ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    love story in Asgard

    ลำดับตอนที่ #5 : หวั่นไหว

    • อัปเดตล่าสุด 22 ธ.ค. 56


    ตอนที่ 5 หวั่นไหว

    ภายในห้องโถงของพระราชวังตอนนี้กำลังเต็มไปด้วยผู้คนที่เริ่มทยอยเข้ามาภายในงานวันเกิดของธอร์บุตรแห่งโอดิน ฟริกก้ายิ้มต้อนรับผู้มาเยือนอย่างมีความสุข โดยมีโลกิและธอร์ยืนอยู่ข้างกายซ้ายขวา นางสังเกตเห็นสาวๆในงานมองมาที่นางอย่างไม่ละสายตาจึงแซวลูกทั้งสอง

    "แม่ว่าวันนี้แม่คงเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉาที่สุดในแอสการ์ดเป็นแน่"ธอร์และโลกิมองหน้ากันอย่างงงๆ

    "ทำไมละท่านแม่"

    "ก็วันนี้แม่ได้ควงชายหนุ่มที่หล่อที่สุดในแอสการ์ดถึงสองคนยังไงละ" ธอร์ได้แต่ยิ้มอย่างเขินๆ หากแต่โลกิดูจะภูมิใจ

    "มันก็แน่อยู่แล้วละท่านแม่ ข้ารู้ว่าข้าออกจะดูดีแค่ไหน" ไม่ว่าเปล่าโลกิพูดพลางขยิบตาให้สาวๆอย่างมีเสน่ห์ ก่อนจะไปสะดุดตากับหญิงงามนางหนึ่งเข้า แล้วเขาก็...

    "ข้าขอตัวเข้าไปในงานก่อนละกันนะท่านแม่"

    "คงเจอถูกใจแล้วละสิ" ธอร์บ่นพึมพำ ระหว่างนั้น...

    "ทาริค..."ธอร์เรียกชายหนุ่มที่ควงแขนมากับสาวน้อย

    "ข้าคิดว่าเจ้าจะไม่มาซะแล้ว เห็นว่าแวนาไฮร์มกำลังยุ่ง"

    "ถึงจะยุ่งแค่ไหน ข้าก็มีเวลาสำหรับมิตรภาพของเราเสมอ" ทาริคกับธอร์กอดกันกลม ธอร์สังเกตเห็นสาวน้อยที่เพื่อนควงมา

    "สาวน้อยคนนี้คือ..."

    "อ๋อ ลืมไป ข้าขอแนะนำว่า..."

    "ฉันชื่อแซนเทียคะ บุตรีแห่งเฮมดัล" แซนรีบชิ่งพูดก่อนเพราะเธอรู้ว่าทาริคจะแนะนำตัวเธอยังไง ทาริคได้แต่มองยิ้มๆอย่างรู้ทัน

    "อ๋อบุตรีของเฮมดัล  ข้าว่าข้าค่อนข้างจะคุ้นหน้าเจ้านะ ใช่แล้ว เจ้าคือหญิงที่ตัดชุด

    ให้โลกิใช่ไหม" แซนได้แต่มองหน้าธอร์อย่างเขินๆ ที่เขาอุตส่าห์จำเธอได้

    "ใช่คะ" เธอยิ้มรับอย่างสุภาพ

    ....................

                หญิงสาวแสนสวยยืนที่มุมหนึ่งในงาน เธอยืนอยู่คนเดียว

    "ไม่ทราบว่าเจ้าจะรังเกียจไหมที่จะรับเครื่องดื่มจากข้า" โลกิถือแก้วไว้ตรงหน้าหญิงสาวผู้ที่ผมสีทองราวกับเส้นไหม ใบหน้าของเธองดงามราวกับเทพวัลคีรี เธอดูจะตกใจเล็กน้อยที่โลกิเดินเข้ามาทักเธอแบบนี้

    "มิบังอาจคะ" เธอรับแก้วมาอย่างว่าง่าย พร้อมกับส่งยิ้มเล็กน้อยให้เขา

    "ข้าไม่เคยเห็นหน้าเจ้าในแอสการ์ดมาก่อน เจ้าคือ..."

    "ข้าคือคีรีต้าบุตรีแห่งเอรากอน จากอาณาจักรเอลไฮร์มคะ ส่วนท่านข้ารู้ว่าท่านคือโลกิบุตรแห่งโอดิน อนุชาท่านธอร์" โลกิดูจะภูมิใจที่สาวงามผู้นี้รู้จักเขาเป็นอย่างดี

    ระหว่างที่โลกิและคีรีต้าคุยกัน แซนเทียกำลังตักอาหารใส่จานอย่างเพลิดเพลิน เพราะมีอาหารมากมายและอย่างที่เธอชอบทั้งนั้น โลกิปรายตามองเห็นเธอพอดี เขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมยาวดำขลับของเธอถูกถักเปียอย่างลวกๆแล้วม้วนขึ้นปักด้วยดอกไม้ ชุดเกาะอกสีเหลืองสดที่เธอสวมอยู่นั้นช่วยขับผิวของเธอให้ดูสว่างตาขึ้น เขามองเธออย่างไม่วางตา จนคีรีต้าสังเกตเห็น

    "ท่านโลกิคะ ฉันว่า..."

    "ไว้เราคุยกันทีหลังนะ ข้ามีเรื่องที่ต้องจัดการ" ว่าแล้วโลกิก็เดินไปโดยไม่สนใจคีรีต้า

    แซนเทียเมื่อตักอาหารจนเกือบจะเต็มจานแล้ว เธอก็กำลังจะเดินกลับไปที่โต๊ะ แต่ต้องหยุดชะงักจนอาหารในจานเกือบหล่น เธอเงยหน้ามองก็เห็นใบหน้าของโลกิที่กำลังยิ้มระรื่นอยู่ตรงหน้า

    "นี้เจ้ากะจะมาถล่มงานของพี่ข้าเลยใช่ไหมเนี่ย" โลกิมองดูอาหารในจานของแซนเทีย

    "ก็ฉันหิวนี้แล้วอีกอย่างอาหารก็มีแต่ที่ฉันชอบทั้งนั้น" โลกิได้แต่หัวเราะกับคำตอบของเธอ

    "ก็ดีนะ กินเยอะๆจะได้ช่วยให้อะไรที่มันควรจะโตมันจะได้โตกว่านี้" โลกิพูดพลางมองหน้าอกของแซนเทีย เธอได้แต่เขินจนหน้าแดงแล้วก็เดินกระฟัดกระเฟียดออกไป

    เสียงดนตรีภายในงานเงียบลง พร้อมกับถึงพิธีการเต้นรำเปิดฟอร์ ธอร์เดินควงคู่ออกมากับเลดี้ซิส ทั้งสองเต้นรำด้วยกันอย่างสง่างาม

    "ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันจริงๆนะคะ"เสียงหญิงแก่กระซิบข้างหูของฟริกก้า นางได้แต่ยิ้มรับ พร้อมกับหันไปยิ้มให้กับโอดินที่นั่งอยู่ข้างบน

    ทุกคนมองดูธอร์และเลดี้ซิสเต้นรำกันอย่างชื่นชม และเริ่มทยอยออกไปเต้นรำบ้าง ทาริคไม่รอช้าเขารีบขอแซนเทียเต้นรำทันที แต่มีมือหนึ่งมาขวางไว้

    "โลกิ เจ้าทำอะไรของเจ้า นี้คือคู่เต้นรำของข้านะ" ทาริคมองด้วยความโมโหเพราะตอนนี้โลกิถือวิสาสะจับมือของแซนเทียหญิงที่เขารักไว้

    "ถึงเจ้าทั้งสองจะมาด้วยกัน แต่ใช่ว่าจะต้องเต้นรำด้วยกันนี้ มันต้องขึ้นอยู่กับนางว่าอยากจะเต้นรำกับใคร ว่าไงแซนเทีย" แซนเทียดูออกจะประหลาดใจที่โลกิเอ่ยชื่อเธอออกมา

    "เอ่อ...คือว่าฉัน...เอ่อ..."เธอไม่รู้จะตอบว่ายังไงเพราะถ้าเธอเต้นรำกับโลกิ ทาริคคงจะไม่พอใจ แต่ถ้าเธอเต้นรำกับทาริค เธอคงเสียดายแน่ที่ไม่ได้เต้นรำกับโลกิ (แอบคิดอะไรเนี่ย...)

    "ถ้าเธอไม่ตอบ งั้นเต้นรำกับฉันแล้วกัน" ว่าแล้วโลกิก็ฉุดร่างบางออกไปที่ฟอร์ เขาใช้แขนทั้งสองข้างโอบเอวเธอไว้แนบชิดแล้วเอาแขนของเธอโอบรอบคอเขาไว้

    "ท่านโลกิ เต้นรำไม่ได้ใช้ท่านี้สักหน่อย ท่านต้องโอบเอวข้าข้างหนึ่งแล้วอีกข้างต้องจับมือกันไม่ใช่หรอคะ" แซนเทียพยายามขัดขืน ก็แหม...ท่านี้มันเหมือนเธอกำลังให้ท่าเขาแล้วเขาก็กอดเธอได้แบบเต็มๆเลยด้วย

    "ท่านี้แหละถูกแล้ว" โลกิยิ้มอย่างกรุ่มกริ่ม พลางกระชับร่างบางไว้แน่น

    "นั้นโลกิกำลังเต้นรำกับใครกัน" ฟริกก้าถามหญิงแก่ที่ยืนอยู่ข้างๆ

    "ฉันก็ไม่ทราบคะ มองเห็นหน้าไม่ถนัด แต่ทำไมท่าเต้นรำถึงได้ดูแนบแน่นขนาดนั้นนะ" ระหว่างนั้นที่ธอร์กับเลดี้ซิสเดินกลับมานั่งที่เดิมพอดี ฟริกก้าจึงถามธอร์

    "อ๋อ นางชื่อแซนเทีย บุตรีแห่งเฮมดัล และนางนี้แหละที่ตัดชุดให้โลกิ" ฟริกก้ามองด้วยสายตาที่เหมือนจะล่วงรู้ใจของโลกิ

    .......................

    "มองดูเจ้าใกล้ๆแบบนี้เจ้าก็ดูเป็นผู้หญิงเหมือนกันนะ" แซนเทียมองหน้าโลกิอย่างงอนๆ *ที่ผ่านมาข้าไม่ใช่ผู้หญิงหรือไง* ก็ได้แต่คิด เพราะนางเห็นสายตาของโลกิที่มองมา เธอจึงได้แต่ก้มหน้าลง

    "เวลาเจ้าเขินก็ดูน่ารักดีนะ" (ท่านกิหยอดอีกแล้วนะ...)

    "แต่ถ้าเจ้ารู้จักแต่งตัวให้เหมือนผู้หญิง ทำตัวอ่อนหวานก็คงจะดีไม่น้อย" คราวนี้เธอฉุนจริงๆนะ

    "ใครจะไปอ่อนหวาน อ่อนโยนแสนหวานแบบผู้หญิงแสนสวยผมทองที่ท่านโลกิควงมาละคะ" แซนเทียตอบกลับอย่างน้อยใจ ก็แหม...พูดจากระแนะกระแหน่กันอยู่ได้

    "ถ้างั้นทำไมท่านไม่ไปขอนางเต้นรำซะละคะ มาเต้นรำกับฉันทำไม" โลกิได้แต่มองหน้าแซนเทียอย่างงงๆปนดีใจ

     

     

    "นี้เจ้าเห็นหรือ แสดงว่าเจ้ามองหาข้าตั้งแต่เข้ามาในงานแล้วสิ" ตายแล้ว...นี้เธอพูดอะไรออกไป พูดเหมือนกำลังหึงหวงเขา ทำไงดี เขาต้องคิดแบบนั้นแน่ๆเลย

    "ท่านอย่าเข้าใจผิด ข้าไม่ได้มองหาท่านหรือกำลังหึงหวงท่านนะ ข้าแค่..." โลกิหัวเราะอย่างถูกใจ เขากระชับวงแขนให้แน่นขึ้น พลางกระซิบที่ข้างหูของแซนเทีย

    "นี้แหละที่เขาเรียกว่าหึง ข้าชอบนะ" แล้วโลกิก็โน้มหน้าลงมาจะจูบแซนเทีย แต่ทว่า...

    "ผลั่ก !!!" โลกิรู้สึกเสียวแปลบที่ใบหน้าด้านซ้าย พอหันกลับมาก็เจอเข้ากับหมัดที่สองของทาริคเข้า ทำเอาเขาล้มลงไปนอนกองที่พื้น  ทุกคนในงานแตกตื่น แซนเทียทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ขวางทาริคไว้ แต่เขาแรงเยอะเหลือเกิน

    "ทาริคพอได้แล้ว เธอจะทำอะไรน่ะ"

    "มันกำลังจะลวนลามเธอนะ เธอยังจะช่วยมันอีกหรือ" ว่าแล้วทาริคก็กำหมัดจะเดินเข้าไป

    "หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!" เสียงอันดังกึกก้องของโอดินทำเอาทุกคนหยุดด้วยความกลัว โลกิกับทาริคได้แต่มองหน้ากันด้วยความเคียดแค้น

    ........................................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×