ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 เธอมีแฟนยังอะ ^O^
ผู้ชายคนนี้ฉันจะต้องสยบให้ได้ ^o^ + +
ฉัน พิน ตอนนี้เรียนอยู่ม.5 ฉันล้อเล่นอะ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ป.5 และฉันกำลังหลงรักผู้ชายคนนึงเข้าอย่างจังอะ เค้าชื่อบอย ชื่อเท่ปะล่ะ อย่ามาหาว่าฉันแก่แดดนะ ความรักมันจะเกิดกับใคร ที่ไหน เมื่อไหร่ ก็ย่อมได้จริงป่าว^^
ตอนที่ 1 เธอมีแฟนยังอะ ^O^
“พินลงไปเรียนพละกันเถอะ”
“เดี๋ยวแปปนึงดิรัต เรากำลังทำการบ้านอยู่ เกือบเสร็จแล้ว” ยัยนี่เพื่อนสนิทฉันเอง ชื่อสุดารัตน์ ฉันเลยเรียกว่า รัต เราพึ่งมาสนิทกันไม่นานนี้เอง เหตุที่เราสนิทกันก็เพราะ เรานั่งข้างกัน ^^
“มานี่เลย ยัยพิน ถ้าลงไปช้าเดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก เธอโดน ฉันก็ต้องโดนด้วยนะยะ”
“ไอเราก็นึกว่าห่วงเพื่อนโดนทำโทษ ไหนได้ ห่วงตัวเอง”
“แหมก็ห่วงทั้งเธอ ทั้งฉันแหละ”
“เออ ก็ได้งั้นไปรอเราหน้าห้องนะ เดี๋ยวเก็บของก่อน”-_-? ชอบขัดใจจังยัยเพื่อนคนนี้เนี่ย
“จ้า เร็วๆๆนะ”
“เรามาแล้ว ไปกันเถอะ”
“เธอลืมหยิบไม้แบตอะ วันนี้เราเรียนนะ”
“อ่อ รอแปปเดี๋ยวไปเอาก่อน ขอบใจที่เตือนน้า”
“ขี้ลืมประจำเลยนะพิน”
“มาแล้วๆ ไปกันเถอะ”
เราเดินมาถึงสนามฟุตบอลของรร.แล้ว เราจามาตีแบตกันที่นี่ เพราะ รร.ฉันไม่มีสนามเทนนิสไว้ให้ตี
“อ้าว นั่งลงให้เรียบร้อยนะ วันนี้ครูจาสอนพวกเธอตีแบตกัน” ครูพละฉันเนี่ยพูดน่าเบื่อจัง งีบหน่อยละกาน
“ พิน ตื่นๆได้แล้ว ครูเค้าให้จับคู่ซ้อมอ่า”
“อ้าวหรอ งั้นไปกันเถอะ”
“ยัยตูดโด่ง มาซ้อมกับฉันมั้ย เดี๋ยวสอนให้”
“ไม่เอาหรอกไอแว่นเผือก ฉันจาซ้อมกับพิน”
“โถ่ ไอหมูปิ้งมันเล่นไม่เป็นหรอก” นี่แกบังอาจมาว่าฉันเป็นหมูปิ้งหรอ ฝากไว้ก่อนเถอะวันนี้ไม่อยากมีเรื่อง ไอ้แว่นเผือก...หรืออีกชื่อคือ ชวิส มันนั่งอยู่หลังเรา 2 คน นิสัยหรอ กวน teen มากๆๆ พอๆกับไอเพื่อนตัวแสบที่นั่งข้างมันอะแหละ
“แต่ฉันเล่นไม่เปนอ่า ^_^! มันพูดถูก”
“โอเค งั้นหาคู่ไปละกานนะจ้ะ ฉันไปเล่นกับมันละกัน”
“จร้า” แหม เพื่อนชั้นเนี่ยประจำเลย พอฉันบอกว่าเล่นไม่เป็นนะ ไปทันทีเลยอะ เพื่อนสนิทฉันหรอเนี่ย -_-?
“บอย เราขอเล่นด้วยได้ไหมอะ” บอย คนที่หน้าตาดีที่สุดในห้อง มีผู้หญิงพัวพันมากที่สุดในห้อง และนั่นก็คือผู้ชายที่ฉันแอบปิ๊ง ^o^
“ได้สิ เค้ากำลังหาคู่อยู่เลย”
“แต่ต้องสอนเรานะ เพราะเราเล่นไม่เปน”
“ได้”
ฉันกับบอยเดินไปหาที่เล่นกัน ระหว่างนั้นฉันเลยถามบอยเกี่ยวกับข้อสงสัยที่อยากรู้มานานแล้ว
“บอย ถามอารายอย่างได้ไหม แต่ต้องตอบตามความจริงนะ”
“มีอะไรหรอ”
“สัญญาก่อนสิว่าจะต้องตอบตามความจริง”
“อืมได้ เค้าสัญญา”
“บอยเป็นแฟนกับโสป่าวอะ”
“ใครบอกอะ”
“อ้าวก็เห็นคนเค้ารือกัน”
“ไม่ใช่อะ เค้าไม่ได้เป็นแฟนโส”
“หรอ แน่นะ ^-^”
“ทามไมต้องยิ้มด้วยอ่า”
“ป่าวไม่มีไรหรอก แต่จริงนะ”
“จริง เค้าจาโกหกพินทำไมล่ะ”
“อืม ก็ไม่มีไรหรอกแค่ถามดูน่ะ”
“หรอ เอาล่ะเราเล่นกันตรงนี้แหละนะ”
“ได้สิ” เย้...ดีใจจัง บอยไม่ใช่แฟนโส ^o^
เราเล่นกันไปเรื่อยๆ สักพักโสก็เดินเข้ามา
“บอย ฉันขอเล่นด้วยได้ไหม”
“อ่อ ได้สิเดี๋ยวพลัดกันเล่นนะ ใครแพ้ออก โอเคปะ”
“อ่ะจ้า” โส คนที่ชอบบอกว่าตัวเองเป้นแฟนบอย ทั้งที่ไม่ใช่(มั้ง) ถึงถามแล้วแต่ก็ ไม่แน่อ่า เพื่อบอยโกหก ถึงไงเราก็ต้องเชื่อใจบอย แต่ฉันไม่ชอบคนๆนี้เลยอะ ชอบทำตัวเปนใหญ่ในห้อง ชอบขู่คนอื่น แล้วทั้งห้องก็จี้ทำตามนะ ให้ตายเหอะ
“ดูนั่นดิ พิน โส รุ้งกินน้ำ”
“ไหนอะไม่เหนเลย” ฉันรู้ว่าแกเหนโส
“เราก็ไม่เหนเหมือนกันอะบอย” เสียงฉันเองล่ะ แต่ฉันไม่เห็นจริงๆๆนะ
“นั่นไงดูดิ พินตรงมุมตึกพอดีเลยอะ”
“อ่อ ๆ เห็นแล้วๆๆ สวยจังเลย”
“ไหนอะพิน บอย ฉันยังไม่เห็นเลยอ่า”
“นั่นไงโส อยู่นั่นไง”
“ฉันเห็นแล้วๆ” เออ ฉันเชื่อว่าแกเห็นตั้งแต่แรกแล้วยัยโส ทำมาเป็นไม่เห็นต้องให้บอยช้วยชี้ให้ดู หมันไส้วะ
“เออ เราพักไปกินน้ำกันก่อนดีกว่านะ เหนื่อยจังเลย”
“ไปสิ” ฉันกับโสตอบพร้อมกันได้ไงเนี่ย
แล้วเรา 3 คนก็เดินไปกินน้ำที่โรงอาหารกัน จากนั้นก็หมดเวลา ต้องไปเรียนเลขอีกอะ น่าเบื่อ -_-!
“อ้าวนักเรียน วันนี้พอแค่นี้ ไปพักได้”
“ออดแล้ว ออดแล้ว ยัยพิน ตื่นๆๆ”
“อ่อ ออดแล้วหรอ ทามไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลยอ่า”
“แหมก็เธอเล่นหลับเป้นตายอย่างเงี้ย จาไปรู้เรื่องได้ไง ไปกินข้าวกันเถอะ เค้าหิวแล้ว” แหมก็คนมันง่วงจาให้ทำไงได้ ^-^
“ไปสิ เออกลางวันนี้เราไปซ้อมแบตดีก่า อาทิตยืหน้าสอบหนินะ” ชวนใครดีหว่า ยัยนี่ต้องไม่ไปกับฉันแหงเลย
“เออ ฉันขอบายนะ ไม่ชอบแบต และไม่ชอบซ้อมด้วย 555+”
“เออ ฉันรู้แล้วล่ะยะ ไม่ต้องบอกก็รู้”
“เพื่อนๆๆ พักเที่ยงนี้มีใครจาสอบแบตบ้างอะ” ฉันตะโกนถามออกไป
“เออเดี๋ยวเค้าซ้อมอะ” จริงอะบอย มันยอดมากเลยรุ้ไหม
“จริงหรอ นั่นให้เค้าซ้อมด้วยคนได้ไหม”
“อ๋อได้สิ งั้นเจอกันที่ประตูแรกนะ หลังกินข้าวเสร็จ”
“โอเคจ้า” โอ้พระเจ้าซาร่า จอร์จมันยอดมาก
ฉันรีบกินๆให้เสร็จ แล้วไปหาบอย ถึงแม้ว่าเรื่องกินจาสำคัญมากๆๆ แต่เรื่องนี้ก็สำคัญกว่าอะ
“อ้าวบอยไปไหนนะ” นัดไว้แล้วไปไหนนะ นั่งรอก่อนละกันสงสัยยังกินข้าวไม่เสร็จ
เวลาผ่านไป ออดดังแล้ว บอยก็ยังไม่มา ฉันเลยขึ้นห้อง ปรากฏว่า …ฉันเดินสวนกับบอยตอนเดินขึ้นบันได
“เอ ใครก็ไม่รู้นะ นัดคนอื่นไว้แล้วก็ไม่ไป”
“อ้าวพิน”
“ใช่เราเอง นายนัดเราไว้หนิ แล้วทำไมไม่ไป”
“อ๋อ พอดีต้องขอโทษด้วยนะ เค้าไปแล้วแต่ไม่เจอใคร ก็เลยไปซ้อมกับอ้อมน่ะ” อ้อม อ้อมงั้นหรอ ยัยนี่ก็อีกคน ชอบหว่านสเน่ดีนัก (กับบอยเท่านั้น)
“งั้นหรอ เค้าก็รออยู่ตั้งนานไม่เห็นบอยมา”
“เค้าต่างหากที่ไม่เจอพิน เออเดี๋ยวเค้าขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
ดูดิ บอยใจร้ายอะ TToTT เดินไปโน่นแระ ยังคุยไม่จบเลยอ่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ดีค่าเพื่อนๆ เรื่องใหม่ของเดี้ยน ลองอ่านดูนะ ยังไงก็ติชมกันด้วยน้าค้าจาได้เอาไปปรับปรุงแก้ไขไง และก็จาขอบคุนมากๆๆเลยที่เม้นให้อ่านะ
อยากให้เปนกำลังใจให้ เพราะเปนเรื่องแรกๆๆๆๆอ่า
ฉัน พิน ตอนนี้เรียนอยู่ม.5 ฉันล้อเล่นอะ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ป.5 และฉันกำลังหลงรักผู้ชายคนนึงเข้าอย่างจังอะ เค้าชื่อบอย ชื่อเท่ปะล่ะ อย่ามาหาว่าฉันแก่แดดนะ ความรักมันจะเกิดกับใคร ที่ไหน เมื่อไหร่ ก็ย่อมได้จริงป่าว^^
ตอนที่ 1 เธอมีแฟนยังอะ ^O^
“พินลงไปเรียนพละกันเถอะ”
“เดี๋ยวแปปนึงดิรัต เรากำลังทำการบ้านอยู่ เกือบเสร็จแล้ว” ยัยนี่เพื่อนสนิทฉันเอง ชื่อสุดารัตน์ ฉันเลยเรียกว่า รัต เราพึ่งมาสนิทกันไม่นานนี้เอง เหตุที่เราสนิทกันก็เพราะ เรานั่งข้างกัน ^^
“มานี่เลย ยัยพิน ถ้าลงไปช้าเดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก เธอโดน ฉันก็ต้องโดนด้วยนะยะ”
“ไอเราก็นึกว่าห่วงเพื่อนโดนทำโทษ ไหนได้ ห่วงตัวเอง”
“แหมก็ห่วงทั้งเธอ ทั้งฉันแหละ”
“เออ ก็ได้งั้นไปรอเราหน้าห้องนะ เดี๋ยวเก็บของก่อน”-_-? ชอบขัดใจจังยัยเพื่อนคนนี้เนี่ย
“จ้า เร็วๆๆนะ”
“เรามาแล้ว ไปกันเถอะ”
“เธอลืมหยิบไม้แบตอะ วันนี้เราเรียนนะ”
“อ่อ รอแปปเดี๋ยวไปเอาก่อน ขอบใจที่เตือนน้า”
“ขี้ลืมประจำเลยนะพิน”
“มาแล้วๆ ไปกันเถอะ”
เราเดินมาถึงสนามฟุตบอลของรร.แล้ว เราจามาตีแบตกันที่นี่ เพราะ รร.ฉันไม่มีสนามเทนนิสไว้ให้ตี
“อ้าว นั่งลงให้เรียบร้อยนะ วันนี้ครูจาสอนพวกเธอตีแบตกัน” ครูพละฉันเนี่ยพูดน่าเบื่อจัง งีบหน่อยละกาน
“ พิน ตื่นๆได้แล้ว ครูเค้าให้จับคู่ซ้อมอ่า”
“อ้าวหรอ งั้นไปกันเถอะ”
“ยัยตูดโด่ง มาซ้อมกับฉันมั้ย เดี๋ยวสอนให้”
“ไม่เอาหรอกไอแว่นเผือก ฉันจาซ้อมกับพิน”
“โถ่ ไอหมูปิ้งมันเล่นไม่เป็นหรอก” นี่แกบังอาจมาว่าฉันเป็นหมูปิ้งหรอ ฝากไว้ก่อนเถอะวันนี้ไม่อยากมีเรื่อง ไอ้แว่นเผือก...หรืออีกชื่อคือ ชวิส มันนั่งอยู่หลังเรา 2 คน นิสัยหรอ กวน teen มากๆๆ พอๆกับไอเพื่อนตัวแสบที่นั่งข้างมันอะแหละ
“แต่ฉันเล่นไม่เปนอ่า ^_^! มันพูดถูก”
“โอเค งั้นหาคู่ไปละกานนะจ้ะ ฉันไปเล่นกับมันละกัน”
“จร้า” แหม เพื่อนชั้นเนี่ยประจำเลย พอฉันบอกว่าเล่นไม่เป็นนะ ไปทันทีเลยอะ เพื่อนสนิทฉันหรอเนี่ย -_-?
“บอย เราขอเล่นด้วยได้ไหมอะ” บอย คนที่หน้าตาดีที่สุดในห้อง มีผู้หญิงพัวพันมากที่สุดในห้อง และนั่นก็คือผู้ชายที่ฉันแอบปิ๊ง ^o^
“ได้สิ เค้ากำลังหาคู่อยู่เลย”
“แต่ต้องสอนเรานะ เพราะเราเล่นไม่เปน”
“ได้”
ฉันกับบอยเดินไปหาที่เล่นกัน ระหว่างนั้นฉันเลยถามบอยเกี่ยวกับข้อสงสัยที่อยากรู้มานานแล้ว
“บอย ถามอารายอย่างได้ไหม แต่ต้องตอบตามความจริงนะ”
“มีอะไรหรอ”
“สัญญาก่อนสิว่าจะต้องตอบตามความจริง”
“อืมได้ เค้าสัญญา”
“บอยเป็นแฟนกับโสป่าวอะ”
“ใครบอกอะ”
“อ้าวก็เห็นคนเค้ารือกัน”
“ไม่ใช่อะ เค้าไม่ได้เป็นแฟนโส”
“หรอ แน่นะ ^-^”
“ทามไมต้องยิ้มด้วยอ่า”
“ป่าวไม่มีไรหรอก แต่จริงนะ”
“จริง เค้าจาโกหกพินทำไมล่ะ”
“อืม ก็ไม่มีไรหรอกแค่ถามดูน่ะ”
“หรอ เอาล่ะเราเล่นกันตรงนี้แหละนะ”
“ได้สิ” เย้...ดีใจจัง บอยไม่ใช่แฟนโส ^o^
เราเล่นกันไปเรื่อยๆ สักพักโสก็เดินเข้ามา
“บอย ฉันขอเล่นด้วยได้ไหม”
“อ่อ ได้สิเดี๋ยวพลัดกันเล่นนะ ใครแพ้ออก โอเคปะ”
“อ่ะจ้า” โส คนที่ชอบบอกว่าตัวเองเป้นแฟนบอย ทั้งที่ไม่ใช่(มั้ง) ถึงถามแล้วแต่ก็ ไม่แน่อ่า เพื่อบอยโกหก ถึงไงเราก็ต้องเชื่อใจบอย แต่ฉันไม่ชอบคนๆนี้เลยอะ ชอบทำตัวเปนใหญ่ในห้อง ชอบขู่คนอื่น แล้วทั้งห้องก็จี้ทำตามนะ ให้ตายเหอะ
“ดูนั่นดิ พิน โส รุ้งกินน้ำ”
“ไหนอะไม่เหนเลย” ฉันรู้ว่าแกเหนโส
“เราก็ไม่เหนเหมือนกันอะบอย” เสียงฉันเองล่ะ แต่ฉันไม่เห็นจริงๆๆนะ
“นั่นไงดูดิ พินตรงมุมตึกพอดีเลยอะ”
“อ่อ ๆ เห็นแล้วๆๆ สวยจังเลย”
“ไหนอะพิน บอย ฉันยังไม่เห็นเลยอ่า”
“นั่นไงโส อยู่นั่นไง”
“ฉันเห็นแล้วๆ” เออ ฉันเชื่อว่าแกเห็นตั้งแต่แรกแล้วยัยโส ทำมาเป็นไม่เห็นต้องให้บอยช้วยชี้ให้ดู หมันไส้วะ
“เออ เราพักไปกินน้ำกันก่อนดีกว่านะ เหนื่อยจังเลย”
“ไปสิ” ฉันกับโสตอบพร้อมกันได้ไงเนี่ย
แล้วเรา 3 คนก็เดินไปกินน้ำที่โรงอาหารกัน จากนั้นก็หมดเวลา ต้องไปเรียนเลขอีกอะ น่าเบื่อ -_-!
“อ้าวนักเรียน วันนี้พอแค่นี้ ไปพักได้”
“ออดแล้ว ออดแล้ว ยัยพิน ตื่นๆๆ”
“อ่อ ออดแล้วหรอ ทามไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลยอ่า”
“แหมก็เธอเล่นหลับเป้นตายอย่างเงี้ย จาไปรู้เรื่องได้ไง ไปกินข้าวกันเถอะ เค้าหิวแล้ว” แหมก็คนมันง่วงจาให้ทำไงได้ ^-^
“ไปสิ เออกลางวันนี้เราไปซ้อมแบตดีก่า อาทิตยืหน้าสอบหนินะ” ชวนใครดีหว่า ยัยนี่ต้องไม่ไปกับฉันแหงเลย
“เออ ฉันขอบายนะ ไม่ชอบแบต และไม่ชอบซ้อมด้วย 555+”
“เออ ฉันรู้แล้วล่ะยะ ไม่ต้องบอกก็รู้”
“เพื่อนๆๆ พักเที่ยงนี้มีใครจาสอบแบตบ้างอะ” ฉันตะโกนถามออกไป
“เออเดี๋ยวเค้าซ้อมอะ” จริงอะบอย มันยอดมากเลยรุ้ไหม
“จริงหรอ นั่นให้เค้าซ้อมด้วยคนได้ไหม”
“อ๋อได้สิ งั้นเจอกันที่ประตูแรกนะ หลังกินข้าวเสร็จ”
“โอเคจ้า” โอ้พระเจ้าซาร่า จอร์จมันยอดมาก
ฉันรีบกินๆให้เสร็จ แล้วไปหาบอย ถึงแม้ว่าเรื่องกินจาสำคัญมากๆๆ แต่เรื่องนี้ก็สำคัญกว่าอะ
“อ้าวบอยไปไหนนะ” นัดไว้แล้วไปไหนนะ นั่งรอก่อนละกันสงสัยยังกินข้าวไม่เสร็จ
เวลาผ่านไป ออดดังแล้ว บอยก็ยังไม่มา ฉันเลยขึ้นห้อง ปรากฏว่า …ฉันเดินสวนกับบอยตอนเดินขึ้นบันได
“เอ ใครก็ไม่รู้นะ นัดคนอื่นไว้แล้วก็ไม่ไป”
“อ้าวพิน”
“ใช่เราเอง นายนัดเราไว้หนิ แล้วทำไมไม่ไป”
“อ๋อ พอดีต้องขอโทษด้วยนะ เค้าไปแล้วแต่ไม่เจอใคร ก็เลยไปซ้อมกับอ้อมน่ะ” อ้อม อ้อมงั้นหรอ ยัยนี่ก็อีกคน ชอบหว่านสเน่ดีนัก (กับบอยเท่านั้น)
“งั้นหรอ เค้าก็รออยู่ตั้งนานไม่เห็นบอยมา”
“เค้าต่างหากที่ไม่เจอพิน เออเดี๋ยวเค้าขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
ดูดิ บอยใจร้ายอะ TToTT เดินไปโน่นแระ ยังคุยไม่จบเลยอ่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ดีค่าเพื่อนๆ เรื่องใหม่ของเดี้ยน ลองอ่านดูนะ ยังไงก็ติชมกันด้วยน้าค้าจาได้เอาไปปรับปรุงแก้ไขไง และก็จาขอบคุนมากๆๆเลยที่เม้นให้อ่านะ
อยากให้เปนกำลังใจให้ เพราะเปนเรื่องแรกๆๆๆๆอ่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น