล้วตามด้วย สิ่งที่ต้องการให้มันทำ เช่น
    อุดตาแตม อุดตาแตม ดูแผนที่"

    "เออ กูขอผ่านละกัน" โอมพูด ก่อนจะโบกมือ ขอผ่านทันที
    "แล้วใครจะเต้นวะ งี้ก็ไม่รู้จุดหมายนะเว่ย" ปามพูดขึ้น

    ทันใดนั้น ทุกสายตาก็พุ่งเป้าไปยัง เด็กหนุ่มคนเดียวกัน โดยไม่ได้นัดหมาย พร้อมกับ แรงกดดันมหาศาล 

    "อุดตาแตม อุดตาแตม ดูแผนที่" ตั้มยอมจำใจ เต้นท่า อโกโก้ พร้อมกับ ร้องเพลงไปตามจังหวะ

    แต่เครื่อง อุดตาแตมก็ยังไม่มีปฏิกิริยา
    "เต้นอีกเต้น เอาเร้าใจๆหน่อย" ปามเร่ง

    "อุดตาแตม อุดตาแตม ๆๆๆๆๆๆ ดูแผนที่เว่ย" ตั้มปล่อยลีลา เต้นกระจาย ดุจ นักเต้นระดับโลก 

    เครื่องอุดตาแตม เปิดออกทันที พร้อมกับภาพโฮโรแกรม ของแผนที่ ขนาดใหญ่ฉายออกมาจากตัวเครื่อง

    จุดสีแดง กระพริบอยู่บนแผนที่ 
    "นี่คงเป็นจุดที่เราอยู่" อู๋พูด
    "งั้นเราต้องไปตามทางนี่ ไปยังเมือง เอ่อ......นี่" ท็อปซึ่งตัวสูงสุด ไล่นิ้วไปตามทาง ไปสุดยังเมือง เมืองหนึ่ง ซึ่งมีชื่อกำกับไว้ว่า

    ไธนอส เมืองแห่งนักสู้ (Thainos' The Town of Fighter)

    "อือ ไปดูที่เมืองนี้ก่อนละกัน" อู๋บอก
    และทุกคนก็ออกเดินทางกันต่อไป 

    ยิ่งใกล้เมืองเข้ามากเท่าไร คนก็ยิ่งมากขึ้น ต่างคนต่างมุ่งหน้าเข้าไปยังเมืองมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับจะมีงานอะไรจัดขึ้น
    ทั้งพ่อมดแม่มดที่ขี่ไม้กวาดมา พ่อค้าแม่ค้าที่มาพร้อมรถลากเทียมม้าหรือมังกร ตามฐานะ อีกทั้งนักรบ นักสู้อีกมากมายที่มุ่งตรงไปยังเมืองแห่งนี้

    "ยังกับจะมีงานอะไรเลยวะ" อู๋พูด
    "เออ ไปถึงก็รู้เองแหละ" ท็อปบอก


    เมื่อมาถึงตัวเมือง บรรยากาศโดยรวม ถูกประดับด้วยธงสี และ กระดาษสี จนเมืองทั้งเมือง ดูสดใสมาก เสียงเพลงดังไปทุกแห่งหน พ่อค้าแม่ค้า ตั้งร้านแผงลอย เต็มสองข้างทาง ผู้คนจำนวนมาก เดินกันขวักไขว่ ไม่เฉพาะแต่มนุษย์เท่านั้น ยังมีเผ่าพันธุ์อื่นที่เป็นที่ยอมรับ เช่นพวกอมนุษย์ตัวเขียว พวกสัตว์อสูร เช่นสิงโต หมาป่า ซึ่งสามารถพูดภาษามนุษย์ได้ และยังมีเผ่าพันธุ์อื่นอีกมากมาย 

    "ตั้ม มึงไปถามดิ ว่าเค้ามีงานอะไรกัน" ปามหันไปบอกตั้ม
    "เออๆ กูตลอดๆ" ตั้มบ่นพึมพำ ก่อนจะเดินไปถามแม่ค้าคนหนึ่ง
    "เอ่อ...ป้าครับ นี่เค้ามีงานอะไรกันหรอครับ" ตั้มถามอย่างสุภาพที่สุด
    "อ๋อ คงไม่ใช่คนแถวนี้สินะ ช่วงนี้มีการจัดงาน ประลองยุทธ ซึ่งจัดที่เมืองไธนอสนี่ทุกๆสองปี ช่วงเดือนนี้คนเลยเยอะเป็นพิเศษ" ป้าขายผลไม้คนนั้นบอก

    "อ่อ ครับ ขอบคุณครับ" ตั้มขอบคุณก่อนจะเดินกลับมาบอกให้เพื่อนๆฟัง

    "งานประลองยุทธหรอ น่าสนใจดีวะ" นัทพูดขึ้น
    "หาเรื่องเจ็บตัวมากกว่าวะ" โอมพูด

    ทันใดนั้น เสียงประกาศออกจาก ลำโพงซึ่งติดอยู่ทั่วไปในเมืองแห่งนี้
    "ยินดีต้อนรับนักเดินทาง ผู้กล้า และชาวเมืองทุกท่าน ตอนนี้ ทางคณะกรรมการเมืองไธนอส ผู้จัดงาน ประลองยุทธ ได้เปิดรับสมัคร ผู้เข้าแข่งขัน ทีมละสามคน ซึ่งผู้ชนะจะได้รับสิทธิ์ ผ่านประตู สู่เส้นทางไปยังดินแดนอีกด้าน ซึ่งจะเปิดเพียง สองปีครั้งเท่านั้น เชิญทุกท่านลงทะเบียนได้ที่ สนามแข่งที่หนึ่ง ณ บัดนี้ เป็นต้นไป" 

    "เห่ย ดินแดนอีกด้าน หรือว่าจะเป็นทางที่เราจะไปกันวะ" อามพูดขึ้น
    "เออวะ ดูจากไอ้เครื่องปัญญาอ่อนนั่นตะกี้ ติดกับเมืองนี้ก็เป็นแนวเขายาวไปสุดเลยวะ" ตั้มพูด

    "งี้เราก็ต้องลงแข่งกันดิวะ" โอมพูด
    "กูคิดว่างั้นนะ" อู๋บอก
    "เห่ยๆ แต่มันชนะแค่คนเดียวก็พาคนผ่านประตูไปได้ตั้ง สามสิบคนนี่หว่า" ต้าบอก
    "มึงรู้ได้ไงวะ ไอ้แป๊ะ" ปามถาม
    "ก็มึงดูดิ ป้ายติดออกจะทั่วเมืองขนาดนี้" ต้าชี้ไปเพื่อนๆดูป้ายประกาศซึ่งติดอยู่ทั่วเมืองไปหมด
    "เออวะ ทำไมเราไม่เห็นกันตั้งแต่แรกวะ" นัทพูด
    "เออๆ ช่างเหอะ ว่าแต่ใครจะลงแข่งบ้าง" ท็อปถาม

    ทุกคนมองหน้ากันไปมา ก่อนเสียงแรกจะเอ่ยขึ้น
    "กูลงคนนึง" บิ๊กบอกขึ้นมา เพื่อนๆหันไปมองกันเป็นสายตาเดียวกัน
    "เออๆ กูด้วย" นัทพูด
    "เออ งั้นกูด้วยดีกว่า น่าสนุกดี" ท็อปบอก

    สุดท้าย คนที่ลงแข่งก็มีทีมแรก ได้แก่ บิ๊ก ตั้ม และ ท็อป
    ทีมที่สอง มี นัท ต้า และ ปาม
    ส่วนทีมที่สาม มี อาม อู๋ และโอม ซึ่งน้องเชอรี่ขอให้พี่โอมสุดที่รักลงแข่งด้วย

    หลังจากลงทะเบียนเสร็จแล้ว ทุกคนก็พากันเดินไปหาที่พัก เพราะการแข่งขัน รอบแรกจะเริ่ม ตอนบ่าย

    "ไรวะ เต็มอีกละ เราหามาสิบกว่าที่แล้วนะ นี่ขนาดโรงแรมระดับไฮโซสุดๆแล้วนะ ยังเต็มทุกห้องเลย" โอมบ่นออกมา

    "เออ เดินหาๆไปก่อน ไม่เจอก็ นอนข้างถนนละกัน" อู๋พูด
    "พี่อู๋นอนคนเดียวละกันนะ" น้องใหม่บอก
    "อ่าวๆ ได้ไงเนี่ย" อู๋ทำหน้าน้อยใจ 

    หลังจากเดินมาอีกนาน ก็มาพบกับ โรงแรม เล็กๆแห่งหนึ่ง อยู่สุดปลายถนน ซึ่งเป็นชุมชนเล็กๆ อยู่สุดติดกำแพงเมือง รอบๆมีบ้านหลังเล็กๆ ทำจากอิฐแดงบ้าง ปูนถูกๆบ้าง 

    โรงแรมเล็กๆแห่งนี้ มีเพียงชั้นเดียว มีห้องอยู่ประมาณ สามถึงสี่ห้อง ประตูเป็นประตูไม้ มีหน้าต่างอยู่หลายบาน มีเตียงอยู่ห้องละประมาณ ห้าถึงหกเตียง

    "เก็บข้าวของ ทำอะไรให้เสร็จแล้ว สิบเอ็ด โมงออกไปพร้อมกัน" อู๋บอก
    หลังจากอาบน้ำ ทำอะไรเสร็จ ทุกคนก็ออกมา พร้อมกัน มุ่งสู่สนามประลอง

    ตั้มถูกใช้(อีกแล้ว)ให้ไปดูตารางแข่งของวันนี้
    "วันนี้ มีใครแข่งบ้างวะ" อู๋ถาม
    "มี ทีม กูแข่งที่สนามสี่" ตั้มบอก

    "งั้นก็มี ไอ้บิ๊ก ไอ้ท็อป แล้วก็มึงใช่มะ" ปามถาม
    "เออ ไม่ใช่มั้ง" ตั้มตอบกวนๆ

    ป๊าบ
    "ตอบกวนหรอ ไอ้เตี้ย" ปามตบหัวตั้มไปที ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ

    สนามแข่งขันที่สี่ ในจำนวนสนามทั้ง หกสนาม เป็นสนามที่ทาสีด้วยโทนสีน้ำตาล 
    "ผู้เข้าแข่งขันที่จะแข่งสนามนี้ เชิญที่ห้องรับรองค่ะ ส่วนผู้ชมเชิญที่แสตนเชียร์นะค่ะ" เจ้าหน้าที่สาวพูด

    "เออ งั้นพยายามเข้านะเว่ย พวกกูเชียร์อยู่ข้างบนแสตน" อู๋บอก
    "อืม" บิ๊กพูด
    "เอ้อ" ท็อปพูด

    หลังจากแยกกันไปแล้ว พวกอู๋ก็ไปนั่งกันบนแสตน พร้อมกับเสียงประกาศของ โฆษกสนาม 
    "Welcome lady and gentleman เข้าสู่งานประลองยุทธ ประจำปีนี้ กระผม อาเบิร์ด สเตฟ โฆษกสนาม ประจำสนามนี้ครับผม"  ตามด้วยแสงสีเสียงอย่างอลังการ

    "โห อลังการ ดีวะ" ต้าพูด
    "คู่เปิดสนามวันนี้คือ ทีม แม๊กนั่ม กับทีม บีทูที (B2T) เชิญทั้งสองทีมลงสนามได้แล้วครับ" 

    "ไปกันเถอะ พรรคพวก" ท็อปบอก ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกันทั้งสามคน
    สนามเบื้องหน้า เป็นสนามสีเหลี่ยม ขนาด ประมาณสนามบาสเก็ตบอล (แบบมาตรฐาน) ซึ่งมีพื้นเป็นดินทรายที่แห้งแข็ง มีก้อนหินขนาดใหญ่ มีเนินดินเล็กๆ และหลุมบ่อมากมายหลายแห่ง

    อีกด้านของสนาม ทีมคู่ต่อสู้ ของ บิ๊ก ท็อป และตั้ม 
    แรกสุดเป็นอมนุษย์สีเขียวร่างใหญ่ สวมชุดเกราะเหล็กหนา ในมือทั้งสองข้างถือขวานด้ามใหญ่สองด้าม

    ต่อมาเป็นชายหนุ่มสวมชุดคลุมสีดำ ถือไม้เท้ายาว 
    และสุดท้าย หญิงสาวในชุดรัดรูป มีผ้าปิดปาก

    "ทั้งสองทีม มาอยู่บนสนามแล้ว จะรอช้าอยู่ใย เอ๊ะ แต่เดี๋ยวก่อน ก่อนจะเริ่มการแข่งขัน ผมขอบอกกติกา เล็กน้อย ทีมที่จะชนะคือ ทีมที่ทำให้ผู้เข้าแข่งขันอีกทีม หมดสติ หรือ ออกไปนอกสนามเกิน 30 วินาทีได้ ไม่ต้องกลัวว่าท่านจะทำ คู่แข่งของท่านตาย เพราะเราได้ลงอาคมเวทย์รักษาชีวิตไว้อย่างเรียบร้อยแล้ว เท่านี้แหละ เริ่มแข่งขันได้ ครับ!!!!" โฆษกสเตฟตะโกนเสียงดัง

    "จงออกมา ดาบโลหิต" บิ๊กเรียกดาบคู่กายออกมา ก่อนจะวิ่งตรงเข้าไป พร้อมกับ อมนุษย์เขียวที่พุ่งเข้ามาปะทะ

    เคร้ง!! เสียงดาบดำปะทะ ขวานใหญ่
    "แรงเยอะอะไรวะเนี่ย" บิ๊กคิดในใจ ก่อนจะเบี่ยงตัวหลบ 

    แต่ในทันทีที่เขาเบี่ยงตัวไป ก็จับจิตสังหารซึ่งพุ่งมาจากไกลได้ เขาจึงใช้มือข้างหนึ่ง ยันพื้นไว้ พร้อมกับกระโดดลอยตัวสูงเพื่อหลบสิ่งที่กำลังพุ่งมานั้น

    บึม!! ก้อนหินก้อนใหญ่ด้านหลัง ถูกบางอย่างพุ่งทะลุเป็นรูขนาดไม่ใหญ่นัก แต่ต่อมามันก็ระเบิดออก เป็นเสี่ยงๆทันที

    "อะไรวะนั้น" ท็อปพูดอย่างตกใจ
    "เส้นด้าย" บิ๊กกระโดดกลับมาบอกเพื่อนๆ
    "จากผู้หญิงคนนั้น" บิ๊กเสริม 

    "มัวคุยอะไรกันอยู่หะ!!" อมนุษย์ตัวเขียววิ่งเข้ามา สับขวานทั้งสองลงทันที
    ทั้งสามกระโดดหลบ ทันใดนั้น จิตสังหารมหาศาลก็พุ่งมาทันที

    "ตั้มระวัง" บิ๊กตะโกนบอก 
    ฉึก!!

    ด้ายเส้นเล็ก พุ่งทะลุหัวไหล่ซ้ายของตั้ม เป็นรู มีเลือดไหลซึมออกมา
    จิตสังหารพุ่งมาอีกครั้ง ตามด้ายเส้นนั้น 

    ฟึบ
    บิ๊กใช้ดาบดำตัดเส้นด้ายนั้นทันที 
    "คงต้องอ้อมไปจัดการ ผู้หญิงคนนั้นก่อน ไม่งั้น เราตกเป็นเป้านิ่งแน่" ท็อปบอก

    ทั้งสามพยักหน้าให้กัน ก่อนจะวิ่งตรงไปยังผู้หญิงคนนั้น พร้อมกัน
    "เวทย์มนต์ กราวิตี้(Gravity)" ชายหนึ่งผ้าคลุมดำร่ายมนต์ออกมาเบาๆ

    เกิดแรงกดดันมหาศาล กดร่างทั้งสาม จนทรุดตัวลงขุกเข่า 
    "แย่ละ" ทั้งสามคิดในใจเพราะไม่สามารถขยับปากพูดได้

    จิตสังหารพุ่งมาอีกครั้ง คราวนี้มันพุ่งเข้าที่ช่องไหล่ขวาของท็อป แรงของมัน พาร่างของท็อปลอยไป ก่อนจะชนกับก้อนหินใหญ่ โดยมีเส้นด้ายนั้นขึงอยู่

    บึม!! 
    เกิดเสียงระเบิดขึ้น พร้อมกับผิวหนังที่แตกเพราะแรงระเบิด เลือดสดๆ ไหลออกมาตามแขนขวา เป็นทางยาว

    "ท็อป!!" บิ๊กคิดในใจ ก่อนจะพยายามคิดหาทางสู้

    ตั้ม ซึ่งตอนนี้มีเลือดกำเดาไหลออกมา เพราะถูกกดดันจากแรงดึงดูดมหาศาลนี้
    อีกครั้งที่ จิตสังหารพุ่งออกมา 

    ร่างของตั้มลอยไปตามด้ายนั้น 
    แต่ในชั่ววินาทีนั้นเอง เขาก็พูดออกมาเบาๆ
    "สภาวะไร้ตัวตน" 

    พลังวิญญาณมหาศาลโพยพุ่งออกมา จนสว่างจ้าไปทั่วสนาม ดาบวิญญาณขนาดใหญ่ยาวเกือบสิบเมตร 

    "ย๊าก!!" ตั้มร้องเสียงดัง ดาบวิญญาณนั้น ฟาดลงกับพื้น เกิดฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว

    แรงดึงดูดหายไป บิ๊กหลุดออกมา ก็วิ่งไปหาท็อปทันที เขาใช้ดาบตัดด้ายออก ก่อนจะพยุงเพื่อนลงมา
    "เป็นไรเปล่าววะ" บิ๊กถาม
    "ยังไหว" ท็อปกัดฟันพูด ก่อนจะใช้ดาบของเขายันตัวขึ้นมา

    ทางด้านตั้ม ซึ่งตอนนี้อยู่ในสภาวะไร้ตัวตน กำลังใช้ดาบวิญญาณใหญ่ของเขาฟันลงมา 

    อมนุษย์เขียวเข้ามาใช้มือทั้งสองรับดาบวิญญาณไว้ มือของมันเริ่มไหม้เพราะสัมผัสกับพลังวิญญาณที่รุนแรงมาก

    บิ๊กใช้จังหวะชุลมุน พุ่งไปด้านหลังมัน ก่อนจะวางมือลงบนแผ่นหลังของมัน
    "คาถา แรงดันโลหิต ระเบิดภายใน" 

    อัก!! อมนุษย์เขียวกระอักเลือดออกมา เป็นสีเขียวสด ก่อนมันจะล้มลงกระแทกพื้นทันที พร้อมกับพลังวิญญาณของตั้มที่เริ่มลดลง

    "เสร็จไปหนึ่ง" บิ๊กเอ่ยเบาๆ พร้อมกับเสียงเฮของผู้ชมทั้งสนาม

    ฉึก!! ลวดเส้นหนึ่งพุ่งทะลุหัวไหล่ซ้ายของบิ๊ก พร้อมกับอีกเส้นที่พุ่งเข้าที่หัวไหล่ขวา

    บึม!!!!!!

    สิ้นเสียงระเบิด ร่างของบิ๊กโชกไปด้วยเลือดสีแดงสด เขาทรุดตัวลงกับพื้น หอบหายใจแรง
    "เป็นไรเปล่าวะ ไอ้บิ๊ก" ท็อปถาม
    "ฮ่าๆ แบบนี้สิ ถึงจะสนุก" เสียงของบิ๊กเปลี่ยนไป พร้อมกับดวงตาที่กลายเป็นสีแดงสดเหมือนโลหิต

    บิ๊กวิ่งเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นมหาศาล จนสามารถหลบด้ายที่พุ่งเข้ามาได้อย่างง่ายดาย 

    ไม่นานเขาก็ไปถึงตัวหญิงสาวคนนั้น 
    "โง่จริงๆ เขามาประชิดแบบนี้ คิดหรือจะหลบเชือกของข้าได้" หญิงสาวคนนั้นพูด ก่อนจะบังคับด้ายซึ่งผูกอยู่กับนิ้วมือ ให้พุ่งทะลุท้องของบิ๊ก 

    "อิอิ เจ็บจังเลย" บิ๊กพูดออกมาเป็นอีกเสียงหนึ่ง พร้อมกับแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว ก่อนจะใช้ซ้ายวางลงบนใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น

    หญิงสาวคนนั้นช็อค ไม่สามารถขยับได้ ถูกบิ๊กเอามือวาง พร้อมกับมีอักขระปรากฏขึ้นที่ฝ่ามือของเขา

    "คาถา แรงดันโลหิตระเบิดภายใน" บิ๊กแสยะยิ้ม ก่อนศรีษะของหญิงสาวคนนั้นจะระเบิดออก 

    ชั่วพริบตานั้น ร่างของเธอก็หายไปด้วยพลังของเวทย์รักษาชีวิต

    ชายหนุ่มอีกคนที่เหลือ พยายามร่ายมนต์ออกมา แต่ก็ทำอะไรไม่ถูก

    แปร่บๆ
    เสียงกระแสไฟฟ้า เกิดขึ้นด้านหลังของเขา ก่อนทุกอณูของร่างกายจะชาหมดความรู้สึกไป

    ทั้งสนามเงียบไปทันที ก่อนเสียงประกาศจะดังจากโฆษกสเตฟ
    "ผู้ชนะคือ ทีม บีทูที ครับผมมมมมมมม" 

    ตั้มกลับสู่สภาพปกติ ยืนตาลอยเพราะยังตั้งสติไม่ค่อยได้ ส่วนบิ๊กหมดสตินอนอยู่กับพื้น

    ท็อปช่วยพยุงบิ๊กออกจากสนาม โดยมีตั้มเดินตามไปติดๆ

    เพื่อนๆที่นั่งอยู่บนสแตน ก็วิ่งลงมาหาทั้งสามที่ห้องพักฟื้นทันที
    "ยินดีด้วยนะเว่ย" อู๋บอก

    "อย่าพึ่งยินดงยินดีเลย กูมีเรื่องจะคุยด้วย" ท็อปบอก
    "เออว่ามา" อู๋พูด
    "พวกเราไปคุยกันข้างนอกเถอะ" ท็อปกระซิบบอกอู๋
    "รออยู่นี่แปปนะ ขอไปเข้าห้องน้ำแปป" อู๋บอกกับเพื่อนๆ ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับท็อป ปาม ต้า นัท อาม และโอม

    "เออมีไรวะ" ต้าถามขึ้น เมื่อทั้งเจ็ดเดินมาถึงหน้าห้องน้ำ
    "พวกมึงว่า พลังพวกนี้ มันจะมีผลกับร่างกายเรามากปะวะ" ท็อปพูดขึ้น
    "ยังไงวะ" โอมถามอย่างไม่เข้าใจ
    "อย่างไอ้ตั้ม เวลาเป็นสภาวะไร้ตัวตน ร่างกายก็ทรุดลงทุกที แล้วตะกี้ในสนาม กูว่า คนที่จัดการกับผู้หญิงที่ใช้ด้าย ไม่ใช่ไอ้บิ๊ก" ท็อปพูด

    "หะ!! ไม่ใช่ไอ้บิ๊กแล้วจะเป็นใครวะ" อู๋ถามอย่างสงสัย
    "ฟังจากเสียง แล้วก็แววตาแล้ว ไม่ใช่ไอ้บิ๊กแน่นอน แต่จะเป็นใครนั้น กูก็ไม่รู้" ท็อปพูด

    "อืม ก็น่าคิดนะ แต่ตอนนี้ยังไม่มีอะไร ก็ปล่อยๆไปก่อนเหอะ" ปามพูด
    "อืมๆ รีบกลับกันเถอะ"

    หลังจากกับมาถึงห้องพัก บิ๊กซึ่งฟื้นขึ้นมาอย่างมึนงง 
    "เป็นไงมั่งวะไอ้บิ๊ก" อู๋ถาม
    "มึนๆวะ" บิ๊กตอบ
    "เออ งั้นต่อจากนี้ ไม่มีรอบแข่งละ แยกย้ายกันไปเดินเที่ยวละกัน แล้วเจอกันที่โรงแรม" อู๋บอกก่อนจะเดินไปยืมข้างน้องใหม่สุดที่รักทันที

    "เออๆ งั้นกูขอตัวกลับไปนอนพักละกัน" บิ๊กบอก
    "เห่ยๆ กูไปด้วย" ตั้มพูด

    หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไป




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×